70
Gədalər zamanıdır: haqq piyadə, haqsız atlı—
Getmərəm bu yolu mən ölsəm də, bu dövran ilə.
Atabəy, qəzəl eĢqi deyirlər ki, ölüb gedib,
Seyidi yad eləyək biz ―SEYĠD-i-divan‖ ilə.
73
Yenə yar qəsd eləyir yara qurban canımıza,
Yenə can verək deyir yar canı-cananımıza.
Oxuyur min qəm ilə bülbüli-Ģeyda bu səhər,
Yenə də matəm düĢüb güllü gülüstanımıza.
Bu qara bağrımızı yandırır həsrətlə nigar,
Yenə aləm bələnir dideyi-giryanımıza.
DolaĢıb ömrümüzün yolları da bir-birinə,
Çevrilib taleyi-bəxt zülfi-pəriĢanımıza.
Yenə bir ləhzə bizim yoxdu sevincdən payımız,
Yenə dərd, qüssə dönüb könüldə mehmanımıza.
Bizə nə cövri-cəfa eyləyibsə, yar eləyib,
Bəs niyə Ģikayətçi olmuĢuq dövranımıza?
Atabəy, gədaları tale baĢa çıxardıbsa,
Nə deyək gədalara aĢiqi-heyranımıza?!
74 ( 84)
DüĢmüĢəm aldanaraq bir acı sevdayə bu gün.
AĢiqəm Məcnun olub, bir dəli Leylayə bu gün.
EĢqsiz Yer üzündə həyat yox imiĢ dedilər,
Ġnanıb bu sözlərə uğradım fənayə bu gün.
71
Atıb müjkan oxunu qan tökəni sevmə,-dedim,
Çıxdım öz qəlbimlə bir qəti davayə bu gün.
Məcnunu aləm ilə bir elədi Leylayi-eĢq,
Məni də uğradacaq həmən o rüsvayə bu gün.
Çıxarıbdı məni də Fərhad tək eĢq dağına,
Satmağa tərsa ġirin, Xosrovü-Kəsrayə bu gün.
Bir gülün baxıĢından könlümə min tufan düĢüb,
Varmıdır salan dəli ruhumu məcrayə bu gün.
Ey Ata, məhəbbətin qurbanıdır aĢiq olan,
Sən də gəl öz sinəni gər cövri-cəfayə bu gün.
75
DaĢ, dəmir barmağınla salma qəlbə yara, zindan!
Boğma, gəl, nuri-Ģəmsi zülmətinlə, qara zindan!
Gənci-xəzinədi bu bəxti xanə-xarabilər,
Ləli qismət eləmə hər ilana, mara, zindan!
Qapın bir üz qarası, ədalətdən uzaqdı çox,
Açamaz vicdan əli, açar pullu, para, zindan.
Tülkülər Ģahlığısan, namərdlikdi hər əməlin,
Çəkibsən gör nə qədər aslanı sən dara, zindan?
Necə alçaqları ki çıxarmısan baĢa, ey dun,
MüĢfiqi, Cavidi bəs yox etmisən hara, zindan?..
Qara qoynunda qızıl gülləri soldurma, yetər...
Gətirmə bülbülü gəl gecə-gündüz zara, zindan!
72
Ey Ata, zülmə qarĢı Fərhadi-eĢq ilə vuruĢ,
Külüngi-ədalətin, bəlkə, bir gün yara Zindan!
PS: Məhbusluq həyatı sürən bacı-qardaşlarımıza
ithaf edirəm.
76
Açılmaz bir sübh ilə səbahım məhbəsimdə.
YetiĢməz heç kimsəyə bir ahım məhbəsimdə.
Ysifi-Misrəm mən, ey Züleyxayi-dil, bu gün,
Günahsızlığımdı öz günahım məhbəsimdə.
Məni yaddan çıxarmıĢ dostu-yaran, hardasız,
Öz dostum, pənahımdı Allahım məhbəsimdə.
Neylirəm dünya malın, Qarun tək batam yerə,
Qəlbimin göz yaĢıdı dilxahım məhbəsimdə.
Hər sözümdə ağayam, baĢım bir sözə girov:
Dediyim sözümdü öz padĢahım məhbəsimdə.
DəyiĢməz azadlığın hər insan zindan ilə,
Yatıbdı çox arifim, çox dahim məhbəsimdə.
Ey Ata, Muğamatı ―Sona bülbüllər‖ ötsün,
Eyləsin Qədrimi yad ―Segah‖ım məhbəsimdə.
PS: Məhbusluq həyatı sürən bacı-qardaşlarımıza
ithaf edirəm.
77 (62)
Necə min dərdə dözər insanda bir can, gözəlim?
Bu qədər zülm eləməz aĢiqə canan, gözəlim!
Mən ki qəlb evimdə tək sənə qurdum can yuvamı,
Elədin sən də məni əcəb pəriĢan, gözəlim?
73
Sənə candan savayı mən nə dedim, ey zalım,
Günahım varsa buyur: bu haqq, bu divan, gözəlim...
Məni Məcnun eləyib, salma dəĢti-biyabana,
Eləmə əğyarı gəl qəlbinə mehman, gözəlim.
Acı hicranın ilə mən ki ömür-gün sürürəm,
Axdıb göz yaĢımı, etmiĢəm ümman, gözəlim.
Min cəfa,cövr verib, güldürmə ədnanı mənə,
Səni də el qınayar, gələr bir zaman, gözəlim.
Atabəy etdi ümid sənləömür-gün yaĢasın,
Gülə tale üzünə vermədin imkan, Gözəlim.
78 ( 63)
Yenə könlüm quĢu amadədi pərvaz eləsin.
Dağıdıb dərdü-qəmi, keyfimizi saz eləsin.
Əğyarın nə borcuna yarla deyib-gülərik biz,
Hələ bundan belə də durub etiraz eləsin.
Nə qədər cövri-cəfa veribsə yar, qəbuldu,
Özümüz istərik o, gecə-gündüz naz eləsin.
Bu bahar dəmləri tək nəğmə qoĢub gül-çiçəyə,
GəlmiĢik eĢq bağına bülbüllər avaz eləsin.
Ey Ata, yarsız keçən mənim ki bir günüm yoxdu,
Ədu-əğyarilərim gözlərin Araz eləsin!
79 (82)
Dünyada gədaları qaldırıb xan eləyər pul.
Dostu dostdan, qardaĢı qardaĢdan eləyər pul.
Dostları ilə paylaş: |