5.
Xarici investisiyaların beynəlxalq tənzimlənməsi sistemi yaradılır. İƏİT ölkələri hələ 1976-
cı ildə “Beynəlxalq kapital qoyuluşları və çoxmilli müəssisələr barədə Bəyannamə” qəbul
etmişlər. Bu bəyannamə ilə xarici investorlara yerli istehsalçılara təqdim edilən şəraitdən
fərqli olmayan şərait yaratmaq tövsiyə edilir. 1992-ci ildə Dünya Bankı Qrupu “Xarici
birbaşa investisiyalar üçün rejim üzrə Tövsiyələr” hazırlamışdır. Bu tövsiyələrə görə, istər
yerli, istərsə də xarici investorlar üçün eyni rejimin yaradılması azad rəqabət şəraitində
əlverişli investisiya iqliminin başlıca şərtidir. BMT tərəfindən həmçinin “Transmilli
şirkətlərin beynəlxalq davranış Kodeksi” qəbul edilmişdir.
6.
Xarici investisiyaların coğrafi istiqamətlərində dəyişikliklər baş verir:
Sahibkar kapitalının sənayecə inkişaf etmiş ölkələr, xüsusilə “triada” (ABŞ, Qərbi
Avropa, Yaponiya) ölkələri arasında miqrasiyası üstünlük təşkil edir. Kapitalın əsas
ixracatçıları kimi ABŞ, Böyük Britaniya, Fransa, Almaniya, Yaponiya, Niderland,
İsveçrə çıxış edir. Lakin, sənayecə inkişaf etmiş ölkələr eyni zamanda əsas kapital
idxalatçılarıdır. 2002-ci ildə ildə onların payına birbaşa xarici investisiyaların idxalının
71%-i düşüb;
Sahibkar kapitalının inkişaf etməkdə olan ölkələrə, xüsusilə də yüksək iqtisadi artım
tempinə malik Cənub Şərqi Asiya və Latın Amerikası ölkələrinə ixracı artır;
İnkişaf etməkdə olan ölkələr arasında xarici investisiyaların həcmi artır;
Keçid iqtisadiyyatlı ölkələrdə xarici investisiyaların artımı müşahidə edilir. 2002-ci ildə
keçid iqtisadiyyatlı ölkələrə 29 milyard dollar xarici investisiya qoyulmuşdur.
4.3. Birbaşa xarici investisiyalar sahəsində siyasət:
milli və beynəlxalq aspektlər
Dünya praktikasında bu və ya digər dərəcədə xarici investisiyaların cəlb edilməsinə
yönəlmiş bir sıra tədbirlər mövcuddur.
İlk növbədə investisiyaların cəlb edilməsinə yönəlmiş makroiqtisadi siyasəti qeyd etmək
lazımdır. Bu zaman ölçülüb-biçilmiş pul siyasəti həyata keçirilir, daxili qiymətlərin sabitliyi təmin
edilir, borc kapitalının dəyərinı müsbət təsir göstərilir.
İnvestisiyaları dəstəkləyən düşünülmüş vergi siyasəti: birbaşa vergi güzəştlərinin təqdim
edilməsi, kapitalın investisiya edilməsinə görə vergi ödəmələrinin vaxtının uzadılması,
amortizasiya ödəmələri əlaqədar olan stimullar, iki ildən 10-15 ilə qədər müddətə müəyyən edilən
“vergi tətilləri”, avadanlıq, xammal, komplektləşdirici hissələrin idxalının gömrük ödəmələrinədn
azad edilməsi, kapital qoyuluşunu həyata keçirən şirkətlər üçün vergi dərəcəsinin açağı salınması.
Kapital qoyuluşlarının stimullaşdırılmasının maliyyə metodları da mövcuddur:
subsidiyalar, borclar, kreditlər və onların təqdiminə zəmanətlərin verilməsi. Çox zaman maliyyə
güzəştlərinin təqdim edilməsi investor tərəfindən müəyyən şərtlərin yerinə yetirilməsindən
(konkret regionların, sahələrin mənimsənilməsi, yeni iş yerlərinin yaradılması) asılı olur. Məsələn,
1982-ci ildən etibarən İngiltərədə daha vacib layihələr üçün dövlət yardımı sistemi fəaliyyət
göstərir. Xarici investorlar staqnasiyada olan regionlara yönəldikləri zaman böyük həcmdə
subsidiyalar alırlar. Bu cür siyasət nəticəsində tənəzzül yaşayan sahələrdə yeni istehsalın
yaranması ilə struktur dəyişiklikləri baş verir.
Xarici investisiyaların cəlb edilməsinin baza amilləri sırasına həmçinin liberal valyuta
siyasəti də aid edilir. Bu siyasət investora milli valyutada əldə etdiyi gəliri asanlıqla istədiyi
valyutaya çevirmək imkanı yaradır.
Bir sıra dövlətlər ümumilikdə investisiyaları stimullaşdırmaq üçün sahibkarların
ehtiyaclarının ödənilməsinə yönəlmiş ümumdövlət proqramlarından istifadə edirlər.
Xarici investisiyaların stimullaşdırılması üçün əksər ölkələr dövlət zəmanətinin təqdim
edilməsi vasitəsindən də istifadə edirlər. Bu zaman zəmanət həm kapitalı ixrac edən, həm də qəbul
edən ölkə tərəfindən verilə bilər. Bir çox ölkələrin qanunvericiliyinə uyğun olaraq, öz kapitalını
xaricdə yerləşdirmək arzusunda olan investorlar öz ölkələrindən ya da xarici dövlətdən
investisiyalarına görə zəmanət ala bilərlər. Kapital ixracının stimullaşdırılmasında maraqlı olan
hökumətlər öz milli şirkətlərinə milliləşmə, təbii fəlakətlər, mənfəətin köçürülməsinin qeyri-
mümkünlüyü, yerli valyutanın dönərsizliyi və digər gözlənilməz hallarda investisiya edilmiş
vəsaiti tam surətdə, ya da onun bir hissəsinin dövlət mənbələri hesabına geri qaytarılacağı
zəmanəti verirlər. İnvestisiya zəmanətləri həmçinin əksər dünya ölkələri tərəfindən imzalanmış
investisiyaların qorunması haqqında ikitərəfli və regional sazişlər tərəfindən də təqdim edilir.
Çoxtərəfli səviyyyədə investisiyaların zəmanəti ilə Dünya Bankının eqidası altında yaradılmış
Çəxtərəfli İnvestisiyaların Zəmanəti Agentliyi məşğul olur. İnvestisiyalar zəmanət verilməsi üzrə
şərtlər Avropa Birliyi ölkələri ilə əksər inkişaf etməkdə olan ölkələr arasında imzalanmış Lomey
konvensiyasında da öz əksini tapmışdır.
Xarici investorların aktivləşdirilməsi üçün ölkələr xarici investisyaların sığortalanması
vasitəsindən də istifadə edirlər. Sığortanın spesifik forması sayılan bu cür sığorta həm özəl, həm
də dövlət agentlikləri tərəfindən həyata keçirilə bilər. Sığortanın mahiyyəti ondan ibarətdir ki,
sığorta şirkəti sığorta müqaviləsində göstərilən hallarda investorun itkilərini kompensasiya
etməlidir. Özəl sığorta agentliklərindən fərqli olaraq milli agentliklər və sığorta şirkətləri ancaq
özlərinin investorlarını sığorta edirlər. ABŞ-da birbaşa investisiyaların sığorta edilməsi ilə
İnvestisiyaların Sığortası və Zəmanəti üzrə Dövlət Korporasiyası məşğul olur.
Birbaşa investisiyaların təşviq edilməsində ikiqat vergiqoymanın aradan qaldırılması
mühüm rol oynayır. Əgər müəssisələr bir neçə ölkədə əməliyyatlar həyata keçirirlərsə onda
onların hər birinin müəssisənin gəlirinə ayrı-ayrılıqda vergi tətbiq etmək ehtimalı ortaya mıxır ki,
bu da son nəticədə şirkətin fəaliyyətinə ciddi mənfi təsir göstərə bilər. Bu hala yol verməmək üçün
ölkələr arasında müvafiq sazişlər imzalanır. Bu sazişlərə görə, şirkət kapitalı qəbul edən ölkədə
verginin kapitalın ixrac edilən ölkədəki ödənilməyən hissəsini ödəyir.
Xarici investisiyaların dəstəklənməsinin qeyri-maliyyə metodları xarici kapitalın səmərəli
surətdə funksiya göstərməsi üçün ümumi mühitin yaradılmasına yönəlib. Bu zaman nəqliyyat,
digər kommunikasiyaların inkişaf etdirilməsindən tutmuş istehsalçıların informasiya xidmətləri ilə
təmin edilməsinə qədər bir çox tədbirlər həyata keçirilir.
Birbaşa
investisiyaların
dövlət
dəstəklənməsində
investisiya
mübahisələrinin
tənzimlənməsi də xüsusi rol oynayır. İnvestisiya mübahisələrinin tənzimlənməsi kapitalı qəbul
edən və ya ixrac edən ölkələrin milli qanunvericiliyi, ya da beynəlxalq arbitraj əsasında həyata
keçirilir.
Dövlət çox zaman öz investorlarını inzibati və diplomatik dəstəklə də təmin edir. Birbaşa
investorlar adətən kapitalı ixrac edən dövlət orqanları tərəfindən himayə edilir. Hökumətlər öz
milli investorları üçün xaricdə əlverişli şəraitin yaradılması üçün xarici hökumətlərlə danışıqlar
aparırlar. Beynəlxalq biznesin nümayəndələri iqtisadi məsələlərin müzakirə edilməsi üçün xaricə
səfərə gedən beynəlxalq nümayəndə heyətlərinin tərkibinə daxil edilirlər.
Xarici investorların aktivləşməsinə gətirib çıxaran qeyri-maliyyə tədbirləri sıtasında xüsusi
iqtisadi zonaların yaradılması xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Ən geniş mənada xüsusi iqtisadi
Dostları ilə paylaş: |