ŞÖVKƏt xanməMMƏdova
Yüklə 1,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
___________Milli Kitabxana_______________ 43
...Səhər tezdən xəstəxanaya gedib, meyiti gətirməli idilər. Şövkət xanım hələ də özünə gəlməmişdi. Könüllə Ceyhun hər şeyi başa düşdüklərindən daha çox analarının qulluğunda da- yanmışdılar. Onun əllərini ovuşdurur, dodağına suda islanmış pambıq sürtür, saçlarını sığallayır, hərdən yavaşca pıçılda- yırdılar: – Ana, anacan, aç gözlərini, sən də bizi qoyub getmə, aç gözlərini. 12-13 yaşlı bu körpələr artıq bilirdilər ki, bir daha atalarını görməyəcək, onun sinəsinə sığınmayacaqlar. Analarına da bir şey olsa, Allah eləməsin... 8-9 yaşlı Əbülfəzlə Ülkəri isə ovundurmaq mümkün deyildi.. – Ana, atamı istəyirəm, – deyə səhərə kimi ağlayan Əbülfəz səhərə yaxın yuxuya getmişdi. Şövkət xanımın isə ürəyi sözünə baxmırdı, tez-tez bayılırdı. Qonum-qonşuları tökülüşüb gəlmişdilər, eşidən-bilən onlara yığışmışdı. Qadınlar onun əyninə yapışmış qanlı paltarını soyundurmuş, dərisindəki qan ləkələrini təmizləmiş, əyninə qara rəngli paltar geyindirmiş, başına qara yaylıq bağlamışdılar. Şəhərdə aləm bir-birinə dəymişdi. Bakıda fövqəladə vəziy- yət elan olunmuşdu. Bütün avtobuslar, taksilər, şəxsi maşınlar saxlanılır, hər kəsin sənədi yoxlanırdı. Küçələrdə hərəkət məhdudlaşdırılmışdı, rəsmi idarələrdə çalışanların çoxuna buraxılış vərəqləri verilmişdi. Şəhərdə həyat demək olar ki, öz ahəngini, ritmini itirmişdi. Bakı müharibədən çıxmış döyüş meydanını xatırladırdı. Adamların üzü dərddən, yaşanan faciənin dəhşətindən bozarmışdı. Axşam güllələr açılan yerlərdə tez-tələsik yuyulub təmizlənmiş qan izlərinin əvəzinə qərənfillər od kimi közərirdi... Elektrik qatarları işləmir, ali və orta məktəblərdə dərslər
___________Milli Kitabxana_______________ 44 keçirilmirdi, zavod və fabriklərin qapısı bağlanmışdı, ümumiy- yətlə, sanki ətrafda həyat dayanmışdı. Azərbaycanın hər yerində matəm idi. Azadlıq toxumu səpilən gecənin şəhidlər göyərdən müstəqillik meyvəsinin dadını hiss edən Azərbaycan xalqı əslində o gecə öz cəsarəti, mübarizə əzmi, qəhrəmanlığı və həmrəyliyi ilə düşmənə meydan oxumuşdu. Ramizin məclisinə gələnlərin hərəsi bir söz danışırdı: – Şəhərdə daha çox ölən olub. – Hə, deyirlər Salyanski kazarmasının yanında ölənlərin sayı yüzü keçib. – Vəhşilər, canilər balkona çıxanlara, yoldan keçənlərə, hətta uşaqlara belə güllə atıblar. – Deyirlər hələ ölənlərin sayı dəqiqləşdirilməyib. – Tədqiqatlar aparılır. – Yadınızdadır, neçə gün əvvəl göydə vertolyotlar uçurdu. Sən demə, elə bu qaniçənləri Bakıya daşıyırmışlar. – Deyirlər əliyalın, dinc əhalini qıranlar saqqallılar imiş. Xüsusi hazırlıqlı dəstələr, hətta içındə ermənilər də varmış. – Azadlıq uğrunda mübarizə aparan xalqı qırıb, ölkəni viran edəndən sonra erməni quldurlarını gecə ikən aradan çıxarıblar. Səhər açılanda isə heç bir şey olmamış kimi yenə də adi qayda ilə Sovet əsgərlərini və tankları küçələrdə növbə çəkməyə çıxarıblar. – Bakının bütün küçələri tankla doludur. – Bakıda heç belə müsibət olmamışdı. – Tarix dərsində müəllimimiz bizə 1905, 1918-20-ci illərdə erməni-müsəlman qırğınlarından danışardı. Biz əvvəllər müha- ribəni, davanı televizorda, kinoda görərdik. Sovet qoşunlarının xalqımızın başına gətirdiyi bu qanlı faciə isə heç yatsaydıq yuxumuza belə girməzdi. Kim inanardı ki, 70 il bir bayraq ___________Milli Kitabxana_______________ 45 altında yaşadıqların sənin millətinə belə divan tuta bilər, sənin xalqını qan dənizində boğar, vallah, ağıla sığışmayan işdir bu... Söz-söhbət uzandıqca uzanır, fikirlər haçalanır, əsəblər gərilir, hisslər coşurdu. Bəlli olansa bu idi ki, Azərbaycan matəm içində idi. Elə kənd, elə qəsəbə yox idi ki, orada yas çadırları qurulmasın, şəhidlər üçün ehsan verilməsin. Qanlı Yanvar hadisəsindən sonra insanlar bir-biri ilə daha mehriban, daha qayğıkeş dolanırdılar, hamı bir-birininə köməyə tələsir, şəhid övladlar çiyinlərdə götürülür, şəhid ailələri ehtiramla yuxarı başa keçirilir, şəhid balalarına qayğı göstərilir, imkanlı- imkansız, yas mərasimi olan bütün ünvanlara yardım edilir, hamı təmənnasız bir-birinə əl uzadır, dayaq dururdu. Şəhər demək olar ki, hərbçilərin əlində idi. Respublikanın bütün strukturları iflic vəziyyətindəydi. Xalqı qanına qəltan eləyənlər indi də onun yaralarını duzla yuyurdular, əhalinin səsini hər vəchlə boğmaq istəyirdilər. Qanlı Yanvar qırğını xalqı qorxutmadı, əksinə onu daha da müdrikləşdirdi, mətnləşdirib birləşdirdi. Sovet tanklarına və əli silahlı hərbiçilərə məhəl qoymadan, ölümdən belə çəkinmədən şəhidlərimizə ehtiram əlaməti olaraq hər yerdə qara bayraqlar asmışdı xalq. Hər qara bayrağın başında qan rəngli qırmızı qərənfillər ağlayırdı. Yazıq qərənfillərin qismətinə o gecə matəm gülləri olmaq düşdü. Şəhidlərimizin dəfni günü bütün küçələr qırmızı qərənfillərlə bəzənmişdi. Hər yerdə şamlar yandırılmışdı.bütün yollar Azadlıq meydanına aparırdı. Bütün Azərbaycan şəhidləri ilə vidalaşmaq üçün şəhərin baş meydanına axışırdı. İmperiya qadağalarına, rus əsgərlərinin dəyənəklərinə təpki göstərən xalq nəhayət ki, şəhid övladlaırını şəhərin ən uca zirvəsində – Dağüstü parkda dəfn eləməyə müəssər oldu. Həmin gün Azadlıq meydanından bir durna qatarı pərvazlandı. Şəhidlər Yüklə 1,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|