O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus
Yüklə 3,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
| qobiliyat, iqtidor, iste’dod, pedagogik
qobiliyat, umumiy qobiliyat, maxsus qobiliyat, shaxsiy sifatlar, kasbiy sifatlar Qobiliyatning psixologik tavsifi. Qobiliyat – odam psixikasining eng muhim hususiyatlaridan biri bo’lib, bu xususiyatlarni xaddan tashqari keng to’ldirish imkoni oqibatida qandaydir bir qobiliyatning nisbiy zaifligi, hattoki shunday bu qobiliyat bilan hammasidan ko’ra bir-biri bilan chambarchas bog’liq faoliyatning muvafaqqiyatli bajarish imkoni aslo yo’q emas. Qobiliyat bilimdan farq qiladi. Bilim – bu ilmiy mutolaalar nati- jasidir, qobiliyat esa insonning psixologik va fiziologik tuzilishiga xos bo’lgan xususiyatdir. Qobiliyat bilim olish uchun zaruriy shart- sharoit yaratadi, shu bilan birga, u ma’lum darajada bilim olish mahsulidir. Umumiy va maxsus bilimlarni o’zlashtirish, shuningdek, kasbiy mahoratni egallash jarayonida qobiliyat mukammallashib va rivojlanib boradi. Qobiliyatga yaqinroq turadigan tushunchalar ko’nikma va malakalardir. Ko’nikmalar – o’qituvchining kasbiy faoliyati jarayonida hosil qilingan tajriba va bilimlar asosida bajariladigan ishning mukammal usuli. Malakalar – o’qituvchining ongli faoliyatni bajarishi jarayonida hosil qilingan kasbiy intellektual faoliyatning avtomatlashgan komponentlari yig’indisi. Qobiliyatlar bilim, ko’nikma va malakalarda aks etmaydi, balki ularni egallash dinamikasida namoyon bo’ladi. Faoliyat uchun zarur bo’lgan bilim va ko’nikmalarni o’zlashtirish jarayonida yuzaga chiqadigan farqlar qobiliyatlar to’g’risida mulohaza yuritish imkonini beradi. Demak, shaxsniig faoliyatini muvaffaqiyatli amalga oshirish sharti hisoblangan, bilim ko’nikma va malakalarni egallash dinamikasida yuzaga chiqadigan farqlarda namoyon bo’ladigan individual psixologik xususiyati qobiliyatlar deyiladi. Ushbu xususiyatni aniqlash uchun ba’zi bir omillarni tahlil qilish maqsadga muvofik; a) shaxsning muayyan sifatlari yig’indisi belgilangan vaqt oralig’ida egallagan faoliyati talablariga javob bersa-unda mazkur faoliyatga nisbatan qobiliyati mavjuddir; b) inson shunday holatlarda faoliyat talabiga javob bera olmasa-psixologik sifatlar, ya’ni qobiliyatlar mavjud emasdir (juda zaifdir). Lekin xususiyatli shaxs ko’nikma va malakalarni egallay olmaydi, degan ma’no anglatmaydi, biroq ularni egallash vaqti cho’zilib ketadi, xolos. Shunday qilib, qobiliyatlar individual psixologik xususiyatlar bo’lishi bilan birga: a) ularni shaxslarning mavjud boshqa xusu- iyatlariga, aqliy sifatlarga, xotira xislatlarga xarakter fazilatlariga, hissiy kechinmalariga va boshqalarga qarama-qarshi qo’yish mumkin emas; b) shuningdek, qobiliyatlarni shaxsning mazkur xususiyatlari bilan qatorga qo’yish, ularni ayniylashtirnsh ham nuqsonlarni keltirib chiqaradi. Shuni ta’kidlash joizki, mulohaza bildirilgan sifatlardan ba’zi biri yoki ularning yig’indisi faoliyat talablariga javob bera olsa yoki ularning ta’sirida vujudga kelsa, u holda shaxsning mazkur individual xususiyatlarini qobiliyatlar deb atash imkoniyati tug’iladi. Biz qobiliyatni shaxsni tabiiy imkoniyatlari deb tushunishimiz mumkin emas, chunki, qobiliyatni biz “har bir insonning o’ziga xos psixologik hususiyatlari” deb aniqlashtirdik, shuning uchun bu har qanday shaxsda mavjud bo’lgan tabiiy xususiyat deb xulosa chiqarish aslo mumkin emas. Tabiiy bo’lib faqat anatomo-fiziologik hususiyatlar, ya’ni qobiliyatning rivoji asosida yotgan iste’dod bo’lishi mumkin, qobiliyatning o’zi ham doimiy rivojlanish natijasida paydo bo’ladi. Ta’kidlash lozimki, qobiliyat o’zining mavjudligi bilan dinamik tushunchadir. Qobiliyat faqat harakatda, faqat rivojlanishda paydo bo’ladi. Psixologik jihatdan qobiliyat haqida, o’zining rivojlanishdan oldin mavjud bo’lganligidek hamda qobiliyat o’zining to’la rivojiga etib, o’zining rivojlanishi to’xtashi haqida so’zlash aslo mumkin emas. Chunki qobiliyat doimiy rivojlanishda bo’lishi kerak. Qobiliyat faqat rivojlanishda mavjud deb, biz bu rivojlanishni u yoki boshqa amaliy yoki nazariy faoliyat jarayonida amalga oshishini nazardan chetda qoldirishimiz mumkin emas, albatta. Bundan xulosa qilinadiki, qobiliyat aniq faoliyatdan tashqarida paydo bo’lmaydi. Faqat uni psixologik tahlil yo’li bilan biz ularni bir-biridan ajrata olamiz. Qobiliyatni aniq faoliyat boshlanishidan oldin mavjud va faqat uning yakunida qo’llaniladi, degan xulosaga kelish aslo mumkin emas. Go’dakda absolyut eshitish qobiliyati, tovush balandligini bilish dunyoga kelishidan oldin mavjud bo’lmaydi. Ungacha faqatgina anatomo-fiziologik haqiqatdek iste’dod nishonasi mavjud bo’lgan. Gap qobiliyat faoliyatda namoyon bo’lishida emas, balki ularning shu faoliyatda yaratilishidadir. Qobiliyatning rivojlanishi, umuman har qanday rivojlanish ham bir tekisda kechmaydi: uning harakat kuchi ziddiyatlikning kurashidir, shuning uchun rivojlanishning turli bosqichida qobiliyat va qiziqishlar o’rtasida ziddiyatlar bo’lishi mumkin. Lekin bo’lishi mumkin bo’lgan bunday ziddiyatlarni tan olish, qiziqishlarning paydo bo’lishi va rivojlanishi qobiliyatdan mustaqil yoki aksincha, qobiliyat – qiziqishlardan paydo bo’lib qolmaydi. Qobiliyatlar sifatida ro’yobga chiqadigan psixik xislatlar majmuasining tuzilishi yaqqol va alohida faoliyat talabi bilan bel- gilanganligi tufayli har qaysi turdagi faoliyatlar uchun o’ziga hos tarzda qo’yilishi turgan gap. Buning uchun ayrim misollarni tahlil qilib o’tamiz: 1) matematik qobiliyat: matematik materiallarni umumlashtirish, mulohaza yuritish jarayonini qisqartirish, matematik ish - amallarni kamaytirish, masalani idrok qilish bilan natijasi o’rtasida aloqa o’rnatish, to’g’ri va teskari fikr yuritishdan o’tishlik, masala echishda fikr yuritishning epchilligi kabilar; 2) adabiy qobiliyat; nafosat hislarining yuksak taraqqiyot darajasi, xotirada yorqin ko’rgazmali obrazlarning jonliligi, «til zehni», behisob xayolot, ruhiyatga qiziquvchanlik, o’zi ifodalashga intiluvchanlik va boshqalar. Ajratib ko’rsatilgan qobiliyatlar tarkibidan ko’rinib turibdiki, matematik va adabiy qobiliyatlar o’zaro bir-biriga o’xshamagan talablari bilan tafovutga egadir. Bundan shunday xulosa chiqarish mumkinki, pedagogik, musiqaviy, texnik, konstruktorlik, tibbiy qobiliyatlar va shunga o’xshash qobiliyatlar tuzilishi maxsus xususiyatga ega bo’lib, kasbiy ahamiyat kasb etishi mumkin. Rus olimi I.P.Pavlov o’z ta’limotida “badiiy”, “fikrlovchi”, “o’rta” tiplarga ajratilgan shaxslarning ana shu uchta tipdan bittasiga taalluqli ekanligini tavsiflab beradi. Muallif ushbu tipologiyani yaratishda oliy nerv faoliyatining birinchi va ikkinchi signal sistemasidan iboratligi to’g’risidagi ta’limotiga asoslanadi. Birinchi signallar sistemasi obrazlar emotsiyalardan va ikkinchi sigiallar sistemasi esa obrazlar haqida so’zlar orqali signal berishdan iboratdir. Ikkinchi signallar sistemasi I. P. Pavlov tomonidan “signallarning signali” deb nomlangan edi. Ushbu tipologiyani osonroq qilib quyidagicha tushuntirish mumkin: 1) shaxs psixik faoliyatida birinchi signallar sistemasining signallari nisbatan ustunlik qilsa, bu inson “badiiy” tipga taal- luqlidir; 2) mabodo “signallarning signali” nisbatan ustuvor bo’lsa-bu shaxs “fikrlovchi tipga” munosibdir; 3) agarda har ikkala signallar aralashib ketgan bo’lsa (birortasining ustunligi sezilmasa) - bu inson “o’rta tipga” mansub odamdir. 4) Tipologiyaning o’ziga xos tomonlari qisqacha ifodalanganda yoki tavsif qilinganida quyidagilar namoyon bo’ladi: 1. “Badiiy tip” uchun bevosita u taassurotlar, jonli tasavvur, yorqin idrok, his-tuyg’ular (emotsiyalar) natijasida vujudga keladigan obrazlarning yorqinliga xosdir. 2. “Fikrlovchi tip” uchun mavhumlarning, mantiqiy tizilma- larning, nazariy mulohazalarning, metodologik muammolarning us- tunligi muvofiqdir. Govard Gardner qobiliyatlarni intellektlar to’plami deb atadi va uning ettita jihatini ajratib ko’rsatdi. Biz intellektning ushbu jihatlaridan oltitasini o’qituvchi pedagogik mahoratini takomillashtirish nuqtai nazaridan tahlil qilishimiz mumkin. Psixolog olim Olga Matveeva ushbu jihatlarni psixologik texnologiya bilan kuchaytirib modifikatsiyalaydi va o’qituvchining kasbiy faoliyatida muhim ahamiyat kasb etishini ta’kidlab, quyidagi qobiliyatlarni ko’rsatib o’tadi: 1. Muloqot qilish (kommunikativ) qobiliyati. O’qituvchi o’quvchilar bilan dars va darsdan tashqari jarayonlarda, sinfda ijobiy ruhiy iqlim yarata oladi. 2. Voqealarni oldindan ko’ra olish qobiliyati: Ushbu qobiliyat turi har bir o’qituvchining sergakligida, o’quvchilarning ruhiyatini, ichki dunyosini ko’ra olishida namoyon bo’ladi. Shunda o’qituvchi kim nimaga qodir ekanligini oldindan bashorat qila oladi. 3. Eshitish va his qilish qobiliyati. Bunday qobiliyatga ega bo’lgan insonlar musiqani sevishadi, ohangni yaxshi his qilishadi, deklamatsiya asosida proza va poeziyani yaxshi o’qishadi, eshitgan narsasini xotirada saqlaydi, ayniqsa, she’r va qo’shiqlarni sevib tinglaydi. 4. Kinestetik (teri-muskul) qobiliyat. O’qituvchining o’z hatti harakatlarini muvofiqlashtirish qobiliyati, harakat ohangini his qilgan holda yo’naltiradi, vaqtni harakat sur’ati bilan his qiladi, o’zi uchun maishiy qulayliklarni yarata oladi, hayot marhamatlaridan rohatlanishni biladi. 5. Mantiqiy qobiliyat. Falsafiy mulohazalar yuritishni, raqamlarni, matematikani, murakkab masalalarni hal qilishni sevadi, sababiyat va oqibat natijalarini tushunish malakasiga ega, voqelikda asosiylikni ikkinchi darajalisidan ajrata oladi; 6. Shaxsning ichki qobiliyati. O’z-o’zini mukammal bilishi, tushunishi va his qilish qobiliyati, erkin shaxsda ichki qobiliyat mukammal rivojlanadi, irodasi mustahkam, qat’iyatli, har qanday vaziyatda o’z fikr-mulohazasini erkin bayon eta oladi. Yaqqol qobiliyatlar tuzilishini tashkil qiluvchi shaxsning xislatlari, fazilatlari orasida ma’lum turkumi yetakchilik, ustuvorlik qilsa, ayrimlari yordamchilik vazifasini bajaradi. Ma’lumki, pedagogik qobiliyatlar tuzilishida yetakchi xislatlar sifatida pedagogik odob (takt), bolalarni sevish, o’quvchilar jamoasini tashkil qilish va uni boshqarish, kuzatuvchanlik, talabchanlik, bilimlarga chanqoqlik, bilimlarni uzatishga o’quvchanlik va shunga o’xshashlar tan olinadi. O’qituvchilik qobiliyatining yordamchi (ko’shimcha) fazilatlariga quyidagilar kiradi: artistlik, nutqiy qobiliyat, diqqatni taqsimlash, akademik qobiliyatlar va hokazo. Pedagogik qobiliyatlarning yetakchi (asosiy) va yordamchi (qo’shimcha) tarkiblari, jabhalari ta’lim jarayoni muvaffaqiyatini ta’minlaydigan birlikni (birikuvni) yuzaga keltiradi hamda o’qituvchi shaxsi bilan bog’liq bo’lgan hamkorlik, individual faoliyatini tashkillashtiradi. Qobiliyatlardan muayyan darajada umumiy va torroq ma’noda maxsus sifatlarni ajratish orqali ma’lum turkum tizimini yuzaga keltirish mumkin. Bundan kelib chiqqan holda qobiliyatlarni umumiy va maxsus qobiliyatlar guruhiga ajratish maqsadga muvofiq. Umumiy qobiliyatlar (sifatlar) maxsus qobiliyatlarga (sifatlarga) zid tarzda talqin qilish mumkin emas. Shaxsning umumiy qobiliyatlari hosil qiluvchi omillar yaqqol psixologik hodisa yoki voqelikdir. Maxsus qobiliyatlar ko’lam jihatdan torrok bo’lishiga qaramay, chuqurroq mohiyatni o’zlarida mujassamlashtiradi. Pedagogik qobiliyat va uning tuzilishi. Pedagogik qobiliyat – bu qobiliyat turlaridan biri bo’lib, kishining pedagogik faoliyatga yaroqliligini va shu faoliyat bilan muvaffaqiyatli shug`ullana olishini aniqlab beradi. Pedagogik psixologiyada o’qituvchilik faoliyatida pedagogik qobiliyatlarning tutgan o’rnini ilmiy izohlab berishga oid samarali tadqiqotlar olib borilgan. Yirik psixolog S.L.Rubinshteyn ta’kidlab o’tganidek, pedagogik jarayon o’qituvchi-tarbiyachining faoliyati tariqasida rivojlanuvchi bola shaxsini shakllantiradi, bu esa pedagogning o’quvchi faoliyatiga naqadar rahbarlik qilishiga yoki aksincha, unga ehtiyoj sezmasligiga bog`liq. Bola shaxsining rivojlanishida o’qituvchining roli benihoya muhimdir, chunki u ta’lim va tarbiya jarayonining tashkilotchisi vazifasini bajaradi. Shu bois, hozirgi sharoitda o’qituvchining tashkilotchilik qobiliyatiga nisbatan yuksak talab qo’yiladi, shuning uchun ijtimoiy-tarixiy tajribalarning boyligi ehtiyojlar ko’lamining ortishiga bevosita bog`liq. XX asrning 70-80-yillarda o’qituvchining xarakter-xislatlari, pedagogik qobiliyatlari, unda tarbiyachilik mahoratini tarkib toptirish shartlari chuqur o’rganildi. Jumladan, rus olimasi N.V.Kuzmina o’qituvchilik faoliyatida pedagogik qobiliyatlarning o’rni va ularni tarkib toptirishga oid qator ilmiy-tadqiqot ishlarini olib borgan. U o’z tadqiqotlarida pedagogik qobiliyatlarni gnostik (bilishga oid), proyektiv (oldindan rejalashtirishga qaratilgan), konstruktiv, tashkiliy va kommunikativ turlarga ajratib, ularning har biriga chuqur psixologik ta’rif beradi. N.V.Kuzmina pedagogik qobiliyatning muhim alomatlari qatoriga kuzatuvchanlikni ham kiritadi, o’qituvchining bu hislati o’quvchining ichki kechinmalari, his-tuyg`ulari kabi omillarni aniqlashga xizmat qiladi. Tadqiqotchi A.I.Shcherbakov fikriga ko’ra, pedagogik faoliyat – bu o’qituvchi oldiga jiddiy talablar qo’yadigan murakkab psixologik aktdir. Pedagogik faoliyat o’qituvchini chuqur va puxta bilimga, pedagogik qobiliyatga, mustahkam xarakterga, yuksak ma’naviyatga ega bo’lishini taqozo qiladi. A.I.Shcherbakov o’qituvchi shaxsi 6 ta kasbiy-tarkibiy qismdan iborat ekanligini ta’kidlaydi: 1) yuksak saviyadagi bilim va madaniyat; 2) yo’nalishning aniq ifodalanganligi; 3) yuksak axloqiy hislarning mavjudligi; 4) yuqori darajada yuzaga keluvchi faollik va barqaror mustaqillik; 5) qat’iy va silliq xarakter; 6) pedagogik qobiliyatlar. Yirik olim F.N.Gonobolin pedagogik qobiliyatlarni quyidagi turlarga ajratishni taklif etadi: 1) didaktik qobiliyatlar; 2) akademik qobiliyatlar; 3) pertseptiv qobiliyatlar; 4) nutq qobiliyatlari; 5) tashkilotchilik qobiliyati; 6) avtoritar qobiliyatlar; 7) kommunikativ qobiliyatlar; 8) pedagogik xayolot; 9) diqqatni taqsimlay olish qobiliyati. F.N.Gonobolin pedagogik qobiliyatlarni tarkib toptirish bosqichlari, xususiyatlari va xossalari to’g`risida mukammal ma’lumotlar beradi. Ta’lim va tarbiya jarayonini takomillashtirishda pedagogik qobiliyatlarning roli tajriba materiallariga asoslanib sharhlab beriladi. Kasbiy-pedagogik faoliyatning muvafaqqiyatli amalga oshishi ko’p jihatdan pedagogning maxsus pedagogik qobiliyatlarni egallaganligiga bog’liq: T.I.Gavakov pedagogik qobiliyatlarni quyidagi tarzda guruhlashtirishni taklif etadi: obyekt(ta’lim oluvchilar)ni his eta olish; kommunikativ (kishilar bilan aloqa o’rnatish, samimiylik, muloqotchanlik); pertseptiv (kasbiy etuklik, empatiya, pedagogik intuitsiya); shaxs dinamizmi (irodaviy ta’sir ko’rsatish va mantiqiy ishontirish qobiliyati); emotsional barqarorlik (o’z-o’zini boshqara olish qobiliyati); kreativ (ijodiy ishga qobiliyatlilik). Maxsus qobiliyatlar ham o’qituvchining o’rgatuvchilik, ham tarbiyaviy ishiga taaaluqlidir. O’qituvchining o’qitish, o’qish va o’rgatishga doir qobiliyatlariga quyidagilarni kiritish mumkin: o’rganiladiganlarini ko’ra olish va his eta olish qobiliyati; o’quv materialini mustaqil tanlay olish, ta’limning samarali metodlari va maqbul vositalarini aniqlay olish; o’quv materialini tushunarli bayon eta olish, uning barcha ta’lim oluvchilar uchun tushunarli bo’lishini ta’minlash; ta’lim oluvchilarning individualligini hisobga olish bilan bog’liqlikda o’qitish jarayonini tashkil eta olish qobiliyati; o’quv jarayonida pedagogik texnologiyalardan foydalana olish qobiliyati; ta’lim oluvchilarning har tomonlama rivojlanishini tashkil etish qobiliyati; o’zining pedagogik mahoratini takomillashtirish qobiliyati; o’zining shaxsiy tajribasini boshqalarga uzatish qobiliyati; mustaqil ta’lim olish va o’z-o’zini rivojlantirishga qobiliyatlilik. Tarbiyaviy ishni tashkil etish bilan bog’liq pedagogik qobiliyatlar quyidagilarda yorqin namoyon bo’ladi: boshqa kishilarning ichki his-tuyg’ularini to’g’ri baholay olish, boshqalar haqida qayg’ura olish qobiliyati (empatiyaga qobiliyatlilik); taqlid uchun namuna bo’lishga qobiliyatlilik; tarbiyaviy jarayonda individual o’ziga xosliklarini hisobga olishga qobiliyatlilik; rag’bat va o’zaro bir-birini tushunish, muloqotni zarur uslubini tanlay olishga qobiliyatlilik; o’ziga hurmat bilan munosabatda bo’lish, tarbiyalanuvchilar orasida obro’ga ega bo’lish qobiliyati. Pedagog olim I.P.Podlasiy pedagogik qobiliyatning tuzilishini quyidagi tarzda aniqlashtirgan: 1) tashkilotchilik – ta’lim oluvchilarni jipslashtirish, ularning faoliyatini rejalashtirish, jamoaviy ishga jalb etish, yakunlarini chiqarish; 2) diagnostik –o’quv materialini tanlay olish, o’quv materialini tushunarli, aniq, obrazli, ishonchli va tizimli bayon eta olish; o’quvchilarning bilishga qiziqishlari va intellektini rivojlantirishni rag’batlash, o’quv-biluv faolligini oshirish hamda tanqidiy fikrlashni rivojlantirish va ijodkorlikka qobiliyatlilik; 3) pertseptiv – ta’lim oluvchilarning ichki olamiga ta’sir ko’rsatish; ularning emotsional holatini xolis baholash, psixikasidagi o’ziga xosliklarni aniqlay olish ko’nikmasi; 4) kommunikativ – ta’lim oluvchilar va jamoa bilan pedagogik maqsadga qaratilgan munosabatni o’rnata olish ko’nikmasi; 5) suggestiv (suggestiya - ishontirish) – o’quvchilarga emotsional ta’sir ko’rsatish; 6) tadqiqotchilikka doir – pedagogik jarayon va vaziyatlarni anglash hamda obyektiv baholay olish ko’nikmasi; 7) ilmiy-bilishga doir – tanlangan ixtisoslikka doir belgilangan hajmdagi ilmiy bilimlarni egallay olish qobiliyati; 8) gnostik – obyekt, jarayonni va o’z faoliyati natijalarini tadqiq etish hamda olingan natijalar asosida uni korrektsiyalay olish qobiliyati. Pedagogika va psixologiya sohasida olib borilgan ilmiy tadqiqotlarga asoslanib, bizningcha, o’qituvchining pedagogik qobiliyatlarini quyidagicha klassifikatsiya qilish mumkin. 1. Didaktik qobiliyat – bu oson yo’l bilan murakkab bilimlarni o’quvchilarga tushuntira olishdir. Bunda o’qituvchining o’quv materialini o’quvchilarga tushunarli qilib bayon etishi, mavzu yoki muammoni ularga aniq va tushunarli qilib aytib berishi, o’quvchilarda mustaqil ravishda faol fikrlashga qiziqish uyg`ota olishi ko’zda tutiladi. O’qituvchi zarurat tug`ilgan holatlarda o’quv materialini o’zgartira, soddalashtira oladi, qiyin narsani oson, murakkab narsani oddiy, tushunarsiz, noaniq narsani tushunarli qila oladi. 2. Akademik qobiliyat – barcha fanlar yuzasidan muayyan bilimlarga ega bo’lishlik. Bunday qobiliyatlarga ega bo’lgan o’qituvchi o’z fanini o’quv kursi hajmidagina emas, balki ancha keng va chuqurroq biladi, o’z fani sohasidagi yangiliklarni kuzatib boradi. Fan-texnika, ijtimoiy-siyosiy hayotga doir qiziqishlari bilan ko’p narsalarni o’rganib boradi. 3. Pertseptiv qobiliyat – qisqa daqiqalarda o’quvchilar holatini idrok qila olish fazilati, bu o’quvchining, tarbiyalanuvchining ichki dunyosiga kira olish qobiliyati, o’quvchi shaxsini va uning vaqtinchalik ruhiy holatlarini juda yaxshi tushuna olish bilan bog`liq bo’lgan psixologik kuzatuvchanlikdir. Bunday o’qituvchi kichkinagina alomatlar, uncha katta bo’lmagan tashqi belgilar asosida o’quvchi ruhiyatidagi ko’z ilg`amas o’zgarishlarni ham fahmlab oladi. 4. Nutqiy qobiliyat – ixcham, ma’noli, ohangdor, muayyan ritm, temp, chastotaga ega bo’lgan nutq, shuningdek, o’qituvchi nutqining jarangdorligi, uning pauza, mantiqiy urg`uga rioya qilishi, qobiliyatli o’qituvchining nutqi darsda hamisha o’quvchilarga qaratilgan bo’ladi. O’qituvchi yangi materialni tushuntirayotgan, o’quvchining javobini tahlil qilayotgan, ma’qullayotgan yoki qoralayotgan bo’lsa ham uning nutqi hamisha o’zining ichki kuchi, ishonchi, o’zi gapirayotgan narsaga qaratilganligi bilan ajralib turadi. Fikrlar ifodasi o’quvchi uchun aniq, sodda, tushunarli bo’ladi. 5. Tashkilotchilik qobiliyati – sinf-guruh yoki jamoani uyushtirish va uni boshqarish iste’dodi. Tashkilotchilik o’quvchilarni xilma-xil faoliyat turiga jalb qilish uchun asos hisoblanadi. Bu qobiliyat, birinchidan o’quvchilar jamoasini uyushtirish, jipslashtirish, muhim vazifalarni hal etishga ruhlantirish bo’lsa, ikkinchidan, o’z shaxsiy ishini to’g`ri uyushtirish qobiliyatidir. 6. Obro’ga ega bo’lishlik qobiliyati - o’zining shaxsiy xususiyati, bilimdonligi, aql-farosatliligi, mustahkam irodasi bilan obro’ orttirish uquvchanligi. Fanda bu qobiliyat turi – avtoritar qobiliyat, deb ham yuritiladi. Obro’ga ega bo’lish o’qituvchi shaxsiy sifatlarining butun bir kompleksiga, chunonchi, uning irodaviy sifatlariga (dadilligi, chidamliligi, qat’iyligi, talabchanligi va hokazo), shuningdek, o’quvchilarga ta’lim hamda tarbiya berish mas’uliyatini his etishga, bu ishonchni o’quvchilarga ham yetkaza olishiga bog`liq bo’ladi. 7. Kommunikativ qobiliyatlar – muomala va muloqot o’rnata olish, bolalarga aralashish qobiliyati, o’quvchilarga to’g`ri yondashish yo’lini topa olish, ular bilan pedagogik nuqtai nazardan samarali o’zaro munosabatlar o’rnata bilish, pedagogik nazokatning mavjudligi. 8. Psixologik tashxis (diagnoz)ga doir qobiliyatlar – insonning kelajagini oqilona tasavvur qilishdan iborat bashorati. Bu o’z harakatlarining oqibatlarini oldindan ko’rishda, o’quvchining kelgusida qanday odam bo’lishi haqidagi tasavvur bilan bog`liq bo’lgan shaxsni tarbiyalab yetishtirishda, tarbiyalanuvchining qanday fazilatlarining taraqqiyot etishini oldindan aytib bera olishda ifodalanadigan maxsus qobiliyat. Bu qobiliyat pedagogik optimizmga, tarbiyaning qudratiga, odamga ishonish bilan bog`liq bo’ladi. 9. Diqqatni taqsimlash qobiliyati – bir necha obyektlarga bir davrning o’zida o’z munosabatini bildirish. O’quvchi, o’qituvchi uchun diqqatning barcha xususiyatlari - hajmi, uning kuchi, ko’chuvchanligi, idora qilina olishi va ishga solinishining taraqqiy etgan bo’lishi muhimdir. Qobiliyatli, tajribali o’qituvchi materialni bayon qilish mazmunini va shaklini, o’z fikrini (yoki o’quvchi fikrini) diqqat bilan kuzatadi, ayni vaqtda barcha o’quvchilarni o’z diqqat- e’tiborida tutadi, toliqish, e’tiborsizlik, tushunmaslik alomatlarini hushyorlik bilan kuzatib boradi, barcha intizom buzilish hollarini e’tibordan qochirmaydi, nihoyat o’z shaxsiy xatti-harakatlarini (mimikasi, pantomimikasi, yurish-turishini) ham kuzatib boradi. 10. Konstruktiv qobiliyat - o’quv-tarbiya ishlarini rejalashtirish va natijasini oldindan aytish qobiliyati. Bu qobiliyat o’quvchi shaxsining rivojini loyihalashga, o’quv-tarbiya mazmunini, shuningdek, o’quvchilar bilan ishlash metodlarini tanlab olishga imkon beradi. 11. Gnostik qobiliyat – tadqiqotga layoqatlilik bo’lib, o’z faoliyatini, bu faoliyat jarayonini va uning natijalarini tekshirish hamda o’rganish natijalariga muvofiq faoliyatni qayta qurish qobiliyatidir. Pedagogik qobiliyatlarni har tomonlama o’rganish qobiliyatlar shaxsning aql-idroki, his-tuyg`usi va iroda sifatlarining namoyon bo’lishidan iborat ekanligini ko’rsatdi. Pedagogik qobiliyatlar umumiy qobiliyat: masalan, adabiy va ilmiy ijod qilish, loyihalash qobiliyatlari bilan bog`langan. Ular o’qituvchi faoliyatining samaradorligini oshiradi. Bunday o’qituvchilar o’z o’quvchilarini (talabalarni) ana shu faoliyatga jalb qila borib, ularga ta’lim va tarbiya berishda katta muvaffaqiyatlarga erishmoqdalar. Pedagogik qobiliyatlar o’qituvchi xarakter-xislatlari bilan bog`liq. Uyushqoqlik, qat’iylik, haqqoniylik pedagogik faoliyat darajasining ortishiga olib keladi, aksincha, uyushmaganlik, ko’ngilchanlik, adolatsizlik pedagog faoliyat samarasini pasaytiradi. Har bir o’qituvchi o’ziga xos individual-psixologik xislatlarga ega bo’ladi. Ulardan ba’zilari harakatchanroq, boshqalari sustkashroq, ba’zilari qattiqqo’lroq, boshqalari yumshoqroq bo’ladilar. Bu xususiyatlar yaxshi, ulardan oqilona foydalanishni bilish katta ahamiyat kasb etadi. Bundan o’qituvchiga his-tuyg`ular, emotsiyalar yot bo’lishi kerak, degan ma’no kelib chiqmaydi, aksincha u quvonishi ham, g`azablanishi ham, qayg`uga tushishi ham, xafa bo’lishi ham mumkin va lozim. Shu o’rinda rus pedagogi A.S.Makarenkoning quyidagi fikrlarini yana takror keltirish o’rinlidir: “Tarbiyachi tashkil etishni, yurishni, hazillashishni, quvnoq, jahldor bo’lishni bilishi lozim, u o’zini shunday tutishi lozimki, uning har bir harakati tarbiyalasin”. Bu yerda gap o’qituvchining qandaydir bir andozadagi (qolipdagi) shaxsga barovarlashtirish zarurligi to’g`risida emas, balki uning o’z individual sifatlaridan ustalik bilan foydalanishi, o’zida shaxsning zarur xislatlarini tarkib toptirishi, o’z kamchiliklariga barham berishi to’g`risida boradi. O’qituvchining kasbiy va shaxsiy fazilatlari tizimi. O’qituvchilik faoliyati “Inson-inson” kasb guruhiga kiradi. Pedagog professiogrammasiga e’tibor qaratilganda, biz mutaxassis yuksak axloqli, kuchli irodaga egalik, aniq maqsadga egalik, odamlarni tushuna olishi, e’tiborli bo’lishi, tasodifiy vaziyatlarga tez yo’nalgan bo’lishi, hissiy javobgarlikka ega bo’lishi lozimligini alohida ta’kidlab o’tish zarur. M.G.Davletshinning fikricha, pedagogik professiogramma (kasbiy tasnifnoma)da bo’lajak pedagoglarga xos quyidagi sifatlar aks etishi kerak: - shaxsiy xislatlar (bolalarni yaxshi ko’rish, ularni sevish, mehnatsevarlik, jamoat ishlarida faollik va boshqalar); - kasbga xos bilimlarga egalik (ta’lim va tarbiya jarayoni mohiyati bilan uning maqsad va vazifalarini tushunishi, psixologiya asoslarini, yosh psixologiyasi va pedagogik psixologiya asoslarini bilishi va boshqalar); - o’z kasbiga xos xislatlar (hozirgi zamon pedagogikasining metodologik bilimlarni egallashi, kuzatuvchanlik, diqqat-e’tiborni taqsimlay olishi, pedagogik fantaziyaning rivolanganligi, pedagogik takt va hakozolar); - shaxsiy-pedagogik uddaburonlik (mashg’ulotlar uchun zarur materiallarni tanlay olish, o’quvchilarning bilish faoliyatini boshqara olish, o’quv maqsadlarini rejalashtira olish va boshqalar); - muloqotga kirisha olish (kommunikativlik) malakaga egalik (bolalarni o’ziga alb etishni bilish, bolalar va ota-onalar bilan maqsadga muvofiq pedagogik munosabatlarni tiklashni bilish, bolalar va ota-onalar bilan tashqaridan aloqa bog’lashni bilish va hakozolar); - gnostik (bilish) malakalariga egalik (bolalarning asab-psixik taraqqiyoti daraasini aniqlay olish, o’zining tajribasi va pedagogik faoliyati natialarini tanqidiy tahlil qila olishi va boshqalar); - ijodiy xislatlari (pedagogik mahoratni takomillashtirishga intilish, o’quvchilarni tarbiyalash dasturini ishlab chiqish va uni amalga oshirish qobiliyati va hakozolar). E.M.Ivanov kasbiy faoliyatga individ va mehnat jamoasining ijtimoiy-iqtisodiy va ma’naviy o’zaro harakati usuli sifatida qaraydi. B.G.Ananev, K.K.Platonov va M.O.Ochilovlar kasbiy faoliyatda individ va xodim shaxsini shakllantirishga ta’sir etishda o’zaroaloqadorlikning mavjudligini qayd etib o’tishadi. V.A.Slastyonin, S.B.Elkanov, A.J.Ajibaevalar “pedagoglik kasb tarbiyasi” tushunchasini quyidagicha izohlashadi: “Natijasi bo’lajak pedagog tomonidan kasbiy qadriyatlarni va ideallarni egallash, uning ma’naviy ehtiyojlarini va qiziqishlarini, ijtimoiy qimmatga ega motivlarni kengaytirish, hissiy, axloqiy va estetik tuyg’ularni, empatik qobiliyatlarni boyitish, amaliy pedagogik ko’nikma, malaka, odatlarni, o’z-o’zini refleksiya qilish tajribasini egallash kabi shaxs xususiyatlarini shakllantirish maqsadiga qaratilgan tadrijiy dialektik harakatdir”. Pedagogik mutaxassislik – mazkur kasb doirasidagi, ta’lim natijasida egallangan bilim, ko’nikma va malakalar yig’indisini tavsif etuvchi, hamda ularning qo’yilishi va o’zlashtirayotgan malakasiga muvofiq muayyan kasbiy-pedagogik vazifalarni hal etilishini ta’minlovchi faoliyat turi. Pedagogik mutaxassislik – pedagogik ixtisos doirasidagi muayyan faoliyat turi. U aniq mehnat predmeti va mutaxassisning aniq funktsiyasi bilan bog’liq. Pedagogik malaka – mutaxassisning ma’lum turdagi vazifani hal etishdagi imkoniyatlarini ifodalovchi kasbiy-pedagogik tayyorlanganlik darajasi va ko’rinishi. Kasbiy faoliyat yaxlit tizim sifatida bir qancha tarkibiy qismlarni o’zida uyg’unlashtiradi. I.P.Podlasiyning kasbiy salohiyatning tuzilishiga doir tasnifidan kelib chiqib, N.M. Egamberdieva pedagogik ta’limdagi kasbiy etuklik (professionallashuv), ijtimoiylashuv, insonparvarlashuv va madaniy ijodkorlikning zamonaviy yo’nalishlariga muvofiq keluvchi quyidagi muhim tuzilishli tarkibiy qismlarni ajratib ko’rsatadi: - pedagogik madaniyat; - pedagog ijodkorligi; - pedagogik aql-idrok; - kasbiy chuqur bilimga egalik; - individual faoliyat uslubi; - ijodiy tashabbusning rivojlanishi; - individual faoliyat; - insonparvarlikka yo’naltirilganlik; - ijtimoiy faollik. Istalgan kasbiy faoliyat zaruriy kasbiy sifatlarni shakllantirish tizimi asosida amalga oshadi. Bundan kelib chiqadiki, istalgan faoliyat belgilangan sifatlar to’plamini talab etadi. A.V.Karpovning fikricha, kasbiy zaruriy sifat – bu uni belgilangan me’yor darajasida amalga oshirish uchun etarli va zarur faoliyat subyektining individual xususiyatidir. Uning ta’kidlashicha, kasb vazifasida faqatgina shaxsiy psixik emas, balki psixikadan tashqari – somatik, biologik, morfologik, tipologik, neyrodinamik xususiyatlar ham yuzaga chiqishi mumkin. Bundan tashqari olim kasbiy etuklikning tuzilishini ifoda etuvchi inidividual sifatlar guruhini ham belgilab beradi: - absolyut kasbiy zaruriy sifatlar – o’rtacha darajadagi faoliyatni bajarish uchun zarur xususiyat; - o’zida faoliyatning yuqori va sifat ko’rsatkichlariga erishish imkoniyatini aniqlab beruvchi muhim kasbiy zaruriy sifatlar; - u yoki bu faoliyatni amalga oshirishga motivatsion tayyorlik; - anti kasbiy zaruriy sifatlar – ularning rivojlanishining minimal darajasini taklif etuvchi yoki biror va shunga o’xshash faoliyatda qarama-qarshi ko’rsatkich sifatida yuzaga chiquvchi xususiyatlar. N.M.Egamberdievaning fikricha esa, o’qituvchining pedagogik madaniyati quyidagi kasbiy ahamiyatli shaxs sifatlarining mavjud bo’lishini taqozo etadi: 1) shaxsga yo’nalganlik: e’tiqod, ijtimoiy faollik, fuqarolik his-tuyg’usining mavjudligi; 2) kasbiy-axloqiy sifatlar: insonparvarlik, jamoaviylik, adolat, mehribonlik, haqiqatparvarlik, samimiylik, talabchanlik, bolalarga nisbatan mehr va hurmat, oliyjanoblilik, xolislik; 3) pedagogik mehnatga munosabat: vijdonlilik, javobgarlik tuyg’usi, fidokorlik, berilib ishlay olish va o’z pedagogik faoliyatidan qoniqish hissi, uni hayotining mazmuniga aylantira olish; 4) qiziqishlar va ma’naviy ehtiyojlar: bilishga oid faollik, tafakkurning kengligi va teranligi, estetik madaniyat, qiziqishlarning va ma’naviy ehtiyojlarning ko’p qirraliligi, yoqtirgan ijodiy ishning mavjud bo’lishi, tashqi ko’rinish va nutq madaniyati. Yuqoridagi fikrlardan kelib chiqqan holda, pedagogning kasbiy va shaxsiy sifatlarini quyidagi turkumlash mumkin: Pedagogning kasbiy zaruriy sifatlari: mehnatsevarlik, ishchanlik, intizomlilik, mas’uliyatlilik, maqsadni aniq belgilay olish, unga erishish yo’llarini tanlay olish, tashkilotchilik, qat’iyatlilik, adolatlilik, mahorat, pedagogik takt, talabchanlik, ilg’or pedagogik texnologiyalarni egallash, o’z mehnati samaradorligini muntazam oshirib borish va boshqalar. Pedagogning shaxsiy sifatlari: insoniylik, samimiylik, mehribonlik, sabr-chidamlilik, tartiblilik, rostgo’ylik, vatanparvarlik, javobgarlik, burchga sadoqat, insonlarga hurmat bilan munosabatda bo’lish, iltifotlilik, qalban g’amxo’rlik ko’rsatish va boshqalar. O’qituvchining kasbiy bilimlari darajasi. O’qituvchining pedagogik qobiliyati tizimida kasbiy bilimlar asosida shakllanadigan qoida va tamoyillarning anglanishi muhim ahamiyati ega. Ana shu asosdan kelib chiqqan holda, o’qituvchining kasbiy bilimlari darajasini quyidagi tarzda turkumlash mumkin: 1) metodologik – umumfalsafiy doirada rivojlanish qonuniyatlariga doir bilimlar, tarbiya maqsadining shartlanganligi va boshqalar; 2) nazariy – pedagogika va psixologiyaning qonunlari, tamoyillari va qoidalari hamda faoliyatning asosiy shakllari; 3) metodik – o’quv-tarbiyaviy jarayonni tashkil etish darajasi; 4) texnologik – aniq sharoitlarda ta’lim-tarbiyaga doir amaliy vazifalarni hal etish darajasi; 5) kasbiy fikrlash – pedagogik maqsadlarga erishishda egallanadigan bilimlarni tanlash, tahlil etish va umumlashtirish va ularni texnologik shaklda taqdim etish qobiliyati; tanqidiy fikrlash – biror bir harakatga doir qaror qabul qilishda ratsional, refleksiv fikrlash; aqlning tanqidiyligi – bu insonning o’zining va boshqa fikrlarni obyektiv baholay olish, ilgari surilayotgan fikr va g’oyalarni har tomonlama va chuqur tahlil etish ko’nikmasi; ijtimoiy etuklik – jamiyat tomonidan qabul qilingan qadriyat, me’yor, ustanovka, xulq- atvor namunalarini egallaganlikning yuqori darajasi; faoliyat strategiyasi – istiqboldagi rivojlanish va talab etiladigan natijaga erishishni strategik rejalashtirish mahorati; kasbiy salohiyati – belgilangan darajada o’zining majburiyatlarini bajara olish qobiliyatini aniqlab beruvchi tabiiy va o’zlashtirilgan sifatlar yig’indisi. S.A.Madyarova pedagogning kasbiy salohiyatining tuzilishini quyidagi tarzda turkumlashni taklif etgan (1-jadval). 1-jadval Pedagog kasbiy salohiyatining tuzilishi Kasbiy tayyorgarlik Pedagogik ijodkorlik Kasbiy yetuklik Pedagogik madaniyat - kasbiy yo’nal-ganlik - pedagogik intel-lekt - innovatsion fao-liyat - pedagogik fikrlash uslubi; - kasbiy shakl- lanish - kasbiy kompe- tenlik - insonparvar yo’nalganlik - pedagogik texnika; - kasbiy ixti- soslik - faoliyatning individual uslubi - kasbiy rivoj- lanish; - muloqot mahorati; - pedagogik fao-liyatga tayyorlik - mehnatga ijo- diy munosabat - kasbiy pozitsiya; - maxsus faol-lik; - kasbiy orien- tatsiya - ijodiy tashab- buskorlikning rivojlanishi. - kasbiy faollik. - metodik maho-rat. Nazorat uchun savol va topshiriqlar 1. “Qobiliyat” tushunchasiga ta’rif bering. 2. Pedagogik qobiliyat deganda nimani tushunasiz? 3. Pedagogik qobiliyat qanday tuzilishga ega? 4. Pedagogning kasbiy bilimlar darajasining tuzilishini bayon eting. 5. Pedagogning kasbiy va shaxsiy fazilatlariga nimalar kiradi? 6. Pedagogik salohiyatning tarkibiy qismlarini sanab bering. 7. Innovatsion salohiyat deganda nimani tushunasiz? 8. Innovatsion salohiyatning tuzilishini bayon eting. 9. Pedagogik mahorat tizimida akmeologik qobiliyatlar qanday ahamiyatga ega? 10. Autopsixologik kompetentlik nuqtai nazaridan kreativ qobiliyatlarga nimalarni kiritish mumkin? IV BOB. O’QITUVCHINING KOMMUNIKATIV QOBILIYATI Tayanch tushunchalar: muloqot, aloqa o’rnatish, muomala uslublari, yuzni o’qish san’ati, pedagogik ta’sir ko’rsatish, ishontirish, ma’qullash, pedagogik nizo, kommunikatsiya. Kommunikativ qobiliyat va uning tuzilishi. Bugungi kunda mustaqil respublikamiz dunyo hamjamiyati tomonidan tan olinayotgan ekan, uning kelgusidagi rivoji, gullab-yashnashi bugungi kun yoshlariga bog`liqdir. Demak, bugungi yoshlar har tomonlama rivojlangan, o’ziga, boshqa insonga, jamiyatga, tabiatga va mehnatga o’z to’g`ri munosabatini bildira oladigan, mustaqil faoliyat ko’rsata oladigan, ijodkor, tashabbuskor va tadbirkor bo’lmog`i lozim. O’quvchida ana shu xususiyatlarning rivojlanishi so’zsiz o’qituvchiga, uning o’quv-tarbiya jarayonini to’g`ri boshqara olishiga va o’quvchilar bilan o’rnata oladigan muomala va munosabatlariga bog`liq. Kommunikativ qobiliyat – bu pedagogik o’zaro harakat sohasida maxsus ko’rinishga ega bo’lgan muloqotga qobiliyatlilikdir. Psixologik adabiyotlarda kommunikativ qobiliyatlarning bir qancha turlari ajratib ko’rsatiladi: 1) insonning insonni tushuna olishi (insonni shaxs sifatida, uning alohida jihatlarini, motiv va ehtiyojlarini baholash, tashqi xulq-atvorini ichki olami bilan bog’liqlikda ko’rib chiqish, yuz, qo’l, gavda harakatlarini “o’qish” ko’nikmasi) 2) insonni o’z-o’zini anglay olishi (o’z bilimi, qobiliyati, o’z xarakteri va boshqa qirralarini baholash, inson boshqalar tomonidan qay tarzda qabul qilinishi va atrofdagilar ko’zi bilan baholash); 3) muloqot vaziyatini to’g’ri baholay olish ko’nikmasi (mavjud holatni kuzatish, uning namoyon bo’lish belgilari haqida ko’proq axborotlarni ajarata olish, ularga e’tiborni qaratish, yuzaga kelayotgan vaziyatning ijtimoiy va psixologik mohiyatini to’g’ri idrok etish va baholash). Tahlil etish gnoseologiya, psixologiyada bilish va amaliy faoliyatga doir barcha harakatlarni o’z ichiga oladi, pedagogikada esa, tadqiq qilinayotgan narsa-hodisalarning alohida tarkibiy qismlarga ajratish qonuniyat va usullarini o’zida aks ettiruvchi bilish jarayoni sifatida ifoda etiladi. O.O.Kaщenkoning fikricha, o’z-o’zini tahlil etish falsafa va psixologiyada o’z-o’zini anglash, o’z-o’zini bilish, o’z-o’zini boshqarish, o’z-o’zini baholashning tarkibiy qismi sifatida aks ettirilsa ham mustaqil kategoriya sifatida ishlatilmaydi. Biroq o’z-o’zini anglashning shakllanishi va rivojlanishi o’z-o’zini tahlil etish asosida amalga oshishini esda tutish zarur. CHunki aynan pedagogik voqelikda o’z-o’zini tahlil etish ko’nikmalarini rivojlantirishning ahamiyati ularning o’zi haqidagi tasavvurlari, qiziqishlari, motiv, ehtiyojlari tizimi sifatida tushuniladigan “Men- kontseptsiyasi”ning rivojlanishiga undovchi ichki omillarning eng asosiylaridan biridir. O’z-o’zini tahlil etish usullari quyidagilarga e’tibor qaratishni talab etadi: 1) ijtimoiylikka yo’naltirilgan o’zaroharakat vaziyatlaridan shaxsiy xulq-atvor, tarbiyalanuvchi shaxsi, uning o’ziga xosliklari, qadriyatlari tizimi kabilarni obyekt sifatida ko’rib chiqish; 2) o’z xulq-atvori, shaxsiy fazilatlarini tahlil etish mezonlari tizimini aniqlash; 3) noma’lumdan ma’lumni ajratib olish; 4) qarama-qarshiliklarni aniqlash. O’z-o’zini tahlil etish o’z-o’zini anglashdan avval kelib, aynan uning asosida shaxsning o’zi haqidagi tasavvurlari umumlashgan ko’rinishga o’tadi. O’z-o’zini anglash natijasida shaxsda o’zining kimligini anglash, o’zining jamiyatdagi o’rnini tushunib etish, boshqalarning ko’z o’ngida kim sifatida gavdalanishini his etish kabilar shakllanadi. O’z-o’zini anglash o’z-o’ziga munosabat sifatida shakllanuvchi hissiy va mantiqiy jihatlarni o’zida aks ettiradi. Ma’lumki, o’z-o’zini anglash usullari ham mantiqiy, ham emotsional darajada o’z-o’zini tahlil etish natijasida olingan axborotlarni aniqlashtirish va umumlashtirishni talab etadi. Xulosa qilib aytganda, o’z-o’zini tahlil etish va o’z-o’zini anglash pedagogda o’zi va boshqalarning u haqidagi tasavvuri sifatidagi kasbiy “Men qiyofasi”ning shakllanishiga olib keladi. Pedagogik (kommunikativ) ta’sir ko’rsatish metodlari. Ta’lim va tarbiya jarayonida o’qituvchi tomonidan pedagogik ta’sir ko’rsatishning asosiy metodlariga quyidagilar kiradi: talab, istiqbol, rag’batlantirish va jazolash, jamoatchilik fikri. Talab – ta’lim va tarbiya jarayonida o’qituvchining tarbiyalanuv- chiga nisbatan shaxsiy munosabatlarida namoyon bo’ladi. O’quvchining u yoki bu xatti-harakati o’qituvchi nazoratida bo’lib, ijobiy jihatlari rag’batlantirib boriladi yoki aksincha nojo’ya xatti- harakati to’xtatib qo’yiladi. Istiqbol – ta’sirchan pedagogik usul bo’lib, o’quvchilarda mustaqil fikr yuritishni, ma’lum bir maqsadga, orzuga erkin intilish hissini takomillashtiradi. Bu maqsadlar ularning shaxsiy intilishlarida, qiziqish va muddaolarida namoyon bo’ladi. Ushbu usul maktab o’quvchilarini shaxs sifatida eng muhim insoniy fazilatlaridan biri bo’lgan maqsadga intiluvchanlikni rivojlantiradi. Rag’batlantirish va jazolash – tarbiyaviy ta’sirning eng an’anaviy usuli bo’lib, o’quvchilar xulq-atvoriga ijobiy ta’sir etishdan iborat. Yaxshi xulq, foydali mehnat va xatti-harakat, axloqiy hislat, topshiriqlarning so’zsiz bajarilishi uchun o’quvchi rag’batlantiriladi. Nomaqbul xatti-harakat, tartibbuzarlik, o’z burchini bajarmaslik jazolash orqali bartaraf etiladi. Ushbu usul axloqiy ta’sir ko’rsatishni ta’minlaydi, uni qo’llash jarayonida o’qituvchidan nihoyatda ehtiyotkorlik, sezgirlik va hushyorlik talab etiladi. Jamoatchilik fikri – tarbiyaviy ta’sir ko’rsatishning eng muhim usuli bo’lib, o’quvchilarning ijtimoiy foydali faoliyatini bajarilish natijalariga qarab muntazam rag’batlantirib borishda namoyon bo’ladi. Jamoaning tarbiyaviy vazifalarini ma’lum bir yo’nalishda amalga oshirilishini ta’minlaydi, o’quvchilarning bir-birlariga do’stona munosabatini shakllantiradi. Muloqotning ijtimoiy-psixologik nazariyasi va pedagogik tajribalarini o’rganish pedagogik ta’sir etishda ikki metod: ishontirish va uqtirishdan keng foydalanish lozimligini ko’rsatadi. Ishontirish - o’quvchilarga xatti-harakatlarning to’g`riligi va zarurligini, shuningdek, ayrim xulq-atvorlarning noto’g`riligini tushuntirish va isbotlashdir. Ishontirish jarayonida o’quvchilarda yangi bilim, ko’nikma, malaka hamda axloqiy sifatlar shakllantiriladi. Bular esa o’quvchilar va ularning atrofidagilar uchun me’yor (mezon) bo’lib xizmat qiladi. O’qituvchining har qanday tarbiyaviy ta’sir ko’rsatishi, oqibat natijada o’quvchi ruhiyatiga har tomonlama ta’sir ko’rsatishga, ya’ni o’quvchilarda ijobiy hissiyotlarni: xulq-atvor, munosabatlar, xatti- harakatlarni shakllantirish va mustahkamlashga yo’nalgan bo’ladi. Lekin ishontirish va uqtirishning texnologik mexanizmlari turlichadir. O’sib borayotgan yoshlar ijtimoiy muhit va tabiat bilan ham o’zaro ta’sirlanadilar. Bu o’zaro ta’sir natijasida ularda ishonch, yangi bilimlar va munosabatlar, axloqiy me’yorlar majmui vujudga keladi. Ishontirish haqiqiy va soxta bo’lishi mumkin. Haqiqiy ishonch real voqelikka mos keladi va shaxsning jamiyat oldidagi qadr- qimmatini oshiradi. O’zining haqiqiy ishonchiga sodiq bo’lishi uchun kishi hatto o’limiga ham rozi bo’ladi. Masalan, Vatanga sodiqlik ruhida tarbiyalangan askarlarimizning jang maydonida ko’rsatgan matonatlari. Soxta ishonch esa, avvalo sinf jamoasi, qolaversa, jamiyat uchun zararli bo’lgan odatlarning shakllanishiga olib keladi. Soxta ishonch o’quvchilarning o’zi va atrofidagilar ta’sirining umumlashuvi natijasida vujudga keladi. Ayrim o’quvchilarda soxta ishonch hosil bo’lishining sabablari quyidagilar bo’lishi mumkin: 1) faqat a’lo bahoga o’qish - bu bilim olishda ko’r-ko’ronalik, quruq yodlashga olib boradi; 2) o’zini o’ta itoatkorona tutish - bu o’quvchi faoliyatini nihoyatda past bo’lishiga olib keladi. Me’yordagi o’quvchi o’qituvchidan ba’zan tanbeh olib turishi kerak; 3) o’qituvchini aldash-bu o’quvchini o’ta aqlli va topqirligidan dalolat beradi; 4) maktab ichki tartib-qoidasini buzish faqat kuchli xarakterga ega bo’lgan o’quvchigagina xos bo’lib, u o’qituvchi tomonidan tanqid qilib turiladi; 5) haddan tashqari ko’p mehnat qilish - bu kerak bo’lmagan tirishqoqlikdir. Yuqorida keltirilgan ishonchning bunday turi o’quvchida shakllanib, asta-sekin boqimandalik, o’qish va mehnat faoliyatida sustkashlik kayfiyatini sodir qiladi. Soxta ishonchni bartaraf qilish uchun o’qituvchi quyidagi uch yo’nalishda ish olib borishi kerak: 1. Sinf jamoasida sog`lom ijtimoiy fikrni shakllantirish. 2. Muhim ahamiyat kasb etuvchi shaxsiy hayotiy tajriba yaratish. 3. Soxta ishonchni asosiy tarzda inkor qilish. Soxta ishonchni o’zgartirishning quyidagi usullari mavjud: 1) o’quvchini o’zini boshqalar bilan taqqoslashga undash. Uning fikriga qarama-qarshi fikrda bo’lgan kishi bilan yaqindan tanishish (masalan, bola o’qishni xohlamaydi, lekin uning tanish o’rtog`i ko’p o’qiydi va biladi, ammo o’zining “quruq yodlovchi” yoki “o’ta bilimdon” qilib ko’rsatmaydi); 2) noto’g`ri qarashlar va ishonch oqibatda nimalarga olib kelishini ko’rsatish (masalan, ana shunday xislatlarga ega bo’lib, o’z hayotini barbod qilgan, o’z erki, g`ururi va vijdonini yo’qotgan kishilar haqida so’zlab berish. Buning uchun hayotiy misollar, badiiy asarlar, kinofilmlar va boshqalardan foydalanish mumkin); 3) soxta ishonchni yoqlab, himoya qiluvchi o’quvchi fikrini mantiqiy rivojlantirib, uni hayratga soluvchi holatga yetkazish. Masalan, barcha o’quvchilar o’qituvchilarni aldash, ichki tartib- qoidalarga rioya qilmaslik nimalarga olib borishi mumkin). Ishontirishning biron tashkil etuvchisiga amal qilmaslik ham tarbiyaviy ish samaradorligini pasaytirib yuboradi. Bunday holatda o’quvchida faqat bilish shakllangan xolos. Inson o’zini qanday tutishi lozimligini bilishi, aynan shunday tutishi lozimligini tushunishi, lekin o’zini bunga majbur qilolmasligi mumkin. Demak, bu uning irodaviy sifatlari rivojlanmaganligini, xulq- atvor qoidalariga amal qilish malakasi tarkib topmaganligini anglatadi. Ishontirish bilimlar, qarashlar va xulq-atvor me’yorlari tizimi bo’lib qolmay, balki ularni shakllantirish usullari hamdir. Ishontirish yordamida yangi qarashlar, munosabatlar shakllanadi yoki noto’g`ri fikrlar o’zgaradi. Munozara, tortishuv, suhbat, o’qituvchi hikoyasi va uning shaxsiy ibrat namunasi ishontirish shakllari bo’lib hisoblanadi. Ishontirish o’quvchilarga ta’sir etish metodi sifatida yuqori samara berishi uchun u quyidagi talablarga javob berishi kerak: 1) ishontirishning shakli va mazmuni, o’quvchilar yosh davriga mos bo’lishi lozim (kichik maktab yoshida ertak, rivoyat va fantastik hikoyalar misolida, so’ngra esa borliq dunyoni o’rganish inson ma’naviy dunyosini o’rganish); 2) ishontirish o’quvchilarning individual xususiyatlariga mos bo’lishi lozim. Buning uchun o’quvchining haqiqiy hayot tarzini o’rganish zarur; 3) ishontirish umumiy tarzdagi qoida va prinsiplardan tashqari aniq dalil va misollarni ham o’z ichiga olishi zarur (o’qitishdan ko’rgazmalilikka e’tibor berish); 4) ishontirish jarayonida ba’zi holatlarda barcha bir xil xabardor bo’lgan dalil va xulq-atvorni muhokama qilishga to’g`ri keladi. Bu, o’z navbatida dalilning haqqoniyligi to’g`risidagi ikkilanishlarni yo’qqa chiqarishga va umumiy to’g`ri xulosa chiqarishga yordam beradi; 5) boshqalarni ishontirar ekan, o’qituvchi o’z fikriga qat’iy ishonishi zarur. Ishontirish jarayonini tashkil etishda o’quvchi ruhiy qiyofasining o’ziga xosligini e’tiborga olish lozim. Buning uchun pedagog o’quvchi oliy asab tizimining tipini, uning ta’lim-tarbiya va kamolotining rivojlanish doirasini bilishi zarur. Masalan: bola kuchli muvozanatlashgan (sangvinik) asab tizimi tipiga ega bo’lsin. Unda tormozlanish jarayoniga nisbatan qo’zg`alish jarayoni kuchliroq bo’ladi. Bu holda o’qituvchi ishontirish jarayonini o’quvchi asab tizimini ortiqcha qo’zg`alishiga yo’l qo’ymaydigan, qo’shimcha hissiyot sodir qilmaydigan tarzda olib borishi kerak. Fikr, sezgi va irodaviy xislatlar bir butun yaxlitlikni tashkil etgandagina, ishontirish metodi haqiqiy harakatlantiruchi kuchga aylanishi mumkin. Bu metodni qo’llashda ishontirish tarkibi bilish, sezgi, hissiyot, xulq-atvorga amal qilish maqsadga muvofiq. Ishontirish natijasi o’qituvchining so’z mulkiga ham bog`liqdir. Pedagogning so’zi va ishi ham bir bo’lishi kerak. So’z bilan og’zaki ta’sir o’tkazish o’qituvchining madaniy saviyasida va o’quvchi muloqotida muhim ahamiyat kasb etadi. Chunki insonning “aql- zakovati, fikr-tuyg’ulari, bilimi va madaniyat saviyasi, tafakkuri ma’lum darajada so’zda ifoda etiladi. Muomala madaniyatida so’z aqldan kuch, tildan ixtiyor oladi” (Aziz Yunusov). So’z bilan og’zaki ta’sir o’tkazishni amalda o’z pedagogik faoliyatida qo’llovchi o’qituvchi o’z hissiyotlarini, ijodiy ta’sirlanishini boshqarish ko’nikmalariga ega bo’lishi va o’z his-tuyg’ularini faqat ta’lim–tarbiyaviy maqsadni amalga oshirish uchun ifodalashi hamda o’quvchi qalbini noo’rin so’zlar bilan jarohatlab qo’ymasligi, so’zlarni aniq ifodalashda pedagogik takt normalaridan chiqib ketmasligi lozim. So’z qudrati haqida R.Dekartning quyidagi fikrlari o’qituvchilarga ham bevosita taalluqlidir: “So’zlarning ma’nolarini, qudratini odamlarga aniq ifodalab tushuntirib bering, shunda siz insoniyat olamini barcha anglashilmovchiliklarning yarmidan xalos qilgan bo’lasiz”. O’qituvchining imo-ishoralari va yuz harakatlari so’z bilan og’zaki ta’sir qilishni kuchaytiradi. Yuz harakatlari va imo-ishoralar nutqda ovozning baland-pastligi bilan mos kelishi kerak. Ogohlantiruvchi so’zlar, notiqlik san’ati asosida ta’sir etish, vazifani ijro etishga undovchi buyruqlar, ta’qiqlangan iboralarni ishlatmaslik, hazil orqali fikrini anglatish, o’quvchining erkin mulohazalarini ma’qullash yoki nojo’ya harakatlari uchun ayblash so’zning og’zaki ta’sir etuvchi komponentlaridir. So’z bilan imo-ishoraning va yuz harakatlarining birligi ma’lum qilinayotgan axborot hajmdorligi va ta’sirchanligini kuchaytirishi lozim. Har qanday sharoitda o’qituvchi o’quvchilar bilan sinfda uchrashishga maxsus hozirlik ko’rishi lozim. Ishontirish metodini qayta tarbiyalash, ya’ni qarash va munosabatlarni shakllantirishda qo’llash, u yoki bu xislatlarni namoyish qilish zarur bo’lgan maxsus vaziyatlar yaratish orqali amalga oshirilishi ham mumkin. Tasodifiy vaziyatlar quyidagi yo’llar bilan yaratiladi: darsda o’quvchiga kutilmagan savol berish, darsdan tashqaridagi noto’g`ri xatti-harakatiga iqror bo’lishiga majbur qilish, o’yinda esa harakat qilishga undash. Maktab hayotida tasdiqlanganidek, ba’zan o’quvchi o’z imkoniyatlarini ro’yobga chiqarishga sharoit bo’lmagani uchun ham tarbiyasi og`irlar qatoriga qo’shilib qolar ekan. Undan darsda onda-sonda so’rashadi: o’qituvchi uning bilimiga ishonmaydi, dars paytida unga e’tibor berishga vaqtdan qizg`anadi. Agar o’quvchiga tez-tez murojaat qilinsa, unga o’z fikrini bayon qilish taklif etilsa, uning xulqida shakllanib qolgan stereotiplar asta-sekin o’zgara boshlaydi. Uqtirish – kishilarning muloqot faoliyati jarayonida o’zaro ta’sir etishlari vositalaridan biridir. Uqtirishning o’ziga xosligi, inson ruhiyatiga uning o’ziga sezdirmasdan ta’sir etishi, shaxs psixikasi, tarkibiy tuzilishiga beixtiyor kirib borish va kundalik hayotdagi qiliqlar, intilishlar, motivlar va yo’l- yo’riqlarda aks etishidir. Har qanday pedagogik ta’sir etishda uqtirish elementi mavjud bo’ladi. To’g`ri tashkil etilgan uqtirish o’quvchilarning ongli ravishdagi faolligini oshirishga bevosita ta’sir ko’rsatadi. So’z yordamida o’quvchida tetiklik yoki qo’rquv, xursandlik yoki xafalik, o’ziga ishonch va ishonmaslik, qiziquvchanlik yoki zerikish, boshqalarga ishonish yoki ulardan hadiksirash kabi sezgilarni vujudga keltirish mumkin. O’qituvchining yomon kayfiyati to’lqin kabi bir zumda o’quvchilarni qamrab olishini ham faqat uqtirish bilangina tushunish mumkin. Yoki asabiylashgan xarakterga ega bo’lgan guruh rahbari tez orada asabiy holat guruhda muloqot me’yoriga aylanib qolganligidan taajjublanadi. Pedagogik uqtirish samaradorligini oshirishning umumiy shartlari quyidagilardan iborat: - o’quv materialining mazmuni; - uqtirish amalga oshirilayotgan vaziyat; - uqtirish natijasida o’qituvchining ishonchi; - o’quvchilarning o’qituvchiga munosabati (hurmat qilishi); - o’quvchilarning yosh davrlari va individual xususiyatlari e’tiborga olinishi; - o’quvchilarning uqtirish texnikasini egallaganliklari; - uqtirish natijasida qaror topgan xislatlarni ro’yobga chiqarish uchun shart-sharoitlar yaratish. Uqtirishni turkumlarga ajratish uchun quyidagilar asos qilib olinadi. 1. Uqtirib ta’sir etish manbalari bo’yicha: a) boshqa kishi tomonidan uqtirish; b) o’z-o’zini uqtirish - bunday uqtirish obyekti va subyekti bir-biri bilan ustma-ust tushadi 2. Uqtirish obyektining holati bo’yicha: a) uyg`oq holatda uqtirish; b) tabiiy uyqu holatida uqtirish; v) gipnoz holatida uqtirish. Zamonaviy didaktikada gipnoz holatda uqtirish va tabiiy uyqu holatida uqtirish (tush ko’rayotganda chet tilini o’rganish - gipnopediya) ham qo’llanilishidan qat’i nazar, biz pedagogik munosabatlar istiqbolini belgilovchi uyg`oq holatda uqtirishni o’rganamiz. 3. O’qituvchining maqsadi bo’yicha: a) oldindan mo’ljallangan uqtirish; b) oldindan mo’ljallanmagan uqtirish. Oldindan mo’ljallangan uqtirishda o’qituvchi o’z maqsadiga erishish uchun o’quvchiga ongli va izchillik bilan ruhiy ta’sir ko’rsatib boradi. 4. Uqtirib ta’sir ko’rsatish uning oqibatiga qarab: a) ijobiy (odatlar, qiziqishlar, qarashlar, munosabatlar); b) salbiy (o’z-o’zini past baholash, mas’uliyatsizlik, jur’atsizlik va hokazolar) ko’rinishlar bo’lishi mumkin. 5. Uqtirish mazmuniga qarab ikki turga bo’linadi: a) ochiqdan- ochiq uqtirish, bunda uqtirish maqsadi uning shakliga mos keladi. Uqtiruvchi to’g`ridan-tug`ri va ochiq holda o’quvchini ba’zi xatti- harakatlarini bajarishga yoki bundan o’zini to’xtatishga chaqiradi. «Sen bundan keyin doim darsni tayyorlab kelasan, senga ishonaman» (aniq shaxsga yo’naltirilgan fikr); b) yopiq (vositali) uqtirish. Bunda ta’sir etish maqsadi «niqoblangan» bo’ladi. O’quvchi uqtiruvchini kuchga ega ekanligini ko’p hollarda anglamaydi. Bu holda so’zlovchi tinglovchida aynan o’zidagi tasavvur, qiyofa va sezgilarni gavdalantiradi. Natijada uning oldida to’la ishonch qozonadi. Uqtirish kishilarning muloqotda o’zaro ta’sir etish jarayoni sifatida ixtiyoriy va ixtiyorsiz to’g`ridan-to’g`ri ko’rinishga ega bo’lishi mumkin. Nazorat uchun savol va topshiriqlar 1. Kommunikativ qobiliyat deganda nimani tushunasiz? 2. Kommunikativ qobiliyatning qanday turlari mavjud? 3. O’z-o’zini anglash va o’z-o’zini tahlil etish tushunchalarini qanday izohlash mumkin? 4. Pedagogik ta’sir ko’rsatishning samarali metodlariga nimalar kiradi? 5. Ishontirish metodining afzalliklari nimada? 6. Ishontirish metodini qo’llashda qanday qoidalarga rioya qilish lozim? 7. Uqtirish metodining mohiyatini bayon eting. VI BOB. PEDAGOGIK TAKT VA PEDAGOGIK ODOB Tayanch tushunchalar: takt, taktika, pedagogik takt, taktikani tanlash, pozitsiya, shroit, usul, odob, pedagog odobi, pedagog odobi fazilatlari Pedagogik takt tushunchasi. Takt ahloqiy tushuncha bo’lib, u insonlarning o’zaro munosabatlarini muvofiqlashtirish, tartibga solish, insonparvarlik g’oyalariga asoslangan bo’lib, andishali hulq, har qanday ziddiyatli vaziyatlarda ham inson hurmati saqlanib qolishini talab qiladi. Har bir insondan, ayniqsa o’qituvchidan andishali bo’lish talab qilinadi. Boshqacha qilib aytganda, pedagogik takt bu o’qituvchining ta’lim oluvchilar oldida o’zini tutishni bilishi, ta’lim oluvchining holatini, intilishlari, qiziqishlarini tushuna olishi va eng samarali ta’sir yo’lini topa olishidir. Pedagogik takt – o’qituvchi kasbiy mahoratining asosi bo’lib, o’quvchilarga barcha demokratik talablar asosida pedagogik ta’sir o’tkazish, muloqotni insonparvarlik tuyg’ulari asosida o’rnatish o’lchovi, o’quvchilarda mustaqil fikr yuritishni hamda ongli intizomni tarkib toptirish ko’nikmalarini hosil qilish shaklidir. Pedagogikada o’qituvchining o’quvchilar bilan munosabati ularning yosh xususiyatlariga qarab belgilanishi va bu qonuniyatga amal qilinishi qat’iy talab qilinadi. Shunday ekan, o’qituvchi ta’lim– tarbiya jarayonida hali to’liq shakllanmagan, ta’sirlarga va ruhiy kechinmalarga tez beriluvchi, ota–onasining sevimli farzandi bo’lgan murg’ak qalb egalari bilan muloqot qilayotganligini aslo unutmasligi kerak. O’quvchilar bilan muloqotda pedagogik taktga zid bo’lgan qo’pollik, adolatsizlik, qo’rqitish, haqorat, mensimaslik, pedagogikaga zid bo’lgan jazolash usullarini qo’llash va boshqa ular shaxsiga salbiy ta’sir qiladigan turli jargon so’zlar ishlatish o’quvchilar qalbini umuman tuzalmaydigan darajada jarohatlab qo’yishi, yoki o’qituvchining obro’siga putur etkazishi mumkin. O’qituvchi va o’quvchi o’rtasidagi bunday qarama-qarshiliklar, ko’pincha, dars va darsdan tashqari jarayonlarda sodir bo’ladi. Bunda ayniqsa yosh o’qituvchilarning pedagogik takt sirlarini bilmasligi, tajribasizligi pand beradi. O’qituvchining taktik mahorati birdaniga shakllanib qolmaydi, u yillar davomida pedagogik faoliyatda, ustozlar tajribasini o’rganishda, dars jarayonida, sinfdan tashqari faoliyatda va tarbiyaviy soatlarda o’quvchilar bilan muloqotda takomillashib boradi. Dars jarayonida pedagogik mahoratning asosi bo’lmish pedagogik taktga ega bo’lish o’qituvchi uchun juda zarurdir. Shunday qilib, pedagogik takt bu o’qituvchining ta’lim oluvchilarga nisbatan amalga oshiradigan ta’sirining mezonidir. Taktikani tanlash va uni qo’llash qoidalari. Taktika tanlash turli vaziyatlarda xilma-xil rollarni bajarish bilan bog’liq. Bu haqida ma’lumotni psixoterapevt A.B.Dobrovich kitoblaridan olish mumkin. Bu to’rtta pozitsiya bo’lib, ular quyidagicha: “yuqoridan pastga”, “pastdan yuqoriga”, “yonma-yon” va “aralashmaslik” pozitsiyasi. “Yuqoridan pastga” pozitsiyasida o’qituvchi mustaqil hal etishni namoyish etadi, mas’uliyatni o’z zimmasiga oladi. Bu pozitsiya “ota-ona” pozitsiyasi. “Pastdan yuqoriga” pozitsiyasi tobelik, shaxsning o’ziga ishonmasligi. A.B.Dobrovich so’zi bilan aytganda, bu “ta’lim oluvchi” pozitsiyasi. “Yonma-yon” pozitsiyasida farosatlilik va vazminlik, vaziyatga qarab ish tutish, boshqalarning ham manfaatini o’ylash, o’zi va ular o’rtasida mas’uliyatni to’g’ri taqsimlash ifoda etiladi. Bu “katta odam” pozitsiyasi. «Aralashmaslik» pozitsiyasi – aralashmaslik, faollikni namoyon etmaslik. Har bir pozitsiyaning qo’llanishi vaziyat talabiga mos tanlanadi. Muloqot ikki tomonlama jarayon bo’lganligi uchun o’qituvchi ta’lim oluvchi rolini ham inobatga olishi shart. O’qituvchining odatiy pozitsiyasi bu hamkorlikda ish olib borayotgan “katta odam”, ya’ni ishga aloqador darajani talab qiluvchi pozitsiyadir. Bu pozitsiya ta’lim oluvchida teng huquqli sheriklikni shakllantiradi, o’zaro ishonch muhitini yaratadi. Bunda quyidagi jumlalarni qo’llash mumkin: “Sizlar bilan maslahatlashmoqchi edim”, “Kelinglar, o’ylab ko’raylik” va hokazo. Pedagogik ta’sirning yetakchi metodi – pedagogik talabdir. Pedagogik talab iltimos, rag’batlantirish, ma’qullash, faoliyatga undash, ta’lim oluvchiga nisbatan ishonchni namoyish qilish va boshqa shakllarda ifodalanadi. Insonparvarlik pedagogikasida pedagog tarbiyalanuvchilar birgalikdagi hamkorlikdagi faoliyatda quyidagi tamoyillarga amal qilishi lozimligi ta’kidlab o’tilgan: 1) tarbiyalanuvchilarga mehrli bo’lish, o’z mehrini ko’rsata olish; 2) ta’lim oluvchilar hatti-harakatlarining “ichki rag’batlantiruvchi kuchlarini” ko’ra olish; 3) vaziyatni to’g’ri baholay olish; 4) maqsadga muvofiq ta’sir etish usulini tanlash; 5) ta’lim oluvchilar bilan samarali muloqotni tashkil etish. Pedagog va ta’lim oluvchi pozitsiyalarining to’g’ri kelmasligi ko’p konfliktlarga sabab bo’ladi, shuning uchun konflikt vaziyatlarda qo’llaniladigan sinalgan quyidagi qoidalarni bilish kerak: Birinchi qoida. Konflikt vaziyatini o’z qo’liga olish. Bu emotsional taranglikni bartaraf etishni anglatadi. Buning uchun ortiqcha jismoniy zo’riqishdan, ortiqcha hatti-harakatlardan halos bo’lish kerak. Mimika, poza, jestlar faqatgina odamning ichki kechinmalarini ifodalab qolmay, unga ta’sir ham ko’rsatadi. Shunday qilib, tashqi vazminlik va xotirjamlik! Ikkinchi qoida. O’z xatti-harakatlari bilan sherigiga ta’sir ko’rsatish. Bunda ishtirokchining yuzini diqqat bilan o’rganib chiqish yordam beradi, fikrni jamlaydi va uning holatini aniqlashga imkon yaratadi. Uchinchi qoida. Hamsuhbatning xatti-harakatlari motivlarini tushuna olish. Aqliy tahlilning ishga solinishi emotsional qizishni pasaytiradi. YAxshisi holatning murakkabligini tushunganligini ifoda etish (Men sizning holatingizni tushunib turibman...), o’z holatini tushuntirish (Shu meni o’ylantiryapti...) YA’ni hatti- harakatni darrov baholamang, oldin tug’ilgan vaziyatga bo’lgan munosabatingizni bildirishga harakat qiling. To’rtinchi qoida. Maqsadni muvofiqlashtirish. Ta’lim oluvchi bilan sizni birlashtiruvchi narsani tezroq anglash va uni ko’rsatish. Beshinchi qoida. Samarali echim borligiga ishonishingizni namoyish qiling. Va nihoyat, konflikt hal qilinganidan so’ng uni tahlil qilib chiqing (sababi va oldini olish yo’llari). “Pedagogik odob” tushunchasi va uning namoyon bo’lish xususiyatlari. Odob deganda, rasm-taomil, xulq-odatlar majmui, ijtimoiy-iqtisodiy tuzum taqozosi bilan turmush sharoitining alohida tarzi, an’analari negizida odamlar o’rtasida paydo bo’lgan muomala- munosabatlarning xususiyatlari tushuniladi. Odob kishilarning amaliy xatti-harakatlari, muomala-munosabatlari ham deb qaraladi. Pedagog odobi umuminsoniy va milliy axloqning qonuniyatlari, vazifalari, tamoyillari, tushunchalari, talablari, mezonlarini ta’lim- tarbiya jarayonida oydinlashtirib, pedagogning ta’lim oluvchilar, kasbdoshlari, ota-onalar, ta’lim muassasasi rahbarlari bilan munosabatlarida namoyon bo’ladigan kasbiy-axloqiy xususiyatlari yig’indisidir. Pedagog odobi eng avvalo, tarbiyachi va tarbiyalanuvchilarning o’zaro munosabatlarida namoyon bo’ladi. Biroq bunday yondashuv bir qadar cheklangan nuqtai nazar ekanligini ta’kidlash joiz. Zero, tarbiyachining kasbiy axloqi faqat tarbiyalanuvchilar bilan muloqoti jarayonidagina namoyon bo’lmaydi, balki uning butun faoliyati davomida birinchi darajali ehtiyoj sifatida ifodalanadi. Boshqacha aytganda, pedagog odobi tushunchasi tarbiyachi dunyoqarashining hayotiy tizimini anglatadi. Pedagog odobi tushunchasining mazmuni axloqiylik bilan birga iqtisodiy, siyosiy, huquqiy jihatlarni ham o’z ichiga qamrab oladi. Axloqiy ta’lim-tarbiyaning tarkibiy qismi sifatida pedagog odobi fazilatlarini shakllantirishda ikki yo’nalishdagi aloqador tushunchalarni tahlil qilish maqsadga muvofiqdir: birinchisi – jamiyatning o’qituvchi shaxsiga munosabati; ikkinchisi – o’qituvchi shaxsining jamiyatga munosabati. O’qituvchi odobining mohiyati, asosiy mazmuni pedagogik faoliyat uchun muhim bo’lgan axloqiy sifatlarda ifodalanadi. Umuminsoniy va milliy-axloqiy fazilatlar barcha kishilar, hamma kasb egalari, jumladan, o’qituvchi-tarbiyachilar uchun ham juda zarurdir. Axloqiy fazilatlar mehnat jarayonida kishining xulqi, fe’l- atvorini tartibga solib turuvchi axloqiy qoidalar, normalar, talablar, mezonlar shaklida ifodalanadi. Axloq normalari davlatning turli qonunlari bilan amalga oshiriladigan huquq normalaridan farq qilib, ommaviy odat va namuna kuchi, jamoatchilikning fikri ta’sirida yuzaga keladi. Boshqacha qilib aytganda, ijtimoiy voqelik shaxs oldiga ma’lum axloqiy talablar qo’yadi, bu talablar axloq normasi, axloqiy fazilatlar shaklida ifodalanadi. Jamiyat o’z faoliyati va istiqboli uchun xizmat qiladigan axloq normalari, talablari, mezonlarini belgilaydi. O’qituvchi umuminsoniy va milliy-axloqiy fazilatlarni o’zlashtirib olishi, tajribada qo’llashi, o’zining dunyoqarashi, mafkurasi vaa axloqiy tajribasi bilan taqqoslash lozim. Fikrlash va his etish, turmushda sinab ko’rish natijasida umuminsoniy va milliy- axloqiy sifatlar, qoidalar, normalar o’qituvchining o’z axloqiy fazilatiga, e’tiqodiga aylanadi. Bular muallimning dunyoqarashi, fikr va mulohazalari bilan qo’shilib, bozor iqtisodiyotiga asoslangan jamiyat qurish sharoitida uning o’rni va rolini belgilaydi. O’qituvchi odobining normalari har bir muallimning shaxsiy fikriga, axloqiy fazilati va e’tiqodiga aylanishi lozim. Axloqiy e’tiqod va sifatlar o’qituvchining dars berish jarayonida, tarbiyaviy ishlarida, o’quvchilar, ota-onalar va boshqa kishilar bilan muomala, munosabatlarida, kundalik turmushda o’zining shaxsiy namunasi bilan axloqiy ta’sir o’tkazishida ko’zga tashlanadi. Pedagogik takt o’qituvchi axloqining amaliy ko’rinishlaridan biridir. Muallim xulqining natijalari uning yoshlarga axloqiy ta’sirining samaradorligida, axloqiy tarbiya sohasida erishgan yutuqlarida namoyon bo’ladi. O’qituvchi odobining asosiy sifatlari umuminsoniy va milliy- axloqiy fazilatlar, tushunchalariga mos keladi va ularni pedagogik faoliyat bilan bog’liq tarzda bir qadar oydinlashtiradi, aniqlaydi. Insonparvarlik, vatanparvarlik, milliy g’urur, baynalmilalchilik, adolat, yaxshilik qilish, burch, qadr-qimmat, mas’uliyat, vijdon, halollik, rostgo’ylik, poklik, talabchanlik kabi axloqiy fazilatlar o’qituvchi odobida pedagoglik faoliyati bilan bog’liq ravishda tahlil qilinadi. Bolalarga yaxshilik qilish, o’qituvchilik burchi, o’qituvchilik sha’ni, qadr-qimmati, o’qituvchilik mas’uliyati, o’qituvchilik vijdoni, talabchanlik va adolatli bo’lish, o’qituvchining ma’naviy qiyofasi halolligi, pokligi, rostgo’yligi kabilar o’qituvchi axloqining muhim fazilatlari hisoblanadi. Ularning chuqur va puxta o’zlashtirish bo’lajak o’qituvchi uchun katta amaliy ahamiyat kasb etadi. O’qituvchining muomala odobi. Muomala odobi o’z tabiati, mohiyatiga ko’ra ijtimoiy hodisadir. Ijtimoiy qonuniyatlar pedagogik jarayondagi muomala odobida namoyon bo’ladi. Pedagogik odob jamiyatda qabul qilingan ma’naviy, umuminsoniy va milliy axloqiy qadriyatlarga asoslanadi. Ijtimoiy munosabatlar pedagogik jarayonda qatnashuvchilar o’rtasidagi muomala odobini tartibga solib, boshqarib boradi. Ijtimoiy munosabatlarning har biri o’ziga xos xususiyatga, mezonlarga ega. Bu xususiyat va mezonlar ijtimoiy faoliyatning sohasi, shaxslararo aloqalarning xarakteri bilan belgilanadi. Muomala odobi kishi bajarishi lozim bo’lgan axloqiy qoidalar bilan shaxs ularni qay darajada qabul qilishi o’rtasidagi, shaxsiy va ijtimoiy manfaatlar orasidagi bog’lanishlarga asoslanadi. Muomala odobi bevosita baho beruvchanlik xususiyatiga ham ega. Axloqiy baho esa kishilarning xulqini, xatti-harakatlarini nazorat qiladi, tartibga soladi. Muomala-munosabatlar kishi o’z xulqi va faoliyatida axloqiy prinsiplar, qoidalar, talablar, an’analarga, urf-odatlarga qay darajada amal qilayotganiga qarab baholanadi. Pedagogik jarayonda sodir bo’ladigan muomalaodobida muallimning axloqiy madaniyati, tarbiyalanganlik darajasida aks etadi. Muallimning pedagogik kasb egasi sifatida o’ziga, o’z kasbiga, o’quvchilarga, kasbdoshlariga, ota–onalariga muamolasini belgilovchi asosiy qoidalar, talablar mavjud. Bu mezonlar jamiyat, davlat o’qituvchiga, ta’lim–tarbiya ishlariga nisbatan qo’yayotgan axloqiy talablariga, pedagogik faoliyatning axloqiy xarakteri va xususiyatlariga asoslanadi. Pedagogik jarayonda muomila odobi o’qituvchining faoliyatida namoyon bo’ladi. O’qituvchilik faoliyatida qo’yiladigan axloqiy talablar, o’z navbatida, O’zbekiston Respublikasi rahbariyati yosh avlodni umuminsoniy va milliy– an’anaviy, madaniy qadriyatlar ruhida tarbiyalash sohasida kun tartibiga qo’yayotgan vazifalariga bog’liq. Ular pedagogik jarayondagi muomala odobida, unda qatnashayotgan kishilaning xulqi, xatti-harakatlarida ifodalanadi. Bu xatti- harakatlar pedagogik jarayon qatnashchilarining ta’lim-tarbiya maqsadi, vazifalari, usul va vositalarini, axloqiy qadriyatlarni qay darajada qabul qilishlari shaklida namoyon bo’ladi. Muomala odobining tuzilishi juda murakkabdir. U pedagogik faoliyatda sub’ekt-obe’kt munosabatlari shaklida ifaodalanadi. Sub’ekt-obe’kt munosabatlari muallim o’zining professional burchini bajarayotganida o’quvchilar, kasbdoshlari, ota- onalar, jamoat tashkilotlarining vakillari bilan o’qituvchi o’rtasidagi aloqalarda vujudga keladi. U o’zaro hurmat darajasi, ishonch, talabchanlik, xayrixohlik tashabbuskorlik, o’zaro g’amxo’rlik, har birlarining inson sifatida qadr–qimmatini e’zozlash kabilarda namoyon bo’ladi. Ular o’qituvchining pedagogik faoliyatida boshqalar bilan muamalasining xarakterini baholashda xizmat qiladi. O’zaro ta’sirlar o’quv ishida, turmushda, dam olish paytlarida, oiladagi muomala-munosabatlarining xususiyatlarini aniqlashga imkon beradi. Pedagogik jarayoning o’zida ham faoldiyatning turli sohalarida turlicha muomala-munosabatlar mavjud. Masalan, o’quv ishlari sohasida, jamoat toashiriqlarini bajarishda o’quvchilar, bilan sinfdan tashqari ishlarda, dam olish paytlardagi muomala, shuningdek, o’qituvchining Vatanga, xalqqa bo’lgan munosabati o’ziga, xos xususiyatlarga ega. Uning mohiyati shundan iboratki, agar o’qituvchining bu muomala munosabati o’z professional vazifasini burchini bajarish jarayonida sodir bo’lsa, jamiyat o’qituvchining pedagoglik kasbining ijtimoiy mavqeini, unga ma’lum bir huquq va vakolatlar berilganligini nazarda tutadi. Pedagogik etikada muomola odobining biror jihati, masalan, o’qituvchining o’z kasbiga munosabati, burchi alohida tahlil etilishi mumkin. O’qituvchilik kasbi kishiga ma’lum talablarni qo’yadi, lekin muallim bu talablarni qanday bajarayotgani bu talablarda hali aks etmaydi. O’qituvchining pedagogik faoliyati natijalarini xalq ta’limi bo’limlari, maktab ma’muriyati, metodik birlashma xodimlari baholaydi. O’qituvchining pedagogik jarayon qatnashchilari bilan muomalasi-bu kishilarning o’zaro bir-birlariga bo’lgan shaxsiy insoniy munosabatlari sifatida ham qaraladi, ular pedagogik jarayon qatnashchilarining xatti-harakatlarida, xulqida, ish shakli va usullarida namoyon bo’ladi. Ular o’rtasidagi o’zaro axloqiy baholashlar ham muhim rol o’ynaydi. Pedagogik jarayonda o’qituvchi axloqiy munosabatlarning sub’ekti hisoblanadi. U pedagogik jarayonning asosiy kishisi- figurasi sifatida o’quvchilar, kasbdoshlar, ota-onalar bilan muomalada bo’ladi. Pedagogik muomala odobi tizimida o’qituvchi asosiy figuradir. O’quvchilar, kasbdoshlari, ota-onalar, pedagoglar jamoasi va jamoat tashkilotlarining vakillari o’qituvchi uchun pedagogik muomala-munosabatlarning ob’ekti hisoblanadi. Ular bilan bo’ladigan aloqalar yosh avlodga ta’lim-tarbiya berish vazifalarini bajarish jarayonida sodir bo’ladi. Bu muomala jarayonida ishtirok etadigan kishilar bir-birlariga nisbatan xayrixoh, ijobiy hissiyotda bo’lishlari, bir-birlarining fazilatlarini o’zaro baholashlari, qadrlashlarini nazarda tutadi. Pedagogik muomala-munosabatlarda hissiyot aralashgani uchun ularning axloqiy va ruhiy jihatlarini bir-biridan ajratish qiyin bo’ladi. Shuning uchun ham bunday hodisalar haqida gapirganda, odatda, pedagogik jamoadagi axloqiy-ruhiy vaziyat tushunchasi ishlatiladi. Demak, o’qituvchining muomala odobi-u aloqa qiladigan odamlar, muassasalar bilan o’z professional vazifasini bajarayotganda sodir bo’ladigan axloqiy munosabatlar majmuidir. Bu yondoshuv asosida pedagogik muomala odobini shartli ravishda quyidagi guruhlarga ajratish mumkin: o’qituvchi bilan o’quvchilar o’rtasidagi muomala; o’qituvchi bilan pedagogik jamoa o’rtasidagi muomala; o’qituvchi bilan ota-onalar o’rtasidagi muomala; o’qituvchi bilan maktab rahbarlari o’rtasidagi muomala. Muomala odobida o’qituvchining axloqiy ongi, axloqiy faoliyatining yetuklik darajasi, axloqiy ehtiyojlari va axloqiy yo’nalishlari, so’zi bilan ishining birlik darajasi, xullas, muallimning faol hayotiy nuqtai-nazari namoyon bo’ladi. Nazorat uchun savol va topshiriqlar 1. Takt deganda nimani tushunasiz? 2. Pedagogik taktika tushunchasiga ta’rif bering. 3. Pedagogik taktikani tanlash usullarini aytib bering. 4. Pedagogik taktikani qo’llash qoidalariga nimalar kiradi? 5. Pedagog odobi deganda nima tushuniladi? 6. Pedagog odobining o’ziga xosliklari nimalarda namoyon bo’ladi? 7. Pedagog odobi fazilatlariga nimalar kiradi? VII BOB. PEDAGOGIK TEXNIKA Tayanch tushunchalar: pedagogik texnika, mimik va pantomimik ifodalilik, o’z hissiyotlarini boshqara olish, xushmuomalalik, xayrixohlik, rejissyorlik va aktyorlik ko’nikmalari, Pedagogik texnika haqida ma’lumot. Pedagogik texnika – o’qituvchining nafaqat ta’lim–tarbiya jarayonida, balki butun kasbiy faoliyatida zarur bo’lgan umumiy pedagogik bilim va malakalari majmuidir. Pedagogik texnikaning muhim jihatlari – bu avvalo o’qituvchining mahoratini belgilovchi kasbiy ko’nikmalari hisoblanadi, ya’ni uning savodli va ifodali so’zlay olishi, o’z fikr- mulohazasini va bilimini tushunarli tilda ta’sirchan bayon qilishi, his-tuyg’usini jilovlay olishi, o’zining shaxsiy xususiyatlariga xos mimik va pantomimik qobiliyatlarga ega bo’lishi, aniq imo-ishora, ma’noli qarash, rag’batlantiruvchi yoki istehzoli tabassum, so’zning cheksiz qudrati orqali o’quvchilar ongiga va tafakkuriga ta’sir o’tkazishi, hozirjavoblik, psixologik bilimlarga ega bo’lishi kabilardir. O’qituvchining pedagogik texnikasi qanday ko’nikma va malakalardan iborat ekanligi, pedagogik texnika vositasida o’qituvchi ta’lim muassasalarida ta’lim-tarbiyaviy faoliyatni zamonaviy talablar asosida qanday tashkil qilishi, o’quvchilarga tarbiyaviy ta’sir ko’rsatishida qanday ahamiyatga ega ekanligi kabi muammolar hozirgi kungacha dunyo olimlarining diqqatini o’ziga jalb etib kelmoqda. Hozirgi kunda pedagogik texnika tushunchasi ikkita guruhga bo’lib o’rganiladi. Birinchi guruh komponentlari o’qituvchining shaxsiy axloqiy fazilatlari va xulqi bilan bog’liq bo’lib, ta’lim– tarbiya jarayonida o’z–o’zini boshqarish malakalarida ( refleksiya) namoyon bo’ladi: ta’lim-tarbiya jarayonida o’z xatti-harakatlarini boshqarishi, (mimika, pantomimika); ta’lim-tarbiya jarayonida o’z hissiyotini va kayfiyatini jilovlay olishi va turli nojo’ya ta’sirlarga berilmaslik; mukammal ijtimoiy perseptiv qobiliyatlarga (diqqat, kuzatuvchanlik, xayol) egaligi; nutq texnikasini (nafas olish, ovozni boshqarish, nutq tempi) bilishi va o’z o’rnida qo’llay olishi. Pedagogik texnikaning ikkinchi guruh komponentlari o’qituvchining shaxs va jamoaga ta’sir ko’rsatish malakalari bilan bog’liq bo’lib, bu guruh ta’lim-tarbiya jarayonining texnologik tomonini qamrab oladi: o’qituvchining didaktik, tashkilotchilik, konstruktiv, kommunikativ qobiliyatlari; ma’lum bir reja asosida o’z oldiga qo’yilgan talablarning bajarilishini nazorat qilishi; ta’lim muassasasida va o’quvchilar jamoasida ta’lim-tarbiya bilan bog’liq bo’lgan ijodiy faoliyatni tashkil eta olishi; o’quvchilar bilan pedagogik muloqot jarayonini bir muvozanatda saqlab boshqara olishi. O’qituvchining tarbiyalanuvchi obyektlar oldida o’z harakatlarini boshqarishida aktyorlik san’atiga xos bo’lgan xususiyatlari, ya’ni mimik va pantomimik qobiliyatlari muhim rol o’ynaydi. Aktyor bir obrazni ma’lum bir muddatda tayyorlab, bir yoki bir necha marotaba bir xil ko’rinishda sahnada namoyish etsa, o’qituvchi butun o’quv yili davomida, har bir darsda yangi mavzuni o’tilgan mavzular bilan bog’lab, zamonaviy innovatsion usullar vositasida o’quvchilar ongiga etkazish uchun chuqur tayyorgarlik ko’radi, sinf jamoasidagi o’ziga xos pedagogik va psixologik muhitni, har bir o’quvchining shaxsiy xususiyatlarini e’tiborga olib pedagogik faoliyat ko’rsatishga majbur. Bunday ulkan mas’uliyatni yuqori saviyada bajarish uchun o’qituvchidan yuksak pedagogik texnik tayyorgarlikka ega bo’lish talab etiladi. Hozirgi zamon o’qituvchisi pedagogik mahorat tizimida pedagogik texnikaning rolini beqiyos deb biladi. Chunki u o’qituvchiga o’z gavdasini tuta bilishi (mimika, pantomimika), his- tuyg’ularini (emotsiyasini) boshqara olishi, ishtiyoq, qobiliyatlar, nutq texnikasini egallashi va ularni o’quv faoliyatida, o’qishdan tashqari ta’lim va tarbiyaviy faoliyatlar jarayonida qo’llash yo’llarini tushuntiradi. Demak, pedagogik texnika o’qituvchi kasbiy faoliyatida shunday kasbiy va shaxsiy malakalar yig’indisiki, u o’qituvchining pedagogik faoliyatiga ta’sir ko’rsatishi, ta’lim-tarbiya jarayonini tashkil qilish va boshqarish ishlarida asosiy yo’l ko’rsatuvchi bo’lib xizmat qiladi. Pedagogik texnikaning namoyon bo’lish xususiyatlari. O’qituvchining tashqi ko’rinishi pedagogik texnikasini namoyon etuvchi muhim xususiyatlaridan biridir. Har qanday insonning tashqi ko’rinishi atrofdagilarga estetik ma’no va zavq kasb etib, doimiy e’tiborda bo’lishini unutmaslik kerak. O’qituvchining tashqi ko’rinishini asosan namoyish etuvchi muhim hususiyatlari uning chehrasidagi mehribonlik, jiddiylik, yurishida bosiqlik, tabiiylikdir. O’qituvchi sinfga kirishi bilan so’zsiz o’quvchilar e’tiborida bo’ladi, ular bilan muloqotga kirishadi. Sinf sahnasida bajarilayotgan uning xoh ijobiy, xoh salbiy xatti- harakatlari o’quvchilarga ta’sir o’tkaza boshlaydi. Ayniqsa, yosh o’qituvchilar ilk bor darsga kirishlaridan oldin his-hayajonini, qo’rquvini engishlari, o’zlarini erkin tutishlari, birinchi dars paytida sodir bo’lishi mumkin bo’lgan har qanday muvaffaqiyatsizlikdan o’zlarini yo’qotmasliklari lozim. O’qituvchining tashqi ko’rinishida, pedagogik texnikasi tizimidagi mimik, pantomimik holatlar muhim ahamiyatga ega. O’qituvchining hatti-harakatini bevosita namoyish etuvchi mimik va pantomimik ifodasi, o’qituvchining imo-ishorasida, ma’noli qarashlarida, rag’batlantiruvchi yoki istehzoli tabassumida namoyon bo’ladi va ular o’qituvchi-tarbiyachining pedagogik ta’sir ko’rsatishida, mashg’ulotlarni samarali va mazmunli o’tishida puxta zamin tayyorlab beradi. Pantomimika - bu gavda, qo’l va oyoqlarning harakatidir. U asosiy firkni ajratib ko’rsatishga imkon beradi. O’qituvchi o’z gavdasi, qo’li, oyoq harakatlarining holati orqali har qanday pedagogik ma’lumotlarning obrazini “chiza” olsa, o’quvchilar bundan zavqlanadilar, ular ichki his-tuyg’ulari, tashqi hissiyotlari bilan qo’shilib butun ongini o’quv materiallari mazmunini o’zlashtirishga qaratadilar. Pantomimika gavdani rost tutib yura bilish, qo’l va oyoq harakatlarining bir-biriga mosligi, fikrlarini aniq va to’liq bayon qilib qo’lini, boshini turli harakatlarda ifodalash o’qituvchining o’z bilimiga, kuchiga ishonchini bildiradi. Shuning uchun o’qituvchining o’quvchilar oldida o’zini tuta bilish holatini tarbiyalashi lozim (oyoqlari 12-15 sm. kenglikda, bir oyoq sal oldinga surilgan holda turish). O’qituvchining yurishi, qo’l va oyoq orqali imo-ishoralari ortiqcha harakatlardan holi bo’lishi kerak. Masalan: auditoriyada orqaga oldinga tez-tez yurish, qo’llari bilan turli imo-ishoralar qilish, boshini har tomonga tashlash va hokazo. Bunday holatlar dars davomida o’quvchilarning e’tiborini bo’lib, g’ashini keltiradi va o’rganilayotgan fanga, o’qituvchiga nisbatan hurmatsizlik kayfiyatini uyg’otadi. O’qituvchining pantomimik harakatlari tizimida o’z hissiy holatini boshqara olishi muhim ahamiyatga ega. O’qituvchi o’quvchilar bilan muloqot jarayonida qizg’in kuzatuv ostida bo’ladi. Uning kayfiyatidagi o’zgarishlar pantomimik harakatlarida namoyon bo’ladi. Shu tufayli o’quvchilarga ta’lim-tarbiyaviy ta’sir ko’rsatish jarayonida (darsda, darsdan tashqari mashg’ulotlar paytida, tarbiyaviy ishlar jarayonida) o’z hissiyotini boshqara olishi, jiddiy bo’lishi, umidbaxshlik, xayrixohlik kayfiyatida bo’la olish qobiliyatlariga ega bo’lishi zarur. Pantomimik harakatlar tizimi o’qituvchiga birdaniga paydo bo’ladigan ko’nikma emas. Buning uchun o’qituvchi o’z ustida tinimsiz ishlashi, ilk pedagogik faoliyati davrida kamchiliklarini tezda topib bartaraf eta olishi darkor. Chunki, yillar davomida o’qituvchi o’zining har bir harakatiga moslashib uni odat qilib olishi mumkin. Mukammal pantomimik malakalarga ega bo’lgan o’qituvchi o’z-o’zini nazorat qila oladi, ko’p yillik faoliyati davomida sog’lom asab tizimini o’zida tarbiyalab asabiylashishdan, hissiy va aqliy zo’riqishlardan o’zini saqlay oladi. Yüklə 3,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|