dünya iqtisadiyyatının transmilliləşməsinin artımı;
istehsalın beynəlmiləlləşməsinin artımı və inteqrasiya proseslərinin inkişafı;
beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin bütün formalarının aktiv inkişafı.
2.
Siyasi xarakterli amillər:
kapital ixracının (idxalının) liberallaşdırılması (xüsusi iqtisadi zonaların, offşor
zonalarının yaradılması və s.);
“üçüncü dünya” ölkələrində sənayeləşdirmə siyasətinin həyata keçirilməsi;
iqtisadi islahatların həyata keçirilməsi (dövlət müəssisələrinin özəlləşdirilməsi, özəl
sektorun, kiçik biznesin dəstəklənməsi);
məşğulluq səviyyəsinin dəstəklənməsi siyasətinin reallaşdırılması.
Yuxarıda sayılan amillər kapitalın beynəlxalq hərəkətinin inkişafını makroiqtisadi
səviyyədə müəyyən edir. Bununla yanaşı, iqtisadi subyektləri kapital ixracı və ya idxalını həyata
keçirməyə sövq edən iqtisadi məqsədəuyğunluluq səbəbləri də mövcuddur. Kapital ixracını həyata
keçirərkən subyektlər aşağıdakılardan çıxış edirlər:
əlavə gəlirin əldə edilməsi;
digər subyektlər üzərində nəzarətin ələ keçirilməsi;
əmtəə axınlarının qarşısına qoyulan proteksionist maneələrin aradan qaldırılması;
istehsalın yeni satış bazarlarına yaxınlaşdırılması;
yeni texnologiyaların əldə edilməsi (məsələn, səhm nəzarət paketinin əldə edilməsi ilə);
xarici filialların yaradılması ilə istehsal sirlərinin qorunması;
vergi ödəmələrinə qənaət edilməsi (xüsusilə müəssisələrin offşor zonalarda və xüsusi
iqtisadi zonalarda yaradılması və ya qeydiyyatdan keçirilməsi zamanı);
ətraf mühitin qorunmasına çəkilən xərclərin aşağı salınması.
Kapital idxalının iqtisadi məqsədəuyğunluluğu aşağıdakılardan ibarətdir:
yeni və köhnə istehsal texnologiyalarının inkişaf etdirilməsi inkanı;
əlavə valyuta resurslarının cəlbi;
elmi-texniki potensialın genişləndirilməsi;
əlavə iş yerlərinin yaradılması.
Ölkənin kapitalın beynəlxalq hərəkətində iştirakı ümumilkdə bir sıra göstəricilərdə əks
olunur. Mütləq göstəricilər kimi kapital ixracının həcmi, kapital idxalının həcmi, kapitalın ixrac-
idxal saldosu, ölkədə xarici kapitallı müəssisələrin sayı, onlarda məşğul olanların sayı və s.-ni
fərqləndirirlər. Saldodan çıxış edərək dünya ölkələri əsasən kapital ixrac eən ölkələr (Yaponiya,
İsveçrə), əsasən kapital idxal edən ölkələr (ABŞ, Böyük Britaniya) və təxmini tarazlığa malik
ölkələr (Almaniya, Fransa) kimi fərqləndirilirlər.
Digər göstəricilər nisbi göstəricilər hesab edilir. Onlar kapitalın beynəlxalq hərəkətində
qüvvələr düzülüşünü və ölkənin kapital ixracı-idxalından asılılığını daha real əks etdirirlər. Bu
göstəricilər sırasına aşağıdakıları aid etmək olar:
1.
Kapitalın idxalı əmsalı (K
id
) – xarici kapitalın (XK) ölkənin ümumi daxili məhsuluna
(ÜDM) nisbətini əks etdirir:
K
id
= XK/ÜDM x 100%
2.
Kapitalın ixracı əmsalı (K
ix
) – ixrac edilən kapitalın (İK) ÜDM-yə nisbətini əks etdirir:
K
ix
= İK/ÜDM x 100%
3.
Xarici kapitalın ölkədə kapital qoyuluşuna olan daxili ehtiyaclara nisbətini əks etdirən
əmsal:
K
e
= XK/T(K) x 100%
Burada K
e
ehtiyac əmsalı, XK xarici kapital və T(K) ölkədə kapitala olan tələbdir.
4.
Digər nisbi göstəricilər: xarici və ya qarışıq müəssisələrin milli istehsalda payı, kapital
ixracının (idxalının) əvvəlki dövrə nisbətən artım tempi, adambaşına düşən xarici
investisiya.
Kapitalın beynəlxalq hərəkəti ölkələrarası xarici iqtisadi və siyasi əlaqələrin güclənməsi ilə
nəticələndiyi, ölkələrin xarici ticarət dövriyyəsini artırdığı, iqtisadi inkişafı sürətləndirdiyi və
istehsalın həcmini artırdığı üçün dünya təsərrüfatının inkişafında mühüm rol oynayır. Kapital
ixracı istehsal olunan əmtəələrin dünya bazarında rəqabət qabiliyyətinin artmasına, idxalatçı
ölkələrin texniki potensialının yüksəlməsinə, ölkədə məşğulluğun artmasına gətirib çıxarır.
Beynəlxalq ticarəti nəzərdən keçirərkən biz belə hesab edirdik ki, idxalın yeganə
maliyyələşmə mənbəyi kimi ixrac çıxış edir və ölkə xaricdən nəyisə almaq üçün hökmən nəyisə
xaricə satmalıdır. Real həyatda isə maliyyələşmənin digər, kifayət qədər əhəmiyyətli mənbəyi
vardır – bu, xaricdən kapital axınıdır. Ölkə beynəlxalq borc ala və ya verə bilər, sahibkar kapitalı
ixrac və idxal edə bilər. Bu baxımdan, isveçrə iqtisadçısı Leon Valrasın formalaşdırdığı qayda
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Onun formulu hazırda istənilən ölkənin beynəlxalq ödəmə
mövqeyinin təhlili üçün istifadə edilir.
Valras qaydasına görə, ölkənin idxalının dəyəri ixracın dəyərinin, aktivlərin xalis xarici
satışının və onlar üzrə faizlərin cəminə bərabərdir:
İM = X+NA+NR
burada İM - idxal,
X - ixrac,
NA - aktivlərin xalis satışıdır (xaricilərə satılan və onlardan alınan aktivlərin dəyəri
arasında olan fərq),
NR – faizlər üzrə xalis ödəmələrdir (qoyulan kapitala görə xaricdən alınan və
xaricilərə ödənilən faizlərin dəyəri arasında olan fərq).
Aktivlərin istənilən formada (mülkiyyət hüququ, qiymətli kağızlar, qızıl və s.) satışı ölkəyə
kapital axını deməkdir. Faiz ödəmələri daha əvvəl alınmış kapitaldan istifadəyə görə haqqı əks
etdirir.
İqtisadiyyatda tarazlıq prinsiplərinə əsaslanan bu qayda balanslaşdırılmış bazarların
(əmtəə, kapital, pul, xidmət və s.) funksiya göstərməsini nəzərdə tutur. Bu cür sistemdə hər hansı
bir bazarda mövcud olan tələb artıqlığı digər bazarda təklif artıqlığı ilə elə cür
balanslaşdırılmalıdır ki, onların cəmi qarşılıqlı surətdə sistemi bərabərləşdirsin, yəni cəm sıfra
bərabər olsun. Bu və ya digər əmtəəyə tələbin yüksəlməsi motiv baxımından müxtəlif cür izah
etmək olar, lakin mübahisə edilməsi mümkün olmayan faktlar da mövcuddur. Belə ki, əmtəəyə
tələbin artması o deməkdir ki, istehlakçılar öz yığımlarından pul ödəməyə hazırdırlar ki, bu da
Dostları ilə paylaş: |