KİV-in siyasi proseslərə təsiri
KİV dövlət orqanlarının fəaliyyətini işıqlandırmaqla, dövlət orqanlarının
fəaliyyətini obyektiv informasiya ilə təmin etməklə, gizli iqtisadiyyat, korrupsiya və
vəzifə cinayətkarlığı ilə mübarizə aparmaqla, informasiya sferasında ictimai, milli
və dövlət marağına xidmət etməklə dövlət və cəmiyyət sistemində mühüm rol
oynayır. Müasir cəmiyyətdə demokratikləşmə və modernləşmə xeyli dərəcədə
dövlət hakimiyyətindən, media vasitələrindən, həmçinin, onların arasındakı
qarşılıqlı münasibətlərdən asılıdır.
Müasir KİV İKT-nin tətbiqi sayəsində dünya informasiya məkanına çox
asanlıqla daxil olur, dünya xəbərlərini əldə edərək cəmiyyətə çatdırır, oxucu
auditoriyasının tələbatını lazımi səviyyədə ödəyə bilir. Müasir dövrdə
mediatexnologiya dövlət və vətəndaş cəmiyyəti qurumları arasında təmasların
şəffaflığında, iqtisadiyyat, sosial, elm, təhsil və mədəniyyət sahələrinin və insanların
həyat tərzinin inkişafında universal katalizator rolu oynayır. Lakin bu da məlumdur
ki, cəmiyyətdə informasiyaya tələb təklifi, təklif isə tələbi tamamladıqda
mediatexnologiyalar səmərə verməyə başlayır. Başqa sözlə, informasiya-
kommunikasiya texnologiyalarının geniş miqyasda tətbiqini cəmiyyətin sosial
sifarişi şərtləndirir.
KİV-də dövlət informasiya siyasəti insan, dövlət və cəmiyyətin qarşılıqlı
hüquq və vəzifələrinin bərabərliyini, insan və bəşəriyyətə dövlət qayğısını irəli sürən
humanizm ideologiyasına əsaslanır. Bu siyasət şəxsiyyət, cəmiyyət və dövlətin
kütləvi informasiya təhlükəsizliyini təmin etmək məqsədi güdür.
Siyasi mədəniyyəti yüksək olan insan dövlətçiliyin, sabitliyin
möhkəmlənməsində əlindən gələni əsirgəmir, antihumanist ideya və metodların
qarşısını alır. KİV siyasi maarifçilik fəaliyyəti ilə ölkədə bütün maraqlı qüvvələrin
birliyini yaradır. İnsanı bütün ömrü boyu müşayiət edən mass-media onun siyasi və
sosial informasiyanı qavramasına ciddi təsir edir. Demokratik cəmiyyətlərdə KİV
vasitəsilə ictimai şüurda qanunun aliliyinə, insan hüquqlarına, peşəkar əməyə,
ictimai konsensusa hörmət hissləri formalaşır, vətənpərvərlik tərbiyyə olunur.
KİV-in daha bir qeyri-məxsusi funksiyası tənqid və nəzarətdir. Cəmiyyətin
demokratikləşməsi və qanunçuluğun təmini baxımından bu funksiya çox mühüm
əhəmiyyətə malikdir. Mətbuatın nəzarət funksiyası ictimai fikrin nüfuzuna əsaslanır.
O, əlbəttə ki, qanunları və insan hüquqlarını pozanlara qarşı inzibati və ya iqtisadi
sanksiyalar tətbiq edə bilmir. Lakin mətbuatın nəzarəti bir çox hallarda bu işi həyata
keçirməli olan məxsusi orqanlara nisbətən daha təsirli və ciddidir. Çünki KİV bu və
ya başqa hadisələrə və şəxslərə təkcə hüquqi qiymət deyil, həm də ictimai və mənəvi
qiymət verir.
KİV-in nəzarət funksiyası demokratik inkişaf yoluna qədəm qoymuş, dövlət
nəzarət təsisatlarının peşəkarlığın çatışmadığı, müxalifətin yarımleqal fəaliyyət
göstərdiyi ölkələrdə daha çox əhəmiyyət kəsb edir. Qeyri-dövlət, müxalifət KİV-nin
mövcud olduğu cəmiyyətlərdə daha çox kəskin tənqidlər olur. Qeyri-dövlət KİV-in
olmadığı cəmiyyətlərdə dövlət mediasının tənqidi minimal həddə olur. Belə
cəmiyyətlərdə məmurlar dövlət maraqları adı altında öz maraqlarını həyata
keçirirlər. Müstəqil, müxalifət KİV-in mövcud olmadığı yerlərdə dövlət mediası
bütöv cəmiyətin, xalqın maraqlarını tam ifadə edə bilmir. Eyni zamanda, dövlət və
qeyri-dövlət KİV-i tənqidi funksiyanı yerinə yetirərkən obyektivliyə və sosial
ədalətə söykənməlidir. Bir çox hallarda KİV-in tənqidi münasibəti sosial ədalətin
bərqərar olmasına xidmət edir. Tənqid və nəzarət funksiyaları yalnız KİV deyil,
müxalifət və xüsusi təsisatlar vasitəsilə həyata keçirilir. KİV-in tənqidi daha geniş
xarakter alır. Mass-media siyasi liderləri, hakimiyyətin müxtəlif qollarını, dövlət
siyasətini, islahatları, hətta özünü də tənqid edə bilər.
KİV vasitəsilə həyata keçirilən dövlət informasiya siyasətinin
funksiyalarından biri artikulyasiya və inteqrasiya funksiyasıdır. KİV-də müxtəlif
ictimai maraqlar açıq-aşkar öz əksini tapır. Dövlət informasiya siyasəti insana
nifrəti, milli, dini, irqi, ayrı-seçkiliyi, şovinizmi təbliğ edən qüvvələrdən başqa,
hamıya öz rəylərini, ideyalarını, proqramlarını açıq ifadə etməyə imkan
yaratmalıdır.
İnformasiya hakimiyyəti xalq və dövlətlə qarşılıqlı təsirdə olan bir
fenomendir. İnformasiya hakimiyyətini təmsil edən KİV kütləvi şüura səmərəli təsir
göstərir. İnformasiya fəaliyyəti sayəsində KİV dövlətçiliyin əsaslarının və dövlət
informasiya siyasətini formalaşmasına təsir edən zəruri ünsürə çevrilir.
KİV bir tərəfdən cəmiyyətin siyasi sistemini möhkəmləndirə, inkişaf etdirə,
digər tərəfdən onu deformasiyaya uğrada, cəmiyyətə mənfi təsir edə bilər.
Demokratik cəmiyyətlərdə KİV hakimiyyət və xalq arasında münasibətlərin
ahəngdarlığının əsas vasitəsinə çevrilmişdir. KİV müxtəlif təsisatları təmsil
etdiyindən, bəzən onun dövlət və cəmiyyət maraqlarını ifadə etməməsi hallarına da
geniş rast gəlinir.
Dövlət və cəmiyyət milli KİV-ə dövlət yardımı göstərir, dövlət və özəl KİV-
in inkişafında bərabər imkanlar, ölkənin informasiya mənbələrinə və ehtiyatlarına
bərabər daxil olmaq şansı, cəmiyyətin sosial, iqtisadi, siyasi, mədəni inkişafını təmin
etmək üçün ictimai həyatda informasiya prosesinin və KİV-in fəaliyyəti üçün
optimal şərait yaradır.
Dövlət uğurlu informasiya siyasəti yürüdərkən aşağıdakı baza prinsiplərinə
əsaslanır:
1. Siyasətin aşkarlığı prinsipi. Bu zaman informasiya siyasətinin əsas
istiqamətləri cəmiyyətdə və dövlətdə KİV nümayəndələrinin iştirakı ilə açıq
müzakirə olunur, ölkə vətəndaşlarının ictimai rəyi nəzərə alınır.
2. Sistemlilik prinsipi - qəbul olunmuş qərarın həyata keçdiyi zaman onun
nəticələri bütövlüyü, məcmusu ilə götürülməlidir.
3. Maraqların bərabərliyi prinsipi-informasiya fəaliyyətində iştirak edən KİV-
in cəmiyyətdəki vəziyyətindən, mənsubiyyətindən asılı olmayaraq bərabər
səviyyədə maraqlarının nəzərə alınması siyasəti yürüdülməlidir.
4. Milli və dövlət maraqlarına üstünlük verilməsi prinsipi.
5. Sosial yönümlülük və vətəndaşların sosial maraqlarının təmin edilməsi
prinsipi.
6. Dövlət tərəfindən yardım edilməsi prinsipi.
7. Qanunun aliliyinin təmin edilməsi prinsipi.
Müasir dövrdə KİV dövlət və cəmiyyət sistemində rolunun artması ilə
multimedia və sosial medianın yaranması, sosial informasiya nəzəriyyələrinin
inkişafı baş verməkdədir. Hazırda "Demokratiyanın informasiya nəzəriyyəsi" adlı
elmlərarası istiqamət diqqəti cəlb etməkdədir. Bu nəzəriyyə informasiyanın dərk
olunması məqsədilə sosial-iqtisadi və digər formaların qarşılıqlı təsirinin faydasına
artırmaq üçün informasiya-kommunikasiya texnologiyalarının imkanlarını öyrənir.
"Tətbiqi planda demokratiyanın informasiya nəzəriyyəsinin məqsədi mövcud siyasi
sistemlər çərçivəsində demokratik təsisatların optimallaşdırılması və elektron
demokratiyanın inkişafıdır. Bunun üçün informatika, kibernetika, sinergetika,
sosiologiya və digər elmlərin ideya və metodoloji üsullarından istifadə edilir.
Demokratiyanın informasiya nəzəriyyəsi birgə rifah yaradılması konsepsiyası ilə
qovuşur". Göründüyü kimi, bu nəzəriyyə elmlərarası tədqiqat obyekti kimi
demokratiyanın və informasiya azadlığının bərqərar olmasına xidmət edir.
Dövlət və cəmiyyət sistemində, sosial inkişafın istiqamətində informasiya və
kütləvi informasiya vasitələrinin rolu əvəzsizdir. İnkişafına iqtisadi, siyasi, hüquqi,
təşkilati yaradıcılıq informasiya-texnoloji amillərin təsir etdiyi kütləvi informasiya
vasitələri dövlətin idarəetmə sistemində mühüm tərkib hissəsi kimi xarici və daxili
siyasətin formalaşmasında, həyata keçirilməsində, hökumətlə xalqın qarşılıqlı
əlaqələrində, cəmiyyətin demokratik idarə olunmasında xüsusi rol oynayır. KİV
cəmiyyətin inkişaf dinamikasına təsir etmək və onu dəyişdirmək gücünə
malikdir. KİV-in cəmiyyətdə və dövlətdə rolunu aşağıdakı kimi qruplaşdırılır:
1) KİV ictimai rəy formalaşdıran, ictimai-siyasi prosesləri istiqamətləndirən təsisat
kimi;
2) cəmiyətdə baş verən prosesləri dərk etdirən və qiymətləndirən amil kimi;
3) müstəqil KİV-in demokratik prinsiplərin reallaşmasını təmin edən əsas göstərici
kimi.
Kütləvi informasiya vasitələri və hökumət arasındakı əlaqə və münasibətlər
əsasən üç şəkildə üzə çıxır: Birincisi, KİV siyasi, iqtisadi, sosial və sahələri idarə
edən qüvvələrin - hökumətin təsiri altında işləyir. İkincisi isə, bütün bu sahələrə
nəzarəti həyata keçirir. Üçüncüsü, KİV müstəqil olaraq cəmiyyətin həyatında iştirak
edir. Bu zaman artıq KİV dördüncü hakimiyyət rolunda çıxış edir.
Son dövrlərdə bəzi tədqiqatçılar hakimiyyətin üç deyil, dörd, hətta beş
bölgüsündən bəhs edir. Rus tədqiqatçısı professor R.F.Abdeyev "İnformasiya
sivilizasiyası fəlsəfəsi" əsərində hakimiyyətin əsas demokratik bölgü prinsipinin
inkişafında informasiyanı ayrıca bir hakimiyyət kimi nəzərdən keçirir: "Yeni
sivilizasiyada dövlət mürəkkəb özüntəşkil sistemi kimi öz strukturunu daha artıq
təkmilləşdirir. İnformasiya sivilizasiyası dövrünə qədəm qoymuş ölkələrin təcrübəsi
göstərir ki, hüquqi-demokratik dövlət beş hakimiyyət üzərində qurulur".
R.F.Abdeyev göstərir ki, dövlət sosial-mədəni planda və iqtisadi cəhətdən yalnız beş
müstəqil hakimiyyətin - qanunverici, icraedici, məhkəmə, informasiya və intellekt
hakimiyyətlərinin qarşılıqlı təsiri zamanı inkişaf edə bilər. Sonuncu iki hakimiyyət
tipi bütün qalan hakimiyyətin hamısına nüfuz edir. Müəllif informasiya hakimiyyəti
dedikdə azad mətbuatı, aşkarlığı, məlumat banklarına daxil olmağın bolluğunu
nəzərdə tutur. İnformasiya hakimiyyəti fasiləsiz olaraq xəbərlər axınını həyata
keçirən peyk televiziyası vasitəsilə reallaşır.
Cəmiyyət və dövlət sistemində infomrasiya idarəetməsinin rolu getdikcə daha
da artır. İnformasiya hüquqi dövlət, demokratiya və vətəndaş cəmiyyətinin
inkişafına təkan verir. KİV ictimai həyata, insanların əhval-ruhiyyəsinə və ictimai
rəyə güclü təsir edə bilir. Demokratik təsisatlar geniş vətəndaş azadlığı, müstəqil,
azad KİV və güclü vətəndaş cəmiyyətinin bərqərar olduğu hüquqi dövlətlərdə daha
sürətlə formalaşa bilir.
Dövlət informasiya siyasətinin həyata keçirilməsində mühüm rol oynayan
müasir KİV informasiya cəmiyyətinə özünəməxsus şəkildə təsir edir. Öz növbəsində
informasiya cəmiyyətinin KİV-ə təsiri aşağıdakılarla müəyyənləşdirilir:
- İqtisadiyyatın əmtəə istehsalından xidmətə istiqamətlənməsi. Bu şəraitdə
jurnalistika qarşısında tələb bazarın informasiya və kommunikasiya sahələrinin
idarə edilməsidir.
- Cəmiyyətin texnoloji və sosial-siyasi strukturlarının əsasları kimi biliklərin
əhəmiyyətinin artması bilik yayımını təmin edən ictimai institutlara, yəni qlobal
informasiya-kommunikasiya şəbəkələrinə və bu sahədə çalışan mütəxəssislərə
ehtiyacı formalaşdırır. Belə olan təqdirdə jurnalistika bilik tədarükçüsü rolunu
yerinə
yetirir.
- Aparıcı “universitet”lərin (təhsil, elm) ictimai faktorun sistem qenerasiyası kimi
formalaşması. Bu şəraitdə jurnalistika qarşısında tələb jurnalistikanın, sosial təhsil
institutlarının məsuliyyət sferasına aktiv şəkildə əlavə edilməsidir. Jurnalistika
sahəsində birbaşa interaktivlik, gələcəkdə əhəmiyyətli dərəcədə intellektual
mülkiyyətin müdafiəsini təmin edəcək. Bu artıq müəyyən qədər baş verməkdədir.
Müasir dövrdə bütün ölkələr qarşısında duran əsas vəzifə , informasiya
cəmiyyətinə keçmək üçün zəruri olan səmərəli yolları müəyyənləşdirmək , onları
müərəkkəb sosial siyasi proseslərin yeni texnologiyaları ilə əlaqələndirmək , analiz
və korreksiya etməkdən ibarətdir . Bu sosial fövqəl və məsuliyyətli bir vəzifədir ,
hal – hazırki informasiya texnologiyaların inqilabı ilə ayaqlaşa bilməyən , özünün
sosial və siyasi çöhrəsini onunla uzlaşdırmağı bacarmayan cəmiyyət sonunda
mövcud texnologiyalardan səmərəsiz istifadə edən iqtisadi siyasi , texnoloji və
mədəni cəhətdən geridə qalmış ölkəyə, cəmiyyətə çevriləcək.
İnformasiya cəmiyyətində siyasi həyat radikal transformasiyalara məruz qalır
və siyasi birləşmə, siyasi fəaliyyət proseslərinin axarı dəyişmiş olur . Qeyd olunanlar
özünü aşağıdakılarda büruzə verir.
1.insanların davranışlarının və siyasi birliyinin sosial - sinfi və maddi
motivlərin qlobal maraqlarla özünü gerçəkləşdirmə vəzifələri ilə əvəz olunur . Əsas
diqqət mərkəzində sinif, qrup insanlar kateqoriyası deyil , şəxsiyyətin tələbatları
durur .
2.informasiya texnologiyalarının eninə yayılması ilə (güclü fərdi
kompüterlərin yaranması) əlaqədar kommunikasiya kodları yaranmış olur və bu da
öz bütün - mərhələrində siyasi birləşmədən tutmuş, siyasi proqramların həyata
keçirilməsinədək bilavsitə iştirak etməyə şərait yaradır.
3.vətəndaşların öz hökumətlərinin və siyasi liderlərinin fəaliyyətlərinə nəzarət
etmək imkanları xeyli dərɔcədə artır.
4.insanların şəxsi həyatlarının sirlərinin toxunulmazlığı problemi, özəl
həyatanın sirli qalmasına təminat verilməsi problemi kəskinləşir .
Qeyd olununlarla uyğun olaraq informasiya cəmiyyətdə siyasi birlik və siyasi
fəaliyyət instrumentləri də başqa cür olur .
Nə üçün informasiya cəmiyyətdə siyasəti formalaşdıran faktorların ümumi
çəkisində nəzərə çarpacaq dəyişikliklər baş verir ? Nə üçün industrial cəmiyyətdə
Siyasi liderlər
Siyasi partiyaların
formalaşması
KİV
Siyasətin həyata
keçirilməsi
Şəxsiyyətin fərdi
tələbatları
önəmli rol oynayan sinfi mənsubiyyət və partiyaların siyasi partiyaların siyasi
proqramların kimi mühüm siyasi birlik faktorları II plana keçirlər ? Nə üçün siyasi
liderlərin şəxsiyyəti əlahiddə əməhiyyət kəsb etməyə başlayır ?
Bütün bu söylədiklərimiz onunla izah olunur ki, informasiya cəmiyyətdə
nümayndəlik demokratiyasının atribut və imperativlərin çıxışdırıb aradan çıxaraq bir
başa demokratiya hökm sürməyə başlayır və o da ayrı - ayrı şəxslərin rəngrəng
maraqlarını ifadə edir.
M.Kastelsin fikrincə , belə rəngarənglitk yanlız simvollar səviyyədə birləşmiş
olur. Öz növbəsində hakimiyyət səviyyədə simvolların əsas ifadəçisi kimi siyasi
liderlərin şəxsiyyəti çıxış edir .
Qeyd etmək lazımdır ki, informasiya cəmiyyətdə dövlət orqanlarının qərarları,
sıravi vətəndaşlarının maraq və tələbatlarından tədric olunmuş olunduğundan,
vətəndaşlar siyasi partiyalara qarşı inamsızlıqlarını nümayiş etdirirlər. Siyasi
partiyalara inanmamalarına baxmayaraq , insanlar onu da dərk edirdilər ki , siyasət
bir gərçəklikdir və o , onların həyatlarının tənzimlənməsində ən mühüm rol oynayır.
Elə məhz buna görə də onlar daha az ziyalı seçməli olurlar , yəni siyasi liderlər
arasından seçkdikləri şəxsiyyətə səs verirlər.
M.Kastelsin də qeyd etdiyi kimi, belə bir şəraitdə şəxsiyyət o kəsə çevrilir ki ,
hamı ona müraciət edir, öz hərəkətini onunku ilə tutuşdurur.
Informasiya cəmiyyətdə müəyyən şəxsi keyfiyyət toplusundan ibarət olan,
siyasi streotipini formalaşır. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, müxtəlif
mədəniyyətlərdə bu keyfiyyətlər toplusu dəyişmiş olur. Beləliklə, informasiya
cəmiyyətdə sinfi siyasətdən simvolik siyasətə keçid nazərə çarpacaq dərəcədə hiss
olunur
Məsələn : ABŞ - da prezident seçkilərində qalib gəlmək üçün rəsmi surətdə öz
həyat yoldaşına sədaqəti qorunmalıdır. Bundan fərqli olaraq , Avropada namizədələr
kübarcasına bu mövzuya toxunmur , çünki orada belə bir məntiq mövcuddur ki ,
əgər kişi bir dəfə olsun arvadına xəyanət etməyibsə , deməli o çox qəribə insandır .
İnformasiya müasir dövrdə dövlət siyasətinin əlahiddə faktoru olmaqla Milli
təhlükəsizliyin də təminatçısı kimi çıxış edir ( i.Panarin ).
Özünün yeni inkişaf arasına qədəm qoymuş sivilizasiyada informasiya
bəşəriyyətin qlobal , sonsuz sərvətinə çevrilməyə başlamışdır. Beləliklə , bəşəriyyət
informasiya ehtiyatlarının intensiv mənimsəmə mərhələsinədaxil olmuşdur . Dünya
prosesində informasiya inqilabları , bəşəriyyət tarixindəki dəyişmələrin ən
fundamental və fövqəladəsidir . Yeni informasiya texnologiyaları səbəb olmuşlar .
Təkcə bir faktı qeyd etmək lazımdır ki , informasiya vasitələri ilə triolliyonlarla
dollarlar köçürülür .
Bu inqilab sayəsində , mikroelektronikada əmək məhsuldarlığı milyon dəfə
artmış və elmi biliklər hər 13-15 il ərzində 2 dəfə çoxalmışdır.
Dostları ilə paylaş: |