MüSTƏQİLLİYİMİZ
Yüklə 3,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
______________________________________________ 34
Vətəndaş müharibəsi baş verdi. Ancaq xalq bizim iradəmizlə ayağa qalxdı, Əlikram Hümbətov təcrid olundu, qaçdı, sonra tutuldu. Biz orada da qurbanlar verdik, - bilirsiniz belə insanlar hər dəfə xalqımızı böyük tələfatlara gətirib çıxartmışdır, Onun da qarşısını aldıq. Amma buna baxmayaraq respublikanın daxilində olan bəzi qüvvələr yenidən hakimiyyət iddiasına düşdülər. Oktyabr hadisələri baş verdi. Oktyabr hadisələri təkcə Surət Hüseynovun işi deyildi. Onun ətrafında toplaşmış qruplar - o vaxt Cavadov qardaşları, xaricdən onları dəstəkləyənlər hamısı birlikdə dövləti devirmək istədilər. İndi təsəvvür edin, 1992-ci ildə də, 1993-cü ildə də hakimiyyətdə olan şəxslər kənarlaşdırıldılar. Nəyə görə? Xalqın onlara qarşı üsyanına, xalqın onlara etimadsızlığına görə. Ancaq 1994-cü ilin oktyabr ayında Surət Hüseynov bu işə bir neçə ay hazırlaşmışdı. Burada belə məlumat verildi ki, o elə Bakıya gələndən buna hazırlaşırdı. Ancaq 1994-cü ilin mayından o, artıq gizli silahlı quldur dəstələri hazırlayırdı və biz bunu müşahidə edirdik. Bunun qarşısını almaq üçün lazımi tədbirlər görürdük. Ancaq bu qədər silahlı quldur dəstələri hakimiyyətə bir şey edə bilmədilər. Nəyə görə? Xalq hakimiyyəti, iqtidarı müdafiə etdi və xalqın dəstəyinə, iradəsinə görə, xalqla dövlətin birliyinə görə biz oktyabrın əvvəlində dövlət çevrilişinin qarşısını ala bildik. Bu da dərs olmadı. Cavadov qardaşları bundan da ibrət götürmədilər. Bilirsiniz, biz çox təhqirli bir vəziyyətdəyik. Görün, Azərbaycan kimi böyük bir dövlətin, tarix boyu böyük insanlar, zəkalar, şəxsiyyətlər yetişdirmiş xalqın içərisindən çıxan bu quldurlar gəlib bu xalqın başına nə işlər gətirə bilirlər! Azərbaycan gör nə vəziyyətə düşüb. Təəccüb doğuran, çox təəssüf doğuran cəhət də ondan ibarətdir ki, bəziləri Cavadov qardaşları kimi quldur adamların ətrafına toplaşmışdı. Hətta bəzi ziyalılar, alimlər, yazıçılar, şairlər gedib onlara səcdə edirdilər, onlarla hesablaşırdılar: bəli, bunlar gücdür, onların əlində silah, pul var. Bir dəqiqəlik təsəvvür edin ki, əgər belə quldurlar gəlib Azərbaycan dövlətini əllərinə keçirə bilsəydilər, bəs Azərbaycanın adlı-sanlı, zəkalı, ağıllı insanları, ziyalıları, mötəbər adamları belə quldurların əlinin altında yaşamalı idilərmi? Bəs onların ətrafında fırlanan adamlar bunu düşünmürdülərmi? Onlar öz şəxsiyyətləri haqqında düşünmürdülərmi ki, Mahir Cavadov, Rövşən Cavadov kimi quldurlar,
______________________________________________ 35
narkomanlar, canilər, cinayətkarlar əgər bir mövqe tutarlarsa, Azərbaycan tamamilə dağılıb gedə bilər. Bunu düşünmürdülərmi? Açıq demək lazımdır ki, mart hadisələri və o ərəfədə olan vəziyyət çox təhlükəli idi. Çünki onların ətrafında bir çox qüvvələr toplaşmışdı. Burada çıxış edən daxili işlər naziri, milli təhlkəsizlik naziri, respublikanın baş prokuroru bu barədə dedilər. Amma bəziləri çox səthi dedilər, o cümlədən baş prokuror. Məlumdur ki, Azərbaycanda mövcud olan bütün siyasi qüvvələrin əksəriyyəti, bir-birinə zidd olan qüvvələr mart hadisələri ərəfəsində artıq həmin quldur dəstəsinin ətrafında toplaşmışdılar - bir tərəfdən Azərbaycandan qaçaraq Moskvada oturan cinayətkarlar, digər tərəfdən respublikanın daxilində olan və guya siyasi fəaliyyət göstərən qüvvələr. Məlumdur ki, həmin çevrilişə hazırlaşan zaman Rövşən Cavadovun özü də bəyan etmişdi və bu, televiziya vasitəsilə verilmişdi ki, dövlət şurası yaradılmalı və buraya hamı dəvət olunmalıdır -Mütəllibov da, Əbülfəz Elçibəy də, Vəzirov da və başqaları da. Bu, təsadüfi bəyanatlar deyildi. Bəyan edirdilər ki, Heydər Əliyev ya istefa verməlidir, ya da öldürülməlidir. Bəziləri demişdilər ki, gülləni onun başına özümüz vuracağıq. Burada birlikdə dövlət şurası yaranacaqdı. Axı onlar dövlət şurasının yaranmasına razılıq vermişdilər. Rövşən Cavadovun yanına, hüzuruna Moskvadan da, Kələkidən də emissarlar gəlmişdi. Burada olan ayrı-ayrı guya siyasi partiyaların, qüvvələrin nümayəndələri də oraya gəlmişdılər. Bəli, bu adamın özü cinayətkar idi, ətrafında da cinayətkar adamları toplamışdı. Ancaq ona dəstək, rəvac verən, onu təlimatlandıran adamlar həmin bu siyasi qüvvələr idilər. Bu, məlumdur və Azərbaycandan xaricdə də məlum idi. Rusiyanın da, Türkiyənin də müvafiq orqanlarından mənə məlumatlar gəlmişdi ki, belə bir dövlət çevrilişi hazırlanır. Özümüzün də məlumatlarımız var idi. Məsələ təkcə o deyildi ki, guya Rövşən Cavadovun quldur dəstəsi burada dövlət çevrilişi etmək istəyir. Bəli, o quldur dəstəsi idi, təəssüflər olsun. O quldur dəstəsini yetişdirənlər də vaxtilə həmin adamlar idi. Amma iş orasındadır ki, onların hamısı əlaqədə idi. "Boz Qurd" partiyası da, o biri partiyalar da orada idi. Dediyim kimi, həmin o nöqtələrdən də oraya emissarlar gəlmişdi, əlaqələr qurmuşdular, telefon danışıqları da olmuşdu. Bəli, plan da qurulmuşdu ki, Heydər Əliyev Kopenhagendən dönərkən
______________________________________________ 36
hava limanında öldürülməlidir və hər şey bundan sonra başlanmalıdır. Sonra mən Türkiyənin bəzi müvafiq orqanlarının nümayəndələri ilə görüşərkən mənə dedilər ki, bu məlumatları onlar burada olan nümayəndələrinə də çatdırmışdılar. Mən onsuz da bunu bilirdim. Amma onlar da çatdırmışdılar. Təəssüflər olsun ki, buradakı bəzi müvafiq orqanlar bu məlumatları mənə verməmişdilər, çünki onlar ikibaşlı siyasət aparırdılar. Bu da həqiqətdir. Ancaq mən bunları bilirdim, görürdüm, müşahidə edirdim. Bilirdim ki, dövlətimiz böyük təhlükə qarşısındadır. Amma eyni zamanda əmin idim, arxayın idim, inanırdım ki, dövlətimizi, hökumətimizi heç kəs sarsıda bilməz. Ona görə də mən bu məlumatları soyuqqanlılıqla qarşılayırdım. Ancaq hadisə baş verən zaman, şübhəsiz ki, biz qətiyyətli hərəkət etdik. Burada deyildi, - mən nə qədər addımlar atdım ki, bu silahlı quldur dəstəsi, cinayətkar dəstə düz yola gəlsin. Bunları təkrar etmək istəmirəm, bunlar məlumdur. Ancaq bütün bu addımlar nəticə vermədi. Nə üçün? Çünki onlar ayrı-ayrı yerlərdən dəstəklər almışdılar. Onlar tam inanırdılar ki, doğrudan da zorakılıqla gəlib konstitusiyalı hakimiyyəti devirəcək, hakimiyyəti ələ alacaqlar. Ona görə də onlar mənim atdığım addımların heç birinə cavab vermədilər. Ancaq onlar da, onları dəstəkləyənlər də Azərbaycan dövlətinin artıq nəyə qadir olduğunu gördülər və bildilər. Bu gün mən çox böyük təəssüf hissi ilə demək istəyirəm ki, son illər respublikamızda belə adamlar meydana çıxıblar, qeyri-qanuni hərəkətləri ilə, cinayətkarlıqları ilə var-dövlət yığıblar, silah əldə ediblər və zorakılıq yolu ilə hakimiyyətə gəlmək, vəzifə almaq Azərbaycanda bir adət-ənənəyə çevrilib. Bugünkü müzakirəmiz məhz bu nəticəyə gəlməlidir ki, bundan sonra Azərbaycanda silahla, zorakılıqla heç bir iş görmək olmaz, Mən buna tam qətiyyətlə zəmanət verirəm. Ancaq bu, tək mənim zəmanətimdən asılı deyil. Buna hər bir vətəndaş zəmanət verməlidir. Hər bir vətəndaş bilməlidir ki, silahla, zorla hakimiyyətə gəlmək, hakimiyyət, vəzifə əldə etmək olmaz. Surət Hüseynovun, Rəhim Qazıyevin, Rövşən Cavadovun, Mahir Cavadovun və başqalarının aqibəti budur. Bunlardan ibrət dərsi götürmək lazımdır. Bütün bunların mövcud olmasının səbəbi də ondan ibarətdir ki, son illərdə cəmiyyətimizdə, insanlarda biganəlik ya- Yüklə 3,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|