22
dur.1 Ona görə də güman etmək olar ki, Naxçıvan bölgəsinə xəzərlə
rin içərisində peçeneqlər də gəlmişlər. Lakin Xəzər tayfalarının bu
bölgədə məskunlaşma vaxtını dəqiq göstərmək mümkün deyildir.
Yalnız "VII əsr erməni coğrafiyası” adlı əsərdə Naxçıvan bölgəsində
Tamavar toponiminin qeyd olunmasına görə*
2 *
belə nəticəyə gəlmək
olar ki, xəzərlərin bu tayfası hər halda VII əsrdən qabaq gəlib məs
kunlaşmışdı.
Bir məsələ de nəzərə alınmalıdır. Naxçıvan bölgəsi ərazicə
indi Ermənistan adlanan ölkə ilə həmsərhəddir. Ermənistanda türk
dilli tayfaların (kəmər, sak, şirak, quqar, peçeneq, bulqar, basian, cin
və b.) er. əv. VIII-VII əsrlərdən başlayaraq eramızın I minilliyinin
sonuna qədər yaşaması aşkara çıxarılmışdır. Şübhəsiz ki, bu tayfalar
Ermənistan ərazisindən Naxçıvana da keçib yayıla bilərdilər.
Naxçıvan bölgəsində habelə Səlcuq oğuzlarının Xələc, Yaycı,
Bokdili və başqa tayfaları da iz qoymuşlar.
Yuxarıda deyilənlərdən aydın olur ki, Naxçıvan MR ərazisində
qədimdən türkmənşəli etnosların yaşadığı şübhəsizdir. Erməni tarixçi
ləri Naxçıvan bölgəsini binadan erməni ərazisi hesab edirlər. Bu uy
durma fikir er. əv. I əsrdə Strabon (1 əsr) tərəfindən qədim yunan di
lində Basoropeda (ərəb mənbələrində Basfurcan) adlanan indiki Nax
çıvan bölgəsinin Erməniyyə tərəfindən işğalına əsaslanır. Lakin Stra
bon açıq yazır ki, ermənilər Basoropedanı Atropatenadan qoparmış
dılar.1 Eramızdan əvvəl 66-cı ildə Roma ordusu Erməniyyə hökmdarı
II Tiqranı məğlub etdikdən sonra Böyük Erməniyyə dağılmışdı.4 5
*
Bu
nunla əlaqədar olaraq Atropatenadan qoparılmış bölgələr də geri alın
mışdı. Ona görə də ermənilər heç vaxt Naxçıvan bölgəsində aparıcı
xalq olmamışlar. XIX əsrin əvvəlinə aid mənbədə göstərilir ki, Naxçı
van əyalətində ermənilər iki hissədən ibarətdir - yerlilər və gəlmələr.
Yerlilər 434 ailə, 1828-ci ildə gəlmələr - 2285 ailə.s Bu məlumatdan
aydın görünür ki, ermənilər Naxçıvanda yerli deyil. Naxçıvan bölgə
sində toponimlərin demək olar ki, hamısının türkmənşəli olması da
bunu göstərir.
Баскаков H.A.
Введение в изучение тюркских языков, с. 195-196, 237.
2 Армянская география 111 века, с.48.
1
Страбон.
XI, 14, 14.
4
Манандян А.
О торговле и городах Армении в связи с мировой торговлей древних вре
мен. Ереван, 1944.
5 Статистическое описание Нахичеванской провинции, с. 33.
23
XIX əsrin ortalarında İrəvan qubemasiyasının Şərur-Dərələyəz
qəzasını tədqiq etmiş A.V.Parvitski yazır: "По давности заселения
края, жители его распределялись то на старожилов и переселенцев;
К первым относятся татары (azərbaycanlılar nəzərdə tutulur), ко
вторым принадлежат армяне, преимущественно выселевшие-
ятся в пределы Шаруро-Даралагезского уезда из Персии в 30-
40-х годах".1 Müəllif sonra qəzada azərbaycanlı və erməni kəndləri
nin miqdarım göstərir: qəzada 55 azərbaycanlı kəndi, 7 erməni kəndi
vardı.2 Bu məlumat göstərir ki, erməni tarixçilərinin Naxçıvan bölgəsi
ni əzəli erməni ərazisi saymaları tarixi faktları saxtalaşdırmadın
Naxçıvan bölgəsində orta əsrlərdən başlayaraq kürdlər də
məskun I aşmışlar.
XIX əsrin əvvəllərinə aid mənbələrdəki məlumatlara görə Nax
çıvan bölgəsində Milli, Qaraçorlu, Əlixanlı, Püsyan və b. kürddilli tay
falar yaşayırdı. Yazılı mənbədə qeyd olunur ki, Milli, Hacısamlı, Əli-
yanlı və Şadmanh tayfaları Azərbaycan dilində danışırlar.1
Yuxarıda deyilənlər təsdiq edir ki, Naxçıvan bölgəsində
türkdilli əhali avtoxtondur.
II. TOPONİMLƏR
Oykonimlər. Yuxanda Naxçıvan MR ərazisində olan etnotopo-
nimlərdən danışıldı. Lakin tədqiq olunan ərazidə etə yaşayış məntəqələ
ri vardır ki, onlar təbii şəraitdən irəli gəlmiş cəhətləri öz adlannda əks
etdirirlər. Deyilənlərə aşağıdakı misallan çəkmək olar. Zımel kəndi
(Şahbuz r-nu), əslində Zəmil - Qızılçay (Qırmızıçay) deməkdir. Bu kənd
sürüşmə nəticəsində dağıldığından onu başqa yerə köçürüblər. Kəndin
adı onun ətrafında olan dağ süxurlannın rəngindən götürülmüşdür. Qı
zılca kəndinin (Culfa r-nu) adı süxurun qırmızı rəngə çalması ilə bağlıdır.
Qızılvəng kəndinin (Babək r-nu) adı qırmızı daşdan tikilmiş kilsə de
məkdir.
Парвицкий Л.В.
Экономический быт гос. крестьян на Северо-Западной части Шарура и
восточной части Даралагеза Шаруро-Даралагезского уезда Эриванской губернии. "Мате
риалы для изучения эк. быта государственных крестян Закавказского края", том IV, Тиф
лис, 1886, с. 99.
Yeno orada.
1 Сборник сведений о Кавказе, т. XIII, с. 247-248.
24
Kükü kənd adınm (Şahbuz r-nu) Azərbaycan xörəklərindən bi
rinin adından götürüldüyünü hesab edirlər. Kükü yeməli göy otlardan
hazırlanır. Əslində Kükü kənd adı Kükü dərəsində olan yaşıllığı, dağ
yamaclarını yaşıl ota, çiçəkli çəmənliyə qərq edən subalp çəmənliyi
ilə bağlıdır. Kükü kəndindən şimalda Dərələyəz silsiləsi suayrıcında
ucalan Kükü dağının adını erməni psevdoalimləri «özününkü etmək»
məqsədilə ermənicə Qoqi adlandırmışlar.
Şərur rayonundakı Günnüt kəndi gündəyən yerdə salındığın
dan belə adlanır. Günnüt eyni zamanda etnotoponimdir. Qızılqışlaq
xarabalığı adının birinci hissəsi dağ süxurlarının qırmızı rəngə çalma
sından alınmışdır.
Qarakəmər dağının adı həmin dağın yüksək hissəsi boyu uzanan
qaraya çalan qayalı çıxıntıların yamacı kəmərləməsindən götürülmüşdür
(Ordubad r-nu). Dağ süxurları fiziki aşınmanın təsirindən ayrı-ayrı kiçik
hissələrə bölündüyündən və onların hər biri pulu, dəmir paranı andır
dığından para (para-para, pul-pul olan) daş adınm birləşməsindən Paradaş
kəndinin adı (Culfa r-nu)meydana gəlmişdir.
Yarımca kəndinin adı (Babək r-nu) kəndin yerləşdiyi ərazinin
(və ya ona yaxın təpənin, dağın) bir hissəsinin uçurumlu olması nə
ticəsində yaranır. Xızı rayonundakı Yarımca dağı da bu qəbildəndir.
Kənd böyük sahə əhatə edən düzdə yerləşdiyi üçün onun adı
Böyükdüz adlandırılmışdır. Dərədə yerləşən kənd Dərəkənd adlanır.
Bəzi kəndlərdə əhalinin kəndin yaxınlığında tədricən küldən yarat
dığı təpə Kültəpə adlanırdı. Küldən olan həmin təpəyə yaxın salın
mış yaşayış məntəqəsinə belə ad verirdilər. Daşarxı yaşayış məntə
qələrinin adı arxın daşlı sahədən çəkilməsi ilə əlaqədar yaranmışdır.
Deyilənlərdən aydın olur ki, Naxçıvan MR-də olan toponimlərin bir
qismi təbii şəraitlə bağlı olaraq yaranır.
Oronimlər. Azərbaycan Respublikası ərazisinin quru hissəsi
düzənlik və dağlıqdan ibarətdir. R.Piriyevin yazdığına görə (1963),
respublika ərazisinin ümumi sahəsinin (86,6 min kvadratkilometr) 28
metrdən sıfır metrə qədər olan hissəsinin 18 faizini, sıfır metrdən 200
metrə qədər olan hissəsinin 24 faizini, 200 metrdən 500 metrə qədər
olan hissəsinin 15,5 faizini, 500 metrdən - 1000 metrə qədər olan
hissəsinin 15,5 faizini, 1000 metrdən 1500 metrə olan hissəsinin 12
faizini, 1500 metrdən yüksəkdə olan hissəsinin isə 15 faizini dağlıq
təşkil edir.
25
Naxçıvan MR ərazisi dağətəyi düzənlikdən başlayaraq Qapıçıq
dağma qədər (3906 m) ucalır. Muxtar Respublika ərazisinin şərq
hissəsində Araz çayının sol sahilindən başlayaraq Biçənək aşırımına
(2348 m) qədər Zəngəzur dağları silsiləsi ucalır, qərbdən və şimal-
qərbdən başlanan Dərələyəz silsiləsi Biçənək aşırımında Zəngəzur
silsiləsinə qovuşur. Gəlinqaya dağının mütləq yüksəkliyi 2773
metrdir. Zəngəzur silsiləsinin qərb yamacından ayrılan dağ qolları
çay dərələrinin sağ və sol hissələri boyu uzanmaqla onların hövzə
lərini hüdudlaşdırır.
Araz çayının sol sahili boyu uzanan Arazsahili düzənlik
dağlara doğru tədricən ucalaraq orta dağlıq ərazinin qərb ətəkləri ilə
qovuşur.
Naxçıvan MR ərazisinin ən alçaq yeri Ordubad rayonu ərazisin
də, Araz çayı yatağında 600 metr mütləq yüksəkliyə malikdir. Deməli,
Muxtar Respublikanın ərazisi əsasən dağlıqdır. Bu səbəbdən də Naxçı
van MR ərazisində olan oronimlər miqdarca çoxsaylı, mənaca müxtəlif
məzmunludur. Bu, ərazinin müsbət və mənfi relyef formalarını əks
etdirən coğrafi terminlərin və sözlərin zənginliyi ilə əlaqədardır.
Orom'm yaradan topoformantlara ağ, ala, aran, baş, boğaz, boz, boyun,
vəng, qabaq, qapı, qara, qızıl, qoşun, qutan, quzey, dağ, daş, dərə,
kəsən, keçəl, gədik, gəz, güney, əxi, kelə, key, kənd, oba, oyuq, sal,
sarı, su, səngər, soyuq, taxta, təpə, tap, uzun, çin və s. göstərmək olar.
Naxçıvan MR ərazisi tarix boyu Cənubi Azərbaycan və İranla, o
cümlədən də Cənubi Azərbaycanla sıx etnik və mədəni əlaqədə oldu
ğuna görə buranın oronimiyasında fars mənşəli sözlər də vardır.
Məsələn, VII əsr mənbələrində adı çəkilən məşhur Əlincə qalasının
adı qədim fars dilində crizə - "dik, sıldırım, əlçatmaz qaya" sözün
dəndir. Şahtaxtı və Şahbuz toponimlərində fars dilində şəx "sal qaya"
sözü iştirak edir. Deməli, bir neçə Şahdağ oronimlərində olan "Şah"
sözü kimi, bu adlarda fars dilindəki şah - "hökmdar", "çar" sözünü
axtaranlar yanılırlar, heç olmazsa ona görə ki, Şahdağlar heç də ən uca,
ən böyük dağlar deyildir.
Topoformantlardan görünür ki, onların içərisində rəng (ağ,
qara, göy, qırmızı, qızıl və s.), insanın bədən üzvlərinin adını (baş,
boğaz, boyun, burun), heyvanat aləmini (qoç, quş, dəvə, qurd, ilan və
s.) bildirən sözlər oronimiyada mühüm yer tutur. Bəzi oronimlər isə
xristian və islam dini ibadətgahları adlarını bildirən vəng, dair (deyr),
kelye, naus, pir sözlərindən yaranmışdır. Qədim ibadətgahlar (ziya
rətgahlar), adətən, dağlıq ərazilərdə yerləşirdi. Bəzi dağlarda bitki