58
Gabud və gabudlular
əkinlərlə müqayisədə cüzi olub. Lakin çox güman ki, Dərələyəz
mahalı şahzadə Aleksandra əlavə pul da verib.
Arpa çayın sahilindəki indiki çəltik və pambıq tarlaları
(Qoytul kəndindən başlayaraq ondan aşağıdakı Həmzə Əli
Dizəsinə qədər ərazi) əvvəlkindən 3 dəfə artıq vergi verə bilər.
Yollar
Dərələyəz mahalındakı əsas karvan yolu-Naxçıvandan
Qarabağa gedən yol Məvazixatun mahalından keçərək üzüyuxarı
istiqamətdə dağılmış Qoçubilək kəndinə qədər gedir. Digər
yol Məvazixatundan sola dönərək Keşişkəndə gedir və Səlim
karvansarayından keçərək Göyçə mahalına, oradan Dilican
dərəsinə dönür. Bundan başqa, müxtəlif kənd yolları bu mahalı
müxtəlif istiqamətlərdə kəsir. Lakin qış vaxtlarında bu yolların
əksəriyyəti keçilməz olur.
Qədim abidələr
Mahal qədim abidələrin xarabalıqları ilə doludur, amma
salamat qalanlar Naxçıvan qəzasının başqa yerlərinə görə daha
çoxdur. Salamat qalan binalardan diqqət çəkənlər çöl daşından
örtüyü olan Səlimin karvansarayı, Ələyəz kəndi yaxınlığındakı
2 monastr, Martiros yaxınlığında bütöv qayada oyulmuş kilsə,
Ərdəpin və Ələyəz kəndləri arasında bir neçə əsr bundan əvvəl
yüksək təpə üzərində tikilmiş və kifayət qədər salamat olan
qaladır.
Faydalı təkliflər
1.Dərələyəz mahalının qərb hissəsi İrandan köçürülən
ermənilərlə, şərq hissəsi isə Qarabağdan gələn müsəlmanlarla
məskunlaşdırılıb. Bu 2 xalq heç cür yanaşı yaşaya bilmir,
çünki tez-tez heyvan və at oğurluğu olur. Ona görə də mahalın
orta hissəsi və bol sulu gözəl Gülüdüz düzənliyi boş qalıb.
Hazırda ermənilər və müsəlmanların içərisində xüsusi seçilmiş
59
Nazir Əhmədli
başçılar var, lakin birbaşa rəhbərlik yoxdur. Çünki Dərələyəzin
hazırkı Mirbölüyü, polkovnik Ehsan xanın qardaşı Mehdi ağa
yalnız Mirbölük adını daşıyır. Ona görə də çox yaxşı olardı ki,
Dərələyəz mahalında rus məmurlardan ayrıca pristav olsun.
Çünki Naxçıvan polis idarəsinin uzaqlığı və nəqliyyat çətinliyi
(xüsusən qış vaxtı) burada asayişin qorunmasına ciddi nəzarət
etməyə kifayət etmir. Əgər ehtimal edilən məmur yaşayış yeri
kimi isti mineral suyun olduğu massivi seçsə, nəinki ətrafdakı
baxımsız qalmış boş kəndlər, eləcə də geniş Gülüdüz düzənliyi
əhali ilə dolar. Həm də hər il mineral suya gələnlər olar. Hazırda
isə bu su tamam istifadəsiz qalmışdır, çünki ətrafdakı 40 verstlik
ərazidə demək olar ki, heç kim yaşamır.
2.Naxçıvan qəzasının cənub hissəsi meşə örtüyündən
tamamilə məhrumdur və onun çatışmaması Naxçıvan şəhərində
ciddi şəkildə hiss olunur. Halbuki, Dərələyəz mahalındakı bol
meşələr istifadəsiz qalmışdır. Ona görə də, daşqınlar vaxtı Arpa
çayın suyunun ən çoxaldığı zaman meşə materiallarının bu çayla
axıdılmasını sınamaq çox faydalı olar.Meşənin bol olduğu Hors
kəndində onu tədarük edib Qoytul kəndindən başlayaraq Arpa
çayı ilə Araz çayına, onunla da Abbasabad qalasına axıtmaq
olar.
Quberniya katibi Vladimir Zolotnitski. 1831-ci il”.
Beləliklə, İ.Şopenin dediyi kimi Dərələyəz mahalı tam
inventarlaşdırılmışdır.
Həmin sənəddə Gabud kəndi haqqındakı məlumatlar
belədir:
“№ 75. GABUD KƏNDİ
Qaraçorluların kulakanlı tayfası
1. Kəndxuda Şahbəndə Ruşan oğlu – 30 yaşında.
60
Gabud və gabudlular
Arvadı Ammani - 20 y.
Oğlu Alı – 5 y.
Qardaşı Xudabəndə - 15 y.
Anası Sona - 50 y.
2. Bünyadəli Məmmədrza oğlu – 50 y.
Arvadı Qızxanım – 40 y.
Oğlu Eylas – 15 y.
Qızı Şahsənəm – 7 y.
(Sonradan edilən qeyddə bu ailənin Dərələyəz maha
lının Daşaltı kəndinə köçdüyü bildirilir).
3. Şahbaz Məmmədrza oğlui – 60 y.
Arvadı Xanxanım – 40 y.
Iki oğlu var: Nəcəf- 15 y.
Məmmədalı – 7 y.
Qızı Nənəxanım – 8 y.
(Məmur qeydində bu ailənin də köçdüyü bildirilir, am
ma köçdüya kəndin adı yazılmayıb. 1842ci ilin kameral
siyahısında Daşaltı kəndindədir).
4. Mustafa Haxverdi oğlu – 50 y.
Arvadı Xatun – 40 y.
Üç oğlu var: Qədim – 25 y.
Qədimin arvadı Fatma – 15 y.
Haxverdi – 10 y.
Kərim – 6 y.
Qızı Nənəpəri – 3 y.
(Bu ailənin Söylan kəndinə köçdüyü bildirilir).
5. Həzrətqulu Ruşan oğlu – 40 y.
Arvadı Sona – 15 y.
6. Məmməd Bayram oğlu – 40 y.
61
Nazir Əhmədli
Arvadı Mahpəri – 35 y.
Iki oğlu var: Bayram – 15 y.
Əhməd – 6 y.
Qızı Nənəpəri – 8 y.
7. Səfəralı Məmmədrza oğlu – 40 y.
Arvadı Yetər -20 y.
Oğlu Qafar – 3 y.
Sonradan Daşaltı kəndinə köçüblər.
8. Abbasəli Abbas oğlu – 20 y.
Qardaşı Həsənalı – 15 y.
Bacısı Ağapəri – 10 y.
Anası Şahpəri – 50 y.
(Məmur qeydində bu ailənin Qarabağ qəzasına köç
düyü, amma onun hansı kəndinə getdiyinin məlum olma dığı
bildirilir).
Kənddə 8 ailə, 20 kişi və 15 qadın olmaqla cəmi 35 nəfər
var.
Bu kənd Arpaçay yaxınlığında dağlıq yerdir, ərazisi 10
verstdir, yarım xalvar suvarılan və 5 xalvar dəmyə yeri var.
İçmək üçün sağlam bulaqları var. İldə 3 min bağ ot biçilir. Bir
baxımsız, bir işlək dəyirman, bir baxımsız bəzirxana var, daşı
salamatdır.
Kənddə 76 öküz, 57 inək, 26 buzov, 156 qoyun, 76 keçi və
19 at var.
Kənd xəzinəyə məxsusdur, burada bir baxımsız kilsə var”.
(Bu sənəddəki məlumatların təhlilinə keçməzdən qabaq
bir məsələni oxucular üçün izah etməliyəm. 1831-ci ildən sonra
tərtib edilən Kameral siyahı 1842-ci ilə aid olduğuna görə, bu
qeydlərin də 1831-ci ilə aid sənəd üzərində məhz 1842-ci ildən
qabaq aparıldığını düşünürəm.
Dostları ilə paylaş: |