www.vivo-book.com
77
həssaslığı da onların xırım-xırda qayğılarına, kədərlərinə,
balaca sevinclərinə xərclənib gedirdi. Bütün ömrü boyu
xanım Renal təkcə tanrını odlu məhəbbətlə sevmiĢdi – bu da
ki Bezansondakı “Ġsanın qəlbi” monastırında olmuĢdu.
Düzdü, o heç kimə bunu deməmiĢdi, amma
uĢaqlardan birinin soyuqlaması, ya da qızdırmaq kifayət idi
ki, qadın özünü uĢaq sanki ölübmüĢ kimi aparsın.
Evliliyinin ilk illərində, hələ səmimiliyinin qızğın
çağlarında hisslərini əriylə bölüĢməyə can atanda cavabında
ya kobud gülüĢ, ya da ərinin çiyinlərini çəkərək, qadın
tərsliyi barədə dediyi nəsə çeynənmiĢ bir ifadə eĢidərdi.
Xüsusilə söhbət uĢaqların səhhətindən gedəndə ərinin belə
zarafatları xanım Renalın ürəyini qovururdu. Gəncliyinin
keçdiyi yezuit monastırında gördüyü yaltaqcasına diqqət və
canıyananlığın əvəzində qazandığı bu idi. Onu kədər tərbiyə
eləmiĢdi. Qüruru ona imkan vermirdi ki, öz kədərini,
məyusluğunu ən yaxĢı rəfiqəsi xanım Dervillə bölüĢsün. O
əmin idi ki, bütün kiĢilər onun əri cənab Valno və bələdiyyə
sədrinin köməkçisi cənab ġarko de Mojiron kimidi.
Rütbələrə, niĢanlara, pullara aidiyyəti olmayan hər Ģeyə
www.vivo-book.com
78
qarĢı kor-koranə nifrət, kobudluq və ən küt laqeydlik – ona
elə gəlirdi ki, bunlar çəkmə geyinib, Ģlyapa taxan bütün kiĢi
cinsinə aid olan xüsusiyyətlərdir.
Amma aradan bu qədər illər keçəndən sonra belə
xanım Renal ətrafındakı bu gönüqalınlara öyrəĢə bilmirdi.
Gənc kəndli balası Jülyeni, bu alicənab və qürurlu
qəlbə malik olan oğlanı görəndə indi onun təzə-tər bir sevinc
yaĢamağının səbəbi də bu idi. Xanım Renal oğlanın ən sadə
Ģeylərdən xəbərsiz olmağını ona tezliklə bağıĢladı. Tezliklə
onun bu sadəlövh xüsusiyyətləri qadının xoĢuna gəlməyə,
gözünə Ģirin görünməyə baĢladı. Qadın görürdü ki, oğlan
hətta ən sadə Ģeylərdən, məsələn, yolu keçəndə bir kəndli
arabasının altına düĢən yazıq itdən danıĢanda belə ona
məmnuniyyətlə qulaq asmaq olur. Qadın fikirləĢirdi ki, o iti
əri görsə, ancaq gülməklə kifayətlənərdi – amma o, Jülyenin
bu hadisədən danıĢanda qara, incə qaĢlarını necə əzabla
əydiyini görürdü.
YavaĢ-yavaĢ hiss eləyirdi ki, geniĢ qəlblilik,
insanpərvərlik – hamısı bu gənc abbatda cəmləĢib. Bu gözəl
www.vivo-book.com
79
insani cəhətlərin alicənab ürəklərdə yaratdığı heyranlıq
hissini də qadın indi ancaq bu oğlana qarĢı duyurdu.
Əgər onlar Parisdə yaĢasaydılar, Jülyenlə xanım
Renalın münasibətləri belə ləng inkiĢaf eləməzdi. Çünki
Parisdə sevgi – romanların övladıdı. Gənc mürəbbi və
çəkingən xanım üç-dörd roman oxuyub, Jimnaz teatrında bir
neçə mahnıya qulaq asandan sonra tezcənə hisslərini
aydınlaĢdırardılar. Romanlar onlara kimləri nümunə
götürməyi, rollarının nədən ibarət olduğunu, kimə oxĢamaq
lazım gəldiyini öyrədərdi. Beləliklə də, tez, ya gec bəlkə də
heç bir sevinc yaĢamadan, hətta bəlkə heç istəmədən,
qarĢısında bu nümunələri görən Jülyen Ģöhrətpərəstlikdən
olsa belə, o nümunəyə uyardı.
Aveyronda, ya da Pireneydəki hansısa balaca
Ģəhərcikdə ən xırda təsadüf belə hadisələri sürətləndirərdi –
o sərt iqlimin xüsusiyyəti budu. Amma bizim bu tutqun
səma altındakı kasıb gənci Ģöhrətpərəstliyə aparan onun ali
xislətinin pul tələb eləyən Ģıltaqlıqlara meyil eləməyidir. O,
qarĢısında doğrudan da əxlaqlı, iĢi-gücü ancaq uĢaqlarının
qayğısını çəkmək olan, otuz yaĢlı qadın görür və bu qadın
www.vivo-book.com
80
romanlardan nümunə götürməyə heç də meyilli deyil. Hər
Ģey ləng inkiĢaf eləyir, əyalətdə hər Ģey aramla və daha təbii
baĢ verir.
Gənc mürəbbinin kasıblığını ürəyinə salan xanım
Renal kövrəldiyindən az qala ağlamaq həddinə çatırdı. Bir
dəfə necə oldusa, Jülyen onun ağladığını gördü.
– Ġlahi, xanım, sizin nəsə dərdiniz var?
– Yox, dostum – qadın cavab verdi. – UĢaqları
çağırın, bir az gəziĢək.
Xanım Renal onun qoluna girib, oğlana sığındı və bu
hərəkət Jülyenə çox qəribə göründü. Ġlk dəfəydi ki, qadın
ona “dostum” deyə müraciət eləyirdi.
Gəzinti baĢa çatanda Jülyen qadının bayaqdan tez-tez
qızardığının fərqinə vardı. Xanım Renal addımlarını
yavaĢıtdı.
– Siz yəqin bilirsiniz ki, – o, oğlanın üzünə
baxmadan dilləndi – mən Bezansonda yaĢayan varlı xalamın
yeganə varisiyəm. O, tez-tez mənə hədiyyələr göndərir.
Oğlanlarım isə sizin sayənizdə elə yaxĢı oxuyurlar ki...Odur
ki, sizdən xahiĢ edirəm, təĢəkkür əlaməti olaraq məndən
www.vivo-book.com
81
balaca bir hədiyyə qəbul edəsiniz. Elə-belə, boĢ Ģeydi...
özünüzə paltar almağınız üçün bir neçə luidor. Amma...
Qadın daha çox qızararaq susdu.
– Amma nə, xanım? – Jülyen soruĢdu.
– Amma bunu, – qadın baĢını aĢağı salıb pıçıldadı, –
bunu ərim bilməsə yaxĢıdı.
– Mən balaca adamam, xanım, amma mən xidmətçi
deyiləm, – gözləri qəzəbdən parlayan Jülyen qəddini
dikəltdi. – Əlbəttə ki, siz bu barədə düĢünməyi heç özünüzə
sığıĢdırmamısınız da. Əgər mən cənab Renaldan pul barədə
nəsə gizlətsəm, özümü hər hansı bir xidmətçidən də aĢağı
hiss eləyərdim.
Xanım Renal məhv olduğunu hiss elədi.
– Cənab Mer, – Jülyen davam elədi, – mən bura
gələndən bəri beĢ ay hər dəfə otuz altı frank ödəyib. Mən öz
haqq-hesab kitabımı elə bu dəqiqə də cənab Renala, nəinki
cənab Renala, hamıya, lap məndən zəhləsi gedən cənab
Valnoya da göstərə bilərəm.
Bu ədəb dərsindən sonra xanım Renal həyəcanla,
bənizi ağarmıĢ halda onun yanınca addımladı və gəzintinin
Dostları ilə paylaş: |