Çağdaş Azərbaycan postmodern romanı
57
bir-biri ilə ziddiyyət təşkil edir
30
. Roman-antimifə aşağı-
dakı xüsusiyyətlər xasdır: mifin mətnə uyğunlaşması, ro-
man və mifoloji mətn arasında intertekstual dialoq, ənənə-
vi semantikanın dağıdılması zamanı formaların saxlanıl-
ması: roman-antimif üçün «mifi mətn kimi sərbəst idarə
etmək, qəbul ediləni nümayiş etdirmək, intertekstual oyun,
başlıcası isə – mifopoetikanın formasının saxlanılmasında
mifoloji semantikanın dağıdılması səciyyəvi xüsusiyyət-
dir»
31
. Bədii fikir yalnız estetika və fəlsəfə ilə deyil, həm
də mifopoetika ilə sıx bağlı olması özünü göstərməkdədir.
Düşüncə növü olan postmodernizm idrakın irrasional for-
malarından olan mifə müraciətində ifadə olunması özünü
qabarıq göstərir. Postmodernizm üslubda qələmə alınmış
əsərləri nəzərdən keçirdikdə müşahidə edilir ki, elmi-tex-
niki düşüncənin yekunları və mistik - ezoterik məlumatları
qəbul və inkar etməkdə formalaşmışdır.
Roman-antimif janr formasına aid olan Kəramət Bö-
yükçölün «Çöl» əsərində Koroğlu haqqında xalq dastanı
dekonstruksiyaya uğrayır, yəni qəbul edilmiş Koroğlu ta-
mamilə fərqli nəticə ilə meydana çıxır. Qeyd etmək yerinə
düşərdi ki, tarixi keçmişə qayıdış milli şüur və dinə aid də-
yərlərə postmodern yanaşmanın nəticəsidir. Yaddan çıxar-
maq lazım deyil ki, tarixi keçmiş və milli yaddaşdan süzü-
lüb gələn örnək hadisə və obrazlar milli-mənəvi mövcud-
luq üçün vacib olan amillərdəndir. Ədəbi yaradıcılıqda
milli problemlərinin, xalqın ictimai-siyasi həyatının, adət-
30
Полушкин А.С. Жанр романа-антимифа в шведской литерату-
ре 1940-1960-х годов (на материале произведений П. Лагерк-
виста и Э. Юнсона): Автореф. дис. … канд. филол. наук. Екате-
ринбург, 2009. С. 14.
31
Там же. С. 14.
S
S
a
a
l
l
i
i
d
d
ə
ə
Ş
Ş
ə
ə
r
r
i
i
f
f
o
o
v
v
a
a
58
ənənələrinin, psixologiyasının bədii inikası tarixilik
baxımından əhəmiyyət kəsb edir.
Postmodernistlər tarixi hadisələrdə subyektiv yozum-
larla fərqli izahların olduğunu iddia edirlər. Postmoderndə
fraqmentarlığın hökm sürdüyü yeni dünyada dəyişən fakt
və hadisələr özü öz içində yenidən yazan bir tarixdir. Post-
modern romanlarda tarixi qəhrəmanlar adi insanlara çevri-
lir. Postmodernistlər tarixdən ibrət almaq deyil, tarixin
özünü oyun materialına çevirmək məqsədi güdür. Volf-
qanq Velş özünün «Bizim postmodernist modern» (1987)
əsərində qeyd etdiyi kimi, «postmodernizm plüralizmin
əleyhinə olan hər şeyə qarşı yönəlib. O, monizm, unifika-
siya, totalitarizm, utopiya və despotizmlərin gizli formaları
ilə vidalaşır, əvəzində müxtəliflik və paradiqmaların rəqa-
bətinə keçir».
Müasir Azərbaycan ədəbiyyatında postmodern roma-
nın maraqlı nümunəsi Sabir Rüstəmxanlının «Göy Tanrı»
(2005) əsəridir. Bu romanın süjeti bizi türk xaqanlarının
idarə etdiyi dövrə, təkallahlığın din kimi çiçəklənməsi
dövrünə aparır. Türk xalqlarının dövlətçiliyinin inkişafında
əvəzsiz xidmətləri olmuş şəxsiyyətləri əks etdirməsinə
baxmayaraq, bu əsər klassik tarixi roman deyil. S. Rüstəm-
xanlı qədim türk mifologiyasını və yazılı mənbələri (o
cümlədən, Orxon - Yenisey abidələri) istifadə etməklə,
müasir türk dünyası qarşısında duran mifik keçmişlə bağlı
suallara cavab axtarır. «Göy Tanrı» – neomifoloji bədii
məkanda öz əksini tapmış türkdilli xalqların müasir prob-
lemləri haqqında olan bir əsərdir.
Postmodernizm romanında tarixi hadisələrdən bəhs
edərkən psevdosənədli romanlara da toxunmaq lazımdır.
Psevdosənədli romanlardan spesifik roman növü kimi da-
Çağdaş Azərbaycan postmodern romanı
59
nışarkən, burada faktların imitasiyası (təqlidi), falsifikasi-
yası (saxtakarlıq) və mistifikasiyası (uydurma) diqqəti cəlb
edir. İngilisdilli ədəbiyyatda mokyumentari (ing. to mock
«saxtasını düzəltmək» və documentary «sənədli») adlı ter-
minə rast gəlmək olur ki, qarşılıqlı söz kimi başqa dillərdə
istifadə olunur. Psevdosənədli romanın bədii nümunələri
zahiri əlamətlərinə görə sənədli romanlara uyğundur, lakin
onların hadisələri sənədli romanlardan fərqli olaraq uy-
durmadır və tarixi faktlar altında xüsusi «pərdələnmişdir».
Postmodern romanda sosial-siyasi reallıqların əks
olunması öz xüsusiyyətləri ilə seçilir. Z. Bauman postmo-
dernizmin sosial gerçəkliklə bağlı olması faktını inkar et-
məyərək «sosial gerçəkliyin inkişafında yeni dövr olmaq-
dan daha çox şüurun irəliləyişində yeni dönəm» olmasını
qnosoloji aspekti kimi ön plana çəkərək qiymətləndirmiş-
dir.
Postmodern yazarlardan olan Seymur Baycan Seymur
XXX imzası ilə 2007-ci ildə nəşr etdirdiyi «18,6 sm» əsə-
rini skelet-memuar kimi təqdim edir. Əsər müəllifin yol
xatirələri və səfər təəssüratlarının yığcam məzmunundan
ibarətdir. Müəllif incə yumoru ironiyaya qataraq cəmiyyət-
dəki çatışmazlıqları öz həyatının və yaradıcılığının bir anı
kimi göstərməyə nail ola bilir.
Anarın «Ağ qoç, qara qoç» romanına da diqqət yetirək.
Ailəsindən və yaşadığı doğma Bakısından ayrı düşmüş
əsas qəhrəmanın iztirab və düşüncələri vasitəsilə Anar cə-
miyyətdə baş verən siyasi-iqtisadi böhranlara birmənalı ol-
mayan münasibətini, xalqın ağrılı problemləri ilə narahat-
çılığını «Ağ qoç, qara qoç» adlı əsərində oxuculara çatdır-
mış, onları yaranmış vəziyyətdən çıxmaq yolları ətrafında
qiyabi disputa sövq etmişdir. Anarın «Ağ qoç, qara qoç»
Dostları ilə paylaş: |