orta gəlir 20 ən kasıb ölkədəkindən 37 dəfə çoxdur və son qırx ildə
bu fərq iki dəfə artmışdır. Həmin məruzədə göstərildiyi kimi, ba
zar iqtisadiyyatına keçid m ərhələsində olan Avropa v ə Orta Asiya
ölkələrində gündə 1 dollardan az vəsaitlə dolanan insanların sayı
“80-ci illərin axırlarından bəri iyirmi dəfədən çox artmışdır” . Y al
nız Şərqi Asiyada belə insanların sayı 1987- 1998-ci illərdə 420
milyondan 280 milyonadək azalmışdır. Eyni zamanda, Latm A m e
rikasında, Cənubi Asiyada və Afrika ölkələrində yoxsulların sayı
artmaqdadır61.
G 7 + 1 (Böyük yeddilik + Rusiya = G 8) kimi iqtisadi birliklə
rin fəaliyyəti dünya miqyasında subyektlərin iqtisadi cəhətdən qar
şılıqlı asılılığını önə çəkmişdir. Eyni zamanda, bundan irəli gələn
bütün müsbət amillərlə yanaşı, qloballaşma həm inteqrasiya pro
seslərinin genişlənm əsinə, həm də, - paradoksal görünsə belə,
- millətçilik görüşləri v ə ovqatının güclənm əsinə səbəb olmuşdur.
Qloballaşma tədricən dövlətlərarası deyil, qarşılıqlı iqtisadi
amillərlə m üəyyənləşən prosesə çevrilmişdir. Bu isə öz növbəsin
də indi tez-tez anlaşılmazlığa, dünya inteqrasiyasının mənfi am illə
rinin nəticələrinin dərk edilm əm əsinə və deməli, müəyyən dərə
cədə onların qarşısını almaq tədbirlərinin görülməməsinə gətirib
çıxarır. Söhbət dünya qloballaşmasının təsiri yayılarkən milli xüsu
siyyətlər nəzərə alınmaqla qloballaşma proseslərinin istər iqtisadi,
istərsə də siyasi baxımdan təshih edilməsindən gedir.
Şübhəsiz, qloballaşma prosesində dünya iqtisadiyyatı daha tu
tumlu, daha çevik olur, çünki vahid bir tam təşkil edir, bu isə, in
sanların sosial-iqtisadi tələbatına güclü təsir gösterir. Qiymətlər,
ərzaq, səhiyyə v ə sosial təminatın səviyyəsi, gəlirlər, habelə bank
sistemi milli suverenliyi üstələyir. Hazırda bu problem qloballaşma
nəzəriyyəçiləri ilə onun əleyhdarları arasında daha qızğın müba
hisə doğurur. Bazar dünya nizamının siyasi dayaqlarını getdikcə
daha çox məhdudlaşdırır, “milli hökumətlərin fəaliyyət dairəsini
daraldaraq, onların manevr etmək imkanlarını daha da azaldır-
milli parlamentlərin qanunları deyil, sərbəst bazar qanunları fəaliy
yət göstərməyə başlayır”.
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
_______
128
Qloballaşma suveren dövlətlər arasındakı sədləri dağıdaraq, c ə
miyyətin daxilində sosial münasibətləri yeni məcraya salır, milli
özünəməxsusluğu xüsusi dünyagörüşü çərçivələrinə salaraq sərt
şəkildə məhdudlaşdırır. O, əvvəla, milli m ədəniyyət v ə ənənələrin
öncüllüyünü dağıdır, özünəməxsusluqdan uzaqlaşmam gücləndirir,
coğrafi v ə iqtisadi vəziyyətindən, siyasi quruluşundan, habelə mil
li mentalitetindən asılı olmayaraq cəm iyyəti qərbləşdirir. İkincisi,
istər
millətin,
istərsə də dövlətin müstəqil inkişaf imkanlarının ma
hiyyətinə varmadan, səm ərəsizliyi amansızcasına cəzalandırır və
beynəlxalq səmərəlilik “çempion”larini, yəni inkişaf etmiş ölkələri
isə daha da həvəsləndirir.
Beləliklə, yeni minilliyin əvvəlində qloballaşma dünya təfək
kürünün v ə tərəqqinin yeni, öncül istiqamətinə çevrilmişdir. Hesab
edilir ki, ümumiyyətlə, XXI əsr qloballaşma əlaməti altında keçə
cəkdir.
Həm də qeyd edilməlidir ki, müasir qloballaşma üç yöndə
- beynəlxalq birliyin obyektiv inkişaf meyli, beynəlxalq idarəetmə
layihəsi v ə nəzəri konsepsiya kimi daha aydın şəkildə təzahür edir.
Tədqiqatçılar bu üçlülüyü nəzərə alaraq qloballaşmanın “lehinə”
və “əleyhinə” çoxsaylı dəlillər gətirirlər.
Müasir şəraitdə qloballaşmanın şərhində iki əsas istiqamətdən
danışmaq düzgün olardı. Liberallar hesab edirlər ki, qloballaşma
ancaq dünya ideoloji standartı kimi, liberal dəyərlərin zəfər çaldığı
təkqütblü dünya çərçivəsində mümkündür. Liberal ideoloqlar, m ə
sələn, Z.Bjezinskiyə əsaslanaraq qloballaşmanın aşağıdakı müd
dəalarını önə çəkirlər:
- dövlət təsisatının özünün böhranı və imkanlarının tükənməsi;
- beynəlxalq birliyin təşkilinin üstün üsulu kimi dünyanın qerb-
ləşməsinin labüdlüyü;
- “demokratik” təkqütblük beynəlxalq birliyin təşkilinin üstün
üsulu kimi62.
B elə yanaşmada qloballaşma mərkəzində açıq-aşkar bir dövlə
tin - Amerika Birləşmiş Ştatlarının durduğu monosentrik proses xa
rakteri kəsb edir. Qloballaşmanın başqa bir izahı isə bir neçə döv
____________
IIIfəsil. Qloballaşma dövründə dövlət və cəmiyyət
129
lətin geosiyasi məqsədlərini həyata keçirməyə yönəldilmiş siyasi
təzyiq və iqtisadi sanksiyalar olmadan, milli sosiomədəni v ə dini-
əxlaqi dəyərlər əsasında dövlətlərin müəyyən güc balansının olma
sını v ə inkişafını mümkün sayır.
S.Hantinqton göstərir ki, mövcud dünya nizamını “tək -ço x-
qütblü hibrid nizamı” kimi səciyyələndirmək olar, belə ki, bir föv
qəldövlətin bu v ə ya digər fəaliyyəti həyata keçirmək üçün qəbul
etdiyi qərarlara daha az güclü, lakin öz regionlarında üstünlüyə ma
lik olan və kondominium təşkil edən dövlətlərin: Böyük Britaniya
nın, Fransanın, Almaniyanın (Fransa-Almaniya kondominiumu),
Yaponiya, Rusiya və Çinin razılığı tələb olunur. Hantinqton hesab
edir ki, bu şəraitdə aparıcı dövlətlər arasında qarşılıqlı münasi
bətlərin səm ərəliliyini artırmağa v ə dünyada qüvvələrin sabit ta
razlığını yaratmağa imkan verən iki geostrateji üçbucaq yaranır:
ABŞ-Avropa Birliyi-Rusiya və ABŞ-Çin-Yaponiya. Bu halda qlo
ballaşma real plüralizmi və istər ayrı-ayrı ölkələrin, istərsə də bey
nəlxalq birliklərin tarixi, dövlət, dini, milli, mədəni, sivilizasiyalı
inkişaf formalarının hüquq bərabərliyini nəzərə alan polisentrik
proses kimi təzahür edir.
H ələ ötən əsrin 90-cı illərində, yeni dünya nizamının formalaş
ması ilə əlaqədar Samuel Hantinqton “Sivilizasiyaların toqquş
ması” adlı əsərində sivilizasiyaların qlobal qarşıdurmasının müm
künlüyü barədə sual vermişdir. Tədqiqatçının bu sualı yeni dünya
nizamı və müsəlman aləmində baş verən hadisələr baxımından
dünya birliyi qarşısında bütün kəskinliyi ilə durur. Doğrudan da,
Şərqlə Qərb arasında qarşıdurma mümkündürmü? Sivilizasiyaların
tarixi anlamda deyil, geosiyasi anlamda mövcudluğu şəraitində on
lar arasında qarşıdurma mümkündürmü? Belə şəraitdə transforma
siya dövrünü yaşayan dövlətlər nə ilə üzləşəcək və hadisələrin bu
cür inkişaf edəcəyi halda, həmin dövlətlərin davranış strategiyası
necə olmalıdır? Doğrudanmı, qloballaşma bəşəriyyətə təhlükə tö
rədir, yoxsa, olsa-olsa, inkişaf etməkdə olan məkanlar və avtarkiya
məkanları üçün qorxuludur?
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
130
Bu suallar indi heç də təkcə siyasətçiləri və iqtisadçıları, sosio
loq və filosofları düşündürmür. Qloballaşma proseslərinin dinami
kası, onun siyasi və iqtisadi aspektləri və sosiomədəni təsiri bütün
dünya ictimaiyyətini narahat edir. Şərq tradisionalistlərinin fikrin
cə, sosiomədəni mühitin qloballaşması təkcə müsəlman dünyasına
deyil, həm də kökləri uzaq keçm işə gedib çıxan qədim ənənələrə
malik bütün Şərqə fəlakətli təsir göstərir. Antiqloballaşmanın bir
çox məddahları dünya məkanında siyasi və iqtisadi baxışların qlo
bal “müdaxiləsini”, Şərq cəmiyyətlərinin McDonaldlaşmamasmı
(qərbləşməsini) “mezalyans”, yəni sosial vəziyyətləri bərabər ol
mayan şəxslərin nikahı kimi başa düşürlər.
Qərb alimlərinin çoxsaylı əsərlərində qloballaşma onun gedi
şində sosial fəallığın çox hissəsinin dünya xarakteri aldığı, zəma
nəmizin tarixi fenomenini m üəyyən edən, cəmiyyətin fəaliyyətinin
xarakterini və nəticələrini dəyişdirən proses kimi nəzərdən keçiri
lir. Qloballaşma, getdikcə artan qarşılıqlı iqtisadi asılılıq və texno
loji imkanlar, hüquqi tənzim ləmənin səviyyəsinin aşağı düşməsi və
bazar inteqrasiyası da daxil olmaqla, dünya iqtisadiyyatında baş ve
rən dəyişikliklərlə stimullaşdırılır. Yuxarıda qeyd edildiyi kimi,
“qloballaşma ikitərəfli prosesdir. O, bolluq yaratmağa, məhsuldar
lığı, istehsalın səmərəliliyini artırmağa qadirdir. Digər tərəfdən, o,
qeyri-bərabərliyi dərinləşdirir, yeni şəraitə uyğunlaşmanı çətinləş
dirir, müxtəlifliyi azaldır, vətəndaş cəmiyyətini sarsıdır. Qloballaş
ma inkişafın, demokratikləşmənin və sosial təminatın perspektivlə
rinə ciddi təsir göstərərək proseslərin tənzimlənməsində dövlətin
rolunu azaldır və qlobal korporasiyaların rolunu artırır”63.
Bu əsərlərdə diqqət ona cəlb edilir ki, “qloballaşma dünyanın
qarşılıqlı asılılığını möhkəmləndirməklə yanaşı, çox vaxt yoxsullu-
ğun müəyyən regionlarda cəm leşm əsi ilə müşayiət olunan separa
tizm, yerliçilik meyillərini təşviq edir. Qloballaşma, bir tərəfdən,
mövcud hakim sistemi möhkəmləndirir, digər tərəfdən isə, qeyri-
ənənəvi zəmində münaqişələrə meyli üzə çıxarır”64.
N əticədə, E.Q.Koçetovun fikrincə, “müharibə, təcavüz, təca
vüzkar, müharibələrin başlanması və qurtarması, qələbə, m əğlu-
__________________
III fəsil. Qloballaşma dövründə dövlət və cəmiyyət
131
Dostları ilə paylaş: |