Günahlarını Məhəmməd Mustafa yüzi suyına
bağışlasun!
(46) –
Məhəmməd
adı dini ifadələrdə adətən bu
cür xatırlanmışdır.
Qalan dini ifadələrdə daha çox
qurban, amin, didar,
dua, behişt, uçmaq
sözləri iştirak edir.
Mənim
başım Beyrəgin başına qurban olsun!
(57)
Yolına
qurban olayın. Qara başım
qurban olsun sana, gəlincigüm
.
(66)
Mənim başım
qurban olsun səninçün!
(71)
Qara başım
qurban olsun, kafər, sana!
(114)
Mənim başım sənin yolına
qurban olsun!
(75)
Mənim canım sənin canına
qurban olsun,
(85)
İman
sözü ilə:
Axır-sonı arı imandan ayırmasun!
(46)
Amin
sözü ilə:
«Amin»
deyənlər didar görsin!
(46)
«Amin!» «Amin!»
deyənlər didar görsün!
(71)
Behişt
və
uçmaq
sözləri ilə:
Ağ saqallu baban yeri uçmağ olsun!
Ağ birçəklü anan yeri behişt olsun!
(46)
Dua
sözü ilə:
(Ağ alnunda beş kəlmə) dua qıldıq, qəbul
olsun!
(46)
Müsəlman
sözü ilə:
Müsəlmanlar arxası
olsun
. (46)
Dastanda işlənmiş
andların
bir qismi dövrün qəhrəmanlıq
ayinləri ilə bağlıdır. Odur ki indii onlar işləkliyini məhdudlaşdır-
mışdır. Məsələn:
Qılıcıma toğranayın
. (59)
Oxıma sancılayın. Yer kibi
kərtləyin. Topraq kibi savrılayın.
(62)
Bu cür ifadələr tarixi romanların dilində yenidən
canlandırıla bilir. Məsələn, F.Kərimzadənin «Xudafərin körpüsü»
dilogiyasında eyni ifadələr obrazların dilində Şah İsmayıl
dövrünün qəhrəmanlıq səciyyəsinin təsviri prosesində təbii səs-
lənir. (25, 111-123)
Yaradan haqqı içün, baba
(74),
Ya qadir allah, birligin,
varlığın haqıçün
- kimi ifadələr xalq dilində işləkliyini davam
etdirməkdədir.
Ağam başına and içmişəm
(112),
ağam başiçün,
dinin eşqinə
(117) tipli ifadələr də müasirliyini mühafizə
etmişdir. Xalq arasında
Oğlum toğmasun, toğarsa, on günə var-
masun
… (gərdəgə girsəm) – tipli ifadə-andlar indi bəlkə də
nadir hallarda işlənir.
332
Qarğış və söyüşlər
. Dastanın dilində qarğış və söyüşlər
də
öz rəngarəngliyi ilə diqqəti cəlb edir.
Qarğışların bir qismi hazırda olduğu kimi xalq dilində
işlənməkdədir:
Ağzın qurısun! Dilin çürisün!
(37)
Əlin qurısun!
(54)
Əlün qırsun, parmaqların çürisün!
(63)
Çıqsun bənim kor
gözüm!
(37)
Qadir alnuna qada yazsun!
(37)
Ağzın çürisün!
(125)
Mana zindan olsun!
(124) Və s. 63-cü səhifədəki
Əlün
qırsun
ifadəsi
ərəb əlifbası ilə olan mətndə
Əlün qurısun
şəklindədir.(27, 26)
Bir sıra ifadələrdə subyekt və obyekt bildirən sözlər sonrakı
inkişaf prosesində dəyişmişdir. Məsələn,
Yigitligüm səni
tutsun!
(48)
Bunın kibinin bəbəkləri bitməsün!
(37) –
ifadələrindən birincisi igidlik, qəhrəmanlıq dövrünün ifadəsidir,
indi daha çox
çörəyim (əməyim) səni tutsun
şəkillərində
işlənir. İkinci ifadə
övlad üzünə həsrət qalasan
şəklində
formalaşmışdır.
Bu evi xarab olası!
(33) – ifadəsi
Bu evi xaraba
qalsın!
– şəklində dəyişmişdir.
Qazanın başına bunlu gəlsün!
(122) – ifadəsi
Allah başına müsibət (bəla) gətirsin!
şəklində
işlənir.
Yıqılsun Oğuz elləri, mana yararu qız bulımadım!
(85)
– cümləsi Qanturalının dilindəndir. Bunu qarğış yox, bir növ
şikayət kimi söyləyir.
Tatlu candan ayırsun qadir səni!
(102)
Ala
yılan olub bəni soqsun!
–ifadələrindən birincisi
tanrı şirin candan
ayırsın səni
, ikincisi
səni ilan vursun
şəklində sadələşmişdir.
Bir sıra ifadələr daxili qarşılaşdırma əsasında qurulmuşdur:
Çala bilən yigidə oqla qılıcdan bir çomaq yeg!
(32)
Bu məzmunu
«Dədə Qorqud» ozanı
mürəkkəb cümlə şəklində də ifadə
etmişdir:
Qonağı gəlməyən qara evlər yıqılsa, yeg!
(32) Başqa
bir şəkildə qarşılaşdırma daha da gücləndirilmişdir:
At yemiyən acı otlar (bitincə) bitməsə, yeg!
Adam içməyən acı sular sızınca sızmasa, yeg!
Ata adını yürütmiyən xoyrad oğul
ata belindən enincə enməsə, yeg,
ana rəhminə düşüncə toğmasa, yeg!
Yalan söz bu dünyada olınca olmasa, yeg
! (32)
Aşağıdakı cümlələrdə fikir daha sərbəst, daha geniş ölçüdə
söylənmişdir:
Sarb yürürkən Qazlıq ata namərd yigit yenə bilməz,
333