Ramiz Mehdiyev Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının həqiqi üzvü
Yüklə 0,53 Mb. Pdf görüntüsü
|
55
hər şeyi edə bilərlər və buna görə cəzalandırılmayacaqlar. Bu, əsas səbəbdir. İndi isə onlar bizi günahlandırırlar və bizə deyirlər ki, atəş açmayaq. Mənim Ermənistana mesajım odur ki, işğalı dayandırsın. İşğalı dayandırdığı an bizdə sülh də, qarşılıqlı ünsiyyət də, barışıq da olacaq. Bunun baş verməməsinin səbəbi odur ki, erməni əsgəri Ağdamda, Füzulidədir” 7 . Nə üçün Aİ ölkələri və Brüssel özü bu “təlimlərin” təşkil olunmasını pisləmədilər? Nə üçün vurulmuş helikopter haqqında informasiya “Euronews” kanalında müxtəlif şəkildə təqdim edildi. Özü də bu xəbərin mətni ingilis dilində rus və ya türk dilindən fərqli şəkildə səsləndi. Nə üçün BMT NATO-nun Yuqoslaviyada həyata keçirdiyi bombardmanları “keçmiş tarixlə” “qanuniləşdirə” bilir? Amma məsələ Azərbaycana aid olanda “taleləri həll edənlər” onu təcavüzkara qarşı qanuni şəkildə güc tətbiq etdiyinə görə pisləməyə çalışırlar. Məgər, BMT Nizamnaməsində yazılmayıb ki, təcavüzdən və işğaldan müdafiə olunmaq hüququ hərbi qüvvədən istifadə edilməsinin yeganə leqal metodudur? Belə bir vəziyyətin yaranmasında ATƏT-in Minsk qrupu da əsla sonuncu rol oynamır. Minsk qrupu 20 ildən artıq müddətdə Azərbaycanın işğal edilmiş ərazilərinin azad olunması və münaqişənin həlli üçün ciddi addımlar atmayıb. Azərbaycanın ictimai şüurunda bu format vaxtaşırı olaraq regiona səfər edən, burada dincələn, ictimaiyyətə boş bəyanatlar və vədlər verən, bəzən sosial şəbəkələrdə səciyyəvi “çıxışları” ilə insanları qıcıqlandıran və geri qayıdan “səyyah diplomatlar triosu” kimi kök salıb.
7 Bax: “Azərbaycan” qəzeti. 8 fevral 2015-ci il. 56
Atəşkəs rejiminin tez-tez pozulması ən yaxşı halda onlarda “dərin narahatlıq” doğura bilər və doğurmalıdır, amma bir milyondan çox qaçqının və məcburi köçkünün taleyi onları əsla maraqlandırmır. Nə üçün ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədr ölkələri daim bəyan edirlər ki, münaqişə tərəfləri özləri kompromisə gəlməlidirlər? Məgər, Deytonda ABŞ və ya Yuqoslaviya münaqişəsi dövründə Rambuyedə Aİ ölkələri belə hərəkət etmişdilər? Nə üçün Deyton danışıqlarının nümayəndələrinə təzyiq göstərə bilən ölkələr Cənubi Qafqazda təcavüzkar ölkə olan Ermənistana münasibətdə bunu etmirlər? Bizcə, bunun cavabı hamıya aydındır. Sözdə bir cür bəyanatlar verən, praktikada isə əksinə hərəkət edən Aİ rəsmilərinin qeyri-ardıcıllığını göstərən daha bir nümunə 2011-ci ilin yanvar ayında baş vermiş hadisə oldu. O vaxt Avropa Komissiyasının sədri Joze Manuel Barrozu Bakıya təşrif gətirmişdi. Barrozu səfər çərçivəsində qeyd etdi ki, Aİ özünün bütün tərəfdaşlarının, o cümlədən Azərbaycanın da ərazi bütövlüyünü dəstəkləyir. Lakin Brüsseldə komissiyanın rəsmi saytında yerləşdirilmiş onun bəyannaməsindən bu sözlər çıxarıldı. Nə olmuşdu? Belə çıxır ki, Aİ Azərbaycanı başqa tərəfdaşları ilə bir sıraya qoymur və bütün başqalarından fərqli olaraq yalnız Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü dəstəkləmir. Yəni, Aİ Azərbaycanın işğal edilmiş ərazilərində erməni silahının gücünə yaradılmış qanunsuz rejimi dəstəkləyir? Lakin bu halda Aİ keçmiş sosialist blokuna daxil olan ölkələrlə münasibətlər yaratmaq üçün özünün qəbul etdiyi prinsiplərə zidd çıxır. 1991-ci il 16 dekabr tarixli “Şərqi Avropada və Sovet İttifaqında yeni dövlətlərin tanınmasının rəhbər prinsipləri haqqında Bəyannamə”də deyilir ki, Aİ yeni dövlətlərlə münasibətlərini
57
“sərhədlərin toxunulmazlığı prinsipləri əsasında” quracaq və “təcavüz nəticəsində yaradılmış qurumları tanımayacaq”. Bəyannamədə belə yazılıb, əməli işdə isə Aİ faktiki olaraq nəinki onilliklər boyunca formalaşmış özünün qanunvericilik bazasını, həm də BMT-nin və ATƏT-in prinsiplərini faktiki olaraq rədd edir. Avropa strukturlarının bu məsələyə yanaşması münaqişənin həllinə əsla kömək etmir, Ermənistanın təhlükəli təcavüzkar kimi rolunun ört-basdır edilməsi üçün şərait yaradır. Başqa sözlə desək, bu strukturlar sözdə regionda sülhü və təhlükəsizliyi təmin etməyə çalışdıqlarını bəyan edir, əməli işdə isə təcavüzkarı dəstəkləyir, onu danışıqlar prosesini pozmağa sövq edirlər. Azərbaycan Qərb ölkələri ilə münasibətlər formatında daim süni şəkildə yaradılmış çətinliklər və ədalətsizliklə üzləşir. Mən hələ bir neçə il bundan əvvəl Qanlı 20 Yanvar faciəsi ilə əlaqədar yazdığım məqalədə göstərmişdim ki, Qərb Azərbaycan xalqının bu ağır faciəsinə etinasızlıq göstərir. Azərbaycan paytaxtında Yanvar qırğınının gedişində 130-dan çox insan həlak olub, 744 nəfər yaralanıb, onlarla insan itkin düşüb. Şübhəsiz, bu qırğın son yüzillikdə azərbaycanlılara qarşı törədilmiş cinayətlərin və zorakılığın növbəti qanlı mərhələsidir. Bu faciə zaman etibarilə sovet rejiminin mövcudluğunun məntiqi sona yaxınlaşdığı dövrlə üst-üstə düşdü. Dağlıq Qarabağdakı separatçılar onların Yerevandakı ideoloqlarının köməyilə dərhal bu muxtar vilayətin Azərbaycandan qoparılması və Ermənistana birləşdirilməsi barədə çoxdan hazırlanmış planları həyata keçirməyə başladılar. Silahlı bandit qruplaşmaları gizli mövqelərindən çıxaraq dinc azərbaycanlıları vəhşicəsinə qırırdılar. Bu vəziyyətdə dinc əhaliyə qarşı qeyri-insani qəddarlıq tətbiq edildiyi bir vaxtda ABŞ və onun Avropadakı müttəfiqləri bu hadisələri SSRİ-nin
Yüklə 0,53 Mb. Dostları ilə paylaş:
|