Britaniyada geniş miqyaslı özəlləşdirmə proqramının həyata keçirilməsinə xidmət edən tutarlı
arqument dövlət müəssisələrinin
yüksək kapitaltutumlu, aşağı əmək məhsuldarlıqlı, az gəlirli, artıq
xərcli, hökumətin isə belə müəssisələrə yönəltdiyi dotasiyalarının artımı ilə bağlı göstəricilər
olmuşdur. Təbii ki, dövlət mülkiyyətinin ixtisarını şərtləndirən və öz dövründə kifayət qədər riskli
qərarın verilməsində qatı neokonservativ orientasiyalı M.Tetçerin
siyasi iradəsi də mühüm rol
oynamışdır. Böyük Britaniyada özəlləşdirmənin necə və hansı üsullarla aparılması geniş
müzakirələrə səbəb olmuşdur. İlk əvvəl S.Britten və M.Fridmenin təqdimatında özəlləşdirmənin
əvəzsiz üsulla aparılması konsepsiyası ortalığa çıxmış və onlar öz fikirlərini belə
arqumentləşdirmişdi: "dövlət müəssisələrinin mülkiyyətçiləri vətəndaşlar olduğundan onların hər
birinə potensial səhmdar kimi baxılmalıdır". Leytmotivini bu istiqamətli fikirlər təşkil edən
əvəzsiz özəlləşdirmə konsepsiyası hətta 1968-ci ildə "Tayms" qəzetinin baş məqaləsinə də çevrilə
bilmişdi. Lakin, son nəticədə onların təklifləri baş nazir tərəfindən
qəbul edilməmiş və əks mövqe
belə əsaslandırılmışdır ki, mülkiyyəti qiymətləndirib başa çatdırmaq kifayət qədər mürəkkəb
proseduradır.
Böyük Britaniyada daha bir müzakirə obyekti təbii inhisarlarla bağlı yaranmışdır. Bu müzakirələrin
əsasını inhisarçı sahələrin dövlətsizləşdirilməsinin texnoloji baxımdan özünü doğrult-mayacağı
təşkil edirdi. Bu fikir onunla arqumentləşdirilirdi ki, onların arasında rəqabət istənilən halda istisna
olunacaq. Çünki, onların
özəlləşdirilməsi, həmin sahələrlə bağlı istehsalın hələ də təbii inhisar
sferasından çıxması demək deyildir. Bütün bu müzakirələr Böyük Britaniyada özəlləşdirmə
prosesinə start verilməsini əngəlləyə bilmədi. Məhz "dəmir ledi" M.Tetçerin möhkəm siyasi iradəsi
1979-cu ildə geniş miqyaslı özəlləş-dirməyə start verilməsində əhəmiyyətli rol oynadı və çox
keçmədən dövlət mülkiyyətinin ixtisarı proqramı sürətlə qitənin digər ölkələrinə də yayıldı.
Britaniya "möcüzəsi" çoxlarını heyrətə gətirirdi. Böyük Britaniyanın ardınca AFR, Fransa, İtaliya,
Belçika,
Niderland, Avstraliya, İspaniyada da "yeni bazar dinamikası" proqramının simvolu
özəlləşdirmə oldu. Beləliklə də Qərbi Avropada yeni iqtisadi siyasət- özəlləşdirmə geniş vüsət
aldı.
Qərb ölkələrində tətbiq olunan özəlləşdirmə siyasətinin fəlsəfəsini dövlətin sahibkarlıq
fəaliyyətində iştirak dairəsini daraltmaq və iqtisadi mühitdə bərabər rəqabət şəraiti
formalaşdırmaqla müəssisələrin fəaliyyətinin effektliyini artırmaq təşkil edirdi.
Beləliklə, Böyük Britaniya Qərbdə ilk dəfə kütləvi
özəlləşdirməyə başlayaraq, əhəmiyyətli
nəticələri əldə etdi. Bununla əlaqədar olaraq qərb iqtisadçıları Q.Kinsçli və R.Strayk ingilis
özəlləşdirmə modelinin "klassik model", İngiltərəni isə ən iri və aparıcı özəlləşdirmə laboratoriyası
adlandırmışdılar.*
Gəlin görək, ingilis özəlləşdirilməsi nəyi təqdim edir və hansı xüsusiyyətləri ilə fərqlənir? Böyük
Britaniyada geniş miqyaslı özəlləşdirmənin başlanma ərəfəsində, mühafizəkarların hakimiyyəti
dövründə, konkret olaraq 1979-cu ildə iqtisadiyyatda dövlət bölməsinin payı 18,7
faiz təşkil
edirdi.Bu zaman hökumət özəlləşdirmə vasitəsilə dövlət bölməsinin xüsusi çəkisini 6,5 faizə qədər
ixtisar etmək vəzifəsini qarşıya qoymuşdur. Hesablamalara görə, həmin tədbirlər ölkədə 600 in
nəfərin iş yerləri ilə vidalaşması ilə nəticələnmişdir.*
Böyük Britaniyada özəlləşdirməni üç əsas mərhələyə bölürlər. 1979-cu ildən 1984-cü ilə qədər
olan dövrü əhatə edən birinci mərhələdə rəqabətli sahələrdə müəssisələrin özəlləş-dirilməsinə
üstünlük
verilməklə, dövlət bölməsinin borclarının azaldılması məqsədi güdülürdü.Bu mərhələni
"kiçik özəlləş-dirmə" mərhələsi də adlandırmaq olar, çünki, həmin dövr çox da böyük olmayan
həcmdə müəssisələrin özəl bölməyə verilməsi ilə xarakterikdir. Bu mərhələdə özəlləşdirmə üç
formada həyata keçirilirdi: səhmlərin fond birjalarında satışı, birbaşa satış, özəlləşdirilən
müəssisənin müdiriyyətə və öz işçilərinə satışı. Həmin dövrdə sonradan
özəlləş-dirilməsi
planlaşdırılan dövlət müəssisələrinin korporasiyalaşdırılması və ya səhmdar cəmiyyət forma-sında
yenidən qurulması prosesi də reallaş-dırıl-mışdır. İkinci mərhələ, 1984-cü ilin yayından başlayaraq
1987-ci ilin payızınadək olan dövrü xarakterizə edir. Bu mərhələdə özəlləşdirmə prosesi səhm
sahiblərinin fəaliyyət dairəsini genişləndirmək məqsədi güdürdü. Buna misal olaraq Britaniya
Telefon Şəbəkəsinin ("Britiş telekom") və Britaniya Qaz Korporasiyasının ("Britiş QK")
özəlləşdirilməsi formasını göstər-mək olar. Hökumət onların inhisar quruluşunu saxlamaqla
səhmlərinin bütövlükdə satışına üstünlük verirdi. Bu mərhələ həm də öz mahiyyətinə görə
rəqabətli bazar təmayülünə malik olmayan müəssisələrin satışı ilə də xarakterizə olunur.
1987-ci ildən etibarən isə ölkədə ictimai təlabat sahələrinin aktiv satış prosesi start götürmüşdür.
Böyük Britaniyada özəlləşdirmənin gedişini aşağıdakı cədvəl əyani surətdə nümayiş etdirir.
Cədvəl 2.3.
Böyük Britaniyada özəlləşdirmənin gedişi
İllər
Kompaniyalar
Satış
forması
(A-açıq,
ictimai;
Q-qapalı,
xüsusi)
Satılmış
payın
həcmi
(faizlə)
Əldə
olunmuş
gəlirin
məbləği
(mln.funt
stertinq)
1
2
3
4
5
1979
«İnternəşnl
kompyuters»
Q
25*
37
1980
«Britiş petroleum»
«Festri xoldinqs»
«Ferranti»
A
Q
Q
5*
100*
50*
276
22
54
1981
Britaniya aeroekosmik
şirkəti
«Britiş şuqar korp.»
«Keybl end uayrless»
A
Q
A
51,6
24*
49,4
43
44
182
1982
«Emeriem interneşnl»
Yük daşıyıcıları üzrə
milli şirkət
«Redpas Dorman
Lonq»
«Britoyl»
A
Alqı**
Q
Tender***
100
100
100
51*
64
5
5
549
1983
Birləşmiş Britaniya
limanı
«İnterneşnl aeradio»
«Britiş reyl»in 23
mehmanxanası
«Britiş petroleum»
«Keybl end uayrless»
Tender
Q
Q
A
Tender
51,5*
100
100
7
22
22
60
51
543
262