Thank you for your contribution

152

sanatçılar tarafından aynı ortak çerçevede birtakım 

üretimler gerçekleştirilmesini salık vermesi açısından 

analiz edilmiştir. Bu bağlamda, Barbara Kruger, Sher-

rie Levine ve Cindy Sherman’ın bu ortaklıkta hemen 

hemen aynı kaygılarla ve birbirine yakın tekniklerle, 

medyadan ya da sanat tarihinden görüntüleri kendi-

lerine mâl ederek ortaya koydukları yapıtların, Yeni 

Kavramsalcılık ve Feminist Sanat’ı anlaşılır biçimde 

örneklediği vurgulanmıştır.

In the West, art in the 1980s has witnessed Neo-Con-

ceptualism created by the certain artists taking aim 

at the images which manipulate the social life. In this 

period, this art movement understood especially over 

identity politics has showed up as a visual expres-

sion of neo-conseptualists’s unrest arising from all of 

the social inequalities. The artistic expression of the 

reaction to gender discrimination in this social inequal-

ities has formed in Feminist Art which began before 

Neo-Conceptualism. In this period, postmodern artists 

have used transformation by citing the indicators from 

media or art history in general going by the name of 

appropriation as a technique. Postmodern combination 

of Neo-Conceptualism, Feminist Art and appropriation 

has brought together the three postmodern women art-

ists who are Barbara Kruger, Sherrie Levine and Cindy 

Sherman. In this research, to shed light to Neo-Concep-

tualism, Feminist Art and appropriation notions over the 

artworks of Barbara Kruger, Sherrie Levine and Cindy 

Sherman who have been actively in these notions has 

been aimed. In the research, document analysis method 

as data gathering technique has been applied, written 

sources and images related to the issue have been 

used. The issue has been quoted from the documents 

and has refered to the documents, data have been 

interpreted by editing in terms of the subjects and the 

subjects have been correlated. In consideration of the 

obtained findings in the research, Neo-Conceptualism, 

Feminist Art and appropriation have been analysed 

with regard to recommend to have been created certain 

artworks in the same frame by the postmodern artists. 

In this context, it has been emphasize that the works of 

art created by almost the same concerns and the close 

techniques by appropriating images from media or art 

history by Barbara Kruger, Sherrie Levine ve Cindy 

Sherman in this association have ensampled Neo-Con-

ceptualism and Feminist Art clearly.

Giriş

 

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra tüm disiplinlerde olduğu 

gibi sanat disiplini içinde de yankı uyandırmaya başlayan 

postmodernizm, tüm geleneksel teorilerin ve kav-

ramların altını boşaltmaya başlamış, kalıpların dışına 

çıkabilmeyi bütün yaratıcı çalışma alanları için gerekli 

kılmıştır. Bu sürecin ileri yıllarında sanat dünyası, 

toplum hayatını kuşatan tüm parametreler üzerinde 

belirleyici bir rol oynayan göstergeler sistemini hedef 

alan ve sanatta eşsizliği makul bulmayan sanatçıların 

uygulamalarından oluşan Yeni Kavramsalcılık akımına 

tanıklık etmiştir. 1980’li yıllara tekabül eden bu dönem-

de kimlik politikaları üzerinden okunan bir sanat biçimi 

gelişmeye başlamış; yeni kavramsalcılar, birilerinin 

belli yargılarla sürekli ötekileştirilmesini hedef almıştır. 

Bu ötekileştirmeye konu olan cinsiyet ayrımcılığına 

gösterilen tepkinin sanatsal dönüşümünü, Yeni Kavram-

salcılıktan da önce, 1960’larda başlayıp 1980’lerde ikinci 

kuşak sanatçılarının üretimleriyle devam ettiği görülen 

Feminist Sanat dâhilinde izlemek mümkün olmuştur. 

Kendine mâl etme ya da temellük etme (appropriation) 

diye bilinen, genellikle medyadan ya da sanat tarihin-

den göstergeleri alıntılayarak ve dönüştürerek yeni-

den kavramsallaştırma, bu postmodern sanatçıların 

çoklukla başvurduğu bir teknik olarak yankılanmıştır. 

Yeni Kavramsalcılık, Feminist Sanat ve sanatta kendine 

mâl etme işinin postmodern ortaklıkları, 1980’lerin Batı 

sanatında aktif olan üç kadın sanatçıyı, Barbara Kruger, 

Sherrie Levine ve Cindy Sherman’ı aynı çerçevede 

izlememizi sağlamıştır. Bu sanatçılar, yeni kavramsal-

cılar ve aynı zamanda ikinci kuşak feminist sanatçılar 

arasında yer almışlar, ortak bir dil kullanarak kendile-

rine mâl ettikleri işler veya görüntüler üzerinden yeni 

yapıtlar ortaya koymuşlardır. Bu üçgende vücut bulan 

sanatsal ifade biçimlerinin, hemen hemen aynı kaygı ve 

tekniklerle çalışan sanatçıların eş alanı oluşunun ortak 

bilinç üzerindeki öneminin belirtilmesi konusundaki 

eksiklik problem olarak kabul edilmiştir. Yeni Kavram-

salcılık, Feminist Sanat ve sanatta kendine mâl etme 

kavramlarının ortaklıklarına, bu kavramların içinde 

etkin biçimde yer alan Barbara Kruger, Sherrie Levine 

ve Cindy Sherman’ın sanatsal çalışmaları üzerinden ışık 

tutmak bu araştırmanın amacını oluşturmuştur. 

Araştırmanın genel amacına ulaşmak için önce Yeni 

Kavramsalcılık, Feminist Sanat ve sanatta kendine mâl 

etme kavramları incelenmiş, sonra Barbara Kruger, 

Sherrie Levine ve Cindy Sherman’ın sanatsal çalışmala-

rının kolektif ruhuna vurgu yapılmış ve bu üç ortak sa-

nat alanına, bu alanlarda aktif olan bu üç önemli sanatçı 

üzerinden ışık tutulmuştur. Bu aydınlatma, geleneksel 

sanatsal ve toplumsal değerlere karşı vücut bulmuş 

bir uyarılmanın vurgulanmasının yanı sıra bu değerlere 

karşı bireysel ama aynı zamanda ortak ruhla hareket 

eden sanatçı duyarlığının vurgulanması dolayısıyla da 

önem arz etmektedir. 

Araştırmanın sağlıklı yürütülebilmesi için çeşitli sınırlı-

lıklar getirilmiş, konu diğer postmodern sanatsal ifade 

biçimleri içinde Yeni Kavramsalcılık, Feminist Sanat 

ve sanatta kendine mâl etme kavramlarıyla ve diğer 

postmodern sanatçılar içinde Barbara Kruger, Sherrie 

Levine ve Cindy Sherman’ın sanatsal çalışmalarıyla 

sınırlandırılmıştır. Araştırma bazı varsayımlar doğrul-

tusunda gerçekleştirilmiş; kullanılan yöntemin konuyu 

tespit etmek için uygun olduğu, literatür taramalarından 

elde edilen verilerin, Barbara Kruger, Sherrie Levine ve 

---