249
- Yadından çıxıbdır? – Xədicə təbəssümlə dilləndi. –
Bənzərsiz xarakteri ilə hamını heyran edən, danışıq tərzi ilə
qarşısındakı adamı valeh edən, mələklər-mələyi Gülya
xanımın razılığını əldə etmək üçün mən Qənirənin qapısına
gedəcəyəm.
Əliyusif bu məsələdən hali olsa da o, bu sözləri eşidən
kimi, sanki vəcdə gəldi. Elə bil bu ifadələrlə onun
mənəviyyatına sarsıdıcı bir zərbə endirilmişdi. Həmin an
müxbirin gözləri önünə bu gün görüşdüyü qız gəldi və
verilən qərardan onun rəngi qaraldı. O, sarsılmış vəziyyətdə
əlinə aldığı stəkanı nəlbəkiyə qoyub, başını təəssüflə
yellətməyə başladı. Əlbəttə belə bir vəziyyətdə Əliyusif
imtina cavabı
verməklə, evdəkiləri məyus etmək istəmirdi.
- Əli, oğlum, sənə nə oldu? – deyə Xədicə təəccübləndi
və üzünə ciddi ifadə verərək iradə ilə sözünə davam etdi. –
Söylədiyim şad xəbər səni sevindirməkdənsə, elə bil sənin
başına qaynar su töküldü. Olmaya, nəsə qeyri-adi bir şey
baş verib?
Gülnarədən ayrılandan bəri yolboyu surətini yadından
çıxara bilməyən müxbir üçün verəcəyi cavab ciddi xarakter
daşımalı idi. Çünki burada insan taleyindən, ev qızının
namusundan, xanım ləyaqətindən söhbət gedirdi. O, elə
etməli idi ki, evdəkilərin xətrinə dəyməməklə, həmin
izdivac baş tutmasın. Ona görə ki, Əliyusif sidqi qəlblə bu