Tezislər
59
edir ki, Azərbaycan xanlıqları yarandığı dövrdən etibarən Osmanlı imperiyası
ilə əlaqələr qurmağa baĢalmıĢ və əsrin ikinci yarsında qarĢılıqlı siyasi əlaqələr
hərtərəfli inkiĢaf etmiĢdir. Osmanlı imperiyası da regionda öz mövqeyini
möhkəmləndirmək üçün xanlıqlarla sıx əlaqələrin yaradılmasında maraqlı
olmuĢdur. ―Xətti-Humayun‖ sənədləri sübut edir ki, Osmanlı imperiyası
Qafqazda rus-gürcü blokuna qarĢı müsəlman dövlətlərinin ittifaqını yaratmağa
çalıĢırdı. Osmanlı hakim dairələri bu məqsədlə Azərbaycan xanlıqlarına elçilər
göndərir, onlara çatdırılan fərmanlarda Rusiya imperiyasına qarĢı mübarizəyə
qoĢulmağın vacibliyi əsaslandırılırdı.
―Xətti-Humayun‖ sənədlərinin tarix elmimiz üçün baĢlıca əhəmiyyəti və
yeniliyi bundan ibarətdir ki, indiyədək araĢdırılmamıĢ və tarixçilərimiz üçün
əlçatmaz olan bu sənədlər XVIII əsrdə Azərbaycanın beynəlxalq əlaqələri tarixi
üzərinə güclü iĢıq salır. Xüsusi məqsədlərlə qəsdən saxtalaĢdırılmıĢ beynəlxalq
əlaqələr tariximiz bu iĢıq seli altında
olduğu kimi görünür
Mövcud Ģəraitə tarixi yanaĢma və müqayisəli təhlil metodlarından istifadə
edərək, Azərbaycan xanlıqlarının əksəriyyətinin Osmanlı imperiyası ilə
müttəfiqlik münasibətlərində olduğunu sübut etmək əsas məqsədidir.
Açar sözlər: XVIII əsrin ikinci yarsı, Azərbaycan xanlıqları, Osmanlı
imperiyası, ―Xətti-Humayun‖ sənədləri.
NAXÇIVAN SƏFƏVĠLƏR DÖVRÜNDƏ
XANIM ZEYNALOVA
AMEA Tarix Ġnistutu
carnatious@mail.ru
Naxçıvan ən qədim insan məskənlərindən və sivilizasiya
mərkəzlərindən biridir. Naxçıvan qədim və orta əsrlərin tarixi abidələri,
mədəniyyət nümunələri ilk insanların yaĢadığı mağaralar, yaĢayıĢ yerləri,
möhtəĢəm qalalar, təbiət abidələri ilə zəngindir.
1501 ci -ildə ġah Ġsmayıl ġərur düzündə baĢ verən döyüĢdə qələbə çalır
və qüdrətli Səfəvi dövlətinin əsasını qoyur. Dövlətin yaranmasına gedən yol
Naxçıvan bölgəsindən keçdiyindən bu ərazi Səfəvilərin mərkəzləĢdirilmiĢ
hakimiyyəti altında idarə olunmağa baĢlanır. Naxçıvan diyarı Osmanlılar
arasında olan döyüĢdə ən çox əziyyət çəkmiĢ, Ģəhər dağıntılara məruz qalmıĢdı.
Belə ki, ərazi, 1514, 1588-1603, 1635 ,1724-1736 cı illərdə Osmanlılar
tərəfindən tutulmuĢdur. 1524-cü ildə l Təhmasibin zamanında Rumlu, Təkəli,
ġamlı tayfaları arasında hakimiyyət çəkiĢmələri baĢlayır. 10 il davam edən bu
çəkiĢmələr Osmanlıların yenidən hücumlara baĢlamasına gətirib çıxarmıĢdır.
1548- ci ildə Osmanlı qoĢunu 3cü dəfə Səfəvi torpaqlarına hücum edir. Bu
zaman Naxçıvan bölgəsi ziyan çəkməmiĢdir. Lakin bir il sonra 1549-cu ildə
Naxçıvan hücumlara məruz qalır. 1554-ci ildə Osmanlı qoĢununun 4- cü yürüĢü
Beynəlxalq İpək Yolu
60
zamanı Naxçıvan bölgəsinə iqtisadi cəhətdən ağır zərbə vurulmuĢdu. 16-cı əsrin
sonları 17 ci əsrin əvvəllərində yaĢamıĢ tarixçilərdən Ġ.Pəçəvi yazırdı: "Aydınlıq
gündüz qaranlıq gecəyə çevrildi. 27-ci gün Naxçıvan düzənliyinə çatdılar...
Bütün Ģəhər
və kəndlər, qəsəbələr və evləri o qədər amansızlıqla talan edirdilər
ki, onlardan bir əsər belə qalmırdı". Sultan Süleymanın 1554- cü ildə baĢ verən
bu yürüĢü tarixdə "Naxçıvan Səfəri" yaxud "12 ci Səfər" adlanır. II Ġsmayılın
qısa müddətli hakimiyyəti zamanı (1576-1577) -sünni məzhəbinə meyilli
olduğuna görə Osmanlı təhlükəsi olmamıĢdı. 1578-1587 ci illərdə Məhəmməd
Xudabəndənin zamanında ölkənin iqtisadiyyatı tamamilə dağıdılır. Naxçıvan
bölgəsi1588-ci ildən Osmanlı idarəçiliyinə daxil edilmiĢ və Naxçıvan sancağı
inzibati bölgüsü yaradılmıĢdır. 1603-cü ildə I ġah Abbas Naxçıvanı Osmanlı
iĢğalından azad etmiĢdir. 1629-1642-ci illərdə I Səfinin hakimiyyəti zamanı
Osmanlı-Səfəvi müharibələri davam etməkdə idi. 1635-ci ildə Osmanlı sultanı
4-cü Murad Naxçıvan bölgəsini ələ keçirmiĢdi. 1724-cü il 12 iyunda Ġstanbulda
bağlanmıĢ sülh müqaviləsində Xəzəryanı ərazilər Rusiyaya, qalan ərazilər
Osmanlılara verildi. 1736-cı ildə Nadir ġah Naxçıvan daxil olmaqla
Azərbaycan torpaqlarını Osmanlılardan azad etdi.
Açar sözlər: ġah Ġsmayıl , Naxçıvan, Osmanlı iĢğalı,
Əlvənd Mirzə
ОБ ИГНОРИРОВАНИИ АНГЛОЯЗЫЧНЫМИ
ИССЛЕДОВАТЕЛЯМИ ТЮРКСКОГО КОМПОНЕНТА В
ЭТНОПОЛИТИЧЕСКОЙ ИСТОРИИ РАННЕСРЕДНЕВЕКОВОГО
АЗЕРБАЙДЖАНА
ЛАМИЯ КАФАРЗАДЕ
Институт Истории им. А.А.
Бакиханова НАН Азербайджана
leo_558@mail.ru
Освещение в англоязычной историографии концептуально важных
вопросов этнополитической истории раннесредневекового Азербайджана,
являющегося в настоящее время одним из ведущих и крупных тюркских
государств на международной арене, представляет большую научную
важность и актуальность. Результаты проведенного критического и
ретроспективного анализа материалов показали, что в целом
англоязычной историографии свойственно искажать те или иные
исторические события Азербайджана в указанный период. Так, в
большинстве исследований англоязычных ученых история Азербайджана
не только «растворена» в научных трудах, освещавших историю
государств Кавказа, Ближнего и Среднего Востока, Средиземноморья, а,
более того, представлена как составная «часть» истории Ирана. К
примеру, выдающийся британский востоковед К.Босворт игнорирует
Азербайджан как отдельный политический субъект и замещает