ləliməsinin qarşısını almaq, həm indiki, həm də gələcək nəsillər üçün
ekoloji cəhətdən təmiz yaşayış mühitinin təmin olunmasına nail ol
maqdan ibarətdir.
Ekoloji tərbiyüənin mahiyyəti - ətraf mühitin dərk edilməsi,
adamlarda təbiət obyektlərinin qorunması, təbii sərvətləridən səmə
rəli istifadə etmək işində məsuliyyət hissi aşılamaqla yanaşı, hər bir
vətəndaşla təbiət arasındakı münasibətlərin əxlaqi prinsiplrə əsasın
da nizamlanmasına xidmət etməkdən ibarətdir.
İnsanla təbiət arasındakı münasibətin əsas məsələsi ekoloji etika
baxımından cəmiyyətin maddi və mənəvi tərəqqisi naminə təbii sər
vətlərdən səmərəli və optimal istifadə etməklə yanaşı, gələcək nəsillər
üçün təbiətin zənginliyini qoruyub saxlamaq və artırmaqdan ibarət
dir.
Son illərdə respublikamızda ətraf mühitin mühafizəsində
müəyyən tədbirlər görülsə də, ekoloji tərbiyə sahəsində vəziyyət
günün tələblərinə cavab vermir. Ekoloji tərbiyə və ekoloji problem
lərin tədrisi sahəsində çatışmazlıqlar hələ ki çoxdur. İstər ətraf mühi
tin mühafizəsi, istərsə də məişət ekologiyasının qorunmasında əsas
şərt ekoloji mədəniyyətin formalaşdınlmasıdır. Ekoloji mədəniyyə
tin formalaşması isə ekoloji tərbiyə, ekoloji etika və ekoloji şüurla
şərtlənir. Ekoloji şüurun genişlənməsi ekoloji əxlaq və ekoloji mənə
viyyatın inkişafına şərait yaradır. Hər bir fərdin əxlaqi keyfiyyətləri
nin formalaşmasının insanı əhatə edən canlı və cansız mühitə müna
sibətindən başladığmı nəzə alsaq, onda ekoloji mədəniyyətin də əsa
sının ətraf aləmin dərk olunması ilə formalaşdığı bizə aydm olur.
Deməli, insanlar hər şeydən əvvəl, əvvəlcə ətraf mühit amillərini
dərk etməli, sonra onu sevməu və qorumağı bacarmalıdırlar. Res
publikamızın tibb alimlərindən professor H.Rzayev insanın təbiətə
münasibətindən bəhs edərək yazmışdır: «Təbiəti qorumaq - həyatı
qorumaqdır. İnsan - təbiətin hissəsidir. İnsan öz bədənmə yara vur
duqda öz həyatına qəsd edir, təbiətə zərər
vuranlar həm özünə, həm
də başqalarının həyatına «qəsd» edir. Məncə mədəniyyətin ən əsas
göstəricilərindən biri təbiətə münasibətdir»1.
Buradan göründüyü kimi adamlardan ekoloji mədəniyyətin for
malaşması təbiətə şüurlu münasibətin tərbiyə edilməsi ilə şərtlənir.
Y uxanda deyilənləri yekunlaşdıraraq və sosioloji müşahidəldərə
əsaslanaraq ətraf mühitin mühafizəsi və məişət ekologiyasının yaxşı-
1 «A zərbaycan» jurnalı, № 10, 1980-ci il, səh.21
2 0 2
laşdmlması üçün ekoloji tərbiyənin əsas vəzifə kimi qarşıya qoyul
ması indiki şəraitdə vacib şərtlərdən biridir.
Tərbiyənin başqa sahələrində olduğu kimi ekoloji tərbiyənin də
əsas obyekti kiçik yaşlı uşaqlarla bağlıdır. Məlumdur ki, uşaqların
ətraf mühitlə təması kiçik yaşlarından başlayır. Məhz, buna görə də
ekoloji tərbiyənin əsası məhz buna görə də ekoloji tərbiyənin əsasmı
ailə-məişətdə uşaqlann körpə yaşlanndan başlamaq lazımdır. Çünki
kiçik yaşlanndan uşaqlann tez-tez təbiət qoynunda olması, bitki və
heyvanlar ailəmi ilə tanışlığı onlarda ətraf mühit amilləri ilə yaxınlıq
və ünsiyyət yaradır. Məhz ətraf mühit ilə sıx ünsiyyət kiçik yaşlı və
təndaşlarda təbiətə məhəbbət hissi aşılamasına xidmət edir. Bu
ünsiyyət vasitəsi ilə uşaqlara başa salınmalıdır ki, torpaq, hava, su,
meşə, bitki və heyvanlar ailəmi, müxtəlif faydalı qazıntılar təbiətin
sərvətləridir. Onlar bilməlidirlər ki, bütün insanın həyat və yaşayışı
təbii sərvətlərdən asılıdır. Ona görə də indiki və gələgcə insanların
həyatının təmin etmək üçün biz mütləq təbii sərvətləri qorumalıyıq.
Bundan başqa uşaqlann ekoloji tərbiyyəsində valideynlərin özlə
rinin ətraf mühitə münasibəti mühüm rol oynayır. Yəni uşaqlara
«təbiəti qorum aq lazımdır» deyən valideyn uşağın gözü qarşısında
meşədə ağac kəsirsə, şəhərdə parkı, bulvan, küçəni zibilləyirsə, istər
ev, istərsə də vəhşi heyvanlarar qarşı amansız şərəkət edirsə onun
ekoloji tərbiyyə ilə bağlı səyləri səmrəsiz olacaqdı. Buna görə də öz
uşaqlanna təbiəti sevməyi təbliğ edən hər bir valideyn bunu gündəlik
həyat və məişətindəki fəaliyyəti ilə göstərməlidir. Yəni kiçik yaşlı
uşaqlar təbiətə məhəbbəti böyüklərdən əxz etməlidirlər. Deməli ba
lacaların ekoloji tərbiyyəsində böyüklərin ətraf mühitə münasibəti
həlledici şərtlərdən biridir.
Ailə və məişətdə uşaqlann ekoloji tərbiyyəsinin yaxşılaşdırılma
sında əsas məsələlərdən biri də Azərbaycan xalq pedaqogikasına
istinad edilməsidir. Azərbaycan xalq pedaqogikasında ekoloji tər
biyyə məsələləri əsasən çörəyə və digər növ ərzaq məhsullarına hör
mət, suya qənaət, torpağın qədrini bilmək, zərər verməyən quşlan və
heyvanlan qorumaq, meşəyə, ağaclara qayğı ilə yanaşmaq, havam,
suyu torpağı çirkləndirənlərə qarşı amansız olmaq, mənzili, həyəti
təmiz və səliqəli saxlamaq və s. bairdə xalq fikirlərinin və hikmətli
sözlərin öyrəniliəsi və təbliğ edilməsindən ibarətdir.
Məsələn, təbiətlə bağlı atlar sözlərində doğma torpağın nemətlə
rindən, vətənin yerüstü, yeraltı sərvəlrəindən bəhs olunur. Bu cür
xalq hikmətərində təbiətin zəngin və maraqlı xüsusiyyətləri ətraf
2 0 3
mühit amillərinin insan psixologiyası ilə bağlı olan cəhətləri, insanın
fəaliyyəti əməyəin, təbiətə təsiri, təbiətin mühafizəsi və təbii mühitin
insan sağlamlığındakı rolu geniş əhatə olunur.
Ümumiyyətdlə, təbiətlə əlaqədar yaradılan şifahi xalq yaradıcı
lığının iki mühüm əhəmiyəti vardır ki, bunlardan birincisi, təbiəti
öyoorənmək, onu sevmək və mühafizə etmək, ikincisi isə, təbiət-
insan münasibətldərində insan mənəviyyatının xüsusiyyətlərinin
müəyyənləşdirlməsindən ibarətdir. Təbiətlə bağlı olan atalar sözləri
təbiətin rəngarəngliyi, sirləri və insanın psixoloji xüsusiyyətləri haq
qında dərin elmi ümumiləşdirmələrdən ibarətdir.
Məhz, buna görə hər bir valideyn babalarımızın yaratdığı təbiətlə
bağlı olan hikmətlərdə hifz edilmiş qiymətli nəsihətləri uşaqlara aşı
lamalı, onlara doğma vətənimizin təibətinin öyrənilməsi, zənginləş
dirilməsi, mühafizə edilməsi və səmərəli istifadə edilməsi işinə cəlb
etməlidirlər.
Eyni zamanda uşaq və yeniyetmələrin ekoloji tərbiyəsində təbiə
tin müqəddəslityi, təbii sərvətlərdən səmərəli istifadə edilməsi, təbitə-
tin mühafizəsi və s. ilə əlaqədar Qurani-Kərimin müqəddəs kəlamla
rından da istifadə etmək məqsədəuyğundur.
Bundan başqa yaşayış mənzilinin təmiz və səliqəli saxlanılması
na, məişətdə içməli suya, ellektrik enerjisi və qaza qənaət edilməsi
vərdişi kiçik yaşlanndan uşaqlara aşılanmalı və ekoloji tərbiyənin
girişini əhatə etməlidir.
Məlumdur ki, uşaq və gənclərin ekoloji tərbiyəsində məktəb
mühüm əhəmiyyət kəsb edir, çünki, ətraf mühit haqqında elmi bilik
lərin əldə edilməsi məktəblərdə təbiət fənnlərinin (kimya, biologiya,
fizika, insan və s.) tədrisi ilə əlaqədardır. Hər şeydən əvvəl, təbiət
fənnlərinin tədrisində proqram materiallan ilə yanaşı (əgər pro
qram da yoxdursa) təbiətin mahiyyəti, insan-təbiət münasbətləri,
təbii sərvətlərdən səmərəli istifadə etmək, ətraf mühitin mühafizəsi,
məişət ekologiyasının qorunması, elmi-texniki tərəqqi ilə əlaqədar
insanların təbiətə etdiyi mənfi təsir və onun aradan qaldırılması mə
sələlərinə geniş yer verilməlidir. Göstərmək lazımdır ki, təlim və tər
biyə prosesləri bir-birilə üzvi surətdə əlaqədar olduğuna görə, təlim
prosesi ilə təşkil olunmalıdır ki, bu şərait şagirdlərdə ekoloji tərbiyə
hissi aşılamaq üçün səmərəli nəticə versin.
Hələ ibtidai siniflərdə təbiətşünaslıq və s. fənnlərin tədrisi prose
sində uşaqlarda bitki və heyvan, insan və ətraf mühit haqqmda canlı
aləmin mövcud olması və inkişafında su, torpaq və havanın əvəze-
2 0 4
dilməz rolunu onlara əyani surətdə izah edirlər. İnsan fəaliyyəti nə
ticəsində ətraf mühitdə hava su və torpağın çirklənməsinin mahiyyə
ti uşaqlara izah edilərkən göstərilməlidir ki, hər bir regionda baş ve
rən çirklənmə hava və su vasitəsilə qlobal sistemə
daxil olaraq başqa
rengionlar üçün də təhlükə törədir. Deməli, ekoloji
təhlükənin qlobal
miqyası bununla əlaqədardır. Yəni su və atmosfer havasımn çirk
lənməsi bir regionla qapanıb qalmır, yer kürəsinin başqa tərəflərinə
də yayılır və digər ərazilərdə yaşayan xalqlar üçün də təhlükə törədir.
O rta məktəbdə təbiət elmlərinin tədrisində ekologiya ilə bağlı
olan elmi biliklərin həyatla əlaqələndirilməsi ekoloji tərbiyədə
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu fənnlərin tədrisində ətraf mühitin
mühafizəsi üzrə bilik və bacanqlann aşılanması işi şagirdlərin həmin
sahədə nəzəri və praktiki hazırlığını təmin etməlidir. Buna görə də
bu fənllərin müəllimləri çalışmalıdırlar ki, şagirdlər konkret olaraq
təbiəti bütöv bir vahid kimi dərk etsinlər, insanla ətraf mühit, təbiətlə
cəmiyyət arasında dialektik əlaqə olduğuna inansınlar. Şagirdlərə
izah olunmalıdır ki, insanların həyat səviyyəsini yüksəltmək, məişət
şəraitini yaxşılaşdırma, sağlamlığını qorumaq üçün təbii sərvətlərdən
şüurlu və səmərəli istifadə etmək lazımdır.
Məsələn, VI sinifdə fizikada «Fizika və texnika» mövzusunun
tədrisi zamanı qeyd olunmaladır ki, Azərbaycanda neft təbiətin bizə
bəxş etdiyi sərvət olmaqla yanaşı, neft hasilatı zamanı neft çıxanlan
sahələrdə torpaq və bitkilər, ətrafdakı su hövzalan, xüsusilə Xəzər
dənizi neftlə çirkləndirilir ki, bu da respublikamızın ekologiyasına
çox ziyan vurur. Bu zaman şagirdlərə izaz olunmaladır ki, neft hasi
latında onun emalı və daşınmasında ətraf mühitin mühafizəsi bu
sahədə işləyənlərin ekologiyaya dair birlik səviyyəsindən və onlann
ekoloji mədəniyyətindən çox asılıdr.
«Diffuziya» mövzusunun tədrisində şagirdlərə sənaye müəssisələ
rinin atmosfer havasını müxtəlif qazlarla çirkləndirdiyi izah olunma
lı, eyni zamanda atmosferin çirklənməsinin qarşısını almaq üçün
fabrik və zavodlarda zərərli qazlan tutub saxlayan xüsusi toztutucu
qurğuların qoyulmasının zəruriliyi də şərh edilməlidir. Atmosfer
havasım çirkləndirən iri sənaye müəssislərində toztutucu qurğuların
qoyulmasının ətraf mühitin mühafizəsi işində mühüm əhəmiyyəti
uşaqlara başa salınmaladır.
IX sinifdə «İnsan və onun sağlamlığı» mövzusu öyrədilərkən in
san sağlamlığının ətraf mühit amillərindən asılığı, ətraf mühitin çirk
lənməsinin insan sağlamlığına və məişətə mənfi təsiri faktiki misal
2 0 5