www.vivo-book.com
57
Nəhayət, o özünə gələndə qapının ağzında əyninə
sadə köynək geyinmiĢ bir oğlanla, özü də onun çox
yaxınında dayandığının fərqinə vardı.
– Gedək, cənab – o, bir az pərt səslə dilləndi.
Xanım Renal ömründə bu qədər möhkəm
həyəcanlanmamıĢdı, hələ heç vaxt olmamıĢdı ki, canını
bürüyən əzablı nigarançılıq və qorxu qəfildən belə xoĢ
möcüzəyə çevrilsin. Deməli, onun əzizlədiyi mehriban
balaları pinti, qəzəbli rahibin əlinə düĢməyəcəklər!
Xanım Renal qonaq otağına keçəndə geri dönüb
arxasınca qorxa-qorxa addımlayan Jülyenə baxdı. Belə
dəbdəbəli evin görüntüsü onu heyrətə gətirdiyindən
üzündəki ifadə onu xanım Renalın gözünə daha da sevimli
göstərirdi. O heç cürə gözlərinə inana bilmirdi, çünki
mürəbbini həmiĢə qara kostyumda təsəvvür edirdi.
– Yəni bu gerçəkdirmi, cənab? – o, qorxudan donub
qalaraq, güclə dilləndi. – Axı bu yanlıĢlıq da ola bilərdi, o
isə oğlana elə inanmıĢdı ki! – Siz doğrudan da latın dilini
bilirsiniz?
www.vivo-book.com
58
Bu sözlər Jülyenin qüruruna toxundu və son on beĢ
dəqiqədə yaĢadığı xoĢbəxtliyi əlindən aldı.
– Bəli, xanım, – o özünü mümkün qədər tox tutmağa
çalıĢaraq dedi. – Mən latın dilini cənab küredən heç də pis
bilmirəm, hətta o bəzən lütfkarlıq eləyib, bu dili onun
özündən də yaxĢı bildiyimi deyir.
Bu an Jülyenin üzü xanım Renala çox qəzəbli
göründü – oğlan ondan iki addım uzaqda dayanmıĢdı. O,
oğlana yaxınlaĢıb alçaq səslə dedi:
– Düzünü deyin, dərslərini bilmədiklərinə görə
uĢaqlarımı elə ilk günlərdən döyməyəcəksiniz ki?
Bu gözəl qadının mehriban, az qala yalvarıĢla dolu
səsi Jülyenə elə təsir elədi ki, onun latın dilini bilənlərə xas
olan rəsmi tərzdə danıĢmaq qərarı bir anda harasa yox oldu.
Xanım Renalın üzü ona lap yaxında, düz sifətinin
qarĢısındaydı və oğlan qadının yay donunun ətrini
ciyərlərinə çəkirdi. Bu qoxusa kasıb kəndli üçün elə qeyri-
adi bir Ģey idi ki, Jülyen saçlarının dibinə qədər qızarıb
güclə eĢidiləcək səslə dedi:
www.vivo-book.com
59
– Heç nədən qorxmayın, xanım, siz necə desəniz,
mən elə də eləyəcəm.
Ancaq indi, ancaq bu dəqiqə xanım Renal uĢaqları
sarıdan yaĢadığı qorxusundan azad oldu və qadın heyrətlə bu
oğlanın çox gözəl olduğunun fərqinə vardı. Onun incə, az
qala qadınsayağı cizgiləri, ürkək görünüĢü özü də olduqca
utancaq olan bu qadına gülməli görünmürdü. Əksinə, adətən
kiĢi gözəlliyi üçün vacib sayılan sərt görünüĢ onu
qorxudurdu.
– Sizin neçə yaĢınız var, cənab? – qadın Jülyendən
soruĢdu.
– Bu yaxınlarda on doqquz olacaq.
– Mənim böyük oğlumun da on bir yaĢı var, – artıq
tamam sakitləĢmiĢ xanım Renal dedi. – O sizinlə lap
dostunuz kimi olar, onu hər Ģeydə dilə tuta bilərsiniz. Bir
dəfə necə oldusa, atası ona əl qaldırdı. Sonra uĢaq düz bir
həftə xəstə yatdı. Halbuki atası onu lap yüngülcə vurmuĢdu.
“Guya mən özüm necəyəm ki? Nə fərqi var? Atam
elə dünən məni döyüb. Bu varlılar nə xoĢbəxt adamlardı!”
Jülyen öz-özünə fikirləĢdi.
www.vivo-book.com
60
Xanım Renal indi gənc mürəbbinin qəlbindən
keçənləri oxumağa çalıĢırdı. Oğlanın üzünə qəfil çökmüĢ
kədəri də utancaqlıq kimi baĢa düĢdü. Buna görə də oğlanı
ürəkləndirməyə çalıĢdı.
– Adınız necədir, cənab? – o, elə xoĢ, elə mehriban
səslə bunu soruĢdu ki, Jülyen özünü unudaraq, qeyri-ixtiyari
onun cazibəsinə qapıldı.
– Mənim adım Jülyen Soreldir, xanım. Mən çox
qorxuram, çünki həyatım boyu ilk dəfədir ki, baĢqa evə ayaq
basıram. Sizin iltifatınıza ümid edirəm və xahiĢ edirəm ki,
hələ ki buraxacağım səhvləri mənə bağıĢlayasınız. Mən heç
vaxt məktəbə getməmiĢəm, ailəmin buna imkanı çatmırdı.
Qohumumuz, ġərəf Legionu ordeni kavaleri, qoca alay
loğmanını və bizim küreni, cənab ġelanı çıxmaq Ģərtilə heç
vaxt heç kiminlə danıĢmamıĢam. O sizə mənim barəmdə
bütün həqiqəti deyər. QardaĢlarım həmiĢə məni döyüblər,
onlara inanmayın, yəqin ki, mənim barəmdə ağızlarına
gələni danıĢacaqlar. Nəsə səhv eləsəm, məni bağıĢlayın,
bilin ki, ağlımda heç bir qara fikir olmayıb.
www.vivo-book.com
61
Jülyen bu uzun nitqi söyləyərkən yavaĢ-yavaĢ öz
utancaqlığına qalib gəlirdi – indi o, gözlərini çəkmədən
xanım Renala baxırdı. Həqiqi cazibə fitri istedad məsələsi
olanda, özü də bu istedad sahibinin öz istedadından xəbəri
olmayanda, adətən belə olur. Özünü qadın gözəlliyin mahir
bilicisi hesab eləyən Jülyen bu dəqiqə qarĢısındakı qadının
iyirmi yaĢına hələ çatmadığına and içməyə hazır idi. Birdən
onun ağlına qadının əlini öpmək kimi cəsarətli bir fikir
gəldi. Bu fikir oğlanı elə həmin an da qorxuya saldı, amma
sonra o öz-özünə dedi: “Əgər mənə xeyir gətirəcəksə, bu
gözəl qadının bir az əvvəl miĢarxanadan ayrılıb gəlmiĢ
cavan mürəbbiyə qarĢı yekəxanalığını azalda biləcək
hərəkəti eləməməyim mənim tərəfimdən əməlli-baĢlı
qorxaqlıq olar”.
Bəlkə də Jülyenin belə cəsarətə gəlməyinin səbəbi
həm də onun yarım ildir ki, cavan qızlardan öz ünvanına
eĢitdiyi “qəĢəng oğlan” ifadəsiydi. O öz-özüylə mübarizə
apardığı müddətdə xanım Renal ona ilk vaxtlarda özünü
uĢaqlarla necə aparmağını bir neçə kəlməylə izah etməyə
Dostları ilə paylaş: |