yaratdığı mədəniyyətdə elmə və elmi axtarışlara böyük əhəmiyyət verilirdi. Orta
əsrlərdə islam mədəniyyəti
Avropa mədəniyyətini xeyli keşmiçdi. Bu məsələdən bəhs edən tanınmış fəlsəfə tarixçisi Z.Məəmədov yazırdı;
“Orta əsrlərdə Qərb ölkələrində - xristian aləmində din ictimai şüurun digər formaları üzərində hakim kəsildiyi,
fəlsəfə “ sxolastikanın kənizinə” çevrildiyi bir vaxtda müsəlman Şərqində yüksək səviyyəli elmi fəlsəfi təlimlər
vardı” Qərbdə dünyəvi elmlərin qadağan edildiyi, yalnız dini elmlərin öyrənildiyi bir dövrdə Şərq intibahı Qərbə
ciddi təsir göstərmişdir. Ungilis Şərqşünası alimi U.M.Uott “Orta əsr Avropasına islamın təsiri” kitabında bu
mərhələyə yüksək qiynət verərək yazırdı ki, Şərq alimlərinin tədqiqtları olnmasaydı, Avropada elm və fəlsəfə
belə sürətlə inkişaf edə bilməzdi.
Məhəmməd Peyğəmbərin (ə.s) və onun ilk varisləri olan dörd xəlifənin- Əbubəkrin (632-634 illər),
Ömərin (634-644) Osmanın və Həzrəti Əlinin (ə) (656-661) hakimiyyəti dövründə islamın yayıldığı ərazilərdə
elə bir mədəniyyət sistemi yaranmışdı ki, burada hər şey ilahiyyat, siyasət,
hüquq məişət, elm, ıxlaq din və
incəsənət qarşılıqlı əlaqədə idi.
Məscidlər də islamın ilk dövrlərində meydana çıxan təlim-təbiyə mərkəzləri idilər.Məscid həm ibadət yeri,
həm bilik alınan yer, həm də müsafirxanə,həm də bir qəraragah idi.Məscidərin nəzdində “məktəb” və ya”kuttab”
adı altında ibtidai təhsil mərkəzləri icad edilməsinə səbəb oldu.Məscidlərdə tələbələrin öyrənmələri üçün
müəllimin etrafına toplandıqları yer Həlqə adlanırdı.Tədris üsuluna da Həlqeyi-tədris deyilirdi.Həlqədə 20 nəfərə
qədər adam olurdu.
“Məktəb” ərəbcə “ketb” kökündən əmələ gəlmişdir. Mənası “yazmaq” deməkdir.VIII-IX
əsrlərdə
Azərbaycanda məktəblər tədricən yayılmağa başladı.Zərdüşt və Alban məktəbləri yerinə İslam təmayüllü
məktəblər açılır.Mövcud Əlifbaların yerinə ərəb əlifbası və yazısı daxil olurdu.Məktəblər əsasən ibtidai təhsil
veriridiş Yazı və oxu müəllimi ayri idi.
İslam təlim və tərbiyəsinin əsas məqsədi kamil bir insan yetişdirməkdir.Elə
bir insan ki,təkcə vətənində
deyil, dünyanın harasında olur olsun, yüksək insani keyfiyyətlərə malik olsun.İslamda uşağın
tərbiyəsi
baxımından onun inkişafı iki dövrə yrılır:
1)tədbiri dövr;
2)tətbiqi dövr;
Tədbiri dövr uşağın ana bətni dövrünü, doğuşuna qədər olan dövrü əhatə edir.Tətbiqi dövr doöuşdan olümə
qədər olan dövrdür.Doğuşdan sonrakı mərhələni beş əsas dövrə- uşaqlıq,yeniyetməlik, cavanlıq,yetkinlik və
qocalıq dövrlərinə bölmək olar.Məhəmməd Peyğəmbər (s)insanın kamilləşmə prosesini üç mərhələyə 7-7 yaş
dərəcələrinə ayırmış və demışdi:övlad öz həyatının birinci 7 ilində şah, ikinci 7 ilində nökər,müti üçüncü 7 ilində
məsləhətçi, məsul şəxs hesab olunur.Hz. Məhəmməd buyurur:”Qoy sənin övladın yeddi il oynasın, sonrakı yeddi
ili də ədəb öyrənsin, tərbiyə alsın və sonra özünün müşavirin və yoldaşın hesab et.”
F
Dostları ilə paylaş: