155
Şahbuz rayonunun kənd Şahbuz kəndi yaxınlığındakı
əzəmətli və möhtəşəm Şapur qalası da “Xosrov və Şirin”
əsərindəki Şapuru xatırladır.
Naxçıvan Nizami Gəncəvinin əsərləri ilə bağlı rəvayət
və əfsanələrin yayılması baxımından olduqca zəngin bir
muzeyi xatırladır. Bu ərazidə yayğın olan əfsanə və
rəvayətlərin müxtəlif variant və deyimlərini toplayıb Nizami
Gəncəvinin yaradıcılığının da təsirini nəzərə alaraq
araşdırmağa ehtiyac duyulur.
QAYNAQLAR
1.
Araslı Həmid. (1942). Nizamidə xalq sözləri və xalq
ifadələri, SSRİ EA Azərbaycan Filialının xəbərləri, sayı 8.
2.
Araslı Həmid. (1947). Nizami və Azərbaycan xalq
ədəbiyyatı,
“Nizami Gəncəvi” məcmuəsi, Bakı.
3.
Axundov Ə. (1954). N.Gəncəvi və xalq yaradıcılığı,
Azərbaycan SSR EA xəbərləri, sayı 2.
4.
Ələkbərov Səfər. (1978). “Folklorda estetik və
əxlaqi fikirlər”, “Gənclik” nəşriyyatı, Bakı.
5.
Ələkbərov M. (1947). Nizami Gəncəvi və
Azərbaycan xalq yaradıcılığı, (avtoreferat), Bakı.
6.
Gəncəvi Nizami. (1962). Xosrov və Şirin, Bakı.
7.
Mübariz. (1938). Nizami yaradıcılığında
Azərbaycan folklorunun təsiri, “Ədəbiyyat” qəzeti, 24 iyun.
8.
Paşayev Sədnik. Yanardağ əfsanələri, Bakı, 1976.
9.
Paşayev Sədnik.(1976). Nizami və folklor, Bakı.
10.
Paşayev Sədnik. (1983). Nizami və xalq əfsanələri,
“Gənclik” nəşriyyatı, Bakı.
11.
Rəhimov Arif. (1980). Vayxırın izi ilə. “Ədəbiyyat
və incəsənət” qəzeti, 1 fevral.
12.
Hüseyn
oğlu
Əli. (1984). Naxçıvanda
N.Gəncəvinin əsərləri ilə səsləşən deyimlər. “Sovet
Naxçıvanı” qəzeti, 15 fevral, sayı 43 (13781).
156
Tahir NƏSİBOV
AMEA Folklor İnstitutunun elmi işçisi
NİZAMİNİN “YEDDİ GÖZƏL” ƏSƏRİNDƏ TÜRK
DÜNYA QAVRAYIŞI VƏ “QESER” DASTANI İLƏ
BƏZİ UYĞUNLUQLAR
Maddi və ruh dünyalarının müstəqil olaraq öz
daxillərində və qarşılıqlı olaraq bir-biriləri ilə elə bir düzənli
tarazlıq, əks olunmalar var ki, biz onları yalnız
ümumiləşdirilmiş şəkildə, qabarıq halda təsəvvür edib
qavraya bilirik. Lakin maddi və ruh dünyalarını təşkil edən
ayrı-ayrı sahələrə xüsusi diqqət yönəltməklə istədiyimiz,
təsəvvür edə biləcəyimiz mücərrəd və ya dəqiq nəticələrə
gələ bilirik. Bəşəriyyət tarixinin irəli inkişafı, müasir
dövrdəki açılmış elmi nəticələri ilə riyaziyyat, fizika, kimya,
biologiya və s. elmlərə aid olan dəqiq və yekun məntiqi
qanunlarla maddi dünyanın ayrı-ayrı sahələrinin inkişaf xüsu-
siyyətlərini dərk edib qavrayırıq. Nisbi səviyyədə olsa da eyni
inkişaf nəticəsinə biz dünya xalqlarının şifahi xalq
ədəbiyyatını (dünya qavrayışları, baxışlar, inanclar, əfsanələr,
nağıllar, dastanlar və s.) və ayrı-ayrı dünyəvi deyilən və qeyri
dinləri incələməklə ruh dünyasında da gəlib çatmışıq. Lakin
etiraf etməliyik ki, ruh səviyyəsində hələ biz maddi aləmdəki
dərk etdiyimiz məntiqi qanunlar kimi qətiyyətli yekun
nəticələrə yetişə bilməmişik. İnanırıq ki, yaxın gələcəkdə ruh
aləminin inkişaf qanunlarına bizlər dini vəsvəsə, keçmişdən
genlərə hopmuş təşvişlər, tərəddüdlərlə yox, soyuqqanlı
surətdə elmi qanunlar kimi yanaşacağıq. Nəyə görə bir olan
Tanrını dərk etmək üçün yəhudiliyin, xristianlığın, islamın,
buddaçılığın və s. inancların daşıyıcıları işıqlanmaq üçün bir-
birindən kəskin surətdə fərqlənən dualar və ayinlər icra
edirlər, bunları yerinə yetirdikdə isə uyğun olmayan sayı da
təkrarlayırlar və hər dinin mənsubu qəti surətdə
sərhədlənmiş, ölçülüb-biçilmiş sayda dua oxuyub səcdə edir.
157
Eyni ilə nə üçün semit-hamitlərin ruhunu oxşayan rəqəmlər
hind-avropalılarda, türksoylularda böyük əhəmiyyət
daşımırlar, yaxud da əksinə? Bizləri öz ovsunlarında,
sehrlərində saxlayan bu dini və inanc ölçülərini dərk edib
qavramağa cürət verən də elə bunların tədricən ayrılıb
inkişafına təməl və səbəb olmuş dünya xalqlarının şifahi
ədəbiyyatlarının inkişaf tarixidir.
Bir anlığa özümüzü ulu əcdadlarımızın dünyabaxışları,
inancları, müqəddəs dəyərləri üçün düşünmədən özlərini
qurban verdikləri 3-4 min il əvvəldə hiss edək. Bu gün biz,
adətən, Tək Tanrı və əcdad ruhundan başqa bütün qədim
müqəddəs dəyərlərə istehza ilə yanaşırıq. Lakin bizim hələ
tam olaraq qavrayıb dərk edə bilmədiyimiz həmin qədim
dövrdən başlanğıc alan hər hansı bir irqin, soyun, xalqın ruh
dünyasını əks etdirən rəqəmlərin sehri, ovsunudur. Bu gün
biz min illər əvvəl ulu əcdadlarımızın min, yüz illərlə böyük
fiziki və ruhi gərginliklərdən keçməklə əsasını qoyduqları
hesabları -1-dən 10-na, 100-ə, 1000-ə və s., ilin 365 günə, 12
aya bölünməsini, həftənin 7 gün olmasını, Günəş ilinin tam
olmasını və s. adi bir gündəlik ölçülər kimi qəbul edirik.
Lakin açıqca dərk edirik ki, bu riyazi hesablardakı ardıcıllıq
1-dən 10-a, 100-ə, 1000-ə olmalıdır, 2-dən 3-ə, 7-yə, 16-ya
və s. yox. Yaxud insanın təsir imkanından kənarda, təbii yolla
göy qurşağının 7 rəngli (4 yox,10 yox, ancaq 7 miqdarda)
olması. Bilirik ki, nə üçün Pifaqor teoriyası məhz h
2
= a
2
+b
2
–dir, çevrənin həcmi Pr
2
-dir, uzunluğu 2 Pr-dir, ədədi silsilə
m
2
-dir, həndəsi silsilə n
4
-dür və s. Dərk etdiyimiz kimi,
bunlar və yüzlərlə başqa elmi kəşflər olan qanunların
arxasında sonda müəyyən dəqiq riyazi rəqəmlər dayanır.
Həmin bu qanunauyğunluğun mənaca fərqli, mahiyyətcə eyni
inkişafı ruh aləminin tərkib hissələrindən biri olan şifahi xalq
ədəbiyyatının minilliklərlə ölçülən inkişaf tarixində yaranıb
və əks olunub.
Bəli, yüz min illər ərzində qədim insanabənzərlərdən
şüurlu insanların maddi tərəfdən təşəkkülü və irqlərin seçilib
Dostları ilə paylaş: |