də qədim Azərbaycan sakinləri tərəfindən bu məqsədlə
tikilmişdi. Arxeoloqlar qıpçaqların qədim məbədləri haqda
yazırdılar ki, bu məbədlərin istiqaməti şərqə doğrudur (12,
167). Qüllə pirinin də yeganə pəncərəsinin şərqə istiqa
mətlənməsi bu zyarətgahın qədim türk köklərindən xəbər
verir.
Kənddə bu abidə ilə bağlı maraqlı bir rəvayət də
mövcuddur. Müğan baba adlı bir şəxs müqəddəslik
qazanmaq üçün hər gün təkcə bir xurma yeməklə 40 gün
bu pirdə yaşamalı idi. Lakin 40-cı gün şeytana uyduğu
üçün Muğan baba vergidən məhrum olmuşdu. ***Görün-
düyü kimi bu rəvayətdə qədim Azərbaycan nağıllarının
təsiri hiss olunur. Burəvayətlə bağlı olaraq bəzən Qüllə
pirinə Müğam baba piri də deyirdilər. Çox təəsüf ki, bu
qədim
sitayiş
yerinin
hazırda
yalnız
xarabalıqları
qalmışdir. Lakin dağılmış qüllənin yerində kənd camaatı
tərəfindən İbrahimxəlil piri tikilmişdir.
Möhiic baba piri
Xınalıq kəndində yerləşən
ziyarətgahlardan ilan Möhüc baba piri əsasən xəstə
uşaqların gətirildiyi ziyarətgahdır. İnama görə özündən
getməsi olan uşaqlar bu pirdə bir neçə saat yatırılmaqla ı
sağalırlar. Ümumiyyətlə, xalq arasında özündən getməsi
olan uşaqlar üçün “ələm vurub” ifadəsi işlədirlər və ələm
ruhunun olduğuna inanırlar.
Şıxşalburuz baba
piri də Xınalıq kəndinin qədim
pirlərindən sayilir. Kənd əhalisinin söylədiyinə görə bura
vaxtilə mollaxana və ya mədrəsə olmuşdur. Mədrəsə
sahibi olan Şalburuz baba mədrəsənin içəri otağında
yerləşən qaranlıq hücrədə zikr edərmiş. Rəvayətə görə
XIII əsrdə İraqdan Xınalığa gələn bu mömin şəxs həmin
mədrəsədə tələbələrini oxudarmış. Bunu türbədə tapılmış
qədim kitabxana da təsdiq edir. Şıxşalburuz babaya
36
ehtiram əlaməti olaraq onu öz hücrəsində dəfn edərək ağ
daşdan qəbir daşı qoymuşlar. Kənd əhalisi bu ibadətgaha
ən cox orucluq ayında namaza yığılırlar.
Maraqlıdır ki, məlumatçılarımızın söylədiklərinə
görə eyni adlı pir hazırda Dağıstan ərazisinə aid edilən
Rutul rayonu ərazisndə də var və vaxtilə Xınalıq
kəndindən Ərənlər baba adlanan müqəddəs dağı aşaraq
Rutula gedən yol var idi.
X I X əsrdə Rusiya imperiyası Qafqazda apardığı
işğalçılıq müharibəsi nəticəsində “parçala, hökm sür!”
müstəmləkə siyasətini
həyata keçirərək Azərbaycan
ərazisini inzibati bölgələr yaratmaq bəhanəsilə istədiyi
şəkildə qayçılamışdı və nəticədə Rutulun da daxil olduğu
Samur dairəsi Azərbaycan ərazisindən qoparılaraq Dağıs
tan ərazisinə qatıldı. Beləliklə də, məkrli müstəmləkə
siyasəti nəticəsində Azərbaycan ərazisinin bir hissəsi
Azərbaycanın tərkibindən çıxarıldı.
Tufan dağı.
Şahdağ xalqlarının inanclar sistemində
dağ kultu da mühüm yer tutur. Dağlar əhatəsində yaşayan
Şahdağ əhalisi bu dağları mifikləşdirərək Tufan dağını,
Qiblə dağını, Baba dağını miiqəddəsləşdirmiş, onlarla
bağlı müxtəlif əfsanələr yaratmışlar. M əlumdur ki,
Göylərə-Tanrıya sitayiş edən türklər yüksək dağlara
tapınmışlar. Əsasən türkdilli əhalinin məskun olduğu
ərazilərdə yayılan və bir sıra dağların adında yad edilən
(Gəmiqaya, İlanlı qaya, Ağrı dağı və s.) Nuh mifi
xalqımızın yaddaşında hələ çox qədim zamanlardan “Nuh
peyğəmbər”, ’’Nuhun tufanı”, ”Nuh gəmisi” anlayışları
Şahdağ kəndlərində də qorunub saxlanmışdır. Ümumiy
y ə tlə , bu qədim mifin qaynağı şumer mənbələrindən
götü rü lm ü şd ü r
və
Nuh
“Bilqamıs“dastanında
Ubar
■Tutunun oğlu Dədə Utnapişti şəklində xatırlanır (22, 144).
“Şahdağ xalqlarının Tufan dağı ilə bağlı əfsanəsi bütün
türk xalqlarının dini-mifik dünyagörüşlərində mühüm yer
tutan Nuhun tufanı ilə əlaqələndirilərək Ağrı dağı əfsanəsi
ilə eyniyyət təşkil edir. Xalq arasındakı rəvayətə görə
Nuhun gəmisi Tufan dağma dəyərək parçalanmışdır.
Hazırda da Tufan dağı yaxınlığında adım Tufan dağından
götürən və əhali arşında müqəddəs sayılan göldə Nuhun
parçalanmış gəmisindən qalan taxta parçalarının hələ də
qaldığına inanılır. Maraqlıdır ki, iki nohurdan ibarət olan
və hər zaman birindən digərinə su axıntısı olan bu gölün
suyu hər zaman eyni səviyyədə qalır. Bu nohurlarda suyun
heç bir zaman tükənməməsi və mənbəyinin naməlum
qalması bu gölün kənd əhalisi arasında mifikləşməsinə
səbəb olmuşdur* Buna görə də Şahdağ əhalisi arasında
quraqlıq zamanı yüksək dağ silsilələri arasında əmələ
gələn bu gölü müqəddəsləşdirərək yağışçağırma ayini
zamanı onun suyundan istifadə edirlər. Ümumiyyətlə, yerli
əhali həm yağışçağırma, həm də günəşçağırma ayinlərinin
icrası zamanı qurban kəsərək Tufan dağı yaxınlığındakı
gölü ziyarət edirdilər. Bundan sonra kəndin 1 və ya 2
nüfuzlu ağsaqqalı, gölün müqəddəs sayılan suyundan
götürüb mollaya gətirirdilər. O da bu suyu Xınalıq
kəndinin yaxınlığında Qudyalçayın yuxarı hissəsində
yerləşən Dam-dam çayına (xınalıqlılar bu çaya Dam-
damınka deyirlər) tökürək daha sonra birlikdə namaz
qılırdılar. Türklərin qədim dini haqqında VI əsrin 70-80-cı
illərində tərtib edilmiş “Veyşu” və VII əsrin 30-cu
illərində qələmə alınmış “Suyşu” adlı salnamələrdə
türklərin adətləri barədə yazılırdı ki,. . . Hər il beşinci ayın
orta ongünlüyündə hamını yığıb çay qırağında goyiin
ruhuna qurban kəsirdilər (20, 28).
,
38
Dostları ilə paylaş: |