11
etməklə onlar cəmiyyətdə digərlərini zülm altında saxlamaq və
digərlərinə imkanlar yaratmamağa çalışırlar. Sosial işçilər də cəmiyyətdə
bərabərlik yaratmağa çalışmaqla bu ədalətsizliyə aradan qaldırmağa
çalışırlar. Dominelli (2002) bu yanaşmanı
azad edən yanaşmalar
adlandırır, çünki sosial işçilər insanları zülmdən və ədalətsizlikdən xilas
edirlər. Digər alimlər isə bu sosial işçiləri transformasiya edən yəni
dönüş yaradanlar adlandırırlar, çünki onlar cəmiyyəti kasıbların və
əzilmişlərin haqqını təmin edən bir cəmiyyətə çevirmək istəyirlər.
Bundan başqa onlar belə yanaşmaları var ki, əgər cəmiyyətlərdə
transformasiya olmasa o zaman güclülər tərəfindən
əzilənlər heç bir
zmaan fərdi və ya sosial səlahiyyət əldə edə bilməyəcəklər.
• İndividualist-reformist baxışlar: Bu yanaşmadan çıxış edən sosial
işçilər sosial xidmətlərin və proqramların fərdlərə cəmiyyət tərəfindən
verilən bir xidmət kimi görürlər. Bu fərdlərin ehtiyaclarını
ödəyir və
onların bir hissəsi gördükləri xidmətlərin keyfiyyətini yüksəldir, bu da
sosial işçilərin və xidmətlərin daha da səmərəli
fəaliyyət göstərməsinə
şərait yaradır. Dominelli(2002) bu yanaşmanı saxlama yanaşması
adlandırır. Onlar sosial işi cəmiyyətin sosial düzəninin və sosial bazasını
qorumağa çalışan bir peşə kimi görürlər və insanları çətinliklər zamanı
hər hansı bir dəstəkləməyə çalışırlar ki, onlar sabitliyi yenidən qazana
bilsinlər. Sosial işdə olan nəzəriyyələr aşağıdakı cədvəldə bu tiplər üzrə
bölünmüşdülər.
Nəzəriyyənin tipi:
Refleksiv-terapetik
Sosialist-kollektivist
İndividalist-reformist
Perspektiv:
Ətraflı
İnklusiv
Nəzəriyyə
Model
Psixodinamik