əldə etmə haqqında elə nəzəriyyələr qrupuna aiddir ki, onun həlledici
əsasmı biliyin, yeni ideyaların əvvəlki biliklərlə sintezinin yaradılması
təşkil edir, yəni biliklər sistemi passiv şəkildə deyil, insanın fəal həyat
təcrübəsi əsasında yaranır. Hər bir insan biliyi başqalarından
almaqdan daha çox, onu özü əldə edir, qurur və inkişaf etdirir.
Konstruktiv
öyrənmədə
mücərrəd
anlayışlar
araşdırmalar,
mühakimələr və müzakirələr vasitəsilə dərk olunur. Onlarm beyni ağ
lövhə olmadığından, hər bir öyrənən özünün dünyagörüşünə təsir
göstərən müəyyən həyat təcrübəsi ilə təlimə başlayır. Bunlar öyrədən
tərəfindən diqqətlə planlaşdırılmış, sistemli və müvafiq qaydada təşkil
edilmiş təlim prosesində həyata keçirilir, öyrənənə özünü dərketmənin
mühüm amilinə çevrilməyə kömək edir. Bu proses ənənəvi təlim
təcrübəsi ilə birləşdikdə, konstruktiv prinsiplər biliyin dərindən dərk
edilməsinə və daha uzun müddət yadda saxlanmasına, qabiliyyətlərə
və vərdişə çevrilməsinə kömək göstərir.
Bilik «qurulur, kəşf edilir, yaradılır» anlamı üzərində bərqərar
olan, biliyin və öyrənmənin təbiəti, mahiyyəti haqqında fəlsəfi fikirlər
sistemi - epistamologiyanı öz fəlsəfi əsası hesab edən konstruktivliyin
əsas prinsipi ondan ibarətdir ki, bilik passiv şəkildə alına bilməz və
şagirdlər öyrənmə prosesində fəal olmalıdırlar. Ona görə də azyaşlı
uşaqlara müvafiq qaydada, yaşa uyğun sərbəstlik verilməli, onlar
öyrənmə prosesində fəal iştirak etməlidirlər. Öyrənmə idrakı akt kimi
mənimsəmə (assimilyasiya), uyğunlaşdırma (akomodasiya) nə
nizamlama (ekvilibrasiya) proseslərindən ibarət olub, aşağıdakı
mərhələlərdən keçməlidir:
•
keçmiş biliklər əsasında yeni biliyin əldə edilməsi və
mənimsənilməsi;
•
fərdi biliklər sisteminin, yeni və daha faydalı biliklərə
uyğunlaşdırılmaqla dəyişdirilməsi;
•
biliklər sisteminin müxtəlifliyi və ziddiyyətindən əmələ gələn
psixi gərginliyin nizamlanması nəticəsində, problemlə bağlı yeni,
faydalı dərketmənin əmələ gəlməsi.
Öyrənmənin hansı formasına (assimilyasiya, akomodasiya,
ekvilibrasiya) hazır olmaq uşağın idraki inkişaf mərhələsindən
asılıdır» (Bax, «Azərbaycan məktəbi» jurnalı, 2005, №3, səh. 26).
125
Göründüyü kimi, konstruktivlik fəal öyrənmə nəzəriyyəsi kimi müasir
dünyamızm alimlərinin diqqət mərkəzindədir.
Müəllimin kommunikativ, konstruktiv, qnostik (idraki)
eksklüziv və s. yanaşmalarmm hamısmm bir ali məqsədi vardır ki, on-
larm da hamısı şagirdlərin son dərəcə fəallaşmasma xidmət edir.
Başqa sözlə ifadə etsək, deməliyik ki, müəllimin bütün fəaliyyət
növlərmin son məqsədi interaktivliyə xidmət edir. Bu mənada
konstruktiv öyrənmə modeli də təlim prosesində şagirdlərin son
dərəcə aktivləşdirilməsi üçün səciyyəvi sayılır. Bu modelin
üstünlüklərindən və xarakterik xüsusiyyətlərindən biri də şagirdlərin
aktivlik dərəcələrinin müəyyənləşdirilməsindən ötrü onlara «fəal
fərd», «sosial fərd» və «yaradıcı fərd» kimi yanaşılmasmdan ibarətdir.
Əgər müəllim şagirdə şəxsij^ət kimi baxırsa, deməli, o, şagirdlərə
həm «fəal fərd», həm «sosial fərd», həm də «yaradıcı fərd kimi»
yanaşmağa borcludur.
Professor Əbdül Əlizadəyə görə, şəxsiyyət (hər bir uşaq) ictimai
münasibətlərdə iştirak edən, ictimai inkişafm tacı olan sosial
fərddir.Deməli, şəxsiyyət kimi qəbul etdiyimiz şagirdə «fəal fərd»,
«yaradıcı fərd» kimi yanaşmaqla bərabər, ona həm də «sosial fərd
kimi» yanaşmağımız da pedaqoji məntiqə tam uyğundur.
Uşağm (şagirdin) ictimai münasibətlərə daxil olması onlarm
ictimai inkişafmı təmin edir. Məsələyə pedaqoji konteksdən yanaşsaq
və bu fikri pedaqoji cəhətdən əsaslandırmaq istəsək, deməliyik ki,
uşağın ictimai münasibətlərə daxil olması onun pedaqoji prosesə daxil
olması deməkdir. Pedaqoji prosesə daxil olan uşaq isə bü prosesdə
bilik, bacarıq və vərdişlər qazanır və yalnız bunlarm sayəsində inkişaf
edir. Bu inkişafın isə hərtərəfli təmin edilməsindən ötrü təlim
prosesində konstruktiv öyrənmə modelinin düzgün tərtib olunması
çox vacibdir. Özü də bu modeldə şagirdlərə fəal, sosial və yaradıcı
fərdlər kimi yanaşılması onlarm bir şəxsiyyət kimi elmi
dünyagörüşlərinin formalaşdırılması işində mühüm əhəmiyyət kəsb
edir, Prof. Abdulla Mehrabov yazır ki, «Konstruktiv öyrənmə modeli
əsasmda təlim prosesində fəal şagird, sosial şagird və yaradıcı şagird
kimi üç fərqli rol müəyyənləşdirilmişdir:
- fəal şagirdlərdə bilik fəal formada mənimsənilir və dərk edilir,
şagird mexaniki dinləmək və öyrənmək, şablon xarakterli tapşırıqlar
üzərində işləmək əvəzinə, özü üçün həyati əhəmiyyət kəsb edən
problemləri fəal şəkildə müzakirə edir, fərziyyələr irəli sürür,
126
diskussiyaya girir, onları əsaslandırmağa səy göstərir və nəticədə
problemi öz intellektual imkanma uyğun həll edir;
-
sosial şagirdlərdə bilik və dərketmə sosial cəhətdən
şərtləndirilir, bilik və mənimsəmə 5diksək səviyyəli sosial fəaliyyət
kimi qiymətləndirilir və biliklər fərdi qaydada deyil, başqaları ilə
qarşılıqlı münasibətlər əsasmda, obyektiv reallığı şərtləndirən ciddi
sosial proseslər nəticəsində qazanılır;
-
yaradıcı şagirdlərdə bilik və dərketmə prosesi yaradıcı
münasibət əsasında formalaşır və ya yenidən yaradılır. Təlim
prosesində elə mühit formalaşdınlır ki, şagirdlər elmi nəzəriyyələrə,
tarixi perspektivlərə, sosial və iqtisadi paradiqmalara münasibətdə
yaradıcı yanaşmalar əsasmda yeni qabiliyyətlər, bacarıqlar və
vərdişlər qazanırlar» (Bax, yenə orada, səh. 28).
A.Mehrabov konstruktiv öyrənmə modeli əsasında təlim
prosesində fəal şagird, sosial şagird və yaradıcı şagird kimi fərqli qol-
larm kimlərin tərəfindən müəyyənləşdirilməsini konkret fakt və
dəlillərlə göstərmədiyi üçün biz də məsələnin belə bir tərzdə
qoyuluşunun kimlərə məxsus olmasmı iddia edə bilmərik. Lakin bu
fikrə öz münasibətimizi bildirərkən deməliyik ki, biz «sosial şagird»
ifadəsini qəbul edə bilmərik. Əwəla ona görə ki, heç bir pedaqoji
ədəbiyyatda, xüsusilə dərsliklərdə, dərs vəsaitlərində «sosial şagird»
ifadəsi pedaqoji termin kimi öz əksini tapmamışdır. İkincisi, əgər bu
ifadə pedaqoji ədəbiyyatlarda özünü təsdiq etməmişdirsə, bu terminin
pedaqoji termin kimi qəbul edilməsinə lüzum yoxdur.
Bizim fikrimizcə, «sosial şagird» ifadəsinin «sosial fərd» kimi
işlədilməsi daha məqsədəuyğun olardı. A.Mehrabovun dediklərilə
bağlı fikrimizi ümumiləşdirsək deməliyik ki, A.Mehrabovun
konstruktiv öyrənmə modeli ilə bağlı deyilənlər öyrənmə ilə bağlı
müəllimlərə istiqamət vermək baxımından çox faydalıdırsa, dərslik
müəlliflərinə didaktik yanaşmalarla bağlı metodik köməklik
göstərmək, nəzəri istiqamətlər vermək baxımından daha faydalıdır.
Çünki dərsliklərin tərtibi zamanı, mövzularm şərhində dərslik
müəlliflərinin konstruktiv öyrənmə modelini bilmələri həmin
mövzuların elmi-pedaqoji-metodik cəhətdən düzgün qurulmasma bir
növ düzgün istiqamət vermiş olar. Əgər belə olarsa, ümumtəhsil
məktəblərimiz üçün hazırlanan bütün fənn dərslikləri dünya
standartlarına cavab vermiş olar.
127
Dostları ilə paylaş: |