Ġradə Əlili Mənim sevgi
Yüklə 2,6 Kb. Pdf görüntüsü
|
Ağlayan, ağlamaqdan doymayan, pərtliyini hər kəsdən, özümdən də, səndən də gizlədim, narahat gözlərim sənin məlhəm baxıĢının mehrinə möhtacdır ana, möhtac! Həyatdan küsgün olanda, hisslərimdə aldananda, sənin nəvaziĢinə möhtacam ana, tək sənin nəvaziĢinə möhtacam! Təkliyimdən qəhərlənəndə, kövrələndə, tənhalığa çəkilib doyunca ağlamaq istəyəndə, fikirlərimdən yorğun düĢəndə isti qucağına, doğma sinənə sığınmaq üçün sənə möhtacam ana, möhtac! Ġki sevən ürək görəndə, bir körpə qığıltısına qulaq kəsiləndə, xatirələr çalarlarında halıma yananım, gərəyi olanım göz yaĢlarına, oxuduğun həzin laylana möhtacam ana, möhtac! BAĞIġLA Ürəyimin çirpıntısını həyəcanla dinləndiyim bir aləmdə özümü hiss edirəm. DüĢüncələrim məni uzaqlara, lap uzaqlara apardı. Əlçatmaz, ünyetməz sehirli məkanda bir mənəm, bir də mənim yaralı ov kimi gözlərimdən axan yaĢa bənzər yarımçıq qalmıĢ sevgim. Əzizim, məni günahlandırma. Sənin xoĢbəxtliyin üçün mən öz səadətimi qurban verdim. Gözümün nuru, havam mənim, günəĢim mənim, məni günahlandırma, etibarın yoxdur demə. Sevgimizə qurbanlıq mən oldum, mən, yalnız sənə görə. Kövrək, incə qəlbini, büllur ĢüĢəyə bənzər könlünü qırdığım üçün bağıĢla məni. Ümidini, mənimlə quracağın səadətini əlindən zorla qopardığım üçün bağıĢla məni. BağıĢla məni, görüĢünə gələ bilmirəm, o görüĢlərinə ki, mən o anlarda qayğısız, lap körpə uĢaq kimi kövrək olurdum. Hey əzizlənmək, əzizlənmək istərdim. O görüĢlərdə ki, əllərimi sıxan isti mərhəm əllərin mənə xoĢ günlərdən müjdələr vəd edirdi. O müjdələrdə mənim ürəyimcə olan hədiyyələr var idi, özü də lap çox. O, hədiyyələrin ən qiymətlisi, ən əzizi sən idin, sənin mənə olan, hamıdan, hər kəsdən gizlətdiyin sevgin. Sevgini gizlətdiyin kimi, məni də hər bir kəsdən gizlədirdin, qoruyurdun. Qısqanırdın məni özünə də, çünki bilirdin, hiss edirdin sən məni istədiyindən də çox mən səni sevirdim, mən. Düzünü desəm, mən də bu ayrılığın nə vaxtsa doğulacağından qorxurdum. Ürəyimizə daman baĢımıza gəldi. Məni məndən çox sevən istəkli yarım. Əzizim, yalnız xəyallarımda səninlə görüĢürəm, ürəyimin kədərini, qəlbimin sevincini yalnız yuxularımda səninlə bölüĢürəm. BölüĢürəm, səninlə yalqız qalmıĢ hisslərimin harayını, qəlbimin səsini, ününü. Bir xoĢ hiss kimi yalnız və yalnız sən mənim könlümə girmisən. Gözlərimi bağlayan, qəlbimi qapayan, ağlımı çaĢdıran eĢqin, ayrılığın acısını, ağrısını mənə dadızdırdı. Bu ayrılıq hər ikimizə gərək və hər ikimizə lazım idi. Ölüm qədər ağır olan bu addımı atmağa sənin cəsarətin çatmadı. Onu mən etməli idim. Zəhər kimi acı olan ayrılığın, özü də ömürlük ayrılığın Ģərbətini mən özüm öz əlimlə sənə də, özümə də içirdim. Gilə-gilə, damla- damla!!! Ayrılığı mən saldım, mən bais oldum bu iztirablara, özümün acılarıma. Bu ayrılıq ağır olsa da, onun gəliĢini hər ikimiz tezləĢdirməli idik, tezləĢdirməli! Bu ayrılıq bütün vücudumu, qəm yükü ilə dolu sən yüklü ürəyimi titrətdi! HƏR SÖZÜN YALAN ĠMĠġ GörüĢdük. VədələĢdiyimiz, sən özün sevib-seçdiyin salxım söyüdün altında. Söylədin: “Həyatımsan, sənsizlik mənə əzab verir. Cahan günəĢsiz, göz nursuz, insan ürəksiz yaĢamadığı kimi, mən də sənsiz bir heçəm, ay mənim gözlərimi baxıĢları ilə bağlayan, qəlbimi qoparan, ağlımı çaĢdıran mələyim”. O görüĢ yerində aylı-ulduzlu axĢamın sehirli iĢığı ilə sən də öz yalanlarınla sehrlədin məni. O gecə, mənim sevdalı ruhumu oxĢayan, könlümü dilə gətirən sevgi dolu gecə idi. Ġnandım sənə. Nə biləydim yalandır. Deyirdin, ürəkdən gələn sevincimizi, ürəyə çökən kədərimizi bir yerdə böləcəyik, günlərimiz bu sevgimizin hərarətindən nəĢəli olacaqdır, bizim bu sevdamızın baharına soyuq yellər əsə bilməz. Qasırğalar, fırtınalar bu ülvi məhəbbətimizin yaxınına belə gələ bilməz. Ġnandım. Nə biləydim yalandır. GörüĢdük. VədələĢdiyimiz vaxt, salxım söyüdün kənarında, aylı-ulduzlu bir gecədə. Bu gecənin sakitliyini sən öz yalanlarınla təlatümə gətirdin. Bu gecə sən baĢqaydın, tam baĢqa. Nələr söyləyirdin, ilahi! Mən nələr eĢidirdim, nələr! “Sən mənim üçün bir könül oyuncağı idin”. Ġnanmadım, sənin söylədiyin bu həqiqətə inanmadım! Təəccübdən böyümüĢ gözlərimdə yaĢım da donmuĢdu, buza dönmüĢüdü! ġirin yalan bildiyim acı həqiqəti necə də çətin, necə də əzablı imiĢ eĢitmək, duymaq. Ġlahi! Mənə elə gəldi ki, sən yalnız bu gecə mənə yalan söylədin. Sən demə... Hər sözün yalan imiĢ! Yalanlarla dolu o görüĢ yerimizdə, salxım söyüdün budaqlarının solduğunu, bu gecə içərisində təravətini itirdiyini gördüm, gecənin sehrinin birdən-birə yoxa çıxdığını duydum, hiss etdim. Ah! Qəlbimin ocağının közündən yanar bir alov oldum, odumdan xəbərsizsən. Xəbərin də olmayacaq, çünki ürəksiz insan bir qaya parçasıdır, qaya parçası. YALVARIRAM QƏM, SƏNƏ Günahım nədir ki, məni bu qədər yandırırsan, niyə külə döndərirsən, niyə? Yalvarıram sənə, qəm, məndən əlini çək, məgər mənsiz qala bilmirsənmi? Nə vermisən mənə, onu məndən ala bilmirsən? Təvəqqe edirəm, qəm, məndən əlini çək!... Uzaq ol məndən, unut mənim varlığımı! Sevgimi əlimdən aldın, canımı canımdan ayırdın, qəlbimdə həmiĢəlik yuva qurdun. Bəsdir, qəm, məndən əlini çək! Gözümün yaĢını selə, qəlbimin odunu külə döndərdin, arzularıma soyuq yellər əsdirdin, könlümü dondurub daĢ eylədin, bəsin deyilmi?! Ümidlərimə göz dikdiyin, dərdlərini sinəmə çökdürdüyün bəs deyilmi?! Odumu-ocağımı söndürüb külüm ilə oynama. Yalvarıram qəm sənə, əlini çək məndən, çək! Qönçəyə bənzər arzularımı soldurdun! Qəlbimin ülvi hisslərini pərən saldın, dağıtdın! Gündüzümü gecə kimi qaranlıq etdin, gecələrimi isə sək- səkəli. O gecələri ki, Ģirin röyalara həsrətdir, uyumağa zərif bir nəvaziĢə möhtacdır, möhtac. DüĢüncələrimi də yalqız etdin. Bu yalqızlıqda təklənirəm. Təklikdə də səndən uzaqlaĢmaq üçün hey qaçıram, ancaq yollar Yüklə 2,6 Kb. Dostları ilə paylaş:
|