37
yeni maddələr var idi. Bunlar içərisində ABŞ gəmilərinin əl-
verişli şərtlərlə Çin sahilləri boyunca nəqliyyat hüququ, yəni
ka
botaj dənizçilik hüququ və müqaviləni on iki ildən sonra
dəyişdirmək imkanı haqqındakı maddələri göstərmək olar.
Eksterritoriallıq hüququ da, ingilis-Çin müqaviləsindəkindən
fərqli olaraq daha dürüst və geniş üstünlüklərə malik idi.
ABŞ və İngiltərədən sonra 1844-cü il oktyabrın 24-də
qeyri-
bərabərhüquqlu fransız-Çin müqaviləsi imzalandı.
Daha sonra yəni, 1851-ci ildə Rusiya ilə Çin arasında ye-
ni bir müqavilə Kulca müqaviləsi imzalandı. Bu müqaviləyə
görə Çin, Rusiya ticarəti üçün Qərbi Çində əlverişli şərait ya-
rat
mağı öhdəsinə götürürdü.
Beləliklə, Çinin ABŞ və Avropa dövlətlərinin təsiri altına
düşməsi mərhələ-mərhələ davam edirdi.
Çinin
yarımmüstəmləkəyə çevrilməyə başlanması
İngiltərənin Çinə qarşı birinci "tiryək" müharibəsi Çinin
yarımmüstəmləkə-yarımfeodal ölkəyə çevrilməsinin başlan-
ğıcını qoydu. Müharibə mövcud quruluşun və idarə üsulunun
çürüklüyünü, hökumətin acizliyini göstərdi, xarici malların
öl
kəyə geniş axını üçün qapıları açdı və Çinin daxili vəziyyə-
tini pisləşdirdi. Bununla əlaqədar alman missioneri (xristian
dini təbliğatçısı) Qutslaffın Çindıki vəziyyətə dair gətirdiyi
materiallar əsasında K.Marks belə qənaətə gəlmişdir ki, "Əl
əməyinə əsaslanan Çin sənayesi maşınla rəqabətə dözə bil-
mədi. Sarsılmaz Aralıq imperiyası ictimai böhran keçirməyə
başladı. Vergilər daha xəzinəyə gəlib çatmır, dövlət tam müf-
lis
ləşmək qarşısında qalmışdı, əhali kütləvi surətdə pauperlə-
şir, narazılığa başlayır, itaətkarlıqdan boyun qaçırır, impera-
to
run xəbərçiləri və qoçuları buddist monarxları, insanları dö-
yür və öldürürdü. Odur ki, ölkə tam fəlakət qarsısındadır və
hətta inqilab təhlükəsi var"
1
.
Avropa dövlətləri öz sənayelərini inkişaf etdirmək
məqsədilə Çinə qarşı apardıqları siyasətin mahiyyətini qapalı
1
K.Marks və F.Engels. Əsərləri, 7-ci cild, səh 233-234, Bakı, 1977.
38
saxlayır, hətta onu dövlət sirri kimi qoruyurdular. İngiltərə bu
rəqabətdə öndə gedirdi. Məhz bu səbəbdən birinci "tiryək"
mü
haribəsinin və qeyri-bərabərhüquqlu müqavilələrin Çin
üçün bir sıra fərqli nəticələri oldu. 1833-cü ildən 1852-ci ilə-
dək İngiltərənin Çinə idxalatı beş dəfə artdı. İdxalatda əsas
ye
ri toxuculuq malları tuturdu. Xarici toxuma malların idxa-
latı Çinin toxuculuq sənətini sarsıtdı. Lakin acınacaqlı hal o
idi ki, mü
haribədən sonra da ingilislərin ən çox gəlir gətirən
ticarəti, yəni tiryək alveri hələ də qalmaqda idi. 1840-cı ildən
1850-
ci ilədək Çinə gətirilən tiryəkin miqdarı azı 2,5 dəfə art-
mışdı. Gümüşün Çindən fasiləsiz aparılması davam edirdi və
gümü
şün qiyməti daha da bahalaşmaqda idi. Məmurlar xalqı
daha şiddətlə soyurdular. Yadellilərlə əlbir olub xalqı soyan
məmurların ən böyük amalı milyonları milyardlara çevirmək-
dən ibarət idi. Bu da əsaslı faktorlardan idi ki, xalqdan uzaq
düşmüş məmurlar xalqın qəzəbindən qorxurdular.
Çin məxəzlərinin verdiyi məlumata görə bir çox əyalət-
lərdə natural vergilər 2,5-4 dəfə artırılmışdı, əlavə tədiyyələr
isə əsas vergilərdən bir neçə dəfə çox idi. Bundan başqa mə-
murlar
şəxsən varlanmaq üçün özbaşına müxtəlif vergi növü
təyin edir və bunları "rəhm bilmədən və amansızlıqla" xalqa
cəza verə-verə yığırdılar.
Torpaqların mülkədarlar əlində təmərküzləşməsi daha
da
artmışdı və becərilən torpaqların 80%-ə qədəri mülkədar-
la
rın əlində idi. Kəndlilər var-yoxdan çıxırdı, onlardan çoxları
muzdur olur və ya acların, səfillərin sıralarına qoşulurdular.
Be
ləliklə, qeyri-bərabər müqavilələrin real nəticələri milyon-
lar
la adamların müqəddəratını sual altında qoyur və mənafe-
lərinə toxunurdu. Bunlar da ölkədə mövcud qanun-qaydalara
qarşı ümumxalq qəzəbinin artmasına yeni təkan verirdi.
Bu dövrdə gizli kəndli cəmiyyətinin müraciətnamələrin
birində deyilirdi: "Xalqın əzabları son həddə çatmışdır". Do-
ğurdan da cənub və cənub-şərq dənizkənarı əyalətlərdə xalqın
vəziyyəti xüsusilə ağır idi. Yeni kəndli müharibəsi məhz
burada gözlənilirdi ki, o da baş verdi...
39
İçğalçı ingilislərə və istismarçı mancurlara
qarşı silahlı mübarizə
Xatırladaq ki, hələ tiryək müharibəsi dövründə Quan-
dun
da ingilislər əleyhinə başlanmış silahlı xalq mübarizəsi
mü
haribədən sonra da davam edirdi. İngilislərə qarşı çıxışlar
Quandun əyalətində xüsusilə geniş şəkil almışdı, çünki məhz
bu əyalətin əhalisi işğalçıların silahlı təcavüzünə hələ xeyli
əvvəllər məruz qalmışdı, təcavüzün digər formaları isə hələ
də davam edirdi.
1842-
ci ilin noyabrında Kantonda əcnəbilər əleyhinə
mü
raciətnamələr buraxılırdı. Artıq 1842-ci ilin dekabr ayında
xarici faktoriyalar dağıdılırdı. Belə iğtişaşlar 1844, 1846,
1847 və 1849-cu illərdə də fasilələrlə baş vermişdi.
Əlbəttə, xalq çıxışları təkcə ingilislərə və ya digər əcnə-
bilərə qarşı çevrilməmişdi. Bu çıxışlar, həmçinin əcnəbilərin
təzyiqi qarşısında diz çöküb təslim olan mancur hakimiyyəti-
nə qarşı da çevrilmişdi. O zamankı intibahnamələrdən birində
deyilirdi: "Ali hakimiyyət nümayəndələri özlərini elə apaprır
ki, guya heç bir vaxt bu hadisə haqqında (əcnəbilər tərəfindən
çinlilərin öldürülməsini – müəllif) eşitməmişlər. Onlar əcnəbi
şeytanları pak bir allah sayırlar, Çin xalqını isə heyvan hesab
edirlər... Bütün xalq yığıncaqları qəzəb alovları içərisində əc-
nəbi şeytanlara qarşı nifrət hissilə birləşmişdir və başqa çıxış
yo
lu olmadığı üçün onlar məcbur olacaqlar ki, müəyyən bir gün
təyin etsinlər və həmin gün yığışıb zülmkarlara divan tutsunlar".
B
u dövrdə bütün bu mübarizənin təşkilatçısı xüsusi bir
cəmiyyət idi. Həmin cəmiyyət ingilisləri "itaətə gətirməyi" öz
qarşısında məqsəd qoyurdu (buna, "Şenpin" - "Sülh və səadət
cəmiyyəti" deyilirdi". Digər bir cəmiyyət üzvləri pinintuanlar
isə silahlı çıxışlar edirdilər.
Xalq kütlələrinin təzyiqi nəticəsində ingilis tacirlərinin
Kantona buraxılması 1849-ci ilə qədər təxirə salınmışdı.
1849-
cu ildə ingilislər onları şəhərə buraxmağı tələb etdikdə
isə, əcnəbilərə müqavimət göstərmək üçün Kantonda yenidən
Dostları ilə paylaş: |