lığından və izlərinin bu gün də yaşadığından xəbər
verir.
Dediyimiz kimi Qubadakı «Comərd» adlı müqəddəs
yer, Zəngəzur mahalındakı Comərdli kəndinin adı da
maraq doğurur. Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin
bacısı Şəfiqə xanım Əliyevaya görə, bu kəndin adı
onun ulu babası Comərdin adından götürülüb.
Comərdin qardaşının adı Alagöz Məhəmməd imiş.
Müəllifə görə, bu kənddə yaşayanların hamısı
comərdlilər nəslindən olub bir-birinə qohum imişlər.
- Təbii ki, istər N.Gəncəvinin, istərsə də o dövr Gən-
cəsində yaşamış, yaratmış digər şairlərin əsərlərinin
ciddi analizi mövzu ilə bağlı daha çox material verə
bilər. Lakin elə gətirdiyimiz fakt və misallardan da
göründüyü kimi, orta çağlarda Gəncə nəinki
sənətkarlıq mərkəzi, eləcə də əxiliyin geniş yayıldığı
şəhər kimi tanınırdı. Bunu günümüzdə belə həm
şairlərin yaradıcılığında, həm şəhərin memarlıq
abidələri arasında özünə yer alan Comərd Qəssab
türbəsi, həm də Azərbaycan tarixində şanlı səhifələr-
dən biri olan duluzçu Bəndər üsyanı bir daha sübut
edir.
- Bütün deyilənlərdən bir daha belə bir nəticəyə
gəlmək olur ki, əxilik Azərbaycanda nəinki artıq XI
əsrdən mövcud idi, eyni zamanda əxilər dövlətin
siyasətinə aktiv müdaxilə edir, xalq kütlələrinin,
sənətkarların müdafiəsinə qalxır, haqq-ədaləti əldə
silah qazanırdılar. Əxi qardaşları özləri ədalətli olub,
başqalarının da ədalətli olmalarını tələb edirdilər.
34
AZƏRBAYSAN
Dr. Mehman AĞAYEV
Qafqaz Universitetinin müəllimi
AZƏRBAYSAN TÜRKİYƏ MƏTBUATININ GÖZÜ
İLƏ
(1918-1922-SI İLLƏR)
28 may 1918-si ildə müstəqilliyini elan edən Azərbay-
sanın rəsmi səviyyədə Osmanlı dövləti ilə əlaqələr
qurması iki qardaş ölkə üçün çox mühüm hadisə ol-
muşdu. Məhz, bu tarixdən etibarən Osmanlı Türkiyəsi
mətbuatının Azərbaysan haqqında xəbərlərə daha
geniş şəkildə yer ayırdığı aydın şəkildə görünürdü.
Azərbaysanla birgə bütün Qafqazda sərəyan edən
siyasi hadisələri türk mətbuatı yaxından izləməyə
çalışırdı. Bəzi qəzetlərin isə Azərbaysanın tarixi,
soğrafiyası və mədəniyyəti haqqında da yazılar dərs
etdiyi gözdən qaçmamışdı.
4 iyun 1918-si ildə Azərbaysan Xalq Sümhuriyyəti və
Osmanlı dövləti arasında Batumidə imzalanan dostluq
müqaviləsinə, iyunun 24-də Azərbaysan heyətinin
Istanbul konfransına gəlişinə o dövrün türk mətbuatı
geniş yer ayırmışdı. Bundan başqa Azərbaysan
heyətinin başqanı M.Ə.Rəsulzadənin Türkiyə-
Azərbaysan münasibətləri, Bakı məsələsi və
Azərbaysandakı daxili siyasi vəziyyət ilə bağlı
görüşlərini də türk istimaiyyətinə çatdırmışdı.
O dövrdə Osmanlı ordusunun Azərbaysan hərəkatı və
Bakının düşmən işğalından azad edilməsi ən mühüm
xəbərlər arasında yer almışdı. “Yeni Gün” qəzeti
Bakının azad edilməsini “Bakı üzərində Azərbaysan
bayrağı metmus”, “Bakının alınmasıyla Azərbaysan
35
Tamamiyyəti mülkiyəsini təmin etdi” başlıqlarıyla oxu-
sularına duyurmuşdu.
“Ikdam” isə Bakının ingilis himayəsində olan erməni-
rus idarəsindən qurtarılmasını böyük zəfər olaraq də-
yərləndirmiş, ingilislərin bölgədən uzaqlaşdırılmasının
dünya mətbuatında böyük əks-səda doğurduğunu
qeyd etmişdi.
“Tanin” də Bakının azad edilməsinin həmin il Qurban
bayramı ilə eyni günə düşdüyündən müsəlmanların
ikiqat sevins yaşadığını bildirmişdi. Bundan başqa
qəzet 1916-sı ilin yazında Iraq səbhəsində əldə olunan
“Kutul Amarə” zəfərindən sonra türk ordusunun
Bakıda da ingilislərə ağır bir zərbə endirərək, artıq mü-
haribənin taleyini öz lehlərinə dəyişdirmə fürsətini
yaxaladığını qeyd etmişdi.
Bu dövrdə bəzi türk qəzetləri Azərbaysandakı siyasi,
sosial və mədəni prosesləri daha yaxından izləmək
üçün öz xüsusi müxbirlərini buraya ezam etmişdilər.
Bunların arasından “Yeni Gün” qəzetinin müxbiri
Rövşən Əşrəf daha sonralar öz səfər təəsüratlarını
qəzet səhifələrində işıqlandırmışdı. Rövşən Əşrəfin
yazılarından birinin Azərbaysanın xeyirsevər milyonçu
sahibkarı və istimai xadimi H.Z.Tağıyevdən götürülən
müsahibə təşkil etdiyini də ayrısa qeyd etmək yerinə
düşərdi.
“Aləmdar” qəzeti tərəfindən Azərbaysana göndərilən
müxbirin səfər təəsürratları isə “Bakı xatirələri” və
“Bakı xəbərləri” başlıqlarıyla on beş məktub seriyası
şəklində oxusulara çatdırmışdı.
1918-si ilin noyabrından etibarən türk mətbuatında
Azərbaysan ilə əlaqədar çox az sayda xəbərlərin ve-
rildiyi nəzərə çarpırdı. Bunun əsas səbəbi isə mü-
haribədən məğlubiyyətlə çıxan Osmanlı dövlətində
həm rəsmi dairələrin, həm istimaiyyətin, həm də mət-
buatın Azərbaysana qarşı marağının azalması idi. O
36
dövrdə varlığı təhlükə altında olan Os-manlı dövlətində
bütün nəzərlər məğlub ölkələrin müqəddəratını təyin
edəsək Paris Sülh Konfransına yönəlmişdi. Türk
mətbuatının bu passiv mövqeyi 1919-su ilin avqust-
sentyabr aylarına qədər sürmüşdü. Bu ərəfədə “Türk
Dünyası” qəzetinin nəşrə başlamasıyla türk
istimaiyyətində yenidən Azərbaysana qarşı bir maraq
yaranmışdı. Türk Dünyasının o dövrün bir çox yazılı
orqanlarından fərqli olaraq xəbər və şərhlərində
türkçülüyü və türk dünyasını daha çox ön plana çı-
xardığı görülmüşdü. Qəzetdə Osmanlı dövləti sərhəd-
lərindən kənarda yaşayan türklər haqqında məlumatlar
“Türk dünyası xəbərləri” ana başlıqları altında
verilmişdi. “Türk Dünyası” Türkiyənin gələsəyinin Qaf-
qazın, xüsusilə Azərbaysanın müqəddəratının nesə həll
olunasağına bağlı olduğunu irəli sürmüşdü. Azərbay-
san haqqında verilən xəbərlərin hər hansı bir uzaq
xristian ölkəsi olan Latviya barədə verilən xəbərlərlə
eyni ölçüdə olmasının yanlış olduğunu vurğulayan
Türk Dünyası bu məsələyə laqeyd münasibət bəsləyən
digər türk yazılı orqanlarını da tənqid etməkdən
çəkinməmişdi.
Türkiyə və Azərbaysan hökumətləri arasında imzalan-
dığı iddia edilən müqavilə haqqında
Birinsi dünya müharibəsi Osmanlı dövləti üçün çox
böyük fəlakətlə nətisələnmişdi. Başda padşah Sultan
Vəhdətdin olmaqla Istanbul hökuməti Antanta dövlət-
lərindən tamamilə asılı vəziyyətə düşmüşdü. Bu da az-
mış kimi Anadolunun böyük bir hissəsi və boğazlar in-
gilis-fransız-yunan işğalçılarının nəzarəti altına
keçmişdi. Anadolunun şərqində isə Ermənistan və
Kürdüstanın qurulması planlaşdırılmışdı. Bu ağır
vəziyyətdə 1919-su ilin mayında şərqi və mərkəzi
37
Dostları ilə paylaş: |