sənilməsi sahəsində gələcək iş üçün toplanmış təcrübədən, əldə
edilmiş bilikdən səmərəli istifadə etməyə kömək edir.
Deməli, həm materialın yadda saxlanması, həm də şagirdlərin
yaddaşının inkişafı müəllimin təşkil etdiyi müqayisədən çox asılıdır.
Müqayisə isə ağlın sönməz məsəlidir.
3.17. Təlimin prinsipləri
İndiyə qədər nəşr olunan “Pedaqogika” dərsliklərində və digər
pedaqoji ədəbiyyatlarda təlimin prinsipləri anlayışına müxtəlif
tərəflərdən yanaşmışlar. M.Muradxanovun redaktəsi ilə 1964-cü ildə
nəşr olunan “Pedaqogika” dərsliyində təlimin prinsipləri təlimin
müvəffəqiyyətlə nəticələnməsini təmin etmək üçün irəli sürülən əsas
tələb kimi qəbul edilir. 1993-cü ildə nəşr olunan “Pedaqogika”
dərsliyində (müəllifləri Y.R.Talıbov, Ə.A.Ağayev, İ.N.İsayev və
A.İ.Eminov) isə təlim prinsipləri tədris prosesində səmərəli və
keyfiyyətli fəaliyyəti təmin edən vacib tələblər sistemi adlandırılır.
N.Kazımov və Ə. Həşimovun birgə yazdıqları “Pedaqogika” (1996)
dərsliyində təlim prinsiplərinə belə tərif verilir: “Təlimin
qanunauyğunluqlarından irəli gələn, onun məzmununa, üsullarına,
təşkili formalarına təsir göstərən, müəllim və şagirdlərin birgə
fəaliyyətini səmərəli qurmağa imkan verən didaktik qaydalara təlim
prinsipləri deyilir”. Bir qrup pedaqoqlar isə təlim prinsipinə dərk
olunmuş qanunlardan istifadə etmək, digər qrup isə əsaslı fundamental
ideya mənasında yanaşmışlar.
Təlim prinsipləri haqqında söylənilən bu fikirlər mahiyyət
etibarı ilə eyni məqsədə-müəllim və şagirdlərin birgə fəaliyyətini
səmərəli qurmağa, təlimin keyfiyyətinin yüksəldilməsinə xidmət edir.
Təlim prinsipləri tərbiyə və təhsilin məqsədləri ilə müəyyən
olunduğundan müxtəlif dövrlərdə dəyişikliklərə məruz qalmışdır.
Bəzi prinsiplər öz əhəmiyyətini itirmiş, pedaqoji səhnədən
uzaqlaşmışdır. Məsələn XVII əsrdə Komenski tərəfindən irəli
sürülmüş tədrisin təbiətvarilik prinsipi artıq XIX əsrdə və sonrakı
dövrlərdə yaramamışdır. Digər prinsiplər sosial şəraitin tələbinə
uyğun olaraq öz əhəmiyyət və məzmununu qismən dəyişmişdir. Belə
ki, XVIII - XIX əsrlərdə irəli sürülən və inkişaf etdirilən
149
tədrisdə şüurluluq prinsipi indi də pedaqogika dərsliklərində öz
aktuallığını saxlayır, məzmunu getdikcə təkmilləşir.
Təlim prinsiplərini təsnif etmək baxımından da fikir müxtəlifliyi
mövcuddur. Məs. M.A.Danilov “Orta məktəb didaktikası” adlı
əsərində (M. 1975) 7 prinsipin, Y.K.Babanski “Pedaqogika” (M.
1983) dərs vəsaitində 10 prinsipin adını çəkir. 1988-ci ildə nəşr olunan
“Pedaqogika” dərsliyində isə 13 prinsipinin olduğu göstərilir (müəllif
bunları pedaqoji prinsip adlandırır). N.İ.Boldı- rev və
N.K.Qonçarovun redaktəsi ilə 1968-ci ildə buraxılmış “Pedaqogika”
dərsliyində isə 7, Q.İ.Şukinanın redaktorluğu ilə çapdan çıxmış (1970)
“Pedaqogika şkolı” adlı dərs vəsaitində və D.O.Lordkipanidzenin
1985-ci ildə nəşr edilmiş “Didaktika”sında 5 prinsipin adı göstərilir.
Azərbaycanda 1964-cü ildə nəşr olunan “Pedaqogika” dərsliyində 7,
1983-cü il nəşrində isə 13 prinsipin adı göstərilir.
Bütün bunlar onu göstərir ki, ayrı-ayrı pedaqoqlar məktəbin
xüsusİ3^ətlərini əks etdirməklə təlim prinsiplərinin sistemini
yaratmağa çalışmışlar.
Təlimin prinsipləri isə ictimai tələbat, elmi-texniki tərəqqinin
nailiyyətləri, təhsildə baş verən islahatlar, müəllimlərin təcrübəsi ilə
əlaqədar dəyişir, yeniləşir.
Təlim prinsipləri təlim prosesi ilə birgə inkişaf edir, onun
komponentlərinin başlıca tələblərini və ümumi istiqamətini, təlim
prosesinin məzmununu, üsullarmı, təşkili formalarını müəyyən edir.
Təhsil islahatı və məktəbin qarşısında duran mürəkkəb vəzifələr
təlimin prinsiplərinin sistemini elmi surətdə işləyib hazırlamağı tələb
edir.
Müəllim təlimin prinsiplərinin hər birindən dərs prosesində
səmərəli istifadə etməyi bacarmalıdır. Təlim prinsipləri o zaman
optimal xarakter daşıyır ki, müəllimlə şagirdin birgə fəaliyyəti təmin
olunmuş olsun və bu proses şagirdi fəallaşdırsın. Hər hansı bir təlim
prinsipini bir dərs çərçivəsində mütləqləşdirmək də olmaz. Bütün
prinsiplər bir-biri ilə dialektik vəhdətdə həyata keçirilir.
Yuxarıda
sadaladığımız
bütün
təsnifat
variantlarını
ümumiləşdirərək və konkret tarixi şəraiti, təhsilin məzmununun
yeniləş-
150
dirilməsi kontekstindən çıxış edərək, təlimin prinsiplərini aşağıdakı
kimi təsnif etmək olar:
1.
Təlimin müasir həyatla, inkişafla əlaqələndirilməsi prinsipi
2.
Təlimin təhsilləndirici, tərbiyələndirici və inkişafetdirici
prinsipi
3.
Təlimin elmiliyi prinsipi.
4.
Təlimin humanistləşdirilməsi prinsipi.
5.
Təlimdə şüurluluq və fəallıq prinsipi.
6.
Təlimdə sistematiklik, ardıcıllıq və müstəqillik prinsipi.
7.
Təlimin əyanilik prinsipi.
8.
Təlimdə yaş, fərdi və psixoloji xüsusiyyətlərin nəzərə alm-
ması prinsipi.
Təlimin müasir həyatla
əlaqələndirilməsi prinsipi
Bu prinsip pedaqogikada ən çox işlənən və tədrisin
səmərəliliyini artırmağa kömək edən prinsiplərdəndir. Əgər öyrədilən
biliklər müasir həyatla, cəmiyyətin inkişafı ilə ələqələndirilmirsə,
həmin bilik şagird üçün mənasız yükə çevrilir. Belə olduqda
şagirdlərin elmi biliyə marağı azalır, şüurluluq və fəallıq səviyyəsi
aşağı düşür. Ona görə də müəllim istər fənnin, istərsə də ayrı-ayrı
mövzuların öyrədilməsi zamanı keçirilən materialm həyati
əhəmiyyətini şagirdlərə başa salmalıdır. Müəllim ayrı-ayrı fakt və
hadisələri, şagirdlərin yaşadıqları regionda, respublikada, dünyada baş
verən proseslərlə əlaqələndirməli, dərsin canlı, yaradıcı keçilməsinə
nail olmalıdır. Bunun üçün ilk növbədə müəllimin özünün
məlumatlılığı, elmi-nəzəri hazırlığı, geniş dünyagörüşü olmalıdır.
Tədris ilinin bu cür qurulması şagirdləri praktik cəhətdən
sosial-iqtisadi mədəni həyatda iştirak etməyə hazırlayır.
Təlimin həyatla əlaqələndirilməsi kortəbii şəkildə, nəyinsə
xatirinə həyata keçirilməməlidir. Əlaqələndirmə keçilən mövzunun
xarakterinə uyğun gəlməli, onu tamamlamalıdır.
151
Dostları ilə paylaş: |