18
ona öz planlarını gerçəkləşməyə imkan verməmişdi. Peyğəmbərin (sas)
dünyasını dəyişməsindən çox keçmədən yenidən əski düşüncə tərzi
bərqərar olmuş və 661-ci ildən sonra isə, demək olar ki, hadisələrə baxış
qədimlərdə olduğu məcrada cərəyan etmişdir. Mövcud vəziyyətə qarşı
etiraz olaraq yerlərdə fərqli düşünənlərin gizli birliyinin rüşeymləri
yaranmağa başlamışdı.
7. Dəbdəbəli və əyləncəli həyat tərzinə etiraz əlaməti olaraq onlar ən
minimal və yaşamağa cüzi imkan verən şeylərlə kifayətlənmiş, bəzən isə,
ailə qayğısı çəkməmək üçün evlilikdən də imtina etmişlər. Onu da qeyd
etmək lazımdır ki, sonuncu məsələ islamın təməl əsaslarına zidd olan bir
haldır. Tədricən islam alimləri arasında da təsəvvüf ideyaları yayılmağa
başlamışdır.
Təsəvvüfün formalaşması və təkamülü müddətində Həllac Mənsur,
Əbu Yəzid əl-Bistami, Əbül Qasım Cüneyd, Əbu Hamid əl-Qəzali,
Eynəlqüzat Miyanəçi, Mühiyyəddin Ərəbi kimi təmsilçiləri yetişmiş və
onların minlərlə ardıcılları yaranmışdı. Yeri gəlmişkən, qeyd etməliyik ki,
təsəvvüfdə müxtəliflik, fərqli baxışlar, qütbləşmələr mövcud olmuşdur.
Lakin bu fərqli baxış nöqtələri bir məsələdə birləşmişdir: kosmoloji
sistemin vəhdəti, hər şeyin bir Allah tərəfindən yaradılışı, insanın
naqislikdən kamala doğru yüksəlişi və bütün kainat təsəvvüfdə Haqqın
təcəlli və ayələridir. Taşlıcalı Yəhyanın “Gülşen-i Envar”ında deyildiyi
kimi:
Dahi yoğiken bu zemin-ü zaman,
Hazret-i Hak var idi ancak heman.
Görmez idi kimseler encüm yüzün,
Açmamış idi dahi alem gözün.
Türk təsəvvüfünə əsasən, ilahi qüdrəti idrak etmək mümkünsüzdür,
onu hər an, hər yerdə duymaq olar, lakin insan təfəkkürü o gücü, o
əzəməti, o gözəlliyi təfərrüatı ilə anlamaq qabiliyyətinə malik deyildir.
İnsanın o ilahi varlığı dərk edə bilməyəcəyi bəlli olsa da, insan daim Ona
doğru can atır, Onu az da olsa daha yaxından görüb bilməyə can atır.
Mütəsəvvüflərə görə, görünməz və görünən məqamları özündə
birləşdirən və inikas etdirən yalnız və yalnız ilahi mütləq varlıq – Allahın
substansiyasıdır, heç vəchlə onun mahiyyəti görünməz, Onun bəzi əlamət
və sifətləri isə nisbi varlıq kimi təzahür edir. Mütləq ilahi varlığın cəlal və
cəmal sifətləri insanın qəlbində ayna kimi əks edir. Bütün aləm onun
təcəllisidir. Sufilərin fikrincə, Allah bütün kainatı öz gözəllik və qüdrətini
19
bizə ifadə məqsədilə yaratmışdır.
8. Mistik təfəkkür tərzində simvolun xüsusi vəzifəsi vardır, və
çoxplanlı məzmuna malik olur; sufilər həmin rəmzlərlə poeziyaya, divan
şeirinin motivlərinə müraciət edirlər. Burada şairlər məhəbbət lirikasını,
işarə və eyhamlarından bol-bol bəhrələnərək sufi mövzuları ilə bağlı
obrazlar silsiləsini rəmz və simvollar vasitəsilə ifadə edirlər. Mütəsəvvüflər
çox sayda əsərlər yaratmışlar və təbii ki, bunların əksəriyyətində təsəvvüfi
rəmzlərdən geniş istifadə etmişlər.
Təsəvvüf ədəbiyyatında xüsusi yeri və xidməti olan Mövlanə
Cəlaləddin Ruminin yaradıcılığı bütöv şəkildə özündən əvvəl yaşayıb-
yaratmış sufi şair və nəzəriyyəçilərinin əsərlərindən qaynaqlanmışdır.
Zəngin qaynaqlardan və özündən əvvəlki əsərlərdən faydalanmaq onun
əsərlərinin orijinallığına mane ola bilməmişdir. Mövlana təsəvvüfdə önəmli
yer tutan təriqət-salik, mürşid-mürid, şeyx-dərviş, xaliq-bəndə, insan-kainat
kimi məqamları işıqlandırmış, onlara öz münasibətini ifadə etmişdir.
Mövlana yorulmadan onların hər birini təfərrüatı ilə öyrənmiş, müəyyən
mənada onların məntiqi təsiri altında qalmış və fəlsəfi-bədii irsində
onlardan bəhrələnmişdir. Ruminin olduqca geniş fəlsəfi və bədii təfəkkür
qabiliyyətinin olması inkarolunmaz bir gerçəklikdir.
Ümumiyyətlə, sufiyönümlü şairlər Şərqin ədiblərinin əksəriyyətinin,
xüsusilə də Əttar və Sənainin yaradıcılığına və məşhur düşüncə məntiqinə
bələd idilər. Onlar Quran, hədis, fiqh, şəriət və din tarixini də mükəmməl
bilirdilər. Onların bədii yaradıcılıqda örnək ola biləcək qaynaq, şübhəsiz,
Qurani-Kərimdir. Lirik və epik əsərlərdə, kitabların anası adlandırılan
Qurandan geniş iqtibaslar edilirdi. Qur`anın daxili ecazı mütəsəvvifləri
özünə çox cəlb etmiş, onları çox maraqlandırmışdı. Hədislər və fiqh
alimlərinin risalələri də onların yaradıcılığında mühüm mənbə rolunu
oynamışdır. Qeyd etmək lazımdır ki, sufi ədiblər bütün bu istinadları özünü
təbliğ xatirinə deyil, irəli sürdüyü mülahizə və müddəaları əsaslandırmaq,
oxucularını inandırmaq məqsədilə etmişlər. Onların nəzərində Yaradanla
məxluqat arasında ayna münasibəti vardır. Mütəsəvvüflərin qənaətincə,
külli-aləm tək Yaradanın varlığını müəyyən dərəcədə əks etdirir. Başqa
sözlə, axirət gününədək ilahinin təcəssümü və təcəllisi olan aləm bu şəkildə
davam edəcəkdir. Məhşərdə isə bu təzahür bir başqa biçimdə
gerçəkləşməklə fərqli mənzərələr ortaya çıxacaqdır.
Təsəvvüfə görə, kainatda iki qüvvə var: küll və cüz. Küll, bütün
varlığın özüdür, cüz isə küllün zərrəsidir. Qüvvələrin qeyri-bərabər