Cədvəl 1.2.
№
Əsas göstəricilər
1996
2000
2005
2010
2012
1
Yol inkiĢafı olan stansiyala-
rın sayı
176
176
171
171
170
2
Yolun istismar uzunluğu, km
2117,1 2115,7 2122,0 2079,1 2068,1
3
Ġki və daha çox xətli yolun
uzunluğu,
814,7
(km)
803,1
804,7
801,8
802,3
4
BaĢyolların açılıĢ
uzunluğu, km
2956,8 2942,9 2950,6 2909,3 2898,9
5
Calaqsız yolun uzunluğu,
km
906,5
850,5
1016,1
987,3
1129,8
6
Teplovozların sayı
280
278
276
237
202
7
Elektrovozların sayı
273
234
211
177
131
8
Elektrik qatarlarının sayı
76
76
73
72
23
9
SərniĢin parkı vaqonları
875
775
727
719
669
10
Ümumi yük vaqon parkı; o
cümlədən
25429
25249
22251
18062
17885
a) platforma vaqonları
4188
4391
3620
2722
2672
b) örtülü vaqonlar
5589
5664
5533
4694
4694
c) yarımvaqonlar
5084
5081
4051
3256
3120
d)sistena (çən) vaqonu
4250
4101
3974
3551
3551
e) refrijerator
2201
2127
1828
1411
1364
f) digər vaqonlıar
4417
3885
3245
2528
2484
11
YoldəyiĢənlərin ümumu sayı
3887
4601
4302
4288
*
4140
12
Avtobloklama ilə təchiz
olunmuĢ sahələrin ümumi
uzunluğu, km
1509,8 1506,8 1506,8 1527,7 1527,7
13
Elek. mərkəzləĢməsinə qo-
Ģulan bölmə məntəqələrinin
sayı
173
174
174
146
146
14
Elektrik mərkəzləĢməsinə
qoĢulan yol
DəyiĢənlərin sayı
3591
3403
3253
3048
*
3040
15
Kontakt Ģəbəkəsinin
Ümumi uzunluğu, km
3214,1 3188,3 3220,8 3161,4 3146,4
16
Dartı yarımstansiyalarının
sayı
2255
2127
1841
1614
1629
1.5. Azərbaycan Demokratik Respublikası dövründə
dəmir yolunun inkişafı
Azərbaycan Demokratik Respublikası dövründə (28 may 1918-ci il –
27 aprel 1920-ci il) ölkəmizdə dəmiryol nəqliyyatının fasiləsiz və nizamlı
iĢləməsinin təmin olunması, xalq təsərrüfatının inkiĢafı və ölkənin
müdafiə qabiliyyətinin qorunmasında baĢlıca rol oynamıĢdır. XX əsrin
əvvəllərində Bakı Ģəhərində neft sənayesinin sürətli inkiĢafı ilə əlaqədar
olaraq neftin nəql olunması bir çox çətinliklər yaradırdı. Bu məqsədlə
istər çar Rusiyası, istərsə də ADR dövründə dəmir yolunun inkiĢafına və
maddi-texniki təchizatına xüsusi fikir verilmiĢdir.
Bu dövrdə Azərbaycan dəmir yolunun istismar uzunluğu 820 km idi
ki, onun tərkibində Bakı-Sabunçu-Suraxanı (uzunluğu 20 km, 1880-ci
ildə tikilmiĢ), Tiflis (Ağstafa)-Bakı (456 km, 1883-cu il), Dərbənt-
Biləcəri (231 km, 1901 il), Uluxanlı (Masis)-ġərur-Culfa (113 km, 1908
il) xətləri daxil idi. Azərbaycan höküməti böyük iqtisadi çətinlik
Ģəraitində iĢləyirdi. Azərbaycanın Yollar Nəqliyyatı Nazirliyinə Xudadat
bəy Məlikaslanov (1879-1935) rəhbərlik edirdi. X.B.Məlikaslanov
qardaĢı Teymur bəy Məlikaslanovla birlikdə 1904-cü ildə Sankt-
Peterburq Ģəhərində Dəmir Yol Mühəndisləri Ġnstitutunu bitirmiĢdir.
Demokratik Respublikanın yarandığı ağır iqtisadi siyasi Ģəraitdə o
qardaĢı T.B.Məlikaslanovla birlikdə dəmir yolunda bərpa iĢlərini təĢkil
etmiĢ, yük və sərniĢin daĢıma ahəngini nizama sala bilmiĢlər.
T.B.Məlikaslanov Dəmir Yolu idarəsinin rəisi vəzifəsində iĢləyirdi. X.B.
Məlikaslanov 1917-ci ildə Rusiya Müvəqqəti Hökümətinin Zaqafqaziya
dəmir yolu komissarlığı üzrə Nazirliyin komissarı və 1918-ci ilin əvvəl-
lərində Zaqafqaziya Federativ Respublikasında Yollatr Nəqliyyatı naziri
vəzifələrində iĢləməsi ADR-da dəmir yolunun hərtərəfli inkiĢafına öz
elmi-texniki töhfəsini vermiĢdir. Demokratik Respublika dövründə
Azərbaycan dəmir yolunun inkiĢafı aĢağıdakı üç xarakterik xüsusiyyətlə
səciyyələnir. Bu dövrdə ən nəhəng iĢlərdən biri Ələt-Culfa dəmir yolu
xəttinin çəkiliĢinin bərpa edilməsi idi. Bu yolun çəkiliĢinə hələ Rusiya
höküməti tərəfindən 1916-cı ilin iyulundan baĢlanmıĢdır. Ələt - Culfa
dəmir yolu həm də böyük iqtisadi və hərbi-strateji əhəmiyyət kəsb edirdi.
Bu yol Bakını Təbrizlə birləĢdirməli idi ki, Ġranın mədən filizlərinin
Rusiyanın iri sənaye mərkəzlərinə daĢınması təmin olunsun. Lakin Ru-
siyada baĢ verən Oktyabr inqilabı (1917-ci il) bu iĢi dayandırdı, dəmir
yolunun çəkiliĢini Azərbaycan əməkçiləri öz daxili maddi - texniki
bazası əsasında davam etdirdi və ADR dövründə bu iĢ daha böyük vüsət
aldı. 1918-ci ilin axırına kimi Ələt-Culfa dəmir yolu tikintisində torpaq
yatağının iĢlənməsi 75% yerinə yetirilmıĢ, süni qurğuların 60% isə tikil-
miĢ, yolun 165 km uzunluğunda Ələt-Bəhmənli sahəsində dəmiryolu
tikintisinin xeyli hissəsi baĢa çatdırılmıĢdır. Azərbaycan dəmir yolunun
imkanlarından musavat-türk qoĢunları da geniĢ istifadə edirdi. Qars-
Uluxanlı-Culfa dəmir yolu ilə türk qoĢunları Naxçıvanda yerləĢdiril-
miĢdir. Lakin Culfadan Bakıya Araz boyunca dəmir yolunun olmaması
türk qoĢunlarının Bakıya daxil olmasını 1918-ci ilin 15 sentyabrına kimi
gecikdirmiĢdir. Ələt-Culfa Dəmir yolunun böyük hərbi-strateji, iqtisadi
və mədəni əlaqələrin geniĢlənməsindəki rolunu nəzərə alaraq, 1918-ci iln
may ayının 8-də ADR məclisi yolun çəkiliĢi barədə qərar qəbul etdi. Bu
məqsədlə 250 milyon manat vəsait ayrılmıĢdır və gələcəkdə daha 500
milyon manat vəsait ayrilması nəzərdə tutulmuĢdur. Ermənistan hökü-
mətinin Bakıdakı nümayəndəsi bu yolun çəkiliĢi haqqında öz
hökümətinin etirazını bildirmiĢdir.
Türkiyə dövləti ilə ADR arasında qarĢılıqlı sıx əlaqələrin olduğunu
nəzərə alaraq, 1918-ci ilin iyulunda iki dövlət arasında müqavilə
bağlanır. Müqaviləyə görə Azərbaycan dəmir yolları sisteminə maddi-
texniki kömək göstərmək və ona himayə etmək 5 il müddətinə
Türkiyənin öhdəsinə keçir. Lakin bu uzun sürmür. Respublikamızda
Sovet hakimiyyətinin qurulması və ADR-ın süqutu ilə əlaqədar olaraq
Azərbaycan dəmir yolu yenidən Rusiya dəmir yolu Ģəbəkəsinə qoĢulur.
Sonralar isə 14 aprel 1921-ci ildən Zaqafqaziya Respublikalarının Dəmir
Yolu Birliyinə daxil olur. Bununla da Azərbaycan Dəmir Yolu 1991-ci
ilə kimi öz müstəqilliyini itirir. Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki,
dəmir yolu nəqliyyatı beynəlxalq dəmir yolu sisteminə bərabər hüquqlu
dövlətlər Ģəklində qoĢulmadan qapalı sahədə iĢləyə bilməz. ADR
dövründə dəmir yolu sistemindəki mövcud lokomotiv və vaqon parkının
texniki vəziyyəti və istismarı ölkədəki ictimai siyasi vəziyyətlə əlaqədar
olaraq aĢağı səviyyədə idi. Vaqon parkının ümumi sayı 1920-ci ilin
məlumatına görə 4000 yaxın olub, onun da 40% müharibə Ģəraitinə gorə
istismara tam yararsız olmuĢdur. Dəmir yolu Ģəbəkəsində əsasən ikioxlu
yük (sisterna, örtülü), poçt-baqaj və yerli-Ģəhərətrafı sərniĢin vaqon-
larından istifadə olunurdu. Vaqonların yükgötürmə qabiliyyəti 12-16 ton,
tarası yük vaqonu üçün 6,8-7,8 ton, sərniĢin vaqonlarının tarası isə 18,5
ton idi. SərniĢin vaqonlarının uzunluğu 12 m, sərniĢin tutumu isə 30-40
yer idi. Ġkioxlu vaqonlarda təkərdən relsə düĢən ağırlıq 90-120 kN
hədlərində dəyiĢirdi. Vaqonların orta gündəlik gediĢi 45-50 km gündəlik
yükləmə isə 400 vaqondan ibarət idi ki, onlardan da 160 sisterna (çən)
vaqonlarının payına düĢürdü. Lokomotiv parkının ümumi sayı təqribən
150 ədəd idi ki, onlarında çoxunu 6-oxlu yük və universal paravozlar
təĢkil edirdi. Yük qatarlarının sahə sürəti 13-15 km/ saata çatırdı.
Azərbaycanda təkcə Bakı və Gəncədə vaqonların cari təmir iĢləri yerinə
yetirilirdı.
Bu dövrün ən böyük nailiyyətlərindən biri də Azərbaycan dəmiryolu
sahəsində elmi tədqiqat iĢlərinin aparılmasıdır. Bu sahədə Məlikaslanov
qardaĢlarının böyük xidmətləri olub. X.B. Məlikaslanov bütün təĢkilatı
və elmi-pedoqoji iĢi sahəsində dəmir yolunun üst quruluĢuna və hərəkət
vasitələrinə təsir edən qüvvələrə dair üç monoqrafiya çap etdirmiĢdir ki,
bu da o dövrdə geniĢ yayıla bilməmiĢdir. Bu əsərlərdən biri məhz ADR
dövründə Tiflisdə çap olunmuĢdur.
Dostları ilə paylaş: |