www.vivo-book.com
428
da, bunlar mənəviyyatın yeganə tərbiyəçiləriydilər – onlar
olmasa oğlan neynərdi? Nə vaxtsa hansısa qəzet rahibi əvəz
edə bilərmi?
Jülyen təzə vəzifəyə təyin olunan gündən bəri rektor
açıq-aĢkar Ģəkildə, yanlarında kimsə olmadan oğlanla
görüĢmək istəmirdi. Bu həm özünə, həm də oğlana xeyirli
olacaq bir addım olsa da, daha çox sınaq idi. Qatı yansençi
abbat Pirar sərt bir qaydanın tərəfdarıydı: əgər bir insan
sənin gözündə hansısa keyfiyyətlərə sahibdisə, onun
qarĢısına qoyduğu bütün məqsədlərin yoluna manelər qoy.
Əgər o doğrudan da həmin keyfiyyətlərə sahibdisə, bu
manelərin hamısının öhdəsindən gələcək.
Ov mövsümü gəlmiĢdi. Fuke Jülyenin yaxınları adından
ona ceyran və maral göndərmiĢdi. Heyvanların cəmdəyini
mətbəxlə yeməkxana arasındakı dəhlizə qoymuĢdular.
Nahara gedən tələbələr heyvan cəsədlərini gördülər. Onlar
heyvanlara elə maraqla baxırdılar ki! Qabanın canı çıxmıĢ
olsa belə, gənc tələbələrin canına qorxu salırdı – onlar
ehtiyatla onun diĢlərinə toxunurdular. Bu cəmdəklərin
söhbəti düz bir həftə getdi.
www.vivo-book.com
429
Jülyenin ailəsini hörmət olunası təbəqəyə aid edən bu
hədiyyə ona bəslənən paxıllıq dolu nifrətə ağır zərbə endirdi.
Jülyen varlılara xas bir əzəmət qazanmıĢ oldu.
ġazel və baĢqa bərkgedən tələbələr onun qarĢısında
kəkələyir və az qala oğlanı qınayırdılar ki, niyə vaxtında
valideynlərinin var-dövlətindən onları xəbərdar etməyib və
tələbələri özlərindən asılı olmayaraq pula hörmətsizliyə sövq
edib.
Bu aralar rekrut seçimi gedirdi, amma Jülyen tələbə
olduğu üçün seçimə qatıla bilməzdi. Bu məsələ oğlanı
sarsıtdı.
– Budur, iyirmi il əvvəl məni qəhrəmanlıq yoluna
çıxara biləcək məqam keçib getdi! – o düĢünürdü.
Bir dəfə, bağı tək-tənha dolaĢarkən, o, barını düzəldən
bənnaların söhbətini eĢitdi.
– Bax, bizim növbəmiz gəldi. Təzə seçim elan elədilər.
– Həə, vaxt vardı belə seçimlər zamanı adam fəhlədən
zabitə çevrilirdi. Hətta elə olurdu ki, general da ola bilirdin.
www.vivo-book.com
430
– QardaĢ, keçdi o vaxtlar. Ġndi əsgərliyə ancaq ac-
yalavaclar gedir. Kimin ki cibində siçanlar oynamır, o öz
evində oturub qalır.
– Kasıb doğulan elə ömrü boyu da kasıb qalacaq.
– Bəs bu düz söhbətdi ki, o ölüb? – üçüncü bənna
söhbətə qarıĢdı.
– QardaĢ, bu söhbəti varlılar çıxarıb! Bəs necə, onların
canına qorxu salmıĢdı axı!
– Gör onun vaxtıyla indinin arasında necə fərq var?
Onun vaxtında hər Ģey baĢqa cürəydi. Öz marĢalları ona
xəyanət elədi. Dünyaya belə xainlər də gəlir axı!
Bu söhbət Jülyeni bir az sakitləĢdirdi. O, yoluna davam
elədi və köksünü ötürərək öz-özünə dedi:
“O, xalqın hörmətlə yad elədiyi yeganə monarxdı!”
Ġmtahan vaxtı gəlib çatdı. Jülyen əla cavab verirdi –
görürdü ki, hətta ġazel də öz savadını nümayiĢ etdirməyə
çalıĢır.
Bizə tanıĢ olan vikariy Friler tərəfindən təyin olunmuĢ
cənab imtahan götürənlər elə ilk gündən bütün fənlərdə əla
cavab verənlər siyahısında birinci, ən pis halda ikinci
www.vivo-book.com
431
adamın Jülyen Sorel olmasından əsəbiləĢdilər – oğlanın
abbat Pirarın sevimlisi olduğunu artıq onlara çatdırmıĢdılar.
Seminariyada tələbələr artıq mərcə girmiĢdilər ki, əla qiymət
alanlar arasında birinci yerə çıxacaq və bu münasibətlə
yepiskopun yanına nahara dəvət haqqı da ona qismət olacaq.
Axırıncı imtahanda hiyləgər imtahançılardan biri oğlanı
tələyə saldı – ona müqəddəs Ġeronim və onun Siserona
bəslədiyi rəğbət barədə sual verdi, sonra da Horatsiy,
Vergiliy və baĢqa bütpərəst Ģairlərin yaradıcılığını soruĢdu.
Jülyen tələbə yoldaĢlarından gizlicə bu Ģairlərin
yaradıcılığından bəzi Ģeirlər əzbərləmiĢdi. Öz uğurundan
ilhama gələn oğlan harda olduğunu unudub, müəllimin
sualına dolğun cavab verərək, Horatsiydən Ģeirlər oxumağa
baĢladı. Ġmtahan götürən müəllim düz iyirmi dəqiqə oğlanın
sözünü kəsmədən ona qulaq asdı sonrasa vaxtını belə
natəmiz Ģeyləri oxumağa xərclədiyinə və beynini belə
günahla dolu mətnlərlə doldurduğuna görə qınamağa
baĢladı.
Jülyen tələyə düĢdüyünü anlayaraq:
– Düz deyirsiniz, cənab, mən axmağam – dedi.
www.vivo-book.com
432
Ġmtahan götürən müəllimin bu hiyləgərliyi hətta
tələbələrdə ikrah doğurdu. Amma bu, Bezansondakı gizli
qardaĢlıqların banisi olan, Parisə yazdığı çuğullamalarıyla
hakimləri, prefekti, hətta süvari qərargahının rəisini qorxuya
salan hiyləgər abbat Frilerin öz əliylə Jülyenin adının
qarĢısına “198” rəqəmini yazmağa mane olmadı.
Abbat bu hərəkətiylə özünün qatı düĢməni, yansençi
abbat Pirara zərbə vurmaq imkanı tapdığına görə xoĢbəxt
idi. Düz on il idi ki, o, seminariya rektorunun bu vəzifədən
kənarlaĢdırılmağı üçün əlindən gələni eləyirdi. Abbat Pirarın
bircə davranıĢ qaydası – Jülyenə öyrətdiyi qanun – vardı: o
səmimi, düzgün adam idi, heç bir söz-söhbətə qoĢulmur və
öz öhdəliklərini cani-dildən yerinə yetirirdi.
Amma Tanrı ona çılğın xasiyyət bəxĢ eləmiĢdi – belə
insanlarsa incikliyi gec unudur, nifrətisə çox dərindən hiss
eləyirlər. Ona yönələn heç bir zərbə bu alovlu ürəkdə iz
buraxmadan keçib getmirdi. O az qala yüz dəfə istefa
verərdi – amma çılğın qəlbi onun təyin olunduğu bu yerdə
lazımlı adam olmağına əmin idi.
Dostları ilə paylaş: |