10
sözü əksini tapmışdır. Qeyd etmək lazımdır ki, XIII əsrə aid bir mən
bədə də bu toponim Naksua kimi qeyd olunmuşdur.1
Naxçıvan (yuxanda deyildiyi kimi, əsli Naksuan və Naxçuvan)
adının dil mənsubiyyəti və mənası haqqında çoxlu fikir irəli
sürülmüşdür. Biz onları burada sadalamayacağıq, çünki bu fikirlərin
heç biri həqiqəti əks etdirmir. Yalnız Y.B.Yusifov son illərdə Naxçı
van adının mənasım aça bilmişdir. O, doğru olaraq bu nəticəyə gəl
mişdir ki, Naxçıvan şəhərinin iki adı olmuşdur: Naksuan və Naşəva
və bu adların birincisi qədim türkcə, ikincisi farscadır. Müəllif
düzgün tapmışdır ki, Naşəva farsca "Xoş su" mənasını verdiyi kimi,
Naksuan da türk dillərində "Xeyirxah su yeri” mənasındadır.*
2
Həqiqətdə də Naxçıvan şəhərinin ətrafı mineral su bulaqları
ilə zəngindir. Qeyd edilməlidir ki, mineral bulaqlar (xüsusilə müalicə
əhəmiyyətli sular) adamlara daha əvvəllər məlum idi. Təsadüfi deyil
ki, Azərbaycanın bir sıra yaşayış məntəqə adları məhz belə bulaq
adlarını əks etdirir. Buna misal olaraq Naxçıvan bölgəsində Vayxır,
Sirab, Badamlı kənd adlarını da göstərmək olar. Azərbaycanın digər
bölgələrində Vama, Avaxıl, Xaltan və s. kənd adları da məhz əv
vəlcə mineral su adlarıdır.3
Bölgənin qədim türkmənşəli toponimlərindən biri Ordubaddır.
Bütün tarixi mənbələrdə bu ad "Ordubad" kimi qeyd olunmuşdur.
Lakin XVII əsrə aid bir mənbədə (avropalı səyyah Adam Olearinin
yol qeydlərində) "Ordabat" forması göstərilmişdir.4 Bu toponim ilk
dəfə VIII əsrə aid mənbədə qeyd edilir.5 Lakin bu heç də adın həmin
əsrdə yarandığı demək deyildir. Əgər VIII əsrdə Ordubad artıq şəhər
adı idisə, onda ehtimal etmək olar ki, bir yaşayış məntəqəsi kimi
eramızın ilk illərində mövcud imiş. XIII əsr müəllifi Stepan Orbelian
Albaniyada xristianlığın yayılması ilə əlaqədar olaraq yazır ki, zəv
var (missioner) Varfolomey fəaliyyətinə Ordubad və Koltanda baş
lamışdır.6 Tədqiqatlar göstermişdir ki, bu zəvvarın fəaliyyəti eranın
Путешественники об Азербайджане, t. I. Баку, 1961, с. 26.
Юсифов Ю.Б.
Топонимика и этническая история древнего Азербайджана. "Azərbaycan
onomastikası problemlərinə dair konfransın materialları". Bakı, 1987, s. 108-111.
Гейбуллаев Г.А.
К происхождении некоторых гидронимов Азербайджана. Известия АН
Азербайджанской ССР, серия истории, философии и права, 1983. № 2.
Путешественники об Азербайджане, т. I, Баку, 1961, с. 287.
История Армении Вардапета Гевонда, писателя VIII века. Пер. с древнеармянского
К.Патканова. СПб., 1862, с. 32.
Мамедова Ф
Политическая история и историческая география Албании. Баку, 1985.
11
I-II əsrlərində baş vermişdir.' Ordubad toponimi şübhəsiz ki, qədim
türk dillərində ordu sözü əsasında yaranmışdır. Qədim türklərdə ordu
dedikdə, düşmən üstünə yürüş və ya başqa məqsədlə tayfanın bütün
üzvlərinin toplanan yeri nəzərdə tutulurdu.2 Sonralar bu söz düşərgə
mənasmı kəsb etmişdir. Daha sonra ordu "xanın qərargahı", "xanın
düşərgəsi", "xanın yurdu" mənasında da işlənmişdir.3 Oturaq türk
xalqları içərisində ordu baş qəsəbə, şəhərcik mənasında olmuşdur.4
Beləliklə, Ordubad adının birinci komponentinin ordu sözündən iba
rət olması şübhə doğurmur. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, 1064-cü
ildə Səlcuq oğuzlarının sultanı Alp Arslanın Naxçıvan əyalətindəki
baş qərargahı məhz Ordubadda yerləşmişdi.5 Bu faktın özü de gös
tərir ki, Ordubad şəhərinin ərazisində hərbi düşərgənin - "ordu"nun
qurulması müəyyən tarixi ənənəyə əsaslanırdı.
Qeyd edilməlidir ki, "ordu"lar əsasında daimi yaşayış məntə
qələrinin yaranması Orta Asiyada da vardı. Məsələn, Mahmud Qaş-
qarinin (XI əsr) vətəni Qaşqar şəhəri həırı də Ordukənd adlanmışdır.6
Orta Asiyada Balasaqun yaxınlığında Ordu adlı şəhərin mövcud ol
ması da məlumdur.
Ordubad adının ikinci komponenti olan "bad" hissəsinin dil mən
subiyyəti və mənasını aydınlaşdırmaq çətindir. Bir qayda olaraq, tədqi
qatçılar bu komponentin fars mənşəli abad - "yaşayış üçün əlverişli
yer", "sulu yer" sözündən ibarət olduğunu yazırlar. Bu fikirdə sanki
müəyyən həqiqət vardır, çünki Azərbaycan toponimiyasında "abad"
sözü bir sıra qədim yaşayış məntəqə adlarında əksini tapmışdır. Digər
tərəfdən, Naxçıvan bölgəsinin toponimiyasında hind-Avropa-fars mən
şəli sözlər (məsələn, abad, dizə, dəhnə, rud, kuh, av və s.) başqa bölgə
lərə nisbətən çoxdur. Bu onunla əlaqədardır ki, Naxçıvan bölgəsi, yu
xarıda deyildiyi kimi, Sasanilər dövründə bilavasitə İranın tərkibində
olmuşdur. Ona görə də toponim yaradıcılığında fars dilinin təsiri daha
qüvvətli olmalı idi. Lakin əgər Ordubad toponimində "abad" sözü işti
rak etsəydi, onda Azərbaycan dilinin ahəng qanununa görə toponim
'
Мамедова Ф.
Политическая история и историческая география Албании. Баку, 1985.
2
Будагов Л .3.
Словарь турецко-татарских наречий, т. I, с. 124.
Радлов В.В.
Словарь татарских наречий, том I, часть 2. с. 1072-1073,
4
Mahmud Qafc/uri,
I, s. 124.
5
Шопен И.
Исторический памятник состояния Армянской области в эпоху ее ирисоеди
нения к Российской империи, СПб., 1852, с. 375.
6 Древнет-тк
1
ркский-русский словарь, М. 1969. с. 370.