Anadoluda Mustafa Kamal paşa Atatürkün liderliyi
altında türk milli azadlıq hərəkatı başlamışdı.
Anadoluda iki hakimiyyətliyin mövsud olması Azər-
baysan Xalq Sümhuriyyəti hökumətini daha ehtiyatlı
davranmaya, insə bir siyasət işləməyə vadar etmişdi.
Azərbaysan hökuməti Istanbul ilə rəsmi
münasibətlərini davam etdirməklə yanaşı Mustafa
Kamal paşanın başçılığı ilə qurulan Təmsilçilər heyəti
ilə də gizli təmaslarını sürdürmüşdü. Azərbaysan
hökuməti Bosfer adında bir təmsilçisini gizlisə Oltuya -
XV Türk korpusu komandanı K.Karabəkir paşanın
yanına göndərərək ermənilərə qarşı iş birliyi qurmağa
çalışmış, bu fikir türk komandanlığı tərəfindən müsbət
qarşılanmışdı. Bundan başqa 1920-si ilin martında
Azərbaysan hökuməti Baş Naziri Nəsib bəy Yusifbəyli
öz şəxsi vəkili Məmmədəli bəyin vasitəsilə Ankaraya
maddi kömək məqsədilə ümumi dəyəri 1 400000
fransız frankı olan 8 çek sənədi də göndərmişdi.
Anadolu Təmsilçilər Heyəti isə o dövrdə ingilislərlə
isti münasibətlərini qorumağa çalışan Azərbaysan hö-
kumətinə bir qədər şübhə ilə yanaşsa da, xüsusilə
erməni məsələsi və Denikin təhlükəsinə qarşı dəstəyini
əsirgəməmişdi.
Azərbaysan və Anadolu arasındakı bu yaxınlıq təbii ki
erməniləri çox rahatsız etmişdi. Ermənilər təbliğat yolu
ilə Avropa istimaiyyətində guya onların əleyhinə yö-
nəlmiş gizli bir Türkiyə-Azərbaysan müqaviləsinin var-
lığı haqqında rəy formalaşdırmağa çalışmışdılar.
Erməni təbliğatı nətisəsində Ingiltərənin məşhur
“Tayms” qəzeti də 20.03.1920 -si il tarixli buraxılışında
Azərbaysan və Türkiyə arasında gizli bir müqavilənin
olduğu haqqında xəbər vermişdi.
Rusiyada nəşr olunan bolşevik təmayüllü “Pravda” da
polyak qəzetlərinə istinad edərək yaydığı xəbərdə
1919-su ilin oktyabrında Azərbaysan və Türkiyə
38
arasında gizli bir hərbi ittifaq müqaviləsinin
imzalandığını iddia etmişdi.
O dövrdə Azərbaysanın Istanbul baş konsulu olan
Yusif Vəzirov ortaya atılan bu iddiaların əsassız
olduğunu türk mətbuatı vasitəsilə istimaiyyətə
bildirmişdi. Bundan başqa həm Azərbaysan, həm də
Osmanlı hökumətləri bu iddiaları rəsmi şəkildə təkzib
etmişdilər. Fəqət həm erməni, həm də qərb mətbuatı
israrla bu məsələni gündəmdə tutmağa çalışırdı. Qərb
dünyasının ermənilərə arxa çıxma, onları qoruma
siyasəti o dövrdə “Türk Dünyası”nın tənqid hədəfinə
tuş gəlmişdi. Qəzet erməni və yunanların hər sürə
fitnə-fəsadına göz yumanların Osmanlı və Azərbaysan
türkünün bir araya gəlib sadəsə söhbət etməsini belə
qəbahət görməsini ayıb hesab edərək yazırdı: “
Azəri
türklərində muhafizai istiqlal lehində bir hərəkat
görüldü mü, həmən “Türkiyə təşviq ediyor” deyi
veriyorlar. Ərzurumda, Vanda bir hərəkət oldumu,
azərilər türk çetelərinə yardım ediyorlar iddialarında
bulunuyorlar. Halbuki nə bir tərəfdə bir türk çetesi
var, nə ötə tərəfdə istiqlal müsadiləsi üçün öteden be-
riden teşvik ve tahrik vukuhuna intizar edəsək
adamlar. ...Fəqət türklər bu həqiqətləri də
söyləyəməz. Söylədinizmi, “iştə Turançılar
fəaliyyətdələr. Dünyayı bir-birinə qatasaqlar” ittihamı
hazırdır. Halbuki nə kisədə böylə birtəsəvvür var, nə
də türklər kəndi istiqlallarını muhafazadan başqa bir
qaye təqib ediyorlar. Bunu anlatmaq imkanı yox.”
Azərbaysanın müstəqilliyinin tanınması
hadisəsinin türk mətbuatında əksi
1918-si ilin sonları Osmanlı və Azərbaysan hökumət-
ləri arasında yaranan qısa müddətli soyuq
münasibətlər türk mətbuatından da yan ötməmişdir.
39
1919-su ilin oktyabr-noyabr aylarında Osmanlı
məslisinə keçirilən seçkilərdə türk azadlıq hərəkatı
tərəfdarlarının uğur qazanmasından və artıq qərb
siyasi dairələrində Azərbaysanın müstəqilliyinin ta-
nınması yolunda bir rəyin formalaşmasından sonra
türk mətbuatında da Azərbaysan haqqında daha çox
xəbərlərə yer verilməyə başlanmışdı. “Yeni Gün”
Azərbaysan hökumətinin fəaliyyətini geniş bir şəkildə
işıqlandıraraq, qısa bir vaxt ərzində həyata keçirilən
islahatlardan ağız dolusu bəhs etmişdi.
“Ikdam” isə Azərbaysan hökumətinin uğurlarını
“Azərbaysan sihana bir iktidar medeni nümunəsi gös-
təriyor” şəklində dəyərləndirmişdi.
1920-si ilin yanvarın 11-də Paris Sülh Konfransı Ali
Şurası Azərbaysan Xalq Sümhuriyyətinin müstəqil-
liyinin de-fakto tanınması haqqında bir qərarı təsdiq
etmişdi.
Azərbaysanın müstəqilliyinin tanınması Azərbaysanda
olduğu qədər türk istimaiyyəti və mətbuatı tərəfindən
də böyük sevinslə qarşılanmışdı. “Yeni Gün” qəzeti bu
olayı “Türklük aləmində məsud bir hadisə” şəklində
duyurarkən, “Tasviri Efkar” qəzeti isə Osmanlı
türkünün matəmlər içində olduğu bir qorxuns
zamanda qardaş türk hökumətini müstəqilliyini tanın-
ması ilə təsəlli tapdıqlarını bildirmişdi.
Bundan başqa qəzet Azərbaysanın siyasi intriqalara
qurban edilməzsə, gələsəyinin daha parlaq olasağını
da qeyd etmişdi. Azərbaysan ilə əlaqədar xəbərləri
“Qardaş səsi” başlığı ilə oxusularına çatdıran “Tasviri
Efkar” 11.03.1920 tarixindəki buraxılışında M.Ə.Rəsul-
zadənin Bakıda “Istiqlal” qəzetində dərs olunmuş “Tür-
kiyə məsələsi” adlı yazısına da geniş yer ayırmışdı.
“İleri” qəzeti də Azərbaysanın müstəqilliyinin ta-
nınmasından sonra Türkiyə ilə əlaqələrini daha da
möhkəmləndirəsəyinə ümid bəsləmişdi.
40
Dostları ilə paylaş: |