374
əldə etdiyi kapitalı tikintiyə, toxuculuğa, gəmi inşaatına, yeyinti və balıq
sənayesinə, eləcə də kənd təsərrüfatına yönəltdi. 1899-cü ildə Tağıyevin və
Putilovun fəal iştirakı ilə "Elektrosila" səhmdar cəmiyyəti yaradılmışdır. 1900-cü
ildə Bakıda Tağıyevə məxsus "Qafqaz lifli məmulatlar səhmdar cəmiyyəti" fabriki
işə düşdü. Bu, Qafqazda on böyük, Rusiya imperiyasında isə pambıq emalı üzrə ən
iri toxuculuq fabriklərindən biri idi. Elə həmin il Tağıyevə "İrsi fəxri vətəndaş"
rütbəsi verildi. 1903-cü ildə Tağıyev "gəmidoldurma
ittifaqı" sindikatına daxil oldu. XX əsrin əvvəllərində
onun mülkiyyəti bir neçə milyon rubla bərabər idi.
1907-ci ildə Tağıyev dördüncü dərəcə həqiqi dövlət
müşaviri rütbəsinə layiq görüldü. 1910-cu ildə ona
irsi aristokrat titulu verildi. Tağıyev 1912-ci ildə
satışa çıxarılmış balıq vətəgələrini aldı. 1914-cu ildə
Nağıyevlə birlikdə əsas kapitalı 3 milyon rubl olan
Bakı Səhmdar Ticarət Bankını təsis etdi. Rusiyanın və İranın bir çox orden və
medalları ilə təltif olunmuşdur.
Azərbaycan xalqının maariflənməsində Tağıyevin xüsusi yeri vardır. 1883-
cü ildə o öz vəsaiti ilə birinci teatr binasını (indiki Musiqili Komediya Teatrı)
binasını tikdirdi. Tağıyev 1895-ci ildə Mərdəkan bağının yaxınlığında internat
məktəbi açdı. O, Bakı, Yelizavetpol və İrəvan quberniyalarında bir çox ibtidai
məktəbi maliyyələşdirirdi. O həm də Rusiya ali məktəblərində təhsil alan istedadlı
Azərbaycan gənclərinin xərclərini ödəyirdi, o cümlədən Nəriman Nərimanov da
onun vəsaiti ilə oxumuşdur. Tağıyevin mühüm xidmətlərindən biri də 1901-ci ildə
Bakıda müsəlman qızları üçün məktəb (indi AMEA-nm Əlyazmalar İnstitutu)
açmasıdır. Bakını təmiz su ilə təchiz edən su kəmərinin inşasında da Tağıyev
böyük rol oynamışdır. Tağıyev 1906-cı ildə Muxtarovla birlikdə "Nəşri-maarif" və
"Nicat" mədəni-maarif xeyriyyə cəmiyyətlərinin əsasını qoymuşdur. Tağıyev
1909-cu ildə dəyirman inşasına başlasa da, Nargin adasındakı həbsxanada
qohumları olan şəhər sakinlərinin xahişi ilə onu 1910-cu ildə həbsxanaya çevirdi.
Bina "Tağıyev qazamatı" adını aldı. 1913-cü ilin əvvəllərində müsəlman qız
məktəbi yanında müəllimələr hazırlamaq üçün pedaqoji kurs təşkil olundu.
Məktəbə 100 min rubl toxunulmaz sərmayə ayrıldı. 1916-cı ildə bu məktəb ali
ibtidai məktəbə çevrildi. Tağıyevin vəsaiti ilə bir neçə qəzet və jurnal nəşr
olunurdu. O, bir sıra ədəbi və tarixi əsərlərin də nəşrini maliyyələşdirirdi. Tağıyev
1885-ci ildə Bakı şəhər Dumasının deputatı olmuşdur. Şəhər dumasının bir çox
qlasnıları çox vaxt Tağıyevin evində toplaşır və onun rəhbərliyi altında Bakının
həyatı ilə bağlı mühüm məsələləri birlikdə müzakirə edirdilər.
Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra Tağıyevin bütün
müəssisələri bolşeviklər tərəfindən milliləşdirildi. Tağıyev vətəni tərk etmək
istəmədiyindən ona Mərdəkandakı bağında yaşamağa icazə verildi. O, Mərdəkanda
vəfat etmiş, orada da dəfn olunmuşdur.
375
Talış (Lənkəran) xanlığı
- XVIII əsrin birinci yarısında Azərbaycan
ərazisində, Talış dağlarında yaradılmış xanlıq. Xanlığın mərkəzi əvvəlcə Astara,
sonra isə Lənkəran olmuşdur. İlk xan Səfəvilər nəslindən olan ərdəbilli Seyid
Abbas bəy (1736 - 47) olmuşdur. Onun oğlu Cəmaləddin Mirzə bəy (Qara xan -
1747 - 86) Talış xanlığının iqtisadi və siyasi qüdrətini möhkəmləndirmək məqsədi
ilə bir sıra tədbirlər həyata keçirdi. Qara xan xarici
siyasətdə Rusiyameylli mövqedə dururdu. 1768-ci ildə
Talış xanlığına soxulan gilanlı Hidayət xan Qara xanı
əsir götürərək Şindan qalasına apardı və onu böyük
ödənc verməyə məcbur elədi. Talış xanlığı 1785-ci ildə
qubalı Fətəli xandan asılı vəziyyətə düşdü. Qara xandan
sonra onun oğlu Mir Mustafa xan (1786-1814) Talış
xanlığını idarə etmişdi. 1795-ci ildə Ağa Məhəmməd
xan Qacar Talış xanlığına hücum etdi. Lənkəran
əhalisini Sara adasına köçürən Mir Mustafa xan İran
qoşunlarına müqaviməti təşkil etdi. Mir Mustafa xan da
Qara xan kimi Rusiyaya meylli mövqedə idi. 1802-ci il Georgiyevsk müqaviləsinə
görə, Talış xanlığı Rusiyanın himayəsi altına keçdi. 1-ci Rusiya - İran müharibəsi
zamanı Mir Mustafa xan 1809-cu ildə Talış xanlığının Rusiyaya birləşdirilməsini
elan etdi. İrandakı İngiltərə səfiri Mir Mustafa xandan tələb etdi ki, Rusiya ilə
münasibətləri kəssin. Talış xanlığına isə sırasında ingilis də olan İran kəşfiyyatçı
qrupu göndərildi. Onlar Lənkəran qalasının möhkəmləndirilməsi planını tərtib
etdilər. 1812-ci ilin avqustunda Lənkəranı ələ keçirən İran qoşunları Talış xanlığını
tutdular və bu zaman Rusiya Talışa həm quru qoşunları, həm də dəniz hərbi
hissələri göndərdi. 1812-ci il dekabrın 21-də rus qoşunları İran qarnizonu
tərəfindən mühafizə edilən Lənkəran qalasını mühasirəyə aldılar. Amansız
savaşlardan sonra 1813-cü il yanvarın 1-də Lənkəranı ələ keçirən rus qoşunları
Talış xanlığını işğal etdilər. 1813-cü il Gülüstan müqaviləsinin şərtlərinə görə,
Talış xanlığı Rusiya imperiyasının tabeliyinə keçdi. 1826-cı ilə qədər Talış
xanlığında əvvəlki idarə sistemi saxlanılırdı, amma xanın hakimiyyəti xeyli
məhdudlaşdırılmışdı. 1826-cı ildə Talış xanlığı ləğv edildi, ərazisi isə Rusiya
imperiyasının əyalətinə çevrildi.
Talışda müstəmləkə əleyhinə 1831-ci il üsyanı
- çar hökumətinin
Azərbaycanda həyata keçirdiyi müstəmləkəçi inzibati sistemin mahiyyəti Talışda
daha kəskinliklə özünü büruzə verdi. Burada çar komendantlarının özbaşınalığının
həddi-hüdudu yox idi. Talış əyanlarının nümayəndələri rus komendantlarının
təzyiqindən İrana qaçmış keçmiş Talış xam Mir Həsən xam dəvət etdilər ki,
qayıdıb xanlığın müstəqilliyinin bərpası uğrunda mübarizəyə başçılıq etsin. 1831-
ci il martın 5-də yaxın tərəfdaşları ilə Astara çayını keçən Mir Həsən xan
Lənkərana yollandı. Burada yerli sakinlər də ona qoşuldu. Martın 10-da rus
komendantı tərəfindən yerli əhali arasından yığılan süvari dəstəsi də Mir Həsən