MüSTƏQİLLİYİMİZ
Yüklə 3,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
______________________________________________ 31
nəticə çıxarmırıq? Nəticə çıxarmaq, düşünmək lazımdır. Düşünmək lazımdır ki, daim belə vəziyyətdə yaşamaq olmaz. Düşünmək lazımdır ki, gərək hər kəs öz gücünü, biliyini, zəkasını, bacarığını, təcrübəsini yalnız və yalnız Azərbaycanı bu ağır vəziyyətdən çıxarmağa, ancaq buna sərf etsin. O insanlar, o qüvvələr, o qurumlar, təşkilatlar ki, Azərbaycanın bu qarmaqarışıq dövründə özləri üçün mövqe tutmaq, varlanmaq, cürbəcür yollarla vəzifə əldə etmək istəyirlər, onlar xalqa xəyanət edirlər və bunu düşünməlidirlər. Son iki ildə Azərbaycan bir neçə dəfə vətəndaş müharibəsinin astanasında durub. 1993-cü ilin iyun ayında Azərbaycanda hakimiyyət böhranı, siyasi, hərbi böhran başlayıb. Nə üçün başlayıb? O vaxt Ermənistan silahlı qüvvələri Azərbaycana ardıcıl hücum edib, torpaqlarımız dalbadal işğal olunub. Bu nə üçün baş verib? Bunun kökləri var. Bunun kökləri ondan əvvəlki illərə gedib çıxır. Səbəbi də ondan ibarətdir ki, ayrı-ayrı yollarla hakimiyyətə gəlib, vəzifə əldə edib, onu apara bilməyən adamlar mütləq və mütləq belə bir vəziyyətə gəlib düşməlidirlər. 20 Yanvar faciəsindən sonra Azərbaycanın rəhbərliyində qətiyyət olmadı ki, ondan nəticə çıxarsın və ölkəmizin müstəqilliyi haqqında düşünsün. Bunlar hamısı 1992-ci ildə baş vermiş hadisələrə gətirib çıxardı. 20 Yanvar ərəfəsində xalq ayağa qaxdı, yəni, 1989-cu ilin sonunda, 1990-cı ilin əvvəlində xalq ədalətsizliyə, diktaturaya qarşı etirazını bildirdi. Xalqın bu etirazını boğmaq istədilər - boğdular. Sındırmaq istədilər - sındırdılar. Qan üstündə hakimiyyət əldə etdilər. Belə bir hakimiyyət çox yaşaya bilməzdi. Bu hakimiyyət 1992-ci ildə devrildi, hakimiyyətə yeni qüvvələr gəldi. İnsanların bir çoxu onlara inandı. Bu, Xalq Cəbhəsidir. Mənim özüm də o vaxt Xalq Cəbhəsinin sağlam qüvvələrinə dəstək verirdim, onları müdafiə edirdim. Çünki mən onların müstəqillik yolunda hərəkətləri, diktatura əleyhinə fəaliyyəti ilə həmrəy idim. Ancaq onlar hələ hakimiyyəti saxlamaq iqtidarında deyildilər. Ona görə bir il müddətində Azərbaycanın başına böyük bəlalar gəldi. Bunu dərk etməli idilər. Onların içərisində sağlam qüvvələr var idi, çox idi. Onların bir çoxu ayrıldı. Çünki hakimiyyətə gələn həmin insanlar düz yol ilə getmədilər. Ona görə də sağlam qüvvələr çəkildi və onlar qüvvədən düşdülər, xalqın etimadını ______________________________________________ 32
itirdilər. Bütün bunlar da 1993-cü ilin iyununda olan hakimiyyət, dövlət böhranına, hərbi, siyasi böhrana gətirib çıxardı. 1992-ci ildə də, 1990-cı ilin yanvarında da, 1993-cü ilin iyun ayında da Azərbaycanda siyasi böhran oldu. Vəzifədə, hakimiyyətdə olan adamların üç dəfə hakimiyyətdən uzaqlaşdırılması yalnız və yalnız xalqın onlara etimadının itməsi və xalqın əksəriyyətinin onlara nifrət bəsləməsi ilə əlaqədar idi. Başqa səbəb yox idi. Burada doğru deyildi, - 1993-cü ildə Surət Hüseynov öz hərbi dəstəsi, ətrafına topladığı quldur dəstələri ilə Azərbaycanda sabitliyi pozdu. Əgər dövlət başçıları Azərbaycanda hakimiyyəti doğrudan da idarə etməyə qadir, xalqın dəstəyinə malik ola bilsəydilər, dövləti müdafiə edə bilsəydilər, Surət Hüseynovun quldur dəstəsinin gəlib Azərbaycanı dağıtmağa, vətəndaş müharibəsi salmağa imkanı olmazdı. Bu hadisə məhz ona görə baş verdi ki, hakimiyyətdə olan şəxslər bir tərəfdən idarə etməyə qadir deyildilər, digər tərəfdən xalqın etimadını itirmişdilər, xalqın nifrətini qazanmışdılar. Biz belə bir şəraitdə sizinlə bərabər işə başladıq, Azərbaycanı vətəndaş müharibəsindən xilas etdik. Bu, həqiqətən belə idi, 1993-cü ilin iyun ayında Azərbaycan dəhşətli bir fəlakət qarşısında idi. Bəlkə də kənarda olan adamlar bunun dərinliyini, təhlükəsini o qədər də bilmirdilər. Ancaq mən Bakıya gələndən, bu məsələləri bir neçə gün təhlil edəndən sonra respublikamızın, xalqımızın nə qədər böyük uçurum, fəlakət qarşısında olduğunu dərk etdim.Yalnız və yalnız buna görə mən respublika Ali Sovetinin sədri vəzifəsinə seçilməyə razılıq verdim. Bir daha demək istəyirəm ki, mən buraya öz istəyimlə gəlmədim, mübarizə edərək, kimisə yıxmaq üçün gəlmədim. Məni bura dəvət etdilər, xalq dəvət etdi. Xalq nümayəndələri dəstə-dəstə mənim yanıma gəldilər, dəvət etdilər. Ancaq bura gələndən sonra da mən bir həftə fikirləşdim, düşündüm, yalnız ondan sonra razılıq verdim. Amma sonra nə oldu? İki gün sonra respublikanın prezidenti Əbülfəz Elçibəy, əgər hərbi dildə desək, səngəri, öz iş yerini atdı, gizli olaraq Bakıdan qaçdı, Kələki kəndində yerləşdi. İndi təsəvvür edin, mən burada tək qaldım. Prezident yox, baş nazir yox. Ali Sovetin sədri kimi belə bir ağır vəziyyətdə qaldım. Əgər Əbülfəz Elçibəy prezident kimi öz vəzifəsini doğrudan da müdafiə edə bilsəydi və burada qalsaydı, şübhəsiz ki, mən onunla əməkdaşlıq edə bilərdim. Ancaq təəs- ______________________________________________ 33
süf ki, o, xalqı da aldatdı, məni də aldatdı. Ona görə də gedib iki il müddətində Kələkidə oturub, həftədə bir bəyanat, müsahibə verməyə, ayrı- ayrı mülahizələr söyləməyə onun mənəvi haqqı yoxdur. Xalq ona düz-əyri, etimad göstərmişdi. Prezident seçilmişdi, hakimiyyət, dövlət onun əlində idi. Dövləti başsız qoyub qaçan adamın indi yenə də siyasi fəaliyyət göstərməyə hüququ, mənəvi haqqı varmı? Yoxdur. Eləcə də ondan əvvəlki prezident Mütəllibovu götürək. Böyük günahlarına görə, xalqın təzyiqi altında, xalqın nifrətinə görə, xalqın etimadını tamamilə itirdiyinə görə o, 1992-ci ilin mart ayında istefa verib. Ancaq sonra bir neçə quldur dəstəsinin, qrupunun iradəsi ilə yenidən vəzifəyə qayıtmaq eşqinə düşdü. Həm də bu, təkcə onun fikri deyildi. Bu, çox böyük siyasi bir oyun idi. O siyasi oyunun da qurbanı - bəli, burada doğru dedilər - Şuşa, Laçın oldu. Bəli, Rəhim Qazıyev xaricdə Azərbaycana qarşı düşmən olan ayrı-ayrı qüvvələrlə, Mütəllibovla birlikdə Şuşanı və Laçını qurban verdilər ki, guya belə bir şəraitdə Mütəlibov yenidən hakimiyyətə gələcək və xarici qüvvələrdən kimsə bunların qaytarılmasına kömək edəcək, onun hakimiyyətini möhkəmləndirəcəkdir. Mütəllibov da qaçıb. O da Rusiyanın hərbi təyyarəsinə minib üç il bundan əvvəl buradan gizli qaçıb. Əgər sən öz Vətənini, torpağını, vətəndaşlarını, ətrafında olan adamları qoyub qaçmısansa, indi Azərbaycan haqqında söz deməyə hansı haqqın var? İndi ona buradan vəsait, pul göndərənlər, onunla əlaqə saxlayanlar düşünürlərmi ki, bunların axırı yoxdur? Ona görə yox ki, ya Mütəllibov, ya da Əbülfəz Elçibəy mənim üçün pis adamlardır. Ona görə ki, onlar artıq xalqın etimadını itirmiş adamlardır. Bunu anlamalıdırlar və siyasətdən geri çəkilməlidirlər. O ki qaldı 1993-cü ilin iyun ayından bu tərəfə gedən hadisələr, bəli, iyunda vətəndaş müharibəsinin qarşısı alındı. Biz respublikada sabitlik yaratmaq istədik. Ancaq ayrı-ayrı qüvvələr buna imkan vermədilər. Azərbaycanın cənub bölgəsində Əlikram Hümbətov kimi yaramaz bir insan respublikanı parçalamağa cəhd göstərdi. Bilirsiniz, respublikamızda gedən proseslərin qəribə cəhətləri var. Belə bir yaramaz insan respublikanın bir neçə rayonunu silah gücü ilə əlinə keçirmişdi. Şübhəsiz ki, bunlar - Surət Hüseynov, Rəhim Qazıyev, Moskvadan Mütəllibov və xaricdən ayrı-ayrı qüvvələr bir-biri ilə bağlı idi. Yüklə 3,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|