Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
zonalarına axını kimi başa düşürlər. Onların fikrincə, bu, m ilyon
larla amerikalım işdən məhrum edir, ölkə iqtisadiyyatını sarsıdır,
son nəticədə, A B Ş-ın beynəlxalq mövqelərini zəiflədir.
Y eddinci istiqam ət. Açıq-aşkar ifrat sağ təmayüllü siyasi
əhval-ruhiyyəli əvvəlki istiqamətdən fərqli olaraq, bu cərəyan an -
tiqlobalçılann heç də az qatı olmayan “solçu”lannı birləşdirir. O n
lar qloballaşma proseslərində dünya kapitalizminin korporativ gü
cünün təzahürünü görürlər. Qloballaşma əleyhdarlarının fikrincə,
transmilli korporasiyalar sadəcə, dövlətlərin suverenliyini tapdala
yır v ə transmilli qurumların istək v ə göstərişlərindən asılı olmaya
raq onların öz müstəqil iqtisadi və siyasi xəttini yeritmək bacarığını
heçə endirirlər.
Tanınmış Portuqaliya yazıçısı, 1998-ci ilin Nobel mükafatı lau
reatı Joze Saramoqa isə ümumiyyətlə əmindir ki, qloballaşma tota
litarizmin yeni formasıdır. O yazır: “İndi demokratiyadan danışmaq
dəbdir. Bir çox əm əllərə, o cümlədən güc tətbiq edilm əsinə de
mokratiyanı qorumaq, yaxud demokratik idealların təntənəsini tə
min etmək zərurəti ilə bəraət qazandırırlar, lakin demokratiyanın
özü yoxdur. Axı, real hakimiyyət vətəndaşlar tərəfindən seçilmiş
hökumətin deyil, heç kəs tərəfindən seçilməyən transmilli inhisar
ların əlində olduğu bir şəraitdə demokratiyadan ciddi surətdə da
nışmaq mümkün deyildir. Bununla bərabər, vətəndaşlar hələ də
sadelövhcəsinə düşünürlər ki, səsvermədə iştirak etməklə nəyi isə
deyişə bilərlər”86. Qloballaşmanın əleyhdarları ümumiyyətlə hesab
edirlər ki, qloballaşan bəşəriyyət yeni “hamının hamıya qarşı mü-
haribesi”nin astanasmdadır. Bu müharibədə bazar hərc-mərcliyi və
təbii ehtiyatların tükənməsi böyük geosiyasi münaqişələrə səbəb
olacaqdır.
Yuxarıda şərh edilənləri yekunlaşdıraraq, demək olar ki, qlo
ballaşma problemi ən m üxtəlif dairələrdə hələ uzun illər ictimai,
siyasi və elmi müzakirələrin əsas mövzusu olacaqdır.
Lakin bir m əsələ aydındır: bu gün qloballaşmanın əleyhinə
çıxanlar aşağıdakı suallara cavab tapmaq istəyirlər:
148
1. Qloballaşma hər yerdə həyata keçirilməsi mümkün olan layi-
hədirmi?
2. O, “birinci dünya” ilə “hüquqsuz ucqar” arasında amansız rə
qabət yox, planetdə hamıya iqtisadi uğur vəd edirmi?
__________________
III fəsil. Qloballaşma dövründə dövlət və cəmiyyət
§ Modernlik və postmodernlik
Qloballaşmanın əsas təzahürlərindən biri XX əsrin 50-60-cı
illərində Qərb cəmiyyətlərinin v ə dövlətlərinin modernləşdirilməsi
oldu. O, eyni zamanda, geri qalmış ölkələrin də sənayeləşdirməyə,
müasir ictimai-dövlət quruluşuna keçməsi prosesi demək idi. Qərb
həmin vaxta qədər öz iqtisadiyyatını bərpa edə və yeni siyasi və iq
tisadi məkanlar ələ keçirmək prosesinə başlaya bilmişdi. Bir sıra
alimlərin fikrincə, mahiyyət etibarilə qloballaşma indi də Qərb in
kişaf modelinin difftıziyası - Qərb kapitalı və dəyərlərinin yayıl
masıdır.
1970-80-ci illərdə Cənub-Şərqi Asiyada, Mərkəzi və Şərqi
Avropa ölkələrində, habelə keçmiş SSRİ respublikalarında mo
dernləşdirmə proseslərinin qaynaqlarını üç məqam m üəyyənləşdi
rirdi:
- iqtisadi təfəkkürün, təsərrüfatçılıq formalarının tədricən d ə
yişməsi (yeni iqtisadi mexanizm, fərdi əmək fəaliyyəti və s.);
- ideya-siyasi dəyişikliklər (“yeni siyasi təfəkkür”, aşkarlıq,
“insanpərvər sosializm” və s.);
- mədəni yeniliklər (“bittlomaniya”, CNN, elektron poçtu, çat-
lı internet və s.).
Qloballaşmanın ilk m ərhələsi kimi, məhz modernləşmə kapital
bazarının yaranmasına, transmilli korporasiyaların fəaliyyətinə z ə
min yaratmışdır. Hazırda onların təsiri ilə iqtisadi siyasətin, vətən
daşların siyasi iştirakının forma v ə metodlarının deyişm əsi, təhsilin
beynəlmiləlləşməsi v ə vahid qlobal sosiomədəni mühitin yaradıl
ması vasitəsilə sosiomədəni məkanın dəyişməsi baş verir.
149
Bu mənada Çexiyanın sabiq prezidenti Vatslav H avelin m ülahi
zələri çox maraqlıdır: “Bizim, adətən, sivilizasiya kim i başa düş
düyümüzün tarixi v ə coğrafi kökləri vardır və yüksək muxtariyyət
dərəcəsi ilə səciyyələnir. Sözün ənənəvi mənasında, adətən , siv i
lizasiyaların bir-birilə əlaqələri çox məhdud olmuş v ə b ir-birilə
rinə təsir göstərmişlərsə də, bu proses çox ləng və dolayısı ilə get
mişdir. Bir çox sivilizasiyalar başqalarının mövcudluğundan xəb ər
siz olmuşlar. İndi vəziyyət kökündən dəyişmişdir. Ə slində, bütün
müasir dünya minlərlə siyasi, iqtisadi, informasiya şəb ək ələri və
əlaqələri ilə əhatə olunmuşdur. Biz hamımız bir-birimizi tanıyırıq,
minlərlə ümumi vərdişlərlə, texnologiyalarla, davranış m odelləri,
sivilizasiya forma v ə m əqsədləri ilə bir-birimizə bağlıyıq. Ona
görə də m əncə, bugünkü dünyanı qlobal sivilizasiya kimi başa düş
m ək daha doğru olardı v ə mən, bizi gələcəkdə təhdid ed əcək mü
naqişələri fərdi mədəniyyətlərin, yaxud sivilizasiya sahələrinin
münaqişələrindən başqa bir şey adlandırmazdım”87. Bu deyilənlər,
əslində, qloballaşmanın tərkib hissəsi kimi, modernləşmənin yozu
mudur.
Bu v ə buna bənzər mülahizələr yalnız bu yaxınlarda m üstə
qillik qazanmış və dünya birliyinin diger üzvləri ile birgəyaşayışa
h ələ yenicə uyğunlaşmağa başlayan ölkələr üçün mühüm rol oy
nayır.
Qloballaşmanın gətirdiyi bütün müsbət elementlərlə bərabər,
qeyd etmək lazımdır ki, qloballaşmaya ehtiyatla yanaşmağa vadar
edən mənfi amillər də az deyildir.
Onilliklər ərzində totalitarizm şəraitində yaşamış ölkələrdə, o
cümlədən Azərbaycanda müstəqillik fərdi azadlıq, bərabərlik, ba
zar iqtisadiyyatı ilə yanaşı, milli eyniyyətin tam, yaxud qismən
itirilməsi, dövlət suverenliyindən məhrum olmaq, inkişaf etmiş
dünyanın hüquqsuz ucqarları sırasına düşmək qorxusu kimi qlobal
təhlükələr de gətirdi. Siyasi baxımdan möhkəmlənməmiş v ə iqti
sadi cəhətdən z ə if rejimlər, ictimai şüurun süstlüyü, əslində, yeni
müstəqil dövlətləri siyasət v ə iqtisadiyyatın modernləşdirilməsi
prosesinə tam miqyasda başlamaq imkanından məhrum edirdi.
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
_______
150
Görünür, problemin mahiyyəti ondadır ki, siyasi sistem tipini və
siyasi rejimi yenicə dəyişm iş sosiumların modernləşmə yoluna qə
dəm qoyması uyğunlaşma dövrü tələb edir. Azerbaycanda yeni dal
ğanın gətirdiyi xadimlərin bir çoxu bu dövrü səhvən bilavasitə mo
dernləşmə kimi başa düşmüşlər. Modernləşmə tranziti anlamına isə
təkcə hamar yolla bir cəm iyyətdən başqasına keçid yox (bizimlə
bağlı konkret halda belə olmamışdır), həm də yeni şəraitdə sosium
üçün əlverişli şəraitin yaradılması daxildir.
Postkommunizim eyforiyası radikal dəyişikliklər xülyası ya
ratdı. Cəmiyyət sanki bu eyforiyadan m əst olaraq, “işıqlı g ələcə
yin” tezliklə gələcəyini gözləyirdi.
Qloballaşma yeni qlobal siyasi-iqtisadi ümumiliyin əsasını
qoymaqla, milli sərhədləri nəzərə çarpmadan dağıdır, dövlətin mil
li suverenliyinin dayaqlarını sarsıdır. Milli sərhədlər hansısa yanm -
şəffaf arakəsmələrə çevrilir. Hazırda bəzi təhlilçilər qloballaşan
dünyada milli dövlətin süquta məhkum olduğunu yazırlar. Dünya
bazarı “milli hökumətlərin fəaliyyət dairəsini daraldaraq, onlann
manevr etməsinə getdikcə daha az yer saxlayır... milli parlamentin
qanunları deyil, azad bazar qanunları fəaliyyət gösterm əyə başla
yır”88. Qloballaşma suveren dövlətlər arasında sədləri dağıdaraq,
daxili sosial münasibətləri dəyişdirir, milli özgürlüyü amansızca
sına unifikasiyalaşdıraraq dünya standartlarına uyğunlaşdırır. İnki
şaf etməkdə olan və tranzit cəm iyyətlərə diger məkanlardan trans
formasiyaya uğramış siyasi-iqtisadi və sosiom edəni xüsusiyyətlər
gətirməklə, qloballaşma cəm iyyəti tarixi keçmişindən v ə m ədəniy
yətindən ayırır, coğrafi mövqeyindən, iqtisadi durumundan və
siyasi quruluşundan və s. asılı olmayaraq onu qərbleşdirir. Qlobal
laşma iqtisadiyyatın və idarəetmənin səm ərəsizliyinə görə aman
sızcasına cəzalandırır, “beynəlxalq səm ərəlilik çempionlarını”,
yeni inkişaf etmiş ölkələri təşviq edir.
Qerbleşme bütövlükdə modernləşmə əlaməti altında gedir.
Onun açıq və qapalı cəm iyyətlərə təsiri əhəm iyyətli dərəcədə
fərqlənir. Əgər o, bezi ölkələrdə cəmiyyətin siyasi və sosial-iqti
sadi heyatına əlavə ünsürlər gətirməklə onun dayaqlarım təkmil
__________________
III fə s il Qloballaşma dövründə dövlət və cəmiyyət
151
Dostları ilə paylaş: |