52
şəhərə yığışmışdılar, Abram fərasəti sayəsində tezliklə
özünə karyerə qura, mal-mülk sahibi ola bilərdi.
Təəccübünə rəğmən, Basya onun bu fikrini çox sakit
qarşıladı. Solğun bənizində bir əzələ də tərpənmədi. Yalnız
gözləri soyuq-soyuq parıldadı, bir də dodaqucu gülümsədi:
“Nə olar, Bakıda da yaşamaq mümkündü”.
Vəssalam. Abram nələrinsə dəyişəcəyinə, arvadının, heç
olmasa, Kobadan, Kamodan, başlıcasısa, “Nikitiç”dən uzaq
düşəcəyinə, bəlkə də onlarla əlaqəsini kəsəcəyinə ümid
eləyə-eləyə bir ayın ərzində malını, mülkünü satdı, yır-yığış
eləyib Bakıya üz tutdu...
***
Amma gözəgörünməz fəlakətin arxasınca Bakıya
gələcəyini nəzərə almamışdı...
Bakıda Mixail Buniyatovun Birjevaya küçəsindəki evində
yerləşdilər. Kirayə götürdükləri mənzil böyük salondan,
Abramın kabinetindən, yataq otağından, uşaq üçün nəzərdə
tutulan kiçik otaqdan və mətbəxdən ibarət idi. Cəmi bir ay
sonra Levin bir yaşını da həmin salonda qonaqların iştira-
kıyla qeyd elədilər.
Abram özünəxas nəzakətlə kübar dairələrə can atmağa,
Tağıyev, Dadaşov, Əsədullayev, Aşurbəyov, Mayılov, Man-
taşov, Nobel ailələrilə münasibətlər yaratmağa can atırdı.
Bir neçə ay ərzində müəyyən uğurlar da qazanmışdı, Aşur-
bə yovlar və Əsədullayevlər bayramlarda, ziyafətlərdə Nus-
simbaumları da yaddan çıxarmırdılar. Basya da yeni mühitə
alışırdı, artıq təhlükədən xəbər verən hərəkətləri də nəzərə
çarpmırdı.
Amma nisbi sakitliyin ömrü cəmi bir il sürdü.
1907-ci ilin iyununda Tiflis imperiya bankına basqın
xəbərlər ölkədə bomba kimi partladı. Bu həmin bank idi ki,
İrəvan meydanında Abram Basyayla Krasini binası qarşısın-
da gəzişən görmüşdü. Fikrincə, onun planlaşdırdığı basqın-
53
da Koba və Kamo da iştirak eləmişdilər; indi ələ keçirilmiş
iki yüz əlli min rubl gizli kuryerlər vasitəsilə təşkilatın
qərargahına çatdırılırdı. O günlərdə Basya həyacanlıydı,
yenə gözləri soyuq-soyuq parıldayırdı. Abram başa düşdü
ki, həmin planın hazırlanmasında arvadının da barmağı
var, hələ də tutduğu yoldan çəkilmək fikrində deyil.
Qarətdən bir neçə ay sonra Koba Bakıda, daha doğrusu,
Nussimbaumların evində peyda oldu. Bir gün günortadan
sonra evə qayıdan Abram Leonu yad bir kişinin dizləri
üstündə gördü. İki yaşlı uşaq heyrətlə tanımadığı adama
baxır, amma dartınıb eləmirdi.
“Koba yoldaşdı, – Basya qonağı təqdim elədi, – Bir
müddət Bakıda yaşayacaq”.
Abram ona uzadılan əli heç sıxmaq istəmirdi. Bu əlin üç
il əvvəl evləndiyi Yekaterina Svanidzeni vərəmlədib lap bu
yaxınlarda o dünyaya göndərmiş, körpə oğlu Yakovu Alla-
hın ümidinə qoyub gizli, həm də şübhəli işlərlə məşğul olan
sahibi öz əməldaşlarıyla birgə onun həyatını cəhənnəmə
döndərmişdi, indi də heç nə baş verməmiş kimi, evinə
soxulurdu.
“Ümidvaram ki, Koba yoldaşın Bakıda yerləşməklə bağlı
çətinliyi-filanı yoxdu”, – yarıistehza-yarıtənəylə dillənib qo-
nağın gözlərinin içinə baxdı.
“Yoldaşlar bunun qayğısına qalıblar, narahat olmayın,
mən ancaq həmyerlilərimə baş çəkməyə gəldim”, – Koba
qayıdıb yerində oturmadı, hətta, getməyə hazırlaşdı, Abram
da onu saxlamaq üçün cəhd göstərmədi.
“Bir qədər nəzakətli ola bilərdin”, – Basya qonağını ötü-
rüb qayıdanda soyuq tərzdə dilləndi.
“Səni heç başa düşmürəm, – Abram sarsılmış halda ar-
vadını süzdü, –terrorçunu, qarətçini, hökuməti yıxmaq
istəyən adamı evimə soxursan, sonra da məndən nəzakət
gözləyirsən!”
“O hamının gələcəyi üçün çalışır”, – Basya da əsəbiydi,
gözlərindəki həmin soyuq parıltı peyda olmuşdu.
54
“Mənə elə gələcək lazım deyil, başa düşürsən? – Abram
daha özünü ələ ala bilmirdi. – Qanla, terrorla, qarətlə verilən
gələcək heç kəsə xoşbəxtlik gətirməz, hər kəs gələcəyini özü
qazanmalıdı, həm də öz ağlı, öz fərasətilə...”
“Sən heç dəyişmədin”, – Basya təəssüflə köksünü ötürdü.
“Dəyişmək fikrində də deyiləm, – Abram qətiyyətlə
dilləndi. – Mən həyatımı öz zəhmətimlə qururam, kimsəni
öldürməyi, yıxmağı, qarət eləməyi düşünmürəm. Sən
dəyişməlisən, Basya, yoxsa bu yolun sonu uçurumda
bitəcək”.
55
III FƏSİL
CÜMHURİYYƏTİN XİDMƏTİNDƏ
Yusif Vəzir
İstanbul
Oktyabr 1919-yanvar 1920-ci illər
...Cümhuriyyət asanlıqla qurulmurdu, dağılan imperiya-
nın bir guşəsində araya-ərsəyə gəlirdi. Yusif Vəzir yenicə
ayaq üstə qalxmağa çalışan dövlətin çətinliklərini başa dü-
şürdü. Ölkənin qərbində narahatlıq vardı, erməni-daşnak
dəstələri Osmanlı dövlətinin düşdüşü vəziyyətdən, yaran-
mış qarmaqarışıqlıqdan istifadə eləməyə, ərazilər qoparma-
ğa can atırdılar, yenicə yaranmış ordu o səmtdə ağır
döyüşlər aparmaq məcburiyyətində qalmışdı. Amma bu
çətinliklər Cümhuriyyətin xarici siyasətini gözardı eləmək
üçün səbəb ola bilməzdi. Bir çox vacib məsələlər burda, İs-
tanbulda həll olunurdu, o da altına girdiyi yükün ağır oldu-
ğunu dərk eləyir, üzərinə düşənləri vicdanla yerinə
yetirməyə can atırdı...
...O payız günlərinin birində etimadnaməsini hələ ki,
xariciyyə naziri kreslosunda oturan Mustafa Rəşid Paşaya
Dostları ilə paylaş: |