53
Badam ağacı şaftalı ağacına oxşar bitkidir. Dağətəyi kolluqlarda vəhşi badam kollarına
da rast
gəlinir. Bitkinin çoxaldılması çəyirdəkli toxumları vasitəsilədir.
Badamın əsasən toxumundakı ləpəsindən istifadə edirlər. Tərkibində 35-67 % qurumayan efirli yağ
maddəsi vardır. Çəyirdəkli ağacın meyvələrindən yeyinti, ətriyyat və tibb sənayesində istifadə olunur.
Xalq təbabətində badam şirəsini şəkər ilə qatıb yeməklə öskürək kəsici və nəfəs yollarını təmizləmək
mümkündür. Badabın çaqqalası mədə və diş dibinin ətini möhkəmləndirir. Acı badamın yağı sifətdəki
ləkələri aparır və qulaq ağrısını kəsir.
23)
Şaftalı- (Percica vulgaris)- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan ağac bitkisinin vətəni Çin və
Yaponiyadır.
Meyvələri əriyə oxşasa da yarpaqları ensiz uzunsov olmaqla fərqlənir. Şaftalı meyvəsinin tərkibində
5-15 % şəkər, alma və limon turşusu ilə bir neçə vitaminlər də vardır. Ağac qısa
ömürlü olduğundan su
sevən və budanmayan xasiyyətlidir. Şaftalı tumu acı olmaqla, tərkibində 5-50 % piyli yağ maddəsi vardır.
Naxçıvan
MR-da Ordubad, Şərur, Culfa, Babək, Kəngərli və Sədərək rayonlarında bir neçə (tez və
gec yetişən) növləri yayılmışdır. Meyvəsindən kompot və şirələr hazırlanılır.
Şaftalı ağacının cır növləri Muxtar Respublikanın dağətəyi kolluq ərazilərində
hülü adı ilə
yayılmışdır.
Xalq təbabətində şaftalı kilitkəsi yeyilərək, insandakı tük tökülmənin qarşısı alınır. Şaftalı şirəsi
susuzluğu yatırmaqla öd ifrazını yüngülləşdirir.Yarpaq və oduncağından boyaq işlərində istifadə olunur.
Çoxaldılması toxumları vasitəsilədir.
24)
Gavalı (Almaxara)- (Prunus domestica)- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan ağac bitkisinin vətəni
Yunanıstandır.
Gavalı ağacı 6-10 metr hündürlükdə olur. Meyvələri ətirli və ləziz turşməzədir. Tərkibində 9-16 %
şəkər, 0,4-1,4 % üzvi turşularla bərabər digər maddələr də vardır. Gavalı meyvələri
təzə və
qurudulmuş halda yeyilir. Milli klunariyada gavalı meyvələrindən müxtəlif şirələr, kompot və
mürəbbələr bişirilərək xörəklərə qatılır.
Gavalı ağacının oduncağında yapışqanlı maddə (kilitkə) olduğundan yandırıldıqda acı tüstülü olur.
Naxçıvan MR-da Ordubad, Culfa, Babək və Şahbuz rayonlarında gavalının müxtəlif növləri
yayılmışdır. Dağətəyi kolluqlarda bitkinin yabanı növlərinə də rast gəlinir.
Xalq təbabətində gavalı şirəsindən mədə və bağırsaqları yumşaltmaqda,
kilitkəsindən isə tük
tökülməyə qarşı yeyilərək istifadə olunur.
25)
Alça- (Prunus divaricata)- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan ağac bitkisinin vətəni Qafqazdır.
Muxtar Respublikanın bütün rayonlarında alça ağacları yayılmış, Ordubad, Şahbuz, Culfa və
Kəngərli rayonlarındakı dağətəklərində cır növlərinə də rast gəlinir. Yabanı alça ağacı dağətəyi
rayonlarda kol bitkisi kimi çoxalıb artmışdır. Mədəni növünün hündürlüyü 3-8 metrə çatır. Meyvəsinin
tərkibində 10 % şəkər, 1,5-4 % üzvi turşular, pektin maddəsi ilə vitaminlər də vardır.
Alça ağacı məhsuldar olduğundan 10 illik mədəni növündən 300 kq-a qədər meyvə yığmaq
mümkündür. Alça təzə və qurudulmuş halda yeyilir, xörəklərdə istifadə olunur, şirə və kompotlar
hazırlanılır.
Alça ilə gavalı ağaclarını calaq etdikdə
Göycə adlı meyvə alınır, ərik ilə calaq
olunduqda ətirli
Şərəlli adlı meyvə alınır, şaftalı ilə calaq edildikdə isə
Tərəlli adlı cins meyvə növləri almaq mümkündür.
Xalq təbabətində alça meyvəsindən hazırlanmış
lavaşa ilə bişirilmiş xörəklər daxili xəstəliklərin
müalicəsində köməklik göstərir.
Alça ağacı toxumları ilə çoxaldılır.
26)
Gilanar (albalı)- (Cerasus vulgaris)
- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan çoxillik ağac bitkisinin
vətəni Amerika və Avropadır.
Dadlı qırmızı-qara rəngli şirəli meyvələrində 7-17 % şəkər, 0,8-2,4 % üzvi turşular, 0,98 %
azotlu
maddələr, 0,27 % sellüloz, 0,18 % aşı maddəsi ilə C vitamini vardır.
Meyvələri təzə və qurudulmuş halda yeyilərək kulinariyada kompot, mürəbbə, şirələr hazırlanılır.
Ağacın yarpaq və oduncağından boyaq işlərində istifadə edirlər.
Naxçıvan MR-da Ordubad və Şahbuz rayonlarında daha çox yayılmışdır. Naxçıvan şəhərində
həvəskar bağbanlar tərəfindən gilanarın 8-10 növünü əkib becərmişlər.
Xalq təbabətində gilanar şirəsindən ürək bulanmaya qarşı istifadə edirlər.
54
27)
Heyva- (Cudonia oblonqa)- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan heyva kol-ağacı bitkisinin vətəni
Qafqazdır.
Bitkinin hündürlüyü 2-3 metr olaraq çox şaxəlidir. Meyvələri ətirli sarı rəngdə, üzəri xırda
tükcüklərlə örtülü olaraq, 0,2-0,28 % turşu, 8-12 % şəkər və C vitamini ilə zəngindir.
Naxçıvan MR ərazilərindəki Ordubad, Şahbuz, Culfa, Babək və Şərur rayonlarında
mədəni növlərlə
bərabər dağ yamaclarındakı kolluqlarda yabanı heyva kolları da yayılmışdır.
Heyva meyvəsindən mürəbbə, kompot və marmelad istehsalında bişirilərək istifadə olunur.
Heyva yarpaqlarından milli yeməklərdə istifadə edilərək dolma bükürlər.
Xalq təbabətində heyvanın yapışqanlı toxumlarından (buna çöşşek də deyirlər) soyuqdəyməyə və
cavan yarpaqlarını dəmləyib içmək nəfəs yollarının iltihabına qarşı müalicədə istifadə olunur. Heyva
şirəsi dalaq ağrısını kəsir, ürəkbulanmanı və mədə pozğunluğunu nizamlayır.
Heyva bitkisini toxumları və yanlarından göyərmiş cavan zoğları ilə çoxaldırlar.
28)
Ərik- (Armenica vulgaris)- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan çoxillik ağac bitkisinin vətəni
Mərkəzi Asiyadır.
Ərik ağacının oduncağı möhkəm olub, ondan məişətdə və musiqi alətlərinin hazırlanmasında istifadə
olunur. Meyvələrinin tərkibində 7-23 % şəkər, alma, limon
və başqa üzvi turşularla A, D, E vitaminləri də
vardır.
Əriyin çəyirdəyində (toxumunda) 25-30 % yağ, qurudulmuş ərikdə isə 84 % şəkər olur. Meyvələri
ətli olaraq, təzə və qurudulmuş halda yeyilərək ondan müxtəlif mürəbbələr hazırlanılır. Toxumunun
tərkibində 55 % piy maddəsi olduğundan əriyi yedikdən sonra vacibdir ki, toxumu da yeyilsin.
Naxçıvan MR-da Ordubad rayonu ərazilərində tez yetişən “əyilisi (növrəstə)” “şalax”, “badamı” və
başqa növlər yayılmışdır.
Xalq təbabətində ərikdən ürək xəstəliklərinə qarşı təbii müalicə kimi istifadə olunur.
Çoxaldılması toxumları vasitəsilədir.
29)
Alma- (Malus domestica)- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan alma ağacının vətəni Qafqazdır.
Muxtar Respublikanın Ordubad, Şahbuz, Babək və Şərur rayonlarında almanın “Şıxcanı”, “Qızıl
Əhməd” növləri yayılmışdır. Dağətəyi rayonların kolluq ərazilərində almanın bir neçə cır
növlərinə də
rast gəlmək olar.
Alma ağacı 30-50 il ömür sürərək 3-5 ildən sonra məhsul verməyə başlayır. Məhsuldarlıq əsasən
calaq edilmiş alma ağaclarında daha çox olur. Almanın meyvəsinin tərkibində 5-15 % şəkər, 1-1,5 % üzvi
turşular (limon turşusu) 1,30 % sellüloz, 0,44 % zülal və dəmirlə A, B, C vitaminləri də vardır.
Alma meyvələrini uzun müddət saxlamaq mümkündür. Haliyyədə dünya üzrə 10 mindən artıq alma
növləri məlumdur ki, “Şirvan gözəli”
(Cənnət alması) məhsuldar olaraq meyvələri iri və dadlıdır.
Almadan kompotlar, şirələr və povidla bişirilir.
Xalq təbabətində alma şirəsindən ürək xəstəliklərinin müalicəsində istifadə edirlər.
Çoxaldılması toxumları və cavan zoğları vasitəsilədir.
30)
Armud- (Purus communis)- Gülçiçəklilər fəsiləsindən olan armud ağacının vətəni Qafqaz olmuş
sonradan Yunanıstana aparılaraq Aralıq dənizi ölkələrində də yayılmışdır.
Naxçıvan MR-da Ordubad, Babək, Şahbuz və Şərur rayonlarında armud ağacları əkilib-becərilir.
Dağətəyi rayonlardakı kolluq ərazilərdə cır armud ağacları da yayılmışdır.
Armudun meyvəsində 7-13 % şəkər vardır. Oduncağından musiqi alətləri hazırlanılır.
Haliyyədə dünya üzrə 5 mindən artıq armud növləri məlumdur. Muxtar Respublikamızın
ərazilərindəki cır Daş armud daha çoxdur. Həmin ağaca calaq vurmaqla məhsuldar “Qış beresi” və
“Royal” Abbasbəyi Zöhrə adlı növləri bağbanlar tərəfindən çoxaldılmışdır. Armud ağaclarını çiçəklərini
suni mayalanma vasitəsilə tozlandırırlar ki, həmin növün toxumlarından
yeni elit çarpaz tozlanmış növlər
alınır. Bu cür növlər Muxtar Respublikanın Şahbuz rayonundakı şəxsi təsərrüfatlarda daha çoxdur.
Armud meyvələrindən mürəbbə, kompot və şirələr bişirilir. Xalq təbabətində armud şirəsindən daxili
xəstəliklərin müalicəsində istifadə olunur. Çoxaldılması toxumları və cavan zoğları vasitəsilədir.
31)
Qoz (cəviz)- (Juglans regia)- Fındıqkimilər fəsiləsindən olan birevli ağacın vətəni Çin, Orta
Asiya, Ön Asiya və Kiçik Asiyadır.