Yog’ochlik.
U naylar, traxeidlar, yog’ochlik
parenximasi va libriformdan
iborat. Yog’ochlikdan ham o’zak nurlari o’tgan bo’ladi. Yog’ochlik parenximasi va
o’zak nurlarida zahira oziq moddalar to’planadi. Kambiyning bir me'yorda
ishlamasligi natijasida yog’ochlikni hosil qiluvchi hujayralar bahorda hosil bo’ladi,
ya'ni bu kambiy jadal ishlagan davrga to’g’ri keladi. Keyinchalik mayda va yupqa
devorli hujayralar kelib chiqadi. Yog’ochlik
hujayralari smolalar,
oshlovchi
moddalar, efir moylari kabilarni shimib olib ma'lum rangga bo’yaladi. Ana shunday
yog’ochlikning faollik ko’rsatmay qolgan markaziy qismi yog’ochlikning mag’zi
deb ataladi. Yog’ochlikning bevosita kambiyga yaqin
joylashgan qismlari suv va
unda erigan moddalarni o’tkazish vazifasini bajarib, uni zabolon deyiladi. Zabolon
yadro qsmiga nisbatan rangsiz bo’lishi bilan yog’ochlikda ajralib turadi.
O’zak
. O’zak poyaning
markaziy qismini tashkil etib,
hujayralarida har xil
moddalar to’plangan va asosiy to’qimadan iboratdir. Daraxt va o’t o’simliklarning
poyalari umrining uzun-qisqaligiga ko’ra bir-biridan keskin farqqiladi. O’t
o’simliklarning yer ustki novdalari odatda bir yoki ba'zan 2 - 3 yil hayot kechiradi.
Daraxt o’simliklar
poyasi bir necha yil yashaydi, asosiy poyasi tana hosil qiladi.
Butalarda esa ayrim yirik poyalarini tanachalar deb qaralishi mumkin.
Аsosiy adabiyotlar
1.
Rudall P. Anatomy of Flowering Plants (An Introduction to structure and
Development) Third Edition. Cambridge. 2007. P. 147
2.
Маtkarmova А.А., Махkamov Т.Х., Махmudova М.М., Аzizov Х.Ya.,
Vaisova G.B. Botanika. – Тоshkent: “Fan va texnologiya”, 2019. 298 b.
3.
Pratov O‘., Shamsuvaliyeva L., Sulaymonov E. va bosh. Botanika
(morfologiya, anatomiya, sistematika, geobotanika). -Toshkent: “Ta’lim
nashriyoti”, 2010. – 288 b.