əsərləri Əli Sultanlı özünün rus dilini bilən və poetik istedadı ilə diqqəti cəlb edən
tələbələri arasında bölüşdürmüşdü. On beş ildən çoxdur ki, bu kitab ali
məktəblərimizin filologiya fakültələrində dərslik vəzifəsini müvəffəqiyyətlə yerinə
yetirir. Kitabın tərcüməçiləri o zaman ali məktəb tələbəsi, yaxud aspirantı, müəllimi
olan B.Vavabzadə, Ə.Kürçaylı, A.Aslanov, T.Hacıyev, Ayaz Vəfalı, Y.Qarayev,
Hüseyn Kürdoğlu, Ş.Salmanov, Arif Abdullazadə, Ağacavad Əlizadə, Firudin
Ağayev və başqaları idi. Bəziləri ilk qələm təcrübələrini çap etdirən həmin
mütərcimlərin çoxu indi respublikamızın görkəmli şairi, tənqidçisi, alimi və
mütərcimi kimi tanınmaqdadır. Bu məlumatı verməyi ona görə lazım bildik ki, indi
artıq həmin müntəxəbatların birbaşa orijinaldan tərcümə edilməsinin vaxtı gəlib
çatmışdır. Bu təcrübədən professor Pənah Xəlilovun “SSRİ xalqları ədəbiyyatı
müntəxəbatı” kitablarının genişləndirilmiş gələcək nəşrlərində də istifadə etmək
yararlı olardı.
Ali
məktəb proqramına müvafiq olaraq ingilis, fransız,alman ədəbiyyatlarına
dair antologiyalar da hazırlamaq günün vəzifələri sırasında durur. Indi söz Xarici
Dillər İnstitutu və digər ali məktəblərimizin müvafiq kafedraları ilə birlikdə
Yazıçılar İttifaqının və onun tərcümə bölməsinindir.
Əlbəttə Puşkini ruscadan tərcümə etdiyimiz kimi, Mirzo Tursunzadənin
tacikcədən, Musa Cəlili tatarcadan, Heyneni almancadan, Bayronun ingiliscədən
tərcümə etməklə onların əsərlərinin ətrini, məna gözəlliyini daha çox mühafizə etmiş
olarıq. Bir sözlə, istiqaməti ona yönəltmək lazımdır ki, rus dilindən bir qayda olaraq
əsasən məhz rus yazıçılarının əsərləri tərcümə olunsun. Qeyri – rus dillərində
yazılmış bədii əsərlərin onların yarandığı dildən tərcüməsi, tərcümənin
müvəffəqiyyətli çıxmasının ən mühüm şərtlərindən biri olaraq qalır. Son zamanlarda
gənc mütərcimlərdən Feyzulla Ağayev, Sabir Mustafayev, Zahid Məmmədov,
Səkinə Hüseynova, Hamlet Qocayev və başqaları ingilis, alman, fransız və ispan
dillərindən tərcümə ediblər. Bunu təqdir etmək lazımdır. Qoy həmin yoldaşlar öz
vərdişlərini təkmilləşdirsinlər və onların sıraları əcnəbi dilləri mükəmməl bilən gənc
istedadların hesabına daha da sıxlaşsın. Lakin birbaşa əcnəbi dildən edilən tərcümə
hələ yüksək keyfiyyətli tərcümə deyil. Bu cür tərcümələri də yaxşısı pisi var. Böyük
Avstriya ədibi Stefan Sveyqin “Novellalar” kitabı dünyada tanınmış bu yazıçının
Azərbaycan dilində ilk kitabıdır. Əlamətdar cəhət budur ki, “Novellalar” dilimizə
orijinaldan – almancadan tərcümə edilmişdir. Zahid Məmədovun tərcüməsində “Yad
qadının məktubu” müvəffəqiyyətlidir. Bu novellada insan xarakterləri, psixoloji
ardıcıllıq Azərbaycan dilində təbii və rəvan təqdim edilir. Onu oxuyarkən tərcümə
olduğunu bir anlığa unudursan. Təəssüf ki, Həmid Arzulu yoldaşın tərcümə etdiyi
“Bir qadının həyatından 24 saat” hekayəsi haqqında bu sözləri demək olmaz. Məsələ
onda deyil ki, mütərcim “Həyatının düzən yolu”, “müstəqil bir vacd” kimi dilimizə
yad ifadələr, “nazik dodaqları olan kiçik aözı açılmışdır” kimi qeyri bədii cümlələr
işlənir. Aşaöıdakı parçaların müvəffəqiyyətli tərcümə olunduğunu müəyyən etmək
üçün əsərin almancasına baxmağa ehtiyac yoxdur:
23
“...
düşünürsünüz ki, Frau Anriet kimi bir qadın günahsız olaraq gözlənilməz
bir macəraya uya bilər və o, bu zaman elə hərəkət edə bilər ki, bir saat bundan
əvvəl bu hərəkət onun üçün ağlasığmaz imiş və buna görə də onu heç də
təqsirləndirmək lazım deyildi?”
“Xidmətçi şikəst bir adam olduğu kimi qayğı ilə ona qollarını geyinməkdə
kömək etdi”.
“Üstündə 4 patronu olan tapancadan və xaç anası knyaqinya X. tərəfindən ona
hədiyyə verilmişdir... Üzərində qiymətli daş – qaş olan xaçdan başqa heç nəyi
qalmır”.
Birinci
və üçüncü parçaların böyük təshihə ehtiyacı olduğu göz qabağındadır.
İkinci parçada fikir təhrifinə yol verilmişdir, əsərin digər nəşrlərini oxuyanlar
bilərlər ki, novellanın qəhrəmanlarından olan 24 yaşlı gənc şikəst deyildir, xidmətçiyə
gəldikdə isə aydın məsələdir ki, şikəst adamı asqılıqda xidmətçi saxlamazlar. Bu cür
misallardan yenə də gətirmək olar. Lakin elə bunlar da kifayətdir ki, “Bir qadının
həyatından 24 saat” novellasının tərcüməsini qüsurlu olduğunu yəqinlik hasil edək.
Yaşadığımız dövrdə çox böyük vüsət alan, gələcək üçün daha böyük inkişaf
perspektivlərinə malik olan bədii tərcümə işi Yazıçılar İttifaqı, qəzet və jurnal
redaksiyaları, nəşriyyatlar habelə ali məktəblərin müvafiq kafedraları qarşısında yeni
vəzifələr qoyur. Bədii tərcümə işinin həyatla, mədəni quruculuğumuzun konkret
vəzifələri ilə sıx əlaqə şəraitində planlaşdırmaq lazımdır. Qarşıdan gələn hər bir ili
üçün, xalq təsərrüfatının və mədəniyyətin inkişafına dair beşillik planlar işığında
Azərbaycan dilinə bədii tərcümənin planlarını vaxtaşırı ədəbi ictimaiyyətin
müzakirəsinə verməyin ciddi əməli əhəmiyyəti ola bilər. Nəşriyyatların tərcümə
bölmələrində çalışan əməkdaşların ixtisasca təkmilləşməsi, həmin şöbələrin redaktor
və mütərcim kadrları ilə qüvvətləndirilməsi də mühüm vəzifələrdəndir. Tanış
olduğumuz tərcümələr göstərir ki, mütərcimin əlindən çıxan, lakin ikinci və daha iti
bir gözlə oxunulacaq təqdirdə asanlıqla aradan qaldırıla bilən xəta çox vaxt məhz
mütəxəssis bir redaktorun əlinə düşmədiyi üçün tərcümənin əl yazmasından bir başa
kitabın səhifələrinə gəlib çıxır. Tərcümə kitablarının çapa hazırlayarkən onların
tərtib, nəşriyyat və poliqrafiya tələblərinin müasir səviyyədə olmasına xüsusi qayğı
göstərmək lazımdır. Bədii tərtib zamanı kağız, cild, şrift və s. seçərkən bütün
bunların əziz qonağa göstərilən ehtiram səviyyəsində olmasına fikir verilməlidir.
Həmin tərcümələr bir qayda olaraq müqəddimə, yaxud söz ardı, çətin anlaşılan
kəlmələrin izahı, coğrafi, tarixi və əfsanəvi adlar göstəricisi ilə təchiz olunmalıdır.
Əsrimizin ilk onilliyində xalqımıza Sabir qədər yaxın və doğma olan digər bir şair
təsəvvür etmək çətindir. Lakin mütəxəssislərin, bəzi yaşlı, təcrübəli müasirlərimizi
çıxmaq şərtilə indi çoxlu oxucu tapmaq olar ki, məsələn, Sabirin taziyanələrində
xatırladılan bütün tarixi hadisə və şəxsiyyətləri, mətbuat nümunələrinin adlarını və
mahiyyətlərini yaxşı bilsin? Odur ki, Seyid Hüseynin, Həbib Səmədzadənin, Əziz
Mirəhmədovun və Məmməd Məmmədovun hazırlayıb nəşr etdirdikləri “Hop –hop
namə”lərin 355–səhifəlik kitabında 5-cə səhifəlik də şərh və izhata rast gəlmirik.
24
Kim deyə bilər ki, keçən əsrin rus həyatı ilə son dərəcə möhkəm bağlı olan rus
şairinin əsrimizin 60 – cı illərində Azərbaycan dilində çıxan tərcüməsini bu cür şərh
və izahata ehtiyacı yoxdur?!
Bu
cəhətdən nəşriyyatların xəsisliyi bəzən o dərəcəyə çatır ki, başqa şərhlər və
izahlar bir yana dursun, əsərin hansı dildən tərcümə edildiyini belə kitabın bir
küncündə göstərməyi lazım saymırlar. Məsəslən, XIX – XX əsrlərin fransız
nasirlərindən Jul Renarın “Gündəlik” kitabçasını almış gənc və təcrübəsiz oxucu bu
əsərin kimə məxsus olduğunu və hansı dildən tərcümə edildiyini müəyyənləşdirmək,
müəllifin tərcümeyi – halına dair müxtəsər bir məlumat almaq üçün köməkçi
ədəbiyyat axtarmalı olacaqdır.
“Neçə şair varsa, bir o qədər də üslub mövcuddur” deyiblər. Həmin kəlamı bir
qədər dəyişdirib demək olar ki, necə mütərcim varsa, bir o qədər də mütərcim üslubu
vardır. Belə olan surətdə rus klassiklərinin şer kitablarının dilimizə tərcüməsində yol
verilən çox üslubluluğu necə qiymətləndirmək lazımdır? Məsələn, Lermontov
poeziyasının Azərbaycan dilinə tərcüməsindən 17 mütərcimin iştirakı, yaxud
Nekrasovun “Seçilmiş əsərləri”nin 13 – şair tərəfindən tərcümə edilməsi yaradıcılıq
incəlikləri və üslubu vəhdət baxımından təqdirəlayiqdirmi? Xüsusən poeziya
əsərlərinin tərcüməsində kollektivçilik elə bir arzuedilməz əlvanlığa gətirib çıxarır
ki, ən təcrübəli redaktor belə onun öhdəsindən gəlməyə qadir deyil. Əlbəttə, biz bir
şairin rus qələm yoldaşlarının əsərlərindən , yaxud klassik poeziyasından istədiyi
vaxt hər hansı bir əsəri tərcümə və çap etdirməsini ancaq alqışlayırıq. Lakin söhbət
nəşriyyatın irəlicədən planlaşdırdığı tərcümə kitabından gedirsə, bunu vaxtındaca öz
yazı üslubu, psixoloji aləmi, maraq dairəsi və s. etibarilə müəllifə daha yaxın olan,
onun əsərlərinin tərcüməsi sahəsində artıq müəyyən nailiyyətlər qazanmış bir
Azərbaycan şairindən xahiş etmək daha məqsədə uyğun olmazmı? Bu deyilənlərdən
heç də o nəticə çıxarılmasın ki, biz bir klassiki ömürlük bir mütərcimin adına yazılıb,
onun başqaları tərəfindən tərcüməsini rədd edirik. Əsla yox? Hər zamanın bədii
tərcümə qarşısında irəli sürdüyü müasir tələbləri var və həmin tələblərə əsasən də
rus poeziyasının görkəmli nümayəndələrinin yaradıcılığını Azərbaycanda da gələcək
nəsillər dönə - dönə qayıdacaqlar. Bu baxımdan istedadlı şair İsa İsmayılzadənin
Mayakovski yaradıcılığından tərcümələr etmək təşəbbüsü bizi sevindirir. O, şairin
indiyədək dilimizdə səslənməmiş “Qulaq asın” və “Möcüzə” şerlərinin tərcümə edib
oxuculara çatdırmışdır. (“Ədəbiyyat və incəsənət” qəzeti, 30 iyun 1973). Yenə
əvvəlki sözümüzün üstünə qayıdırıq. Bir kitabın 17 şair tərəfindən tərcüməsi işin
sürətini və həmin kitabın yubileyə, yaxud bir mədəniyyət bayramınadək çıxmasını
təmin edir. Lakin unutmaq lazım deyil ki, yubileylər keçir, kitab isə bəzi qüsurların
da içində olmaq şərtilə həmişə qalır.
Planlaşdırma ilə əlaqədar olaraq bunu da qeyd etmək vacibdir ki, biz də bir
qisim tərcümə əsərləri dönə - dönə çap olunduğu halda, müasir sovet ədəbiyyatının
bəzi çox görkəmli simalarının ittifaq və dünya miqyasında tanınan əsərlərini
oxucularımız hələ də ana dilində mütaliə edə bilmirlər.
25
Zəmanəmizin gözəl şairi, ədəbiyyatımızın ağsaqqalı Nikolay Tixonovun
Azərbaycan dilində bu vaxtadək bir dənə də olsun poeziya kitabı yoxdur. Böyük
Vətən müharibəsi cəbhələrində sovet adamlarının qəhrəmanlığını geniş bədii
lövhələrdə sənətin orijinal vasitələri ilə əks etdirən K. Simonovun romanlarının heç
biri Azərbaycan dilində kitab kimi buraxılmamışdır. Eyni sözləri Bakıxanovun,
Bondarevin və başqalarının da həmin mövzuda yazılmış qiymətli əsərləri haqqında
demək olar. Azərbaycan ədəbiyyat sevərlərinin bu əsərlərə böyük mənəvi ehtiyacı var.
Rus
nəzəri tənqidinin dünyada tanınmış nümayəndələri Belinski, Dobrolyubov
və Çernışevskinin Azərbaycan dilində kitabları artıq çoxdan az tapılan biblioqrafik
nadir nüsxələrə çevrilmişdir. Sovet ədəbiyyatşünaslığının və estetik fikrinin qiymətli
nümunələri olan B. Suçkovun “Realizmin taleyi” kitabının, Q. İ. Lomidzenin, M.İ.
Qrafçenkonun, V. H. Şerbinanın müasr ədəbi problemlərə dair monoqrafiyalarının
tərcüməsini də biz bu sahədə vacib vəzifələrdən hesab edirik.
Azərbaycanda bədii tərcümənin tarixinə, nəzəriyyəsinə və təcrübəsinə M.
Arifin, Cümşüd Əzimovun, Samir Qurbanovun, Əsgər Ağayevin, Bayram
Tahirbəyovun, Məmmədağa Sultanovun, Həbib Babayevin, Cəlal Məmmədovun,
Fəridə Vəlixanovanın və başqalarının məqalə və kitabları həsr olunmuşdur. Son
illərdə Gültəkin Sultanova, Oktay Babayev və Vəkil Hacıyevin bu sahədə maraqlı
çıxışları müşahidə edilməkdədir. Lakin tərcümə məhsulunun həcminə nisbətən
tərcümə haqqında dövrü mətbuatda yazılar xeyli azdır. Bəzi resenziyalar haylı –
küylü təriflərdən ibarət olur. Bu cür təriflər şit təsir bağışladığı kimi, mütərcim
zəhmətini yerə vuran inkar ruhlu tənqid də heç kəsə lazım deyil. Mütərcimin nəyə
müvafiq olduğunu, yaxud uğursuzluqlara düçar olduğunu konkret faktlar əsasında
göstərmək lazımdır. Bədii tərcümə ilə məşğul olan yoldaşların böyük dəstəsinin
əməyini vaxtaşırı ümumiləşdirən icmal məqalələrini barmaqla saymaq olar.
Onu da qeyd edək ki, tərcümə sahəsində ədəbi həyatımızın çox mühüm faktları
bəzən tənqidin və nəzəri fikrin diqqətindən yayılır. Şoloxov əsərlərinin 8, Qorki
əsərlərinin 15 – cilddə Azərbaycan dilinə çap olunması respublikamızda bədii
tərcümə sahəsində öz miqyası və mahiyyəti etibarilə misilsiz ədəbi – mədəni
hadisələr idi. Bu çoxcildliklərin müsbət təcrübəsinin ümumiləşdirməyə, yol verilmiş
bəzi qüsuralrını tənqid etməyə, nəticələr çıxarmağa bu gün də ehtiyac vardır. Təəssüf
ki, məlumat xarakterli yazıları və tək – tük kiçik məqalələri çıxmaq şərtilə həmin
hadisələr biz də geniş müzakirənin predmetinə çevrilmədi. Bu işlər bilavasitə məşğul
olan tərcümə bölməmiz nəşriyyatla əlaqə saxlayıb ciddiliklə həmin tərcümələrin
müzakirəsini keçirməyin qayğısına qalmadı.
Biz
də son illərdə o qədər çox tərcümə materialı toplanmışdır ki, onu
ümumiləşdirməyə, qazanılmış təcrübə əsasında elmi – nəzəri və əməli nəticələr
çıxarmağa, tövsiyyələr hazırlamağa böyük ehtiyac duyulur. “Ədəbiyyat və incəsənət”
qəzetinin tərcümə məsələlərinə dair 1974 – cü ilin sonlarında keçirdiyi “Dəyirmi
stol” müşavirəsi, həmin qəzetin “Kommunist” qəzetinin, “Azərbaycan” jurnalının
dərc etdikləri bəzi məqalələr bu sahədəki ehtiyacı ödəmək üçün hələ azdır.
26
Rus
dilindən tərcümələrin bir qismindən, həm də əsasən onların ümumi
məsələlərindən bəhs etdik. SSRİ xalqları, Avropa və dünya ədəbiyyatlarından ana
dilimizə tərcümələrin, kinossenariərin, radio və televiziya verilişlərində istifadə
olunan ədəbi mətnlərin tərcüməsi, bədii tərcümənin sənətkarlıq məsələləri ətraflı
təhlilə möhtacdır.
Lenin
mükafatı laureatı M. S. Şaginyanın məqalələrinin birində deyilir: “ Şərq
dilləri ailəsində Azərbaycan dili ən çox imkanlara və geniş yayılma perspektivlərinə
malik olan dillərdən biridir. Ecazkar dərəcədə aydın, asan və lakonik olan bu dil
Şərq nitq mədəniyyətinin bütün gözəlliklərini özündə toplamışdır. Onu öyrənmək
asandır, həmin dili biləni isə bütün Şərqdə başa düşürlər”. Lermontovun Azərbaycan
dili haqqında yazdıqlarından təqribən 135 – il sonra, sovet ədəbiyyatının ağbirçəyi,
doğma erməni dilindən, əsas əsərlərinin yazdığı rus dilindən savayı, bir neçə xarici
dili də mükəmməl bilən sənətkar tərəfindən deyilmiş bu fikir, dilimizin gəlib çatdığı
müasir yüksək səviyyənin, onun geniş miqyasda inkişaf üçün böyük imkanlara malik
olduğunu bir daha təsdiq edir.
Biz inanırıq ki, rus, sovet və dünya klassikasının görkəmli əsərlərini bu dildə
yenidən canlandırmaq, beləliklə də xalqlar arasında dostluq, qardaşlıq tellərini
getdikcə qüvvətləndirmək, mədəniyyətlərin və ədəbiyyatların qarşılıqlı əlaqə və
təsirini inkişaf etdirmək üçün Azərbaycan yazıçıları, mütərcimləri bundan sonra daha
fəal yaradıclıq əzmi ilə çalışacaqlar.
27
Document Outline
Dostları ilə paylaş: |