- D a h a b ə s d i, o x u m a .
K o ro ğ lu p u lla rı c ib in ə tö k ü b d ed i:
- D e y ir s ə n o x u m a , o x u m a ra m .
O b iri ta c ir q ə z ə b lə n ib K o ro ğ lu y a ded i:
- O xu!
K o ro ğ lu d e d i:
- Y o ld a ş ın q o y m u r o x u y a m .
T a c ir d e d i:
- S ə n o x u m a ğ ın d a ol!
K o ro ğ lu o n a p u l v e r ə n ta c ir ə d e d i:
- M ə n im sa z ç a lıb o x u m a q h a q q ım b u n d a n ç o x o la r, s ə n m ə n ə
v u r - t u t b ir o v u c p u l v e r ib s ə n .
T a c ir d e d i:
- A y A lla h b ə n d ə s i, m ə n lə n ə a lv e rin , b ir a ğ ız o x u d u n , p u lu n u
v e r d im d ə , d a h a n ə is tə y ir s ə n ?
K o ro ğ lu s a z ı g ö tü rü b d e d i:
Q eysərdə asulan yayım var,
H aqq itirm əyən sayım var,
Beş yüz qırm ızı payım var,
X ocam , səni sə fa gördük.
T a c ir K o ro ğ lu y a b ir o v u c d a p u l v e rib dedi:
- B ə s in d i, d u r get.
K o ro ğ lu p u lla rı k is ə y ə tö k ü b d e d i:
- D e y ir s ə n o x u m a , o x u m a ra m da!
O b iri ta c ir:
- A şıq , o x u , - d ed i.
K o ro ğ lu d e d i:
- Y o ld a ş ın o x u m a d e y ir.
T a c ir d e d i:
- Y o ld a ş ım q ə l ə t c lə y ir , ox u !
K o ro ğ lu sa z ı g ö tü rü b o n a p u l v e r ə n ta c ir ə d ed i:
M ali x əzinən saydırm a,
T öküb biyanə yaydırm a,
D əli H əsə n ə döydürm ə,
X ocam , səni sə fa gördük.
Tacir D əli H əsənin adını eşitdikdə Koroğlunu tanıyıb Qıratın
ayaqlarına düşdü, y alvara-yalvara dedi:
- Ay ağa tanım am ışam , günahım dan keç.
Koroğluya “bəsdi, o x u m a” , deyən tacir də Qıratın ayaqlarına
düşdü. Tacirlər K oroğluya dedilər:
- Sən beş yüz bacaqlı istəyirsən, biz altı yüz veririk, daha D əli H ə-
səni xəbərdar etm ə.
Koroğlu sazı götürüb tacirə dedi:
M ə rd igidlər ç ə k ə r hoyu,
K əskindi şəm şirin soyu,
Sizsiz K oroğlunun o y u ,1
X ocam , səni səfa gördük.
Tacir elə o saat m ücrüsünü götürüb altı yüz bacaqlı sayıb K oroğ-
luya verdi. Dedi:
- Azdırsa, yenə də verim.
Koroğlu dedi:
- Bəs edər, A llah ənam ım zı qəbul eləsin. Sonra Qıratı mindi, vi-
dalaşıb Dəli H əsəngilin yanm a gəldi.
D əli H əsən dedi:
- Ağa, yaxşı alıbsan, icazə ver biz də gedib üç-dörd yüz bacaqlı
şərab pulu alıb gelək.
Koroğlu dedi:
- Altı yüz bacaqlı kifayətdi, insaf dinin yarısıdı.
Koroğlu pulları D əli H ə sə n ə verib dedi:
- Siz Ç əm libelə gedin, m ənim bir soforim do var.
Koroğlu Qıratı m inib onu Qıratın belindən salan tacirin dalınca
çapdı. Koroğlu bir m üddet pusquda dayanıb taciri güddü. Bir giin tacir
Ə rzuruından gəlib Ə rzincana gedirdi. Ə rzincan yolunda kcçilm oz bir
gədik var idi. K oroğlu gəlib gədiyin ağzını kosib pusquda dayandı.
Tacir qabaqda, karvan ilə nökərlər isə arxada gəlib godiyə çatdılar.
K oroğlu Qıratı tacirin üstünə çapıb fursot verm ədon qılıncı onun boy-
nuna vurdu. Sonra taciri öldürm əyindon peşm an oldu, sazı götürüb dedi:
B əy lər, H ələb d ən çıxanda
Bir sövdagara uğradım ,
Ə rəbatlı, dəm ir donlu,
Bir ac aslana uğradım .
' O vu
Sabah yeli kim i əsdim ,
Ə rzurum da yolun pusdum,
Ə rzincanda sərin kəsdim ,
B ir sövdagara uğradım .
Koroğlu sövdagarın paltarmı əynindən soyundurub gördü ki, er-
m ənidi. D übarə sazı götürüb dedi:
H azar dərdün dəraıanıdü,
Qızıl gülün xərm ənidü,
Soydum , gördüm erm ənidü,
B ir sövdagara uğradım .
D ağların dum an bürüsün,
Ü stündən sellər yerisün,
K oroğlu əlin qurusun,
B ir sövdagara uğradım .
K oroğlu Qıratı minib sövdagarın da atın götürüb karvanın üzünü
Ç əm libelə döndərdi. Bir q əd ə r gəldikdən sonra yolun qırağında kar-
vanın yüklərini yerə qoyub, puldan, maldan nə vardısa, bir qəflo-qatıra
yüklətdirib m ənzilbəm ənzil gəlib Ç əm libelə çatdı.
SƏKKİZİNCİ MƏCLİS
Qars vilayətində Ə hm əd paşa adlı bir şəxs var idi. Əhm əd paşanm
Pərizad xanım adlı bacısı v ar idi. K oroğluynan P ərizad xanım uzaq-
dan-uzağa b ir-b irin ə vurulm uşdu.
B ir alma satan var idi. A lm a satan Q arsdan qırm ızı alm a gətirib
Ç əm libeldə satırdı. K oroğlu Pərizad xanım ın hüsnü-cam alını bu alma
satandan eşitmişdi. Alm a satan Koroğlunun da qoçaq, pəhlivan bir igid
olduğunu Pərizad xanım a danışm ışdı. B eləliklə, K oroğluynan Perizad
xanım görm əzə-bilm əzə uzaqdan-uzağa b ir-b irin ə aşiq olm uşdular.
A lm a satan K oroğluynan Pərizad xanım ın arasında qasidlik edirdi.
K oroğlu bu eşq üstündə P ərizad xanım ın qardaşım d a öldürm üşdü.
B ir gün K oroğlu silahlanıb ova çıxm ışdı. B irdən Qars yoluynan
g ələn bir atlı gördü. Qıratı atlıya tə rə f çapıb gördü ki, alm a satan kişidi.
A lm a satan Koroğlunu tanım adı. K oroğlu soruşdu.
- Almaları kim ə aparırsan?
A lm a satan dedi:
- Ç əm libelə, K oroğluya aparıram.
Koroğlu dedi:
- Sən bu zəhm ət ilə alm a aparırsan, heç olmasa, Koroğlu sənə bir
şey verirmi?
Alm a satan dedi:
- Koroğluya canım qurban, ildə bir dəfə ona alm a aparıram , o
m ən ə o qədər dolanışıq verir ki, bütün il boyu özüm də, külfətim də
doyunca yeyirik.
Koroğlu görənde ki, alm a satan onun səxavətini tərifləyir, dedi:
- Yaxşı-yaxşı bax gör ağanı tanıyırsanm ı?
Alm a satan diqqətlə baxıb Koroğlunu tanıdı, Qıratın ayaqlarına
düşüb, sənə qurban olum, ay ağa - dedi.
Koroğlu Pərizad xanım dan x ebər tutdu. Alma satan dedi:
- Yaxşıdı, m əktub verm ədi, amma salam -dua yolladı.
K oroğlu dedi:
- İndi ki, m əktub göndərm əyib, onda m ən özüm Pərizad xanımm
hüzuruna gederəm .
Almaçı dedi:
- Get, ay ağa, darğa şə h ə rd ə deyil, sakitlikdi.
Koroğlu dedi:
Dostları ilə paylaş: |