www.vivo-book.com
72
eləyə var-dövlətini iki-üç qat artırmıĢ adamın qarĢısında
necə əyilir, ona necə yarınır?! Mən mərc gələrəm ki, bu
adam hətta büdcənin bədbəxt, atılmıĢ uĢaqlar üçün nəzərdə
tutulan, doğrudan da müqəddəs və toxunulmaz olan pullarını
da cibinə doldurur. Ah, iblislər! Ġblislər! Axı elə mən özüm
də kimsəsizin biriyəm. Hamı mənə nifrət eləyir – atam,
qardaĢlarım, bütün ailəm”.
Müqəddəs Lüdovik bayramına az qalmıĢ, Jülyen dua
oxuya-oxuya Sədaqət Xiyabanının yanındakı Belveder
bağında gəziĢirdi. Birdən uzaqdan öz qardaĢlarını gördü.
Jülyen onlarla üz-üzə gəlməkdən canını qurtara bilmədi.
Onun gözəl qara kostyumu, ləyaqətli görünüĢü və
qardaĢlarına olan səmimi nifrəti bu kobud iĢçiləri elə
qəzəbləndirdi ki, onlar Jülyeni huĢunu itirənə qədər
döydükdən sonra onu al-qan içində qoyub getdilər.
Cənab Valno və bələdiyyə rəisinin köməkçisiylə
gəziĢən xanım Renal təsadüfən bu bağa girdi. O, Jülyeni
yerdə al-qan içində görəndə oğlanın öldüyünü düĢündü.
Qadın elə sarsıldı ki, cənab Valno onu hətta qısqandı da.
www.vivo-book.com
73
Amma bu qısqanclığın heç bir əsası yox idi. Jülyen
xanım Renalı olduqca gözəl qadın hesab edir və buna görə
də ona nifrət eləyirdi. O, mümkün qədər bu qadından uzaq
durmağa çalıĢırdı. Bu qadın onun yolunda dayanmıĢ yeganə
maneə idi və oğlanın ayağı hər an büdrəyə bilərdi.
Oğlan qadınla danıĢmaqdan qaçırdı, çalıĢırdı ki,
birinci görüĢdə xanım Renalın əlini öpməyi məsələsi tezliklə
yaddan çıxsın.
Xanım Renalın qulluqçusu Eliza isə artıq gənc
mürəbbiyə vurulmuĢdu. O, hisslərini tez-tez öz xanımıyla
bölüĢürdü. Elizanın sevgisi Jülyenə xidmətçi oğlanlardan
birinin nifrətini qazandırmıĢdı. Jülyen bir dəfə həmin
xidmətçinin Elizaya Ģikayətləndiyini eĢitmiĢdi:
– O əclaf mürəbbi burada peyda olandan bəri siz heç
mənimlə danıĢmaq belə istəmirsiniz.
Jülyen belə hörmətsizliyə layiq deyildi. Amma gözəl
oğlan bu hadisədən sonra öz görünüĢünün qayğısına ikiqat
qalmağa baĢladı.
Cənab Valnonun da nifrəti ikiqat artmıĢdı. Bir dəfə o,
hamının içində elan elədi ki, gənc abbatın bu qədər
www.vivo-book.com
74
bərbəzəkli olmağı o qədər də yaxĢı hal deyil. Qara, enli
yaxalıqlı sürtuk geyinən Jülyen rahibə oxĢayırdı – bircə
sutanası
14
çatmırdı.
Xanım Renal tədricən hiss elədi ki, Jülyen tez-tez
Elizayla danıĢır. Qadın baĢa düĢdü ki, bu ünsiyyətin səbəbi
Jülyenin paltarlarının az olmasıdır. Oğlanın o qədər az
paltarı vardı ki, o tez-tez geyimlərini yudurtmalı olurdu və
Elizaya tez-tez müraciət eləməyinin səbəbi də bu idi.
Xanım Renalın fərqinə belə varmadığı bu kasıblıq
onu elə təsirləndirdi ki, oğlana hədiyyə eləmək istədi. Amma
qadın buna qərar verə bilmədi. Bu, Jülyenin ona yaĢatdığı
birinci gərgin hiss idi. O günə qədər Jülyen və təmiz könül
rahatlığı onun üçün eyni Ģey idi. Jülyenin kasıblığından əzab
çəkən xanım Renal bir dəfə ərinə dedi ki, Jülyenə paltar
hədiyyə eləsin.
– Bu nə axmaq sözdür! – Əri dedi. – Bizim razı
qaldığımız, bizə yaxĢı xidmət eləyən adama hədiyyə vermək
nəyə lazımdır? Bax, görsəydik ki, o tənbəllik eləyir, öz
14
Sutana – keşiş cübbəsi
www.vivo-book.com
75
iĢlərinə soyuq yanaĢır, onda oğlanı həvəsə gətirmək üçün
nəsə eləmək olardı.
Məsələyə belə münasibət xanım Renala çox alçaldıcı
gəldi. Jülyen olmasaydı, o heç vaxt bu məsələnin fərqinə
varmayacaqdı.
Amma indi hər dəfə onun gözləri gənc abbatın
qüsursuz Ģəkildə təmiz və səliqəli, amma sadə paltarına
sataĢanda öz-özünə deyirdi:
“Yazıq oğlan, görəsən, o, bunu necə eləyir?”
Tədricən Jülyenin bütün ehtiyacları onda ancaq rəhm
hissi oyadır və ona əzab-filan vermirdi.
Xanım Renal elə əyalət qadınlarından idi ki, ilk
baxıĢdan adamın gözünə axmaq görünə bilərdi. Onun heç
bir həyat təcrübəsi yox idi, özünün də söhbətdə ağıl nümayiĢ
etdirmək həvəsi olmurdu.
Belə incə və qürurlu qəlbə sahib olan bu qadın bütün
canlılar kimi xoĢbəxtliyə can atanda çox vaxt ətrafındakı
kobud adamların ona elədiklərindən xəbər tutmurdu.
Onun nəsə bir təhsili olsaydı, bu qadın Ģəksiz ki,
bacarığı və iti ağlıyla hamını heyran qoyardı. Amma o
www.vivo-book.com
76
zəngin bir varis kimi bütün varlıqlarıyla “Ġsanın Müqəddəs
Ürəyi”nin qızğın tərəfdarı olan yezuitlərin düĢmənləri
sayılan fransızlara nifrət eləyən rahibələrdən tərbiyə almıĢdı.
Kilsədə öyrəndiklərini tezliklə yaddan çıxartmaq
üçün xanım Renal kifayət qədər ağıllıydı. Amma o Ģeylərin
əvəzində qadın heç nə qazanmadı və cəhalət içində yaĢadı.
Varlı varis olduğuna görə hələ gənc yaĢlarından hamı
ona yaltaqlanırdı, üstəlik özünün ləyaqət ölçüləri onu özünə
qapanmağa məcbur elədi. O, ilk baxıĢdan adama güzəĢtə
getməyi bacaran, öz sözünü yeritməyə çalıĢmaqdan uzaq biri
kimi görünürdü, buna görə də Veryerdəki kiĢilər həmiĢə öz
arvadlarına onu nümunə göstərməkdən yorulmazdılar. Bu
isə cənab Renalı əməlli-baĢlı qürurlandırırdı. Əslinə
qalandasa, ilk baxıĢdan adama sadə, təvazökar görünən
qadının bu cəhəti yekəxanalıqdan baĢqa bir Ģey deyildi.
Qürur mücəssiməsi olan hər hansı Ģahzadə belə öz əyan-
əĢrəflərinin iĢlərinə, xanım Renalın ərinin əməllərinə,
sözlərinə göstərdiyi maraqdan daha çox diqqət yetirərdi.
Jülyen gələnə qədər onun diqqət yetirdiyi tək
varlıqlar – uĢaqlarıydı. Qadının olan-qalan bir damcı
Dostları ilə paylaş: |