Namiq atabəYLİ

74 
 
 
                  Ġgidi atdan salar, xaqanları taxtından, 
        Keçəli bir bəyniĢan, daĢı mərcan eləyər pul. 
 
        DüĢünmə, pulsuz ikən bir iĢin iqdama yetər, 
        Hökm edər, əmr verər, hər iĢə fərman eləyər pul. 
 
                 Açar bağlı kilidlər, bağlayar qapılar üzə, 
                               Yadları doğma edib, qəlblərə mehman eliyər pul. 
 
Alimi hörmətdən salıb, arifli eldən qovar, 
Qanmazı, nadanları xəlqə loğman eləyər pul. 
 
 Yüz ilin fahiĢəsin könüllərdə munisi-yar, 
                           Nəzərdə möminəni irzi-üryan eləyər pul 
 
Ġstəsə, bircə anda girər Ġblis tək ürəyə,  
Qoyub üz-üzə oğulu-atanı düĢman eləyər pul. 
 
Güldürər neçə ağlar könülləri, qəlbləri, həm 
Sevinən çox gözləri xuni-giryan eləyər pul. 
 
Odur o Çərxi-fələk, fırlandıran Yer üzünü: 
Ey Ata, keçmiĢdə, həmi indi dövran eləyər pul. 
 PS: ustadımız Aşıq Əhməd və Aşıq M.Azaflı üçün. 
 
                         80 ( 112) 
  Ey dil, yenə də bülbüli-Ģeyda bizi gözlər. 
  Bir can alıcı canfəza sevda bizi gözlər. 
 
  Göz çəkmərik əsla gül ilə bülbülümüzdən, 
   Biz novbaharı gözlərik, xar da bizi gözlər. 
 
                                 Min Mənsura qoy tay eləsin bizləri ədna, 
                                 Yüz min belə Mənsur hələ darda bizi gözlər. 
 

---

75 
 
                                      EĢq atəĢinə tutuĢmuĢ pərvanələrik biz, 
                                      AtəĢ qalarıq yanmağa, nar da bizi gözlər. 
 
   Fürsətdi bu gün əlində, keflər sürür əğyar, 
   Bilsin bunu da qarĢıda fərda bizi gözlər... 
 
                               ―Həsar‖a alıb, ―Çahargah‖ı ―Müxalif‖ olluq, 
  ―Mənsuriyə‖ gözlər könül, tar da bizi gözlər. 
 
 Min qəsd edə qəlbə, ey Ata,  əğyari-ədyu, 
  Biz əhdimizə ilqarı, yar da bizi gözlər. 
 
 
 
                                                                  81 (99)                                  
                                       Ġlahi, duaçınam Sənə bu yoxsulluq üçün. 
                                       Əsl qiymət veribsən mənə bu yoxsulluq üçün. 
 
                                       Kasıblıq sayəsində insanları tanımıĢam, 
                                       Heç tanınmaz olmuĢam həm də bu yoxsulluq üçün! 
 
                                       Dünyaya siyah teldə gətirmiĢdi anam məni, 
                                       Minnətdaram saçlarımda dənə bu yoxsulluq üçün. 
 
                                      Varlı da MəhĢər Günün gözləyir min həyəcanla, 
                               Nola, Ġsrafilin suru dinə bu yoxsulluq üçün. 
 
Bir fəqir, yoxsul olub bizim yetim Rəsulumuz, 
Allah da bir kərəm edə, dönə bu yoxsulluq üçün... 
 
Ərzin bir GünəĢi var, təmənnasız iĢıq saçır, 
 Çatmayıb o, pul deyə sönə bu yoxsulluq üçün? 
 
EyAta,  elimizin biz ki fəqir Ģairiyik: 
Etməsin həramilər tənə bu yoxsulluq üçün. 
 

---

76 
 
 
 
                       82 (100) 
 Yorma gəl öz baĢını, dərki çətindi cahanın. 
 Olasan Əflatun , verənməzsən imtahanın. 
 
                                Tufanı, Nuhu onun bomboĢu bir xülya, xəyal,  
 Ürəyində yaĢama faniliyin həyəcanın. 
 
                               Hamı məhkum ölümə, yoxdu əcəldən də xilas, 
 Gedər əldən ki axır, ey dil, əziz xələf canın. 
 
ÇalıĢ bu  dünyada  bir baĢağrısız ömr edəsən, 
 ġərabın olsun, həmi yanında bir cananın. 
 
                                     Qara dərdin yerinə qırmızı tünd Ģərabı iç, 
                                     Nə qədər ki torpaqda içilməyib isti qanın. 
 
                                     Getmə  sən Ģikayətə, kimdi axı Haqq tanıyan? 
                                     Ədalət istəsən, aç qapıların meyxananın. 
 
                                    Ey Ata, arif  isən etmə əqli yük özünə, 
                                    Hörməti yüksək olub zəmanədə divananın. 
 
                                                                83  
Toy günün feyzini hər sağəri-səhba nə bilər, 
Bilməyən eĢq nədir, Məcnuni-Leyla nə bilər? 
 
Ananın zəhmətidir ki, yetiribdir düz oğul, 
Oğulun olmasa namusu, o, ata nə bilər? 
 
Əsl aĢiq gözünün yaĢları qəlbində durar, 
Ürəyin çəkdiyini dəhrdə dərya nə bilər? 
 

---

77 
 
YığıĢın məclisə, ey əhli-nəzakət, bu gecə, 
Bu vəfa borcumuzu əduyi-əğyar nə bilər? 
 
Verilə qiyməti düzgün  yenə dürdanələrin, 
Xəridar olmasa göz, dürrilə Ģəhvar nə bilər? 
 
Sirr ilə dopdoludur dünyavü-aləm, ey dost, 
Olmayan arif özü, dünyada əsrar nə bilər? 
 
Ey Ata, məclisi Ģad eylə bu gün səndədi söz, 
Bilməyən öz yerini Ģairü-əĢar nə bilər?! 
 
                                                               84 
                                     ġəm yanar, Ģəmə baxıb odunda pərvanə yanar, 
                                    Canı canana verən canlara cananə yanar. 
 
                                    Bu da bir nazü-ədadır ki, edər aĢiqə yar, 
                                    Gah salar qəlbə odu, gah özü hicranə yanar. 
 
                                     Toxunma qəlb evimə, aĢiqəm, ey əğyari-dun, 
                                     Nə ki abad, ahıma bu külli-viranə yanar. 
 
                                     Mənə bir badə gətir, içim muğilər eĢqinə, 
                                     Gecikmə, saqi, tez ol, yoxsa bu meyxanə yanar. 
 
                                     Neçə tərsa ġirini yoxladı Fərhadi-zaman, 
                                     Atıb öz aĢiqini, Xosrövi-xubanə yanar. 
 
                                     Demə eĢq Ģətrəncdi, oyundu hər sevdayi-eĢq, 
                                     Canımı Fil yaxaram, səndə ġahi-xanə yanar. 
 
                                     Ey Ata, kamal ilə eylə bu od söhbətini, 
                                     AlıĢar külli-cahan, içində hər məna yanar. 
 

---