aşırım” tarixi romanı haqqında İ.Şıxlı yazırdı:
“Düşmən
olan Abbasqulu bəy Şadlinski ilə Kərbəlayı İsmayılın
döyüşməsində milli cəhətlər əsas rol oynayır. Ab-
basqulu bəy kommunistdir. Kərbəlayı İsmayıl
qolçomaqdır, dağlara çəkilərək sovet hakimiyyətinə
qarşı vuruşur. Eyni zamanda düşməni ilə rəftarında da
milli xüsusiyyətini də unutmur. Vaxtı ilə duz-çörək
kəsdiyi Abbasqulu bəyə əl qaldıra bilmir, Abbasqulu
bəy də bunu nəzərə alaraq onun üstünə silahsız
gedir. Onların mənəvi əzabları da bu aspektdə inkişaf
edir”.( Xatirəyə dönmüş illər)
İ.Şıxlı bütün əsərlərində milli koloriti, keçmişin da-
yaqları üzərində qurulmuş müasirliyi özünə xas şəkildə
bədii boyalarla verməklə əsl sənətkar necə olmalıdır
fikrinə belə aydınlıq gətirir:
“Sənətkarın qüdrəti yalnız
mövzu seçməklə deyil, bu mövzunu necə işləməsi ilə
təyin edilir. Həyat hadisələrini, insanları bilmək belə
yazıçı olmaq demək deyil. Yazıçı olmaq üçün bu həyat
materiallarını bədii yüksəkliyə qaldırmaq lazımdır. Bu
isə sənətkarın gücünü təyin edir”(Xatirəyə dönmüş
illər).
İ.Şıxlının ictimai məzmun kəsb edən, tarixi faktlara
söykənən həcmcə “Dəli Kür” dən fərqlənən, lakin məz-
munca “Dəli Kür”ün davamı hesab oluna biləcək əsəri
“Ölən dünyam”dır. Əsər yazıçının ömrünün son
illərində yazılıb. Bu dəfə də İ.Şıxlı öz yaradıcılıq
ənənələrinə sadiq qalaraq tarixi faktları bədii fikrin ən
yüksək zirvəsinə qaldırmış, və onu milli ideoloji ədə-
biyyatımızın ölməzlik qazanan əsərləri sırasında
birincilik qazandırmışdır. Əsərin “Ölən dünyam” adı ilə
adlandırmasını yazıçı Azərnəşr tərəfindən romanın
1995- ci ildə ayrıca kitab şəklində buraxılmış
variantının müəllif sözündə belə açıqlayır:
“Hər hansı
görkəmli adamın həyatından roman yazmaq mümkün
olmadığı kimi, xalqın həyatının istənilən mərhələsindən
də böyük bədii əsərlər yazmaq qeyri-mümkündür. O
adamların həyatından əsər yazmaq mümkündür ki, bu
həyat cəmiyyətin ictimai, siyasi və sosial tarixi ilə
səsləşsin və nəticə etibarı ilə fərdi tərcümeyi-hal
ictimai tərcümeyi-hala çevrilsin. Xalqın da həyatında
taleyüklü dönüş nöqtələri var. Bu dönüş nöqtələri
xalqın yeni, xoşbəxt yaxud bədbəxt həyat
mərhələlərinə keçməsinə səbəb olur. XX əsərdə bizim
xalqın həyatında belə döngələr çox olmuşdur. İnqilab
25
illəri, 30-cu il hadisələri, Böyük Vətən müharibəsi
dövrü, 37-ci il və sair bu cür dönüş nöqtələrindəndir.
Azərbaycanda 20-ci illərdə baş verən inqilab tari-
ximizdən yazmaq qərarına gəldim, müəyyən ma-
teriallar topladım, hətta əsərin adını da oxuculara çat-
dırdım. “Qanlı təpə” adlanacaq bu əsər 20-ci illərin
mürəkkəb və ziddiyyətli həyatını əks etdirməli idi. La-
kin mövcud qadağalar, arxiv sənədlərinin gizlin sax-
lanması, o illərdə baş verən əsl həqiqət və ziddiy-
yətlərin meydana çı-xarılıb açıq söylənilməsinə
qoyulmuş yasaqların nəticəsində tarixi dövrü olduğu
kimi verməyin qeyri-mümkünlüyü məni fikrimdən da-
şındırdı.”
İ.Şıxlının əsərlərində ən maraqlı cəhət ondadır ki,
onun bütün əsərlərində məhz özünün şəxsi keyfiy-
yətləri də üzə çıxır. Yazıçı inadkarlığı, dözümlülük, ən
ümdəsi mübarizlik onun şəxsiyyət olduğunu təsdiq
edir. Nizami Cəfərovun təbiri ilə desək “yazıçının son
sözü kimi deyilmiş “Ölən dünyam”a qədər İsmayıl
Şıxlının yaratdığı əsərlər nə qədər mükəmməl olsa da
böyük mütəfəkkir yazıçının ən mükəmməl əsəri onun
heç zaman unudulmayacaq tarixi şəxsiyyətidir.”
Fikrimcə “Ölən dünyam”dakı bütün obrazlar və tarixi
faktlar gərgin bir yazıçı-tarixçi əməyinin bəhrəsidir.
İ.Şıxlı əsərin təkcə bədii məziyyətlərini nəzərə
almamış, həm də onun tarixi bir əsər kimi ərsəyə
gəlməsində maraqlı olmuşdur. Bu əsər də “Dəli Kür”
kimi son dərəcə faciəvi və dramatik səhnələrlə
doludur. Həyatdan götürülmüş obrazların faciəviliyinin
və dramatikliyinin alt qatında yazıçı əsarət altında
inləyən bir xalqın məşəqqətli və dözülməz həyatını
açıb göstərmişdir. Represiyaların başlandığı dövrdə
yazıçı xalqın qolu zorlu, millət dərdi çəkən oğullarının
soyuq Sibirə sürgünə göndərilməsinin az şahidi
olmamışdı.
Bir təsadüf nəticəsində Həsən ağanın Ələddini güllə
ilə vurması iki nəsil arasında düşmənçiliyə, sonda isə
böyük bir nəslin sürgün olunmasına yol açır. Son
dərəcə səbirli və təmkinli olan Ömər koxa “ölən də
bizimdir, öldürən də” deməklə arada olan düşmənçiliyə
son vermək istəyir. Lakin Ələddin onun gözləri önünə
gəldikdə nifrətini, qəzəbini göz yaşlarından çıxır və
yenə də ağsaqqallığından geri qalmır.
26
- Qanı qanla yumazlar, oğul, bir də sənin qızın
onların ocağının başındadı, qan-qana, süd-südə
qarışıb.
- Məsləhətin nədi ata uşağın qanı batsınımı?
- Səbr elə, bala, nahaq qan yerdə qalmaz. O əlini
qana bulayıb, sən bulama. Gec-tez haqq öz yerini
tapacaq.
Son dərəcə təsirli verilən bu səhnə ağsaqqal sözünə
hörmətin ən bariz nümunəsidir.
Hadisələr öz axarını dəyişir. İki nəslin bir-biri ilə düş-
mənçiliyini hər iki nəsli məhv etməkdən ötrü Fətul-
layevlər “davam etdirir.”O Fətullayevlər ki, rejimin əl-
altısına çevrilmiş, öz mənliyini, kişiliyini satmış və
buyruq qulu olmaqdan ötrü xalqın düşünən başlarını,
vuran əllərini məhv etməkdə canfəşanlıq etmişlər. Fə-
tullayevin “mən qanunsuz bir iş görmürəm, Troykanın
qərarı ilə hərəkət edirəm” deməsi hər şeyə aydınlıq
gətirir. Kimlər idi bu “trojka” lar, “üçlüklər”. Z.Bün-
yadovun “Qırmızı terror” kitabındakı “Ön söz”dən oxu-
yuruq: “Orqanların yaratdığı fövqəlada üçlüklər
Naxçıvan, Qarabağ, Şəki, Zaqatala, Quba, Lənkəran,
Abşeron və başqa yerlərin minlərlə sakinini
güllələnməyə məhkum edir, sürgünə göndərirdilər.
Üçlüklər isə əsasən ermənilərdən ibarət idi. Millətin
kökünü kəsməyə hazır olanların boyunduruğu altında
işləyən “sapı özümüzdən olan baltalar” da “böyük
işlər” görürdülər.
Əsərdə ana adının ucalığının və türk qadının çəkdiyi
dərdlər qarşısında əyilməzliyinin Güllü ananın ti-
msalında verilməsi heç də əbəs deyil. Güllü ana “ağır
oturub batman gələn”, hər şeyin yerini bilən, xanım-
xatın bir türk qadınıdır. Onun uzaqgörənliyini başlarına
gələn bəlalara təmkinlə yanaşmağını, sürgünə
gedərkən etdiyi hərəkətlərdə və nəvəsi ölən zaman
gəlninə dediyi “kişi qızı ol, dost var, düşmən var”
fikrində görmək çətin deyil.
Keçəl Xondulu və Fətullayev əsərdə mənfi obrazlar-
dır. Onların aqibətinin ölümlə nəticələnməsi haqqın öz
yerini tapması kimi xarakterizə oluna bilər. Keçəl Xon-
dulunun ölüm səhnəsi daha çox maraq və heyrət
doğurur. Çünki o, insan tərəfindən deyil, vəhşi təbiətin
bir parçası olan, öz yiyəsinə son dərəcə vəfalı olan
Həsən ağanın iti Alan tərəfindən öldürülür. Sanki it də
nahaq yerə Sibirə sürgün olunan ağır nəslin faciəsinə
27
Dostları ilə paylaş: |