Xalq arasında belə bir danışıq gedirdi: “Ağa deyib ki, rusların top gülləsini əl ilə
tutub onların üzərinə geri atacağam”. Bəllidir ki, xalq da bu kimi sözlərə tez
inanırdı...
Dördüncü səbəb: Gürcüstan valizadəsi Aleksandr Mirzə neçə il idi ki,
Gürcüstandan gedib İran dövlətinin çörəyini yeyirdi. Xanlardan bir dəstəsi
şirvanlı Mustafa, qarabağlı Mehdiqulu xan, gəncəli Uğurlu xan Ziyadoğlu və
şəkili Səlim xanın oğlanları böyük rus dövlətindən üz çevirib İran məmləkətinə
getmişdilər. Bunların hər birisi yenidən öz vilayətlərinə sahib olmaq üçün fürsət
gözləyirdi. Fətəli şah müharibəyə hazırlaşdığı üçün 1242 (1826)-ci ildə oğlu
vəliəhd Abbas Mirzəni Tehrana çağırıb məsələni ona dedi və onu ruslarla
müharibəyə göndərdi. Abbas Mirzə də atasının əmrini yerinə yetirərək dava və
müharibəyə lazım olan qoşun və hərbi ləvazimat toplamaq məqsədilə
Azərbaycana gəldi. Bu şəraitdə Rusiya şahı böyük imperator əlahəzrət Birinci
Aleksandr Pavloviç vəfat etdi. Onun şahlıq taxtını əlahəzrət imperator Nikolay
Pavloviç tutdu. Bu dəyişiklik hər şeydən artıq dostluq əlaqəsinin kəsilməsi və
sülh müqavilənaməsinin pozulmasına bəhanə oldu. Vəliəhd Abbas Mirzə dövlət
başçılarını və inanılmış işbilən adamlarını çağırıb onlarla müşavirə etdi. Dövlət
başçılarının bəziləri işin axırını pis görərək, ruslarla müharibəyə girişməmək və
şahı müharibə əzmindən uzaqlaşdırmaq istəyirdilər. Buna görə də müharibəyə
tərəfdar olmayanlar çox anlaqlı və adlı-sanlı, söz söyləməkdə məşhur olan
xəzinəçi Heydərəli xanı Tehrandan pul gətirmək bəhanəsilə və hərbə lazım olan
şeyləri tədarük etmək məqsədilə Tehrana yola saldılar.
Bu niyyətlə ki, şahın yanına gedib onu iradə və əzmdən döndərsin. Heydərəli
xan Tehrana gələndən sonra şahın hüzuruna getdi. Şahla danışan zaman şah
ondan qoşunun vəziyyətini soruşdu. Heydərəli xan dedi: “Şahənşahın əmrinə
görə vəliəhd ruslarla dava etmək məqsədilə qoşun və hərbə lazım olan
ləvazimatın toplanması ilə məşğul olub ürəkdən şahın buyruqlarını yerinə
yetirməkdədir. Yaxşı olardı ki, müharibə elan edilməyəydi. Müharibənin olması
bir növ xəyanət kimi səslənərdi. Hərgah qibleyi-aləm icazə verərsə, ona bir neçə
kəlmə deməyə sözüm var”. Şah icazə verdikdən sonra o belə deyir: “Hərçənd
indi şahın zəfər qoşununun qabağında heç kəsdə müqavimət üçün qüvvə
tapılmaz. Müzəffər qoşun hər tərəfə hücum edərsə, fəth və zəfər su kimi axar,
qarşıda fəth və qalibiyyət aydın görünər. Heç kəs əlahəzrətin qüvvəsinin
qabağında dura bilməz.
72
“Özgəyə xəyanət etmiş adam özünə xəyanət etmiş olur”. Lakin sülh
müqavilənaməsinin Rusiya ilə belə bir vaxtda pozulmasının gələcəyi xoş deyil.
Dövlət üçün də yaxşı olmaz, çünki rus dövləti qədim bir dövlətdir, davada
möhkəm olduğu kimi, dostluğu da möhkəm və yumşaqdır, heç kəsin adətilə,
dinilə, məzhəbilə işi yoxdur. Heç kəsə əziyyət və əzab vermək üçün onu təqib
etmir. Məxsusən bu vəziyyətdə sülhü pozmaq üçün heç vaxt dostluğa zidd
hərəkətlər onlardan baş verməmişdir. Şahları vəfat etmiş və yeni şah yerində
əyləşmişdir. Bu vəziyyəti nəzərə almalıyıq və bundan vaxtın tələbinə görə iş
görməliyik, əgər belə bir zamanda bizdən onlara qarşı dostluq münasibətinə zidd
bir iş baş verərsə, xalq bunu vaxtsız və müvəffəqiyyətsiz bir əməl hesab edər. Bu
isə şahlıq məfkurəsinə və adətinə zidd olan bir qaydadır”. Fətəli şah bu sözü
eşidən kimi haman saat özündən çıxıb qəzəbləndi.
Kiçik oğlu Qoçəli xan həmişə əlində qaşdaşla bəzənmiş qılıncla atasının
yanında durardı. Şah öz rəyinin əksinə məsləhət verən, ona xain çıxan Heydərəli
xanın boynunu vurmağı oğluna əmr etdi.
Böyüklər bu barədə belə demişlər: “Sultanın rəyinin ziddinə rəy demək, öz
qanınla öz əlini yumaq deməkdir”.
Qoçəli xan Heydərəli xanın boynunu vurmaq istərkən şah tamahkar
olduğundan onu öldürməyə qoymayıb dedi:
- Əgər Heydərəli xan ölümdən xilas olmaq istəsə, öz qanı bahasını verib xilas
ola bilər.
Heydərəli xan şahın xasiyyətinə bələd idi, bilirdi ki, çox pulgirdir. Ona görə
də əvvəlcədən yüz dənə əşrəfi hazırlamışdı. Cəld onları şaha rüşvət verib azad
oldu. Ondan sonra Heydərəli xan şahın arzusuna və meylinə müvafiq söhbətə
başlayıb dedi: “Hər cür siz məsləhət görsəniz düzü də odur, qüsursuzu da. İkinci
dəfə vəliəhd Abbas Mirzəyə fərman verildi ki, şahın rəyinə və əmrinə əsasən tez-
liklə sərbaz, atlı, top və zənburəkxanadan ibarət qoşun hazırlayıb Qarabağa
ruslarla dava etmək məqsədilə yola düşsün. Fərmanda qeyd edilmişdi: “Bu illər
müddətində bizim sülh müqavilənaməsində bir çox səhvlər olmuşdur. Bu fasilə
zamanında biz bir çox ölkələri tuta bilərdik, Qafqaz sərhədinə kimi fəth edə
bilərdik”.
F ə r d:
Əqlimizin sözünə baxdıqda bir şey əldə etmədik.
Hanı o eşq ki, biz onun vasitəsilə şah olaq.
73
QOŞUNUN QARABAĞ TƏRƏFƏ VƏ
DİGƏR YERLƏRƏ GETMƏSİ
Demək lazımdır ki, o zaman vəliəhd Abbas Mirzəyə xidmət edən türk
(azərbaycanlı) piyada qoşununa, eləcə də şaha xidmət edən İraq piyada qoşununa
canbazlar
1*
deyirdilər.
Xülasə Heydərəli xan aydın xəbər və fərmanla Tehrandan qayıtdı. Abbas
Mirzə qoşunu və ordusunu gözdən keçirib hərbə lazım olan şeyləri yerbəyer
edərək bir neçə tərəfdən Qafqaza qoşun göndərdi. Türk (azərbaycanlı) əsgər, atlı
və topdan ibarət olan altmış minlik bir qoşunu Abbas Mirzə özü ilə götürüb,
Qaradağ, Müşk-ənbər və Gülənbər yaylaq yolu ilə Qarabağa yola düşdü.
İkinci dəstə Xoy, Səlmas, Əfşar və Urmiya atlı və piyadalarından ibarət
qoşunu sərdar Əmir xan və qarabağlı Mehdiqulu xanla Naxçıvan və Sisyan dağ
yolu ilə Şuşa qalasının üzərinə göndərdi.
Qacar əmirlərindən birisi olan sərdar İbrahim xan şirvanlı Mustafa xanla
birlikdə İraq qoşunu və Cahardolu atlılarından ibarət böyük bir dəstə ilə Şirvanat
tərəfə yola düşdü. İrəvanlı sərdar Hüseyn xanı və Sarı Aslan adı ilə məşhur olan
qardaşı Həsən xanı, Gürcüstan valisi Aleksandr Mirzə ilə birlikdə Tiflis tərəfinə
təyin etdi. Qarakilsədə Pənbək və Şuragül tərəfindən knyaz Sivaralidze ilə
vuruşmağa başladılar. Habelə talış Mir Həsən xan öz qoşunu və vilayətinin hərbi
qüvvələrilə Lənkəran və Ərkivana, Hüseyn xan Şəkili (Səlim xanın oğlu) qardaşı
Hacı xanla Nuxa tərəfə, Ziyadoğlu Uğurlu xan Gəncə tərəfə yollandılar. Bunların
hər birisi on-on beş min qoşunla müharibəyə hazır olmaq bayrağını ucaldaraq
Gəncə vilayətini tutmağa yola düşdülər. Rus dövlət başçıları bu xəbərin
yayılmasına baxmayaraq, qızılbaşların sülhü səbəbsiz pozub müharibəni
başlamalarına inanmırdılar. Belə bir dövrdə knyaz Menşikov adı ilə məşhur olan
böyük və inanılmış adam elçi sifətilə yeni padşahı tanıtdırmaq, dostluq əlaqəsini
möhkəmlətmək, sülh və səmimiyyəti artırmaq xatirəsinə Tehrana yola düşdü.
Knyaz Menşikov həzrətləri imperator tərəfindən Fətəli şah üçün bir büllur
taxt gətirdi. Knyaz Menşikovun mütərcimi olan Şahmirxan Bəylərov da elçi ilə
bir yerdə Tehrana gəldi. Bu elçilər Uçana yetiş-
*
1
Canı ilə oynayanlar və ya canından keçənlər
74
Dostları ilə paylaş: |