40
sortlar əldə etmişlər. Amur üzümünün yarpaqları payızda qırmızı rəng alır,
ona görə də park, çardaq və divarların yanında bəzək məqsədi ilə əkilir.
Amur üzümünün vətənində ildə 700 mm-ə qədər atmosfer çöküntüləri
olur. Ona görə də orta qurşaqda becərilən quraqlıq illərdə o zəif böyüyür və
zoğları pis yetişir. Amur üzümü Antraknoz, Serkosporioz və mildiunun
yerli forması (plazmopera amurenzis pros) tutulur, ancaq bu xəstəliyin
amerikan formasına nisbətən davamlıdır.
M.F.Tsebriy.
L.Y.Lebedeva,
N.İ.Denisov,
Y.İ.Potapenko,
A.İ.Potapenko, İ.N.Martınova, F.İ.Şatilov tərəfindən Amur üzümünün
şaxtaya davamlı tezyetişən formaları seçilmişdir. Bu üzümlər Komsomolsk
rayonunda da becərilə bilir.
Amur üzümünün bu formaları Amur vilayətində, Primorsk, Xabarovsk
diyarlarında, hətta Orta Asiya Respublikalarında da becərilir. Daşkənd
vilayətində suvarılan şəraitdə sentyabrın əvvələrində yetişir və 25q/100sm
3
şəkər toplayır.
V.Tunbergii sieb et Zucc növ uzaq Şərqdə Primorsk diyarının Ussuri
hissəsində dənizkənarı qayalıqlarda, Çində, Yaponiyada, Koreyada ağac və
kolluqlarda bitir. Kol tipli lian olub haçalı bığcıqlar əmələ gətirir. Zoğun
üzərindəki hər üçüncü bügüm bığcıqsız (bu 1∕2 düsturu adlanır), zoğu güclü
,cavan vaxtı narıncı rəngli tükcüklərlə örtülü olur. Yarpağı 3-5 pəncəli
olub, eni uzunundan artıq olduğundan ürəkvari formasını alır. Yarpağı
dişli, damarları bərk və tükcüklə örtülüdür. Yarpaq ayasının üstü yaşıl
rəngli, tüksüz, alt hissəsi qonur rəngli tükcüklərlə əhatə olunmuşdur.
Çiçəkləri ikievlidir, çiçək qrupu six tükcüklə örtülüdür. Giləsi yeməyə
yararsız, xırda, rəngi qara, üzəri mum təbəqəsi ilə örtülü, qabığı kobud,
içərisində 3- 4 ədəd xırda üçkünc , ucu qısa, nazik, aşağısı enli, qarın
tərəfindəki yarıq çətin görünən toxum olur. Yarpağın payız rəngi
qırmızımtıldır. Avropada bu növ bəzək bitkisi kimi becərilir.
Coignetial ( koiqnetceal üzümü). Bu növ yabanı halda Yaponiyada,
Koreyada, Saxalində, ən çox Xokkaydo da rast gəlinir. Onun kolları çox
güclü böyümə qabiliyyətinə malikdir.
Vitis cinsinə daxil olan növlərin içərisində bunun yarpaqları ən iridir.
Yarpağın uzunluğu 30 sm-ə, eni 28 sm-ə çatır, səthi bütövdür.
Şaxtaya
davamlılığı yüksəkdir. Yaponiyanın yüksək dağlıq
rayonlarında daimi qar olan yerlərin yaxınlığında bitir və məhsul verir. Ona
görə də 1885-ci ildə Fransaya gətirilərək Avropanın ən şimal regionlarında
becərmək cəhdləri o qədər də uğurlu olmamışdır. Alınan şərabın keyfiyyəti
aşağı olduğundan bu növ üzrə aparılan eksperimentlər dayandırılmışdır.
41
Şərqi Asiya qrupuna daxil olan növlər icərisində öyrənilənlərdən biri
Lanata Roxburgli Saxalində, Koreyada və Yaponiyada yayılmışdır.
Colgnetial Pullat növü də vardır və o da yuxarıda qeyd olunan rayonlarda
yayılmışdır.
ġimali Amerika növləri.
Bu qrupa daxil olan növlər biomorfoloji xösusiyyətləri ilə bir-
birindən xeyli fərqlənir, ən başlıcası isə bu növlərin təbii halda, habelə süni
şəraitdə bir-biri ilə asan tozlanaraq qiymətli hibridlər əmələ gətirməsidir.
Bu baxımdan seleksiyada şaxtaya davamlı, giləsi yüksəkkeyfiyyətli
sortların yaradılması məqsədi ilə Amerika növlərinin iştirakı ilə
fillokseraya davamlı calaqaltılar yaradılmışdır.
Üzümün Amerika növləri Şimali Amerikanın şərq hissəsində
Meksikadan Kanadaya qədər meşələrdə, çay sahillərində ağaclara
dırmaşaraq və qayalara qalxaraq lian şəklində bitir.Bu yerlərin təbii şəraiti
üzüm bitkisi üçün əlverişlidir.
Yüksək çarpaz tozlanmaq qabiliyyəti olan amerikan üzümləri
onlarda böyük dəyişkənliyə və çoxlu miqdarda təbii növarası hibridlərin
yaranmasına səbəb olmuşdur.
Amerikan növlərinin hamısı iki evlidir: bir bitkidə erkək çiçəklər,
digərində funksional dişi tipli çiçəklər olur. Salxımı xırdadır, giləsi 4 mm-
dən 25 mm-ə qədərdir. Bir çox növlərdə gilələr xüsusi dada malikdir.
Breyder 1964-cü ildə müəyyənləşdirmişdir ki, Amerika növləri və
bilavasitə hasiledicilərin məhsulundan hazırlanan şərab zəhərli olur və
təcrübə heyvanlarına mənfi təsir etmişdir. Bunu həmin hibridlərin şirəsində
fillokseraya davamlı maddələrin olması ilə izah edirlər. Ancaq pasterizə
olunmuş və təzə şirə zərərsiz olur.
Şirənin zəhərli olmasını belə izah edirlər: həmin maddələr etil spirti,
xüsusilə şərabda izoamil, izobutil və b.spirtlər olan mühitdə zəhərli olur.
Bilavasitə hasiledicilərin məhsulundan şərab hazırlanması qadağan
olunmuşdur. Həmin hibridlərin məhsulunun təzə halda və spirtsiz içkilər
kimi istifadə olunması məsləhət görülür. Bütün bunlar Breyderin və onun
əməkdaşlarının fikridir. Hazırda bilavasitə hasiledici sortlar dünyanın
üzümçülük ölkələrində, xüsusilə Gürcüstanda, az miqdarda Azərbaycanda
becərilir və ondan şərab da hazırlanır, ancaq insanlar bu içkidə heç bir
təhlükə görmürlər.
Bəzi növlərin gilələrinin yeyilmək üçün yararlı olmasına baxmayaraq
onlar Amerikanın kəşfindən sonra mədəni halda becərilməyə başlanmışdır.