37
şənlənən tələbələr mənə yadplanetlilər kimi qəribə gəldi. Tələbə
olmaq həvəsim birə min artdı bu anlarda, – “Mütləq instituta
daxil olub bu tələbələrin arasına qatılmalıyam”. Südlü kakaoya
vuruldum. Nə Akif müəllim, nə də Ənniyaz müəllim mənə
tələbəliyi bu qədər sevdirməyi bacarmamışdı, südlü kakao isə
tələbə olmağı şərt kimi boynuma qoydu.
...İmtahana sayılı günlər qaldığından Səmərqənd mənə
mane olmamaq üçün ancaq gecələr yatmağa gəlirdi. Yataqxa‐
nada otaqların çoxu boşaldığından (tələbələr yay tətilindəy‐
dilər) qalmağa yer istədiyin qədəriydi. Oxuya bilmirdim. Fik‐
rim, hələ kənddəykən televiziya ilə gördüyüm şəhər mənzə‐
rələrində qalmışdı. Televizordan tanıdığım yerlərin hamısını
tələsik gəzmək istəyirdim. Həm də – “Yeməknən doymayan,
yalamaqnan doyası deyildi”, – nə bilirdimsə “qabımda” oydu.
Prokata götürülmüş “Krım” televizorunun mis məftildən olan
“antena”sı yerə düşdü, fikrim yayındı. Televizorun “antena‐
sını” taxdım. Kanalları dəyişən tutacaq da avtomobillərin mis
yanacaq borusundan düzəldilmişdi – əzilmiş ucu adamın əlini
deşirdi. Kanalları dəyişirdim. Birdən öz‐özümə: “Aman Alla‐
hım, necə unutmuşam! Axı bu gün “Abituriyentlərə kömək”
verilişi var!
...“Aparıcı, biologiya elmləri namizədi ...Ömərova. Mövzu
– “İlişikli irsiyyət hadisəsi”. Aman tanrım, tam istədiyim dərs!”.
Mövzunun yarısını ötürmüşdüm. Bütün hiss orqanlarımla dər‐
sə hakim kəsildim. Aparıcı elə nurani qadındır ki, tanıdıq‐
larımdan kiməsə oxşadırdım. “İlişikli irsiyyət hadisəsi” ümumi
biologiya fənnində əzbərlədiyim, lakin, tam dərinliyinə vara
bilmədiyim yeganə mövzuydu. Yəqin, elə çətin mövzu olduğu
üçün imtahanqabağı televiziya mövzusu olaraq seçmişdilər.
Ənniyaz müəllim bu dərsi mənə bəlkə də əlli dəfə oxutmuşdu,
mənimsə, mövzunu əzbərləməkdən başqa yolum qalmamışdı.
Amma biri mövzu ilə əlaqədar kitabdankənar sual versəydi,
38
cavab verə bilməyəcəyimdən əminiydim. Öz aramızdı, deyəsən
Ənniyaz müəllimin özü də bu mövzunu düz‐əməlli bilmirdi...
Lənətə gəlmiş Səmərqənd gəlməyə vaxt tapdı... Qapını
yumuruğuyla elə vurdu ki, divar titrədi, “antenna” yenə yerə
düşdü. Qapını cəld açıb başımı televizorun arxasına soxdum.
Antennanı nizamlayanədək aparıcı, – “...gələn görüşlərədək,
imtahanlarda uğurlar arzulayırıq” – deyib verilişi bitirdi. Dilxor
oldum. Səmərqənd yarı bədəni içəridə, dəhlizdə kiməsə
səsləndi, – “Не стесняйся, свой”
25
... Onun arxasınca 19‐20 yaşlı
gözəl bir qız içəri girdi. Azacıq şişmanlığı vardı, amma çox
suyuşirin qızıydı. Rus idi. Əl uzadıb salam verdi:
– Lena.
– Fərhad – mən də özümü təqdim etdim.
– Mojna Fedya? – soruşdu.
– Fedya net, Fərhad – dedim. Səmərqənd güldü:
– A çuşka, Fedya elə Fərhad deməkdir da...
Səmərqənd qızı mənim yanımda qoyub, dəhlizin başındakı
ayaqyoluna qaçdı, – görünür yenə “qaynadırdı”. Qız mənə nəsə
deyirdi. Lakin, mən rusca “da”, “net”dən başqa heç nə bilmir‐
dim. Səmərqənd qayıtdı. Köynəyini və şalvarını soyundu,
ancaq alt tumandaydı. Utandığımdan yerə girdim, sanki so‐
yunan mən idim. Səmərqəndə göz‐qaş elədim, – “Abırsızlıq
eləmə, qızdan utanmırsan?”
Səmərqənd:
– Sən qız yanında heç soyunmamısan? Sən “devstven‐
nik”sən?
– O nə deməkdir? – soruşdum.
– Heç qızla yatmamısan? – deyəsən forslanırdı, ya da məni
qəsdən cırnadırdı.
– Yox... – lap utandım.
25
“Çəkinmə, özümüzünküdür!” (rus)
39
Lena “devstvennik” sözündən söhbətin nədən getdiyini
anlamışdı. Səmərqənddən soruşdu:
– Саша, oн еще девственник, я правильно понялa
26
?!
Çox mehriban qız idi. Səmərqəndin “çuşka” sözünə hirs‐
lənəndə, Lena mənə başa saldı ki, “çuşka” rusca “чужак”,
“чужой” – yəni “yad adam” mənasını verir. Mən də şəhər
mühitinə düşmüş yad adam idim. Ağzından çıxan hər sözü
əl‐qolla mənə başa salmaqdan ərinmirdi.
İllər ötdükdən sonra rus dilini öyrəndim və onda qandım ki,
Lena ilə onun “Saşa”sı məni necə məsxərəyə qoyub gülürmüşlər.
Lena eyni sualı Səmərqəndə bir də verdi, – “Fedya bakirədir?”
Səmərqənd Lenaya:
– Deyəsən elədir... – dedi, sonra mənə, – “Necə olub ki, sən
indiyədək qızla olmamısan, sən lap bədbəxtsənmiş ki...”
Mən:
– Dümbələk, kənddə “yatmağa” qız var? Elə bil özü kənd‐
də gündə bir qızla yatırmış, zalım oğlu... – Lenanın dilimizi
bilməməsindən ürəklənmişdim.
Uzun çək‐çevirdən sonra razılaşdılar ki, mən “devstven‐
nik”əm və məndən əl çəkdilər. Lena hər şeyin yerini əzbərdən
bilirdi, demək əvvəllər də burda olubmuş. İndi başa düşürdüm
Səmərqəndin niyə kəsirə qaldığını. Lena televizorun altındakı
siyirmədən kartof, soğan, sabılcanı çıxarıb yemək bişirməyə
girişdi. Üst‐başını batırmamaq üçün məndən əynimdəki qo‐
luqısa futbol köynəyimi ona verməyimi istədi. İlk dəfə idi ta‐
nımadığım qızın yanında soyunmaq zorundaydım. Altda may‐
kam da yox idi, gözüm divardakı güzgüyə sataşdı, qıpqırmızı
qızarmışdım. Lena bu halıma baxıb mənə xeyli güldü. Qızın hə‐
yasızlığından bir az ürəkləndim, maykamı tapıb əynimə gey‐
dim. Qız heç utanıb çəkinmədən köynəyini soyundu, hətta be‐
26
Saşa, o hələ bakirədir, mən düz başa düşdüm? (rus.)
Dostları ilə paylaş: |