Seçilmiş əsərləri, I cild 1
Yüklə 2,84 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Firuz Mustafa
- Seçilmiş əsərləri, I CİLD
Firuz Mustafa 142 yır... Bunlar öz yerində. Siz hələlik burada bizin qonağımızsı- nız. Günortadır, gedək bir tikə çörək kəsək. Sonra fikirləşib siz- li-bizli bir q ərara gələrik. İnanın ki, bu işin həlli məndən asılı deyil. Ca vad Əmirxanlı yenə hirsli tonda: - B əs kimdən asılıdır?-deyə, soruşdu. R əhman könülsüz halda dilləndi: - Sizd ən… Sizdən asılıdır. Bayaqdan b əri əsəbi halda danışan kişi birdən duruxub əli- ni- əlinə vuraraq şaqqanaq çəkib uşaq kimi gülməyə başladı: - M əndən asılıdır? Elə isə mən sənə icazə verirəm, gedək yeri d əqiqləşdirək. Ha-ha-ha… Deyəsən, mənimlə zarafat edir- s ən hə? - Zarafat niy ə? Doğru sözümdür. Yuxarılara bircə kəlmə deyin, qoy oradan m ənə balaca bir işarə versinlər. Qalanı ilə işiniz yoxdur. Hər şeyi özüm düzüb-qoşaram... Hətta, göstəriş olsa, bütün Buzla ğı verərik sizə... İndi isə, mümkünsə gedək Mövludun bir st əkan çayını içək. R əhman bu sözləri ehtiyatla dedi. Yem əkxana yaxınlıqda, çayın sahilində idi. Çayın suyu elə duru idi ki, onun dibind əki baliqlar və xırdaca-parlaq daşlar be- l ə, aydinca göründüyü. İçəri keçdilər. Bura səliqəli bir yerdi. Rəhman yemək sifa- riş verdi. Şəhərdən gəlmiş adlı-sanlı həmyerlisinin təhər-tövü- ründ ən, qəribə davranış və rəftarından hələ də bir şey kəsdirə bilm əyən kənd bələdiyyə sədri karıxıb qalmışdı, ağzını açıb düz- əməlli bir söz deməyə cürət etmirdi; qorxurdu ku, yenə eh- tiyat sız bir söz deyər, qaş düzəltdiyi yerdə vurub göz çıxarar. El ə ilk tanışlıqdan o, müsahibinin nə qədər hövsələsiz, uşaq ki- mi tez özünd ən çıxan, tikanlı ifadələrlə danışan bir adam oldu- ğunu hiss etmişdi. R əhman, təbii ki, öz məşhur həmyerlisi barədə çox eşit- mişdi. Onu da eşitmişdi ki, bu, həmişə haqqın-həqiqətin yanın- da olan, vicdan lı, düzünəqulu bir adamdır, əsərləri dünyanın bir çox ölk ələrində nəşr edilib, nüfuzlu mükafatların sahibidir. Bəs Seçilmiş əsərləri, I CİLD 143 indi bu ki şi özünü niyə uşaq kimi aparır, niyə cığallıq edir, nitə özünd ən çıxır? Bu qısa tanişlıqdan sora Rəhmanın ürəyinin də- rinliyind ə bu tanınmış adama bəslədiyi əzəlki rəğbət hissi yaz gün əşinin tərpətdiyi güney qarı kimi yavaş-yavaş əriyib buxar- lanma ğa başlamışdı. Ca vad Əmirxanlı elə ilk tanışlıqdanca bələdiyyə sədri ilə az qala öz tay-tu şu kimi danışmağa başlamışdı. Yox, bu, ərkə v ə ya daxilən öz sadəliyini saxlayan bir adamın rəftarına bənzə- mirdi. Bu cür da nışıq və rəftar tərzi ilə o, əslində, öz hərəkəti- nin yerini bilm əyən azsavadlı, əcaib xasiyyətli bir kəndistan əhlini xatırladırdı. Rəhman elə ilk dəqiqələrdən məşhur həm- yerlisinin əsəblərinin yerində olmadığı qənaətinə gəlmişdi. Yem əkxanda adam az idi. Bir-iki nəfər domino çırpırdi ki, onlar da b ələdiyyə sədri ilə hörmətli həmyerlilərini görüb baş- la rı ilə salamlaşdılar, sonra ayağa durub bir qədər uzağa, çayın sahilind əki söyüdlüyə sarı çəkildilər. Az sonra hamar kəsilmiş cöyüd kötükl ərinin üstündə çırpılan daşların yeknəsək, boğuq şaqqıltisi təzədən eşidilməyə başladı. Yem əkxananın bir küncünə iri, rəngli televizor qoyulmuş- du. Amma ekra nın rəngi solğun idi; olsun ki, televizorun anten- na sının nasazlığından təsvirlər aydın seçilmirdi. Bayaqdan bəri cani-dild ən üyüdüb-tökən, əl-qolunu ölçə-ölçə nə barədəsə da- nışan çıxışçının cümlələri də ekrandakı təsvirlər kimi bir-birinə qa rışmışdı. Bu səs Rəhmana tanış gəlirdi. Televizorun təsvirləri bir az ay dınlaşıb çıxışçının səsi durulanda Rəhman bayaqdan s əhv etmədiyini anladı; əslən bu kənddən olan yaslı, sifətinə irili- xırdalı çillər səpələnmiş kişi onların həmyerlisi, bu tərəf- l ərdə məşhur el ağsaqqalı və elm xadimi kimi tanınan Həmzə Çapar lı idi. Çıxışçı kal səslə xalqı yeni rəhbərliyin ətrafında bir yumruq kimi birl əşməyə, son illər əldə olunmuş sabitliyi və stabilliyi g ələcəkdə də qorumağa dəvət edirdi. Əslidə, indi öl- k ənin hər yerində sakitlik idi. Amma kim bilməsə də Rəhman yax şı bilirdi ki, kəndin bu hay-küylü alimi elə də sən deyən sa- d əlövh adamlardan deyil. Çaparlının kohnə kişiləri bu enlisifət, üzüçilli ada mın atasının-Xürrəm Çaparlının da vaxtilə eyzən bu Firuz Mustafa 144 cür “xeyirxah” əməl sahibi olduğunu yaxşı xatırlayırdılar. Bir zamanlar rayonun han sısa məsul idarəsində məmur kimi çalı- şan ata, Xürrəm Çaparlı da eyzən bu qaydada, vəzifəyə yeni tə- yin olunan h ər adamı “sadə xalq kütləsi arasında” təbliğ etmək- d ən yorulmazdı; vəzifədən qovulanı söyüb yamanlamaq, təzə t əyinatla işə başlayanı isə tərifləyib göyə qaldırmaq vərdişi ata- dan oğula, oğuldan da nəvəyə keşmişdi; məsələ burasında idi ki, H əmzə Çaparlının oğlu Cəmşid Çaparlı da öz ata-babasının yolunu davam etdirirdi. Çapar lıların şüarı belı idi: vəzifədən ged ənin düşməni, vəzifəyə gələninsə dostu ol. Vəssalam-şüdta- mam. Sad əcə olaraq, atasının, yəni Xürrəm Çaparlının, bir vaxtlar rayon miqya sında icra etdiyi işi indı tanınmış oğul H əmzə Çaparlı az qala ölkə səviyyəsində təmsil edirdi. Son vaxtlar bu missiya nın bir qismini Həmzə Çaparlının əhlikef oğ- lu C əmşid Çaparlı həyata keçirməyə başlamışdı; Həmzə Çapar- lı öz atasından miras qalan təcrübəni indi həvəs və ustalıqla öz oğluna ötürmüşdü. Xürrəm, Həmzə və Cəmşid Çaparlılar əldə etdikl əri “yararlı təcrübəni” indi nəslin təzə-təzə boy atıb cü- c ərməkdə olan gənc nümayəndələrinə, nəvə-nəticələrə öyrət- m əkdə idilər. M ərkəzdəki bir çox rəhbər işçinin yanında daha çox yal- taq lıq və yarınmaqla xətir-hörmət qazanmış Həmzə Çaparlı, son ill ərdə bölgənin sözükeçən adamlarından birinə çevrilmiş- di; n əinki doğulduğu kəndin vəzifəli adamları, hətta, rayon rəh- b ərləri də ata-oğul Çaparlılardan ehtiyat edirdilər. Bütün iclas v ə tədbirlərdə ata-oğul fəxri kürsüdə yanaşı əyləşirdi. Onların kütl ə qarşısındakı hər çıxışı, adətən, həmyerliləri tərəfindən gu- rultulu al qışlarla qarşılanardı. Bələdiyyə sədrinin Çaparlılardan daxil ən xoşu gəlməsə də, zahirdə onlarla münasibətini qoruyub saxlama ğa çalışırdı. Nə etməli, hər halda zəmanə ilə ayaqlaş- maq, bir el m əsəlində deyildiyi kimi, yorğana bürünüb el ilə sü- rünm ək lazım idi. Axı Çaparlılardan uzun əli hər yerə çatırdı. R əhman televizora baxa-baxa düşünürdü: “Görəsən, bu iki yerli ziya lının, Cavad Əmirxanlıyla Həmzə Çaparlının, bir-biri- n ə münasibəti necədir?” Əlbəttə, bunu öyrənib bilmək maraqlı Yüklə 2,84 Kb. Dostları ilə paylaş:
|