18
836-cı illəre aid etmələri' həqiqətə uyğun deyildir. XIX əsrin əvvəl
lərinə aid mənbədə kəngərlərin Naxçıvan bölgəsində altıncı və yed
dinci əsrlərdə yerləşdikləri qeyd olunur.*
2 Ermənicə mənbədə isə
Ararat vadisində Kanqark əyalətinin adı çəkilir. Orta əsrlərdə kən-
gerlər Naxçıvan bölgəsində hakim mövqeyə malik idilər. Naxçıvan
xanlığının hakimləri də kəngərlərdən idi.
XIX əsrin əvvəllərinə aid məlumatda kəngərlər Naxçıvanda
920 ailədən ibarət idi.3 Yenə həmin əsrin əvvəllərinə aid məlumata
görə Naxçıvanda kəngərlər aşağıdakı tayfalardan ibarət idi: Yurdçu,
Qızıllı, Sarvanlar, Xalxallı, Pirhəsənli, Salaş, Ağabəyli, Qarabağlar,
Kəmən, Cağatay, Qaraxan, Hacılar, Cəmşidli, Bilici, Qıztlilan, Qurd
lar, Qaradolaqlı, Şabanlı, Kəlfır, Ərəfsəli, Qaracallı, Qarakovsərli,
Bolqarlı, Kürd Mahmudlu, Əliyanlı, Ziyadlı, Bərgüşadlı.4
1831-ci ilə aid mənbədə göstərilir ki, Naxçıvan əyalətində iki
böyük tayfa birləşməsi yaşayır; Kəngərlər və Qaracalar. Mənbədə
qeyd olunur ki, Kəngər tayfaları aşağıdakı kəndlərdə məskundurlar:
Yurdçu-Cəhri kəndində; Cümşüdlü-Govurarx, Xok, Şahtaxtı və Gil-
dasar kəndlərində; Xalxallı-Vayxır kəndində; Qaraxanbəyli - Qara
xanbəyli kəndində; Ağabəyli, Caqataylı, Qaracallı, Bilici, Qaraqu-
lağı, Keçilər, Sarvanlar, Şahbanlı, Əlixanlı - Naxçıvan şəhərində;
Ərəvsəli-Dizə - Kərimbəy kəndində; Səleykə-Nəhəcir, Külüs və
Mahmudoba kəndlərində; Qızıllı - Kültəpə kəndində; Pir Həsənli -
Kaqan kəndində; Qızılqışiaq-Bulğan kəndində; Kəlfir-Tirkeş və Se-
ləsus kəndlərində; Qarabağlar - Qarabağlar kəndində.5 Qaracalar
tayfası isə kürd mənşəli sayılır və Dərələyoz mahalında yarımköçəri
həyat tərzi keçirirdilər.6
Naxçıvan bölgəsində eramızın əvvəllərində məskunlaşmış
digər türkdilli tayfa peçeneqlərdir.
Peçeneqlər Orta Asiyanın qədim türkdilli tayfalarından biri
olmuşlar. Mənşəcə onlar antik mənbələrdə qeyd olunan basinelərdir.
Basine adı sonralar peçeneq, peçene, beçənə formalarını kəsb etmiş
dir. Peçeneqlərin məhz Orta Asiyada Sır-Dərya çayının hövzələrində
1
Mammaılhasan Valiyev (Baharlı)
Azərbaycan. Bakı, 1993, s. 41.
2 Статистическое описание Нахичеванской нровиниии составленное В.Г. СПб., 18.13,с .11.
’’ Y enə orada, s. 32.
4
Şopen
/. Gösterilən əsəri, s. 537-538.
5 Статистическое описание Нахичеванской провинции.. .. с. 32.
6 Y enə orada.
19
eradan əvvəl III əsrdə yaradıqları Kanq dövlətinin yaratmış hissəsi
Kəngər adlanmışdır. Deməli, peçeneqlərlə kəngərlər eyni tayfanın
adamları idilər. Onlar da eranın əvvəllərində hunların tərkibində Cə
nub-şərqi Avropa çöllərindən Cənubi Qafqaza gəlmişlər.
Peçeneqlər Albaniyada indiki Ermənistan ərazisində və Naxçı
van bölgəsində məskunlaşmışdılar.
Musa Kalankatlımn "Alban tarixi" əsərində Albaniyanın Arta-
sak bölgəsində bir mahal Pazkank adlanır.1 Həmin mahalın adı VII
əsrə dair ermənicə mənbədə Pants-kank kimidir.2
Y.B.Yusifov doğru olaraq iki dəfə bu toponimlərin Paçanaq
(Peçeneq) etnoniminin qədim ermənicə yazılış forması olduğunu
müəyyən etmişdir.3 Həmin Paskak mahalı indiki Quruçayla Hadrut-
çay arasındakı ərazini əhatə edirdi.4 Bu fikir onunla təsdiq olunur ki,
XII əsrə aid ermənicə monbədə Dağlıq Qarabağda Bçans məntəqə
adı çəkilir.5 VII əsrə aid mənbədə isə bu bölgədə Rot-Patsian mahal
adı çəkilir6 ki, bu da farsca rot - "çay" və peçeneq adının qədim er
mənicə təhrif forması olan Paçian adından ibarətdir. Qeyd etmək la
zımdır ki, Əsgəran rayonunda bir dağ indi də Becenexut adlanır ki, bu
da peçeneq etnonimindən və monqolca xud - "düşüncə" çözündən
ibarətdir.
Peçeneq etnonimi Ermənistan ərazisində bir neçə toponimdən
təhrif olunmuş şəkildə Bcni, Becni və ərəb mənbələrində Bacunays
kimi məlumdur.7
Naxçıvanda isə bu etnonim Biçənək adlı bir neçə yaşayış mən
təqə və aşırım adında əksini tapmışdır.
Peçeneqlərin cranm əvvəlində Cənubi Qafqazda yaşaması iki
mühüm tarixi faktla da təsdiqlənir. Birincisi, e.ə. I əsr müəllifi Strabon
Şimali Qafqazda Panksan tayfasının yaşadığını qeyd edir. Gürcü mənbə
lərində isə peçeneqlərin eranın ilk əsrlərində gürcülərlə birlikdə Ermə
nistana yürüşü qeyd olunur.* Əlbəttə, istər Cənubi Qafqaza, istər Naxçı
"Alban tarixi". I kitab, 22-cı fəsil.
2 Армянская география VII века, с. 40.
Юсифов Ю.Н.
О некоторых Языковых элементах тюркского происхождении в сочине
нии Албанскою исюрика. "Советская тюркология", 1974, № 2. с. 76.
4
Г
ейбулпаев ГА.
К этногенезу азербайджанцев, с. 104.
5 Yeno orada.
6 Армянская география VII века, с. 48.
7
Гейбуллаев Г.А.
К этногенезу азербайджанцев, с. 104-105.
g
Страбон,
XI, 4,6.
МровепиЛеонти.
Жизнь Картлийских парей. М., 1979, с. 69.